Nu op de voorpagina:

Schimmige figuren in het duister

Op zaterdag 19 november werd de nachtrit van de CX Club weer verreden. Na een jaar over te hebben geslagen konden de leden van de CX Club zich weer inschrijven voor de nachtrit. Deze keer was de rit ook opengesteld voor leden van de GS(A) Club. Een opkomst van 28 equipes was, vooral gezien de datum zo ver achter in het seizoen, zeker niet slecht.  Deelnemer Arjan Verkade zond ons zijn verslag.

Verzameld werd er bij Café Rutgers In de Gelderse plaats Lathum, net even ten oosten van Arnhem. Voor zij die van wat verder kwamen of gewoon tot het ras der gezelligheidsdieren behoren, was er bij inschrijving de mogelijkheid te kiezen voor het menu ‘Pallas’. Een goeie hap vooraf is tenslotte nooit weg voor zo’n inspannende rit. Al was het windstil en niet al te koud, de dikke mist zorgde voor een unieke sfeer, die de spanning voor de rit zeker versterkte. Eenmaal alle ingeschreven ploegen zich hadden geregistreerd werden de instructies uitgereikt. De opdracht was ‘eenvoudig’, 10 foto’s en 10 locaties op een kaart. Je moest alleen ‘even’ langs alle aangegeven plaatsen om te noteren welke foto bij welke locatie hoorde. Het uiteindelijke doel was om alle foto’s en locaties te verenigen en daarbij zo weinig mogelijk kilometers te maken. Om alle locaties en de daarbij horende foto’s,  variërend van een verkeersbord tot een stenen varken, samen te kunnen brengen, moesten de teams dus zelf hun routes bepalen.

Om 20:00 uur mochten we beginnen. Daar gingen we, de mist in. Gewapend met een kaart en een zaklamp. Je kon van alles tegen komen in het donker, zelfs een stukje Duitsland behoorde tot de opties.  Zo kon je plots voor een obstakel staan welke uiteraard niet op de kaart stond. Tja, wat doe je dan? Kilometers omrijden? Nee, je rijdt toch niet voor niets CX? Auto in de hoogste stand en over het paaltje heen! Hoe de teams die meededen zonder CX of GS(A) dit gedaan hebben? Geen idee eigenlijk. Zo loonde het toch weer om met een hydraupneumatisch geveerde Citroën te komen. Er werd door de organistie ook op de tijd gelet, zo gold de regel dat alle teams om 12 uur weer binnen moesten zijn. Zo hoefde niemand overdreven lang te wachten. Zodra we binnen kwamen werd er een broodje kroket aangeboden en daarna ook nog een puntzak patat. Dat ging er bij de meesten wel in, dat behoeft vast geen verdere uitleg.

Als afsluiting volgde uiteraard de prijsuitreiking. In de uitleg werd duidelijk wat een aantal teams al hadden begrepen, dat je maar negen van de tien locaties hoefde aan te doen om de proef te halen. De overgebleven foto hoorde dan immers vanzelf bij het punt waar je niet was geweest. Dit scheelde natuurlijk behoorlijk wat kilometers, wat verschillende van de twijfelaars duur kwam te staan. De prijzen waren zeer origineel. Een bronzen, een zilveren en een gouden veerbol op een voet, zoals dat bij een prijs hoort. Een fles wijn maakte de prijs compleet. Een mooie afsluiter van een leuke avond. En zo gleden zij allen weer een voor een de duister en de nevel in…

Tekst Arjan Verkade
Bewerking en redactie Marc Zaan

Ik heb zoëven pas tijd gehad om de ververste voorpagina te bekijken: mooi verslag! Redacteur Marc “graddus” Zaan inmiddels een beetje kennend, had ik er rekening mee gehouden dat hij in een melige bui weleens een zwart vlak had kunnen plaatsen als illustratie bij een nachtrit . Maar nee, hij heeft een mooie foto van Tjerk gekozen. Wetend dat verslaggever Arjan rallies graag afsluit met een goede klassering, vraag ik me af hoe dat bij deze nachtrit gelukt is?

Het kan niet altijd feest zijn Rens (en daarmee doel ik niet op de klassering van Arjan)

Aan de klassering van de deelnemers ontbreekt Arjan helaas, aangezien hij z’n antwoordformulier weer
mee heeft genomen , om zo het routeboekje kompleet te houden. De gegevens die we wel hebben
volgen hieronder. Erg leuk om te zien dat ondanks dat iedereen z’n eigen route heeft samengesteld,
het aantal kilometers vrij dicht bij elkaar ligt in veel gevallen.

Klassement nachtrit 19 november 2011:

1 van Wees (84 Km, alle foto’s goed)
2 Simons (90 km, idem)
3 Wildeboer/Meijers (93 km) 
4 Wouda (103 km)   
5 Falk (109 km) 
6/7 Mulder/Jonker (110 km)
6/7 Jagers/van Hees (110 km)
8/9 van Lint (112 km)
8/9 Hydraulique (112 km)
10 Kerskens/ de Kruijf (113 km)
11 Sitskoorn (117 km) 
12/13 Bons (119 km)
12/13 van Dijk (119 km)
14 Citroville (120 km)
15 Weijdema (121 km)
16 Roos (122 km)
17 Looijer (126 km) 
18 Horters/Kerger (141 km) 
19 van der Loo (88 km / 21 punten behaald met de foto´s)
20 Kreulen (91 km / 15 punten behaald met de foto´s)
—- van de overige equipes is de uitslag niet bekend—-

Als Arjan het belangrijker vond om het routeboek heel te houden dan om te winnen, moet het wel een héél mooi routeboek zijn geweest!

We hebben z’n score wel gecontroleerd, en volgens mij zat hij binnen de top 10 van het klassement.

Kom op Arjan, hoe veel km waren het? 

Nee hoor geen top 10
126 kms had ik.

We hadden ook niet echt vanaf het begin als doel gesteld zo min mogelijk kms te rijden, later bleek wel dat dat de bedoeling was.
En een paar keer pech… Zo sta je bijvoorbeeld opeens voor een fietsersbrug die niet op de kaart stond met je doel vlak aan de overkant

Ook nog wegen tegen gekomen waar een bord stond dat het verboden was voor auto, het was me eigenlijk niet helemaal duidelijk of je nu deze wegen juist wel moest nemen of je je toch netjes borden moest houden

Het was natuurlijk de bedoeling dat alle deelnemers zich aan het verkeers-regelement
zouden houden. Arjan heeft dat dus ook netjes gedaan, en daarom niet voldoende
kunnen snoeien op het aantal kilometers.

Voor de organisatie een goede les voor de volgende keer om te letten op dit soort
onvolkomenheden. Misschien dat we iets moeten inbouwen waarbij niet legale wegen
een nadelige invloed zullen hebben op de score.

Ik weet van het winnende team dat zij 100% volgens de verkeersregels hebben gereden,
en de opdracht geheel hebben uitgevoerd, zonder te hebben gegokt. Door vooraf een
goed plan te maken voor de te volgen route (9 punten nodig om de 10 foto’s te rangschikken).
Ze hadden ook in het voren gekeken naar de ligging van hun laatste punt t.o.v. de finish-
locatie. Dit resulteerde in een extreem laag aantal gereden km’s, vandaar hun zege.

Nu we het toch over verkeersregels en zo hebben: had de organisiatie van te voren uitgezocht of er een vergunning moest worden aangevraagd?

Veel vaker dergelijke evenementen georganiseerd in dezelfde regio,
voor een andere merkenclub. Ik heb meerdere keren navraag gedaan
bij de regionale politie, maar een vergunning bleek nooit nodig.
Bij deze rit heb ik de navraag maar achterwege gelaten omdat ik het
antwoord al wist.