Wat voor matten had je erin zitten eerst?

Die dikke met het noppenprofiel?
Ik vind de onze bij de 90 redelijk veel kabaal maken, maar we hoeven niet echt te schreeuwen.

Een solide inrichting, met veel bekleding rondom scheelt ook erg,onze wanden achterin zijn met schuimvinyl bekleed, dat dempt ook geluid…

De originele gevulde noppenmatten zaten er nog in - en nu weer. Wel was er een rare en vervelende snede gemaakt bij de accubak (er zit een zelf getimmerde brede bak in voor twee accu’s). De bekleding in de voetenruimte (onder en achter het dashboard) was wel een eind verdwenen: de bitumenlaag was weggebrokkeld en een fors deel van de ‘paardendeken’ ook. ‘t Plastic afdeklaagje heb ik wel kunnen redden, op het oog is het nog steeds grotendeels origineel.  Het geluid niveau was zodanig dat ik er na een paar uur wel weer uit wilde, zeker als er even kilometers gemaakt moesten worden op de snelweg. Nu is het nog steeds niet stil, maar niet meer zo lawaaiig dat ik het moe wordt.

De inrichting achter is van authentiek triplex op latjes - dat helpt natuurlijk niets. Zelfs al heeft de vorige eigenaar dat nogal lelijk wit overgeschilderd. Wel is er een pakket piepschuim verwerkt, dat zorgt in het achterdeel dat het plaatwerk en het triplex niet kunnen dreunen/klapperen. Ik had uiteindelijk te weinig materiaal om ook de achterwielkasten nog te kunnen bekleden. Had wellicht ook nog iets gescheeld. Wel wil ik nog een rubbermat leggen in de bergruimte onder het zitgedeelte. Daar liggen een campingtafeltje en twee stoeltjes direct op het staal van de bodem. Gezien de wijze waarop de inrichting is gebouwd wordt het erg lelijk als ik nu de boel achteraf met vinyl ga beplakken. Maar ‘t is wel een idee. Ik heb ook al eens gedacht aan een mat op de vloer i.p.v. zeil. Maar dit is onderweg wel lekker makkelijk schoon te houden.

Gisteren bij het wassen viel er uit de achterwielkast opeens een stuk aangekoekt zand van 10 bij 20 cm en meer dan een centimeter dik - inclusief tectyllaagje. Ooit heeft iemand de rand van de wielkast geschilderd en daarbij deels deze rommel meegeverfd ...  Meteen trouwens weer een lelijk roestplekje ontdekt in diezelfde wielkast, binnenkort maar weer eens aan de gang met Fertan, Owatrol, Tectyl etc.

Woensdag de bus naar de garage om de hoek gebracht voor de APK. Toch eens proberen of ik een buurtgarage aandurf. Heeft wel wat: voor het ontbijt de auto wegbrengen en 10 minuten later al weer thuis aan de koffie.
En uit de APJ kwam helemaal niets - de bus is gewoon goed. Op de vraag of ik nog ergens op moet letten voor de toekomst kwam ook niets. Helemaal hard. Het heeft dus zin om braaf de kleine plekjes in het plaatwerk bij te gaan werken.
De man was wel onder de indruk van de ophanging: ziet er uit alsof die niet kapot kan. Da’s dan weer mooi. Normaal werkt’ie bij voorkeur aan duitse dingen en hij doet het onderhoud van de Mercedes Sprinter taxi-busjes voor twee instellingen in de buurt. En ik maar denken dat Mercedes staat voor onverwoestbaar.

Hmmpf, als ik de onverwoestbaarheid van de Mercedesbusjes moet afmeten aan de hoeveelheid roest!?

Ik zie regelmatig Vitos en Sprinters van 5 tot 10 jaar oud voorbijschuiven die toch al ernstig aan het roesten zijn!

Gefeli met de nieuwe apk overigens!

Goed bezig!
APK gedaan bij Garage Toni?

Zou je zeggen hè? Ik meende ook dat die zaak zo heet, maar het is intussen AutoService Gerard ASG. En al die rare achtcylinders voor de deur zijn van de buren. Handig hoor, als ik een keer snel een Rolls of een Cadillac nodig heb, kan ik er om de hoek eentje kopen.

Toni is misschien verhuisd? Of is alleen de naam gewijzigd?

waterman schreef:

Ik heb een keer een vreselijk drama met dat wieltje gehad. Tijdens een ritje met de ex-oprijwagen van citroen Nederland, een C35 diesel, liep even buiten Reims het wieltje vast. De V-snaar slipte en brak, kwam tussen de koelfan en sloeg uiteindelijk compleet met de halve koelfan dwars door de radiateur heen. einde avontuur. wat het nog leuker maakt was dat er een ds 21 injectie achter op dat ding stond… De anwb is wel effe bezig geweest met het regelen van een knappe dieplader kan ik je vertellen

Grappig (en niet, natuurlijk), exact hetzelfde meegemaakt tijdens reis door frankrijk en spanje met mijn C35. Tijd genoeg dus de campingmevrouw verteld dat we een paar dagen langer bleven, zeiltje onder de bus en sleutelen maar. Wat een genot is het dan dat je in Frankrijk op bijna elke sloop wel een C35 ziet staan.

Nog altijd plezier van de C35?

Hm, zojuist terug uit de Vogezen en toch nergens nog zo’n ding zien staan. Blijkbaar ga ik niet diep genoeg Frankrijk in. Of ik ga niet ver genoeg de sloperijen op: ik kijk vooral onder het voorbijrijden. De enige die deze vakantie onder de C35 lag was de hond: lekker koel plekje Achteraf heb ik dan geluk dat bij mij het wieltje gewoon verloren is gegaan en dat de V-snaar er nog een beetje bij hing. Ik rij dus nu al anderhalf jaar zonder en de V-snaar houdt het voorlopig nog prima. Maar ik zoek er wel nog steeds naar.

Hé hé, de werkachterstand weer ingelopen en alle mailboxen op orde. Tijd voor een kort relaas over de vakantiebevindingen. Wat een heerlijk busje is het toch. Motortemperatuur maximaal iets meer dan 90. Geen olieverbruik. Hellingen met waarschuwingsborden zijn zowel omhoog als omlaag geen enkel probleem. (Wel iemand zeer ontstemd zien kijken toen we voluit op de motor remmend naar beneden kwamen: het toerental loopt dan toch wel wat op en dat hoor je blijkbaar goed als je buiten staat.) Omhoog gaat ‘t natuurlijk niet erg snel, maar zeker buiten de snelwegen loopt ‘t busje toch langzaam op achterliggende vrachtauto’s uit. Dat had ik eigenlijk niet verwacht. Op de snelweg in Frankrijk (niet de peage) halen we alleen de langzaamste vrachtwagens in. En als het iets drukker is ook dat niet: toch lullig als je met een hele sleep auto’s achter je aan een vrachtauto voorbijkruipt.
Mijn vriendin was bij een keermanoeuvre helemaal verbaasd over hoe ver de voorwielen kunnen verdraaien. Mits je aan het stuur blijft zwengelen toch wendbaarder dan verwacht. Doet een beetje denken aan de DS: daar kunnen wielen ook een welhaast bizarre uitslag maken.
Ik heb de steunen voor de uitdraai-luifel met tweecomponenten metaal vulmiddel annex lijm annex ‘koud metaal’ op de dakrand gemonteerd en aangeklemd met parkerschroeven. Het dak bleek op die plek niet dubbelwandig, zoals een mede C35 rijder me had verzekerd (ik kan het door de aftimmering niet zien). Desondanks heeft de boel het prima gehouden, ook bij flinke windvlagen geen krimp. Ben ik toch weer trots op mezelf. Desondanks blijft het toch een wens om ooit de betimmering los te halen en alsnog de boel met een bout en een steunplaatje helemaal volgens de regels der kunst vast te zetten. Maar dat heeft dus geen haast.
De laatste dag in Nederland ontdekt dat de bus inderdaad harder kan dan 100. De acceleratie laat zich boven de 100 meten met een kalender i.p.v. een stopwatch maar 110 lijkt inderdaad mogelijk. Ik hou het voor normale omstandigheden toch maar op 90 à 100.
Merkwaardig: een ontzettende rammel die uit het dashboard leek te komen werd bij nader inzien veroorzaakt door de rammelende deksel van het kluisje onder de passagiersstoel. Met ducktape een ‘afsluitrubber’ in de deksel geplakt en nu is ook dat geluid bijna verdwenen. Net zoals het tikken van de snelheidsmeter over is dankzij een passende kilometerteller van Algra.

Komende weekenden maar weer eens naadjes openkrabben en roestplekjes bij werken. Mits ‘t niet regent natuurlijk. Een plaatje van het busje. En de vondsten op een broccante

Gatverdamme, wat ben ik jaloers op je 3-delige achterklep met deurtjes!

Ik ben al weer een tijdje niet op pad geweest met de bus en door je beschrijvingen begint het toch flink te knagen! Goed bezig!

Als ik ooit een andere camper zou kopen ga ik die achterklep ontzettend missen. Heerlijk om bij het wakker worden open te gooien en over een meertje uit te kijken vanuit het bed. En als je door een licht buitje naar binnen gejaagd wordt, zit je toch een soort van buiten.

Maar, eh, wat let je? Hup, een weekendje er op uit! Misschien even de regen afwachten?

Ik zit al een tijdje te wachten op mooi weer om allerlei roestplekjes bij te werken en carosserienaden open te trekken en weer af te kitten. Vandaag toch maar eens begonnen aan een heel lelijke plek boven het rechter voorwiel. Blijkt alles mee te vallen. Wel wat gaatjes en polyesther (aan de binnenkant aangebracht!) maar het lijkt oplosbaar zonder lasapparaat. Wel merkwaardig: hebben ze wel bumper en richtingaanwijzer los gehad om er goed bij te kunnen, hebben ze in het verleden verzuimd om er dan van binnen ook wat tectyl o.i.d. over heen te zetten. Ja, dan komt het natuurlijk net zo vlot weer terug. 

Gaten die oplosbaar zijn zonder lasbakkie?

Gaatjes in het plaatwerk - dat durf ikwel met wat polyesterplamuur te doen. Gisteren de boel binnen en buiten in de Fertan gezet. Als het weer droog is, de randjes van de gaatjes iets naar binnen tikken en fijn gaan smeren. En omdat ik er via het knipperlicht ook van binnen bij kan, kan ik het ook aan de binnenkant nog wat verspreiden. En dan van binnen ernstig in de Owatrol, en daarna een fijne laag tectyl op de bodem. Enige punt van zorg is daarbij dat het afwateringsgat open blijft - ‘t lijkt erop dat daar ooit het probleem mee begonnen is.

Aan het andere spatbord is nog niets te zien. Die ga ik van binnen ook eens schoonmaken. En tectyleren voordat het daar ook begint. En als het al begonnen is, daar ook eerst een rondje Fertan en Owatrol.

Tot in de spatborden kom ik trouwens eikeltjes tegen. Ergens woont er een beestje dat mijn auto toch wel heel goed kent