Goed tis geen troen, maar toch. De beste mannen reizen al een jaar door afrika om een daad te stellen en maken een hoop mee. Helaas zit ze het na een jaar ook niet meer mee.

Lees en huiver en allicht dat iemand de heren kan steunen.

Uiteraard doe ik dit niet geheel zomaar, 1 van de heren ken ik van vroeger en van dit project had ik ook gehoord… helaas loopt het allemaal anders dan gedacht, maar respect voor wat ze hebben meegemaakt en gedaan.

ik heb de heren maar een geeltje gestuurd. Hebben ze iig weer een maaltijd

ergens ben ik toch wel een heel erg tikje jaloers hoor…

Toch doen ze het zichzelf allemaal aan hoor… leuk naar Afrika om een beetje rond te rijden. Niemand heeft ze daartoe gedwongen.
Zogenaamd voor het goede doel, maar als een ziekenhuis (zelf een goed doel lijkt me) een keer geld vraagt, vluchten ze weg om niet te hoeven betalen.

Ze hebben nog 3000 euro nodig om tot Zuid-Afrika te halen. Da’s allemaal geld dat ze voor hun eigen vakantie nodig hebben, ze hadden ook 3000 euro kunnen doneren aan een goed doel (een ziekenhuis dat failliet gaat door wanbetalers bijvoorbeeld).

Harm schreef:

.....maar als een ziekenhuis (zelf een goed doel lijkt me) een keer geld vraagt, vluchten ze weg om niet te hoeven betalen.

Doe eens een linkje naar de bron!

Na dit avontuur kwamen we echter voor het eigenlijke probleem van het incident te staan; de rekening.Maar liefst 25 euro (vijf-en-twin-tug-euro!) moest dit grapje gaan kosten! En dat, lieve lezers, is een bedrag dat de ThreeLeftHands tegenwoordig niet zomaar voor handen hebben, dus besloten we weg te rijden. Dit mocht natuurlijk niet en dat zorgde ervoor dat Minne de volgende morgen, terwijl hij onderweg was om net als een paar weken eerder een beetje op de rekening af te dingen, werd opgepakt en afgevoerd naar het politiebureau waar hij al zijn kunsten moest gebruiken om de chef te overtuigen dat we echt wel van plan waren om te betalen, maar geen 25 (vijf-en-twin-tig!) euro, dat is namelijk veel te veel. Uren ouwehoeren en onderhandelen bij het ziekenhuis later, kwam plotseling, als een joker uit een spel kaarten, als een fata morgana in de woestijn en als een hulp bij hoge nood, een medewerker van het NiceView kinderdorp die zonder omhaal de rekening betaalde. Onze trots was het hier niet helemaal mee eens, maar echt een keuze hadden we ook niet en na het kenbaar maken van onze eindeloze dankbaarheid vertrokken we dan eindelijk naar Tanzania.

Bron:
http://threelefthands.com/afrika/afscheid-kenia/

En daar word hier reclame voor gemaakt? Belachelijk.

Los van het hele ziekenhuisverhaal is dit natuurlijk een topic waarbij ik op geen enkele wijze een linkje kan vinden met ons forum. kortom, we zijn er wel klaar mee.