Net voor het boze weer uitbrak werd ik op weg naar huis wakker van de klap. Na 1,5 uur “langzaam rijdend en stilstaand verkeer” over 20 km vulde een busje in de extra ruimte op die ik had gelaten omdat ik wat soezerig was. Rechtervoorkant in zijn trekhaak, na repatriering thuis geconstateerd dat de zaak te ver heen was. Eén XM V6 Exclusive Aut Type II (‘96) minder. Dus een andere gevonden met dezelfde kleur, makkelijk voor het plaatwerk. Een mankement aan de automaat drukte de prijs aanzienlijk. Deal.

De oude geheel ontmanteld, (zie avatar). De goed schakelende automaat leverde het brein voor de gereviseerde automaat in de nieuwe, die schakelde alsof er niet werd gekoppeld. Nu weer boterzacht.

Die nieuwe Exclusive (1997, dus net weer een boel dingen nieuwer) reed als een dweil. Geen Hydractieflampje na het starten, dus comfortbollen. Hangen in de bochten, duiken bij het remmen, bonkend tegen de aanslagen na te snel genomen hobbels, huntende hogedrukregelaar, traag opkomen, snel inzakken, etc. Ik begon al te vrezen voor een intern lekkende Diravi. Toen het weer begon te beteren heb ik één voor één alle retourslangen aan de hydrotank losgemaakt om eens te zien wat daar uitkwam.
Niets, behalve een zeer klein straaltje uit de Diravi, nog geen eierdopje per minuut. Dus geen ernstig probleem onderhuids.

Bollentester geleend en daar eerst alle 8 bollen van de vorige op getest. Eén kapot, drie prima en met de rest naar Chyparse en laten bijvullen. De twee middenbollen 10% boven voorschrift, de rest zoals het hoort.

Gelukkig kreeg ik een kantelbrug op Marktplaats in het vizier, voor € 400 gescoord, zo goed als nieuw.
Absoluut topding, je kan lekker in het licht en zonder kramp prutsen. Als je je accu er uithaalt kan je hem op 90 graden zetten.

Alle bollen vervangen. De meeste tijd ging zitten in de remaccu, links voor. Het steuntje daarvoor is door de allergrootste oen ontworpen die ooit bij Citroen gewerkt heeft. Toen het klaar was heeft zijn baas er voor de zekerheid ook nog maar een slangklem bijgedaan. Het kreng wil ook niet leeg. Met perslucht en een list lukt dat , maar het grootste deel van je werkplaats zit dan onder de olie.

Na wat gymnastieken leek alles weer normaal, Lexia gaf een “tijdelijke storing” bij de voorste hydractiefklep, na een reset alles zoals het hoort en rijden maar.

Wat een verademing na wekenlang dweilen met comfortbollen! Weer een XM zoals die bedoeld is. Lekker comfortabel door iets meer druk op de middenbollen en heerlijk straf bij het echte veegwerk, lekker horizontaal door de bochten.
Er is hier een kronkelig polderweggetje met verkeersdrempels voor 60 km/u. Daar schuif je nu moeiteloos met honderd overheen. Een magische grote onzichtbare hand pakt de auto beet als het nodig is. Een kwart hobbel verder weer als zijde. Subliem!

Op de achtergrond van de foto staat het volgende project klaar. Achter het linker achterwiel is wat doorkijkblik aangetroffen. Eigenlijk is dat alles. Op z’n kant en aan de slag.

Goed bezig!. Zo’n kantelbrug ziet er wel makkelijk uit.

Die remaccu is geen remaccu, maar de Diravi-bol. Waar de DS een extra voorraad druk heeft om altijd te kunnen remmen heeft een Diravi-XM een extra bol om een voorraadje druk te hebben als er veel gestuurd moet worden. Diravi vreet namelijk druk, of eigenlijk, zuipt LHM

Ik heb nog steeds geen compleet hydraulisch schema van een Diravi XM.
De uitleg die ik wel eens kreeg voor die bol is dat je in elk geval nog remdruk hebt als je veel stuurt. Volgens de aloude DS filosofie: Als er iets mis gaat lever je eerst veercomfort in, daarna ga je zwaar sturen en ten laatste faalt de rem.

Enfin, linksom of rechtsom, als die bollen netjes op druk zijn heb je een XM zoals die bedoeld is. je staat er altijd weer van te kijken hoe een paar half lege bollen de boel kunnen verzieken. Nog een hydractief storinkje erbij en voor de meeste garages is de maat dan wel vol.
Daaruit ontstaat de markt voor de comfortbol.

Voor de liefhebbers: Vier comfortbollen (nieuwe, met drie putjes) afhalen voor een krat bier.

Voor de liefhebbers: Vier comfortbollen (nieuwe, met drie putjes) afhalen voor een krat bier.

Ah, jammer Jan , net te laat

JanSr schreef:

Gelukkig kreeg ik een kantelbrug op Marktplaats in het vizier, voor € 400 gescoord, zo goed als nieuw.
Absoluut topding, je kan lekker in het licht en zonder kramp prutsen. Als je je accu er uithaalt kan je hem op 90 graden zetten.

Jan

Is het deze kantelbrug?
http://www.classicpassion.nl/shop/product_enlarge.php?id=31

Ja, dat klopt. Er is ook nog een nader merk. Deze leek mij de meest elegante.

Sorry, “een ander merk”

JanSr schreef:

Gelukkig kreeg ik een kantelbrug op Marktplaats in het vizier, voor € 400 gescoord, zo goed als nieuw.
Absoluut topding, je kan lekker in het licht en zonder kramp prutsen. Als je je accu er uithaalt kan je hem op 90 graden zetten.

Wat vinden de andere sappen ervan? (LHM, benzine, bakolie, motorolie)
En wordt je wielophanging niet opeens heel anders belast dan waar het op is ontworpen?

De andere sappen vinden het prima, als alle afdichtingen nog functioneren. Heb mijn DS al vele malen op de zij gehad zo.

Maar wat gebeurt er met een auto waarvan de voor en achterwielophanging bestaat uit subframes welke met rubber blokken aan de carosserie zijn bevestigd? Stel dat die rubbers niet zo geweldig meer zijn en loslaten.

De wettelijke remvertraging ligt vrijwel op de versnelling van de zwaartekracht, 9,81 m/sec².
Dat betekent in mensentaal dat de maximale krachten op het onderstel (ook in zijwaartse richting) ongeveer gelijk zijn aan het gewicht van de auto, zoals de heer Newton uitvond in 1687.
Constructeurs nemen altijd een veiligheidsmarge van tenminste een factor 2 aan. Dus een auto op zijn kant kan ruimschoots gedragen worden door de wielflenzen.

Subframes en draagarmen met silentblocs zijn altijd zo geconstrueerd dat er staal op staal contact ontstaat als er geen rubber meer zou zijn. Dus “eraf vallen” zal niet gebeuren.

Terzijde: Helaas kan je een XM of een DS alleen op zijn kant krijgen via het voorwiel. Zet je de hefarm van de rolbok aan het achterwiel dan draai je de achterkant van de hele auto omhoog, hij blijft door de gewichtsverdeling voor-achter gewoon horizontaal op de voorwielen.
Als de auto eenmaal op 90 graden staat kan je na borging van de rolbok de hefarm erafhalen.
Op die wijze kan je dus wel aan een voorwielophanging werken.
Bij een XM op de rechterzijde moet je een klemmetje op de ruitensproeierleiding zetten anders loopt je reservoir leeg.

Maar ik heb ook een Engelse auto en die heeft voor en achter een subframe welke met alleen rubber blocks aan de body vast zitten, achter zitten aan elke kant deze blokken:

Aan de voorkant zit een subframe waar ook de motorsteunen aan vast zitten aan twee soortgelijke blokken, zij het met een andere vorm. Dus als je de carrosserie optilt hangt het hele gewicht inclusief dat van de motor (+/- 250kg) aan die twee rubber blokken. Dat valt niet meteen naar beneden want hij zit aan de voorkant met twee grote bouten welke door grote rubbers gaan, maar hij zakt wel een stuk naar beneden als hij loslaat.

Ik zou zo’n auto van 1700 kg niet zomaar met de wielbouten aan zo’n frame hangen en dan op zijn kant keren.

Han,

Ik denk dat de kantelbrug zo’n beetje is uitgevonden door de Engelsen. Geen volk dat zo bedreven is in het “thuis” beunen als zij immers. Zie de tijdschriften als Practical Classics maar eens

Ik heb jarenlang bodemrestauraties aan DS’en gedaan dmv een kantelbrug. Op een ander soort brug was het gewoon veel lastiger. Ik zou zelfs mijn Range Rover van 2100 kg in zo’n ding hangen. Het is een prima concept voor de thuisbeun!

Hier heb je een plaatje van dat achterste subframe en aan de zijkanten zitten die rubber blocks vast. Dus de hele zooi rust op die vier rubbers, maar als je de auto op de zijkant zet hangt het spul aan die rubbers en als dat loslaat valt het hele spul uit elkaar.

Maar het schijnt toch wel goed te gaan, mits die blokken goed in orde zijn:

Als je met een auto een bocht maakt tegen de slip aan dan komt de zijwaartse versnelling in de buurt van g, dwz 9,81 m/s². Dat is hetzelfde als het ding op zijn kant zetten. Het is ondenkbaar dat men daar bij het ontwerpen geen rekening mee heeft gehouden.
Ik kan me wel voorstellen dat je zo’n Brits product niet OP ZIJN KOP aan de wielen kan ophangen, maar zover komt het ook niet.

Als je nog steeds twijfelt zou ik maar eens op Britse fora rondneuzen naar de ervaringen met rolbokken. Waterman heeft beslist een punt dat de Britten dat systeem zo’n beetje hebben uitgevonden. Britten doen wel meer rare dingen. Gelukkig.

Verder wordt er niets zoveel verspild als angst.

Trouwens mooie plaatjes van dat Britse droedel. Aan de wishbone te zien een Jaguar? Effetjes een aandrijfasje vervangen lijkt mij echt heerlijk.