geoarthc35 schreef:

Misschien een kleine toevoeging in de discussie.

2 jarige APK voor oldtimers >30 jaar   bij dagelijks gebruik. zinnig of onzinnig?

Belachelijk. Dat moet gewoon ieder jaar worden. Als je ziet hoe gaar die auto’s na 2 jaar zijn… echt je schrikt je soms dood. Wat bij de apk nog nét binnen de norm valt is 2 jaar later gewoon gevaarlijk. Gare fuseekogels, gladde banden, remverschil, gare wiellagers… de gemiddelde klassiekerrijder doet waarschijnlijk nog minder aan onderhoud dan een ander met een modern blik. En dan gaan ze toch lopen huilen als ie na 2 jaar rijden compleet wordt afgekeurd…

Ik herken mezelf, met mijn >30 jaar oude CX, echt totaal niet in het bovenstaande. Wat niet wil zeggen dat ik een APK om de 2 jaar een goed idee vind overigens. Deze regel zal voor mensen zoals ik bedoeld zijn: zuinig op zijn oude auto, liefhebberij die geld mag kosten, weinig kilometers per jaar. Wie met zijn 30 jaar oude auto 10.000-20.000 km per jaar rijdt, neemt inderdaad een risico. Maar dingen als remmen en banden worden bij mij bij een beurt ook wel nagelopen.

Bovendien (om terug te komen op een eerder punt in de discussie): Je bent niet verplicht om voor de APK naar een bedrijf te gaan die ook repareert.

Er zijn meer dan genoeg keuringsstations die enkel en alleen van de keuringen bestaan.

En ja: ook daar zijn er bij die erg serieus met hun vak omgaan (en van een hydropneumaat standaard de motor laten draaien en alles (behalve de brug oprijden) in de normale rijstand doen.

Mulder schreef:

Deze regel zal voor mensen zoals ik bedoeld zijn: zuinig op zijn oude auto, liefhebberij die geld mag kosten, weinig kilometers per jaar.

Juist. Maar al die mensen die el cheapo met een mercedes 200d de hele wereld rondcrossen geven écht geen stuiver uit aan onderhoud. Die krengen lopen immers altijd. Dat er maar liefst 10 draaipunten aan de wielophanging zitten vergeten ze echter even…

Ik kende anders ook een paar klassiekerrijders (ja, ook in DS-en en CX-en) die de auto rustig naar 30k per jaar trappen/trapten om hem vervolgens na de apk door te kunnen rijden naar de sloop.

achterop een auto-ambulance omdat de keurmeester ze er niet meer de weg mee op wilde laten.

Ik denk dat er ook zat mensen zijn met een moderne auto die de boel vaak genoeg controleren…

Waarom moet je dan met een, zeg, acht jaar oude auto, die halverwege de gebruikelijke onderhoudsintervallen zijn TLC en controles krijgt (dus twee keer per jaar) elk jaar zo’n nieuw formuliertje ophalen?

Mijn auto’s zijn echt bijvoorbeeld nog nooit op banden afgekeurd.

Ik heb geen ervaring met de CT in Frankrijk, maar het hebben van onafhankelijke en gespecialiseerde keuringsstations is wel een beter systeem, vind ik.

Ik woon nu 10 jaar in Ierland en heb menige autokeuring gehad. En, anders dan in Nederland, heb ik nog nooit een punt van kritiek gehad op de keurmeester. Je kunt door een grote glazen ruit precies zien wat hij doet.
De keuring verloopt hier erg streng. De auto moet leeg, relatief schoon (onderkant) en zonder wieldoppen en met aangeklikte gordels aangeleverd worden. Ik heb nog nooit gehoord van gesjoemel of gemats.
Ik ben een groot voorstander van de periodieke keuring. Maar niet zoals velen, voorstander van oplichterij of gedoe. Goed is goed, afkeur is afkeur.
Een keuring zonder remmenbanken is nu, wat mij betreft, toch echt ook wel twijfelachtig.
Evenals de controle van de uitlijning, dat naar mijn beste weten, in Nederland geen afkeurpunt is.
Ik haalde die remmerij en uitlijning laatst aan bij de keuring van de 2cv (goedgekeurd). De keurmeester keek me maar raar aan, dat kon hij niet geloven. Hoe contoleren ze dit dan, was zijn vraag.

JanSr schreef:

En dan nog de enormiteit van een “noodstop met de handrem”.

Ik daag het hele forum uit om mij één geval te noemen van een noodstop per handrem.
Als één handremkabel breekt ten gevolge van dat roestwater van Waterman is er nog steeds één over en dan kan je nog steeds “noodstoppen”.

Dat is in veel gevallen niet zo, als de handremkabel van de DS breekt heb je niks meer. Bij de XM gebeurt het regelmatig dat een van de kabels losgaat daar ergens onder de eerste demper (uitlaat) en hoewel er twee kabels zijn, heb je dan bijna niks meer omdat het mechanisme aan beide kabels tegelijk trekt. Is er een los dan trek je de hele boel scheef.

En zo zijn er veel auto’s met een enkele kabel welke naar twee wielen gaat, dus als die breekt heb je niets meer om te remmen. (aangenomen dat je normale remsysteem is uitgevallen, wat ook merkwaardig is bij een gescheiden remsysteem)

puffel schreef:

En, anders dan in Nederland, heb ik nog nooit een punt van kritiek gehad op de keurmeester.

Als je kritiek hebt op de keurmeester staat er binnen no-time een controleur van de RDW voor een contra-expertise. Als je gelijk hebt, is de keurmeester de sjaak.

En het verhaal over het niet keuren van de remmen in NL kan ik ook niet volgen. De minimale remvertraging en remverschil per wiel staat gewoon in de eisen.

Keuring eens in de twee jaar van echte klassiekers vind ik prima indien deze minder dan bijvoorbeeld 2000 km gereden hebben sinds de laatste keuring.

Een noodstop bij handrem: ik heb ooit in een auto gereden waarvan op een gegeven moment op een uitvoegstrook de motor afsloeg. Weg stuur- en rembekrachtiging. Gelukkig had ik de handrem nog, anders had ik vol bovenop de rij auto’s voor me gezeten.

Hoe keuren ze remmen in Nederland tegenwoordig dan? Hoe kan je de verschillen tussen de remvertraging per wielkant anders meten dan met een daarvoor bestemd apparaat? Alleen toch met zo’n rollenbak?

Ik heb 2 keer mijn gelijk gekregen met RDW controleur, daar was ik elke keer uren mee kwijt want de auto mocht niet worden verplaatst. 2 keer mijn gelijk gehaald en mijn voorschot van tig gulden maar moeizaam van kwaaie keurmeesters terug gekregen. Ik vond dat bijzonder vervelende ervaringen en ik ben blij dat niet meer mee te hoeven maken hopelijk.

In nederland mag je meten met een rollenbank, platenbank of remvertragingsmeter.

puffel schreef:

Ik heb 2 keer mijn gelijk gekregen met RDW controleur, daar was ik elke keer uren mee kwijt want de auto mocht niet worden verplaatst. 2 keer mijn gelijk gehaald en mijn voorschot van tig gulden maar moeizaam van kwaaie keurmeesters terug gekregen. Ik vond dat bijzonder vervelende ervaringen en ik ben blij dat niet meer mee te hoeven maken hopelijk.

Ik heb 2x een klant meegemaakt die mijn afkeur niet pikte ( het ging om roestschade aan een DS) en de RDW er bij haalde. Je hele tent ligt dan uren stil, want de auto mag niet verplaatst worden. Kost je dus een brug gedurende een aantal uren. Beide keren werd ik in mijn gelijk gesteld door de RDW man en heb ik die zeikende klant de uren dat de brug niet kon worden gebruikt in rekening gebracht. Een beetje een kuisverrotte kar op mijn brug zetten en dan gaan lopen zuigen en zeuren? Dacht het niet!

puffel schreef:

Hoe keuren ze remmen in Nederland tegenwoordig dan? Hoe kan je de verschillen tussen de remvertraging per wielkant anders meten dan met een daarvoor bestemd apparaat? Alleen toch met zo’n rollenbak?

Dat mag op verschillende manieren. Bijna iedere garage heeft een rollenbank. Met mijn bus ga ik graag naar een keurmeester zonder remmenbank, maar met een vertragingsmeter. Op de remmenbank doet een HY het namelijk vaak niet goed terwijl hij in de praktijk goed remt. Het verschil in remvertraging per kant wordt dan beoordeeld door te kijken of ie naar een kant trekt tijdens het remmen.

Weer wat geleerd, ik kan het me niet meer herinneren hoe men dat remmentesten deed. Deed men de remmentesten ook al zo voor het jaar 2000? Ik geef toe dat ik altijd een andere apk garage opzocht in die tijd.
Ik hoop Waterman dat jij me niet voor die zeikende klant van jou houdt, want DS heb ik nooit ter apk aangeboden en mijn afkeur ging om gloednieuwe wiellagers en afkeur op goede fuseepennen. (genoemde onderdelen zijn jaren aaneengesloten gewoon weer door de apk keuring gekomen dus dit was geen gezeik van mijn kant.
Natuurlijk is het wel wat anders dan een kuis verrotte auto ter keuring aanbieden en er dan nog over gaan zeuren.