Om mijn topic “Winter ...en de verwarming…en de elfstedentocht” allerlei nostalgische gevoelens opriep en het erop lijkt dat deze winter de anderen zal overtreffen en om de mods tegemoet te komen kunnen we hier met een glas jenever of warme choco met koek   ons helemaal laten gaan.

Kom maar om met de sterke verhalen… oja en het moet natuurlijk wel met de DS te maken hebben anders zitten we hier weer verkeerd

[/img]

Ok hier!

rijdt ik lekker op de snelweg bij Muenchen na de wintersport ... opeens enorme sneeuwval. niet meer te rijden.. Heb op de snelweg in baan 2 mn kettingen aan zitten doen! ik kon toen als enige 80 blijven rijden!!

Mijn dame in de sneeuw 2004-2005

[edit bogaard]: fotofuckit niet in IMGtejes zetten!! [/edit]

Mogen dat ook sterke SM-winter verhalen zijn?

Tuurlijk, is eigenlijk toch een beetje een opgevoerde DS!

Nou lijkt het me vanuit het windstille en vrijwel krukdroge noorden   toch wel dat er vandaag een aantal DS rijders “het bokje” zijn…...
Vertel…vertel….
we betalen bij!!!

Bokje 1 meldt zich: Gelukkig stond ik niet in die files van gisteren maar zelfs met het kleine stukje wat ik weg moest was er toch malheur: Ik deed mijn voordeur open en de wind sloeg er achter. Deur werd uit mijn handen gerukt en maximaal opengezwiept (die greep zit ook op een kutplek daar vooraan, dat is scharniertechnisch helemaal niet handig!). Nu zit ik met een sexy klein deukje in de voordeur.

Nou ja, lig er niet echt wakker van, het was toch al niet echt een concours-voordeur zeg maar. Ik deuk het wel weer uit en werk het bij, net zoals ik laatst ook al wat roest op die deur heb weggewerkt.

DS in de sneeuw

Beetje valsspelen:  maart 2005

Cat schreef:

DS in de sneeuw

Beetje valsspelen:  maart 2005

vals of niet, Heel mooi plaatje!

waterman771 schreef:

Cat schreef:

DS in de sneeuw

Beetje valsspelen:  maart 2005

vals of niet, Heel mooi plaatje!

Wauw, 1 minuut na het plaatsen van mijn foto, heb jij hem al gezien en een reactie gepost!

Nou ok, Sm verhalen dan:

wintersport 2005, per Sm van Nederland naar Les trois Vallees.
vertrek op 10-02, in de regen, die duurde tot aan Lyon.. dan het dal in naar Val thorens, 125 km in 4 uur…..

Maar éenmaal boven, prachtig, mooie sneeuw etc… na 1 nacht 25 graden onder nul, start de SM in 1 keer! maar wegrijden kan niet, want de koppeling is volledig vastgevroren… dus 30 minuten warmdraaien voor je weg kan…  midden die week even naar geneve, binnen door iemand van het vleigvel halen. komen we iin een mega sneeuwstorm terecht, weer met de SM… 30 cm sneeuw in een uur! en wij rijden op dat moment op 1800 meter hoogte! Sneeuwkettingen voor én achter, anders is er geen houden meer aan! 6 uur onderweg naar het vliegveld, en we moeten nog terug… Gelukkig kan dat met 180 over de peage, en dan het laatste stukkie weer over de spekgladde en besneeuwe binnen wegen…

we komen ‘s nachts om 2.15 u weer terug uit geneve, het hele gebied in diepe stilte, maar dat duurt niet lang als we met 120 volgas naar boven rijden en de Gendarmerie met een landRover achter ons aan komt, met zwaailicht en sirene….. omdat we veel sneller zijn besluiten we het erop te wagen en geven meer gas….. nog meer gas…  we redden het. in het dorp zetten we de auto achter de kroeg, tussen twee vuilcontainers en lopen naar het huis…. door een sneeuwbui… we zien op het moment dat we de deur dichtdoen nog net de gendarmes met zoeklichten aan het dorpje uitrijden…..

De Sm heeft de rest van die week tussen de twee vuilnisbakken onder een hoes gestaan…

Foto’s? ik heb ze… ergens… ergens… waar ook al weer

straf verhaal ! 

Vandaag m’n verwarmings ventilator opgesmoord.. kuch kuch!! 

In de winter van 2001/2002 is het een paar dagen heel erg koud geweest. Ik woonde toen in A’dam en werkte in Utrecht. De eerste koude ochtend (ca -5) startte mijn auto met moeite, maar ik kreeg haar uiteindelijk aan de praat. De hele dag stond ze in Utrecht voor het gebouw waar ik werkte, vol in de snijdend koude wind.
Toen ik naar huis wilde gaan, kreeg ik de portieren niet meer open. Na veel geklooi met slotontdooier lukte het me uiteindelijk om de deur aan de passagierskant te openen. Helaas wilde deze hierna niet meer in het slot vallen.
Het was zo koud en donker, dat ik mijn pogingen om de deur alsnog dicht te krijgen, heb moeten staken, omdat ik mijn vingers niet meer voelde en niets kon zien.
Met mijn sjaal aan de handgreep aan de binnenkant van de deur vastgebonden en het andere eind aan mijn gordel geknoopt ben ik op weg naar A’dam gegaan.
Op de A2 hield ik voor de zekerheid, de sjaal ook nog vast met mijn rechterhand, die toen niet alleen bevroren, maar ook verkrampt was.
Ik was erg blij toen ik weer thuis bij de kachel zat. Na wat opgewarmd te zijn, ben ik buiten weer aan het slot gaan klooien en kreeg uiteindelijk de deur dicht.
Als voorzorg maar heel veel slotontdooier in de sloten gedaan, voordat ik naar bed ging.

De volgende ochtend kreeg ik de deur met gemak open. Helaas had mijn dame geen zin meer om in de kou (het was inmiddels -10) op pad te gaan en na een half uur vruchteloos proberen te starten, ben ik maar in de tram naar het CS gaan zitten, om de trein te nemen.
(Verbazingwekkend genoeg, waren de spoorwissels niet vastgevroren)  Wat miste ik op dat moment mijn oude Japannertje, dat altijd startte…...

vikingo schreef:

straf verhaal ! 

Laat jij die wink maar zitten…. hahaha

‘t is de waarheid!

Tijdens een koude winteravond, enkele jaren geleden, met temperaturen onder nul, was ik een van de laatsten die na een avonddienst het pand verliet. Op de parkeerplaats kwam een beteuterde man met startkabels in zijn handen, mij tegemoet. Of ik hem misschien kon helpen zijn Opel Vectra te starten. Met satanisch genoegen zei ik natuurlijk ‘ja’. Mijn auto stond een eind verderop ik heb rustig gestart (gek genoeg altijd in één keer…) en de raampjes gekrabt. Vervolgens ben ik naar hem toe gereden. Zijn blik, toen hij mijn oude Troen in het vizier kreeg, was onbetaalbaar. Ik heb hem geholpen zijn Opel weer op gang te krijgen - intussen mopperend over moderne rotzooi en Duitse troep. Een heel tevreden meneer was het gevolg en een DS-bezitter die een meter opsteeg van trots.

Groetjes,

Max

Max Laadvermogen schreef:

Ik heb hem geholpen zijn Opel weer op gang te krijgen - intussen mopperend over moderne rotzooi en Duitse troep. Een heel tevreden meneer was het gevolg en een DS-bezitter die een meter opsteeg van trots.

Groetjes,

Max

Al dat gemopper op andere merken… Toen ik mijn DS net had, was mijn dagelijks vervoermiddel een Opel Crossa (bodem krokant). Van de Corsa was de accu oud en van de DS de accu oud EN de dynamo slecht. Zowel de Corsa heeft de DS uit de brand geholpen als andersom. Waarbij de Corsa als aanjager de voorkeur had, die was nl lekker klein en kon je in allerlei bochten wringen om maar bij de andere accu te komen.