Sommige mensen hebben het geluk dat ze mogen werken voor een bedrijf waar de medewerkers écht worden gewaardeerd. Om wie ze zijn, om wat ze doen, wat ze voor het bedrijf en haar klanten betekenen. Hun houding, de omgang met mensen, de bijdrage die ze maken aan de sfeer op de werkvloer en daar buiten.

Ik heb dat geluk. Dus terwijl drie van mijn collega-varkentjes op een gloednieuw 95-euro-per-maand-bijtellings-scheurijzertje werden getrakteerd kreeg ik van mijn werkgever heel Gelijk-Orwelliaans een verlengde BestelBerlingo toegeschoven. Met drieendertig duizend kilometer op de klok. Destijds geleast voor een andere collega die een maand later (terecht) besloot dat hij het bij een concurrende firma beter voor elkaar zou hebben. En na een maand of zeven door verschillende bestuurders te zijn ‘bereden’ (waaronder een planner met een alcoholprobleem die niet tegen plotselinge veranderingen lijkt te kunnen (en ook geen paaltjes schijnt te kunnen ontwijken (ik moest uitwijken voor een hond (tijdens carnaval bovendien)))) mocht ik het zoet gaan proeven, de beloning gaan genieten die mijn werkgever me na anderhalf jaar toewijding en hard werken gunde: geen kilometers meer schrijven in een rochelende Xsara diesel maar vrolijk rondtoeren in Bertje!

Daar kan de het arme ding zelf ook niets aan doen. Laat staan dat ze het verdiend heeft. Want het is in de dagelijkse praktijk een fijne metgezel, deze Berlingo. ‘Bertje’, zoals velen haar noemen. Bertje is voorzien van een 1.6 HDi met roetfilter, turbo en intercooler, die een niet kinderachtige 90 pk op de twee voorwielen loslaat. De achterwielen rollen er gewillig achteraan. In combinatie met een relatief korte vijfbak ondanks 1400 kilo leeggewicht helemaal geen slak. Sterker nog, in en rond de stad is het gewoon een vlot wagentje. De snelweg betreedt ze zonder vrees. Als de adem maar lang genoeg is noteert de rode tellernaald een gezonde 170 kilometer per uur, waarbij het kleine motortje tegen de 4500 toeren rondraast. Gewillig op de cruise control kan ook. De radio wordt bediend vanaf het stuur en kan draadloos streamen met de iPhone of elk ander inferieur telefoontoestel dat voorzien is van bluetooth.

* schenkt een Duvel in *

Had ik al gezegd dat Bertje verlengd is? Het levert zeeën aan ruimte op. De laadruimte is als een aflevering Zomergasten, van een onpeilbare diepte en pretentie dus. Mooier wordt Bertje er echter niet op. Waar een gewone Berlingo er nog wel kek uitziet, goed geproportioneerd enzo, ziet ‘mijn’ Bertje er een beetje lullig uit. Smoelt goed, maar de achterkant is het het gewoon nét niet. Dat verlengde stuk is er ook echt met de Franse slag aan geklinknageld trouwens, wat ik er dan wel weer megagrappig uit vind zien.

En ja, Bertje is zwart. Goedkoper kon niet. Maar goed, je baas heeft wat voor je over of niet. Dus zal ik me er de komende tijd maar over ontfermen..

Had ik ook al verteld dat de heren directeur beiden een Range Rover Evoque van 77k de neus rijden? Smaak qua auto’s kan ze zeker niet verweten worden in ieder geval.

Waarbij ik wel even het volgende wil noteren:

De ervaringen die in dit topic met eenieder in Citroënminnend land gedeeld worden zijn louter gebaseerd op feitelijke waarneming en prozaïsch gefrustreerd gewauwel van ondergetekende. Derhalve zal ik ten dele een feitelijke weergave van de feiten proberen te schetsen, en verder vooral niet proberen mijn frustraties over de gang van zaken te verbloemen. Men dient dit topic derhalve vooral ter ‘leeringh ende vermaeck’ tot zich te nemen. En het vooral niet te serieus te nemen.

Steeds als ik vraag om een auto van de zaak, krijg ik te horen dat treinkaartjes volledig gedeclareerd kunnen worden. Doe mij zo’n Berlingo!!

Ik vind dit nou echt een stukkie voor de voorpagina

Nou, nog maar een paar bespiegelingen dan.

Een binnenspiegel heeft pretentieloze Bertje niet nodig, want gesloten laadruimte. Toch merk ik wel dat ik hem zo nu en dan mis. Niet voor het zicht naar achter, daar zijn twee gigantische flapoor-achtige buitenspiegels voor aangebracht (inklappen is +2km Vmax). Nee, ik merk dat ik zo nu en dan mezelf wil bekijken in de binnenspiegel. Jammer, dat gaat dus niet. En denk maar niet dat de ‘formaat buitencategorie’ zonnekleppen een paar make-upspiegels herbergen, ik moet het helemaal zonder doen. Gelukkig hoef ik mezelf in Bertje niet onder ogen te komen..

De zonnekleppen zitten overigens bevestigd aan een soort plank boven de voorruit die voorbeeldig dienst doet als aflegplek voor allerhande grut zoals lunches van vorige week, td-bonnenboekjes, Ray-Ban zonnebrillen (uitsluitend gepolariseerde glazen) en de voor mij als bijtellingweigeraar obligate kilometerregistratieformulieren. Daarmee kom ik onherroepelijk op het onderwerp ‘bergruimte’, waarin Bertje EXCELLEERT. We noteren:

Portiervak links met ruimte voor volledig Phillips, Pozidriv, plat én torx-schroevendaaierset PLUS drankblikjes; lade onder de bestuurdersstoel (waar gistermiddag in de volle zon uit pure spanning een deodorantbus tot spontane ontlading is gekomen); een paar verborgen vakken onder de middelste zitting (een stoel durf ik het niet te noemen), de middelste zitting waarvan de leuning overigens omlaag geklapt kan worden zodat bestuurder dezes zijn rechter elleboog te ruste kan leggen; de bijrijdersttoel kan naar voren geklapt worden, waardoor er een zwik planken met een theoretische lengte van twee en een halve meter vervoerd zou kunnen worden, ware het niet dat de achterlijke nederlandse wetgeving ervoor heeft gezorgd dat er een volledig dicht schot tussen laadruimte en passagiersruimte zit; een portiervak rechts (zie punt 1); een handig vakje boven het stuurwiel voor onder andere autopapieren, tankpas (jawel ), nóg een Ray-Ban, iPhone laadsnoer en lampenset; twee ronde vakken en een vierkant vak (op maat voor iPhone 4s) ter hoogte van de autoradio.

Teleurstellend is dat het normale dashboardkastje qua formaat nog geen appel en een ei kan herbergen..

En dan is er nog die laadruimte die twee uur na-echo’t na het beroeren van de indrukwekkende enkeltoons kuchclaxon, maar daar had ik me al eerder lyrisch uitgelaten over uitgelaten geloof ik.

Heerlijk leesvoer weer, Daan!

Dank, dank. Met jullie bemoedigende reacties zal het me morgenvroeg minder zwaar vallen samen met Bertje het land te gaan doorkruisen: Eindhoven - Lunteren - Arhnem - Nijmegen - Tilburg - Eindhoven.

Kunnen we nog ergens een minimeet organiseren? Lijkt me cool om je nieuwe waggie eens te bekijken.

Een meeting lijkt me gezien mijn maximaal vijfhonderd privékilometers per jaar wat te hoog gegrepen. Wellicht een foto dus, ook al is Bertje een beetje cameraschuw. Misschien morgen.

O, maar ik neem nooit een camera mee naar meetings. Ik plak alleen een geprint schildje achter m’n ruit.

dat wordt een leuk feuilleton zo….

Briljant stuk proza Daan. Ga zo door. Ik heb inmiddels een abootje genomen.

Patrick

Die Daan, veel plezier met je Berlingo. Ik verwacht ook nog wel een andecdote over familie/vrienden die je kan gaan helpen met verhuizen nu je zon ding hebt want daar past immers alles in!

Wat een erg goeie verslag Daan! Om jaloers op te worden!

Ga zo door, ik ben benieuwd wat Bertje allemaal gaat beleven..

T(h)ijs schreef:

Die Daan, veel plezier met je Berlingo. Ik verwacht ook nog wel een andecdote over familie/vrienden die je kan gaan helpen met verhuizen nu je zon ding hebt want daar past immers alles in!

Wat hij vast niet zal doen.