Degenen die overbleven stonden ons gewoon uit te lachen, terwijl de frustratie van onze gezichten af te lezen viel. Dat stak ons misschien nog wel het meest. Ik had toch wel een iets andere houding verwacht van mensen die je al jaren kent. En dan de organisator: recht in ons gezicht zeggen dat het allemaal best wel te doen viel en vervolgens hier op het forum toch maar toegeven dat het iets te moeilijk was. Dat verdient ook niet bepaald de schoonheidsprijs.

@cxfanatic (& teamgenote?): ik vind dat je/jullie hiermee wel erg ver gaan. De overgeblevenen hadden inderdaad zoiets van “wat is dit…!?” toen jullie luidkeels en overduidelijk gefrustreerd jullie behoorlijk negatieve visie op de nachtrit vertolkten. Dat heeft niet zo zeer met hoon of spot te maken m.b.t. jullie instelling en doorzettingsvermogen maar wel m.b.t. hoe jullie e.e.a. ventileerden. De overgeblevenen probeerden jullie duidelijk te maken dat het toch vooral “een spelletje” was waarbij iedereen tegen min of meer dezelfde handicaps aan was gelopen. Daarbij had de organisatie reeds tijdens de prijsuitreiking, waar jullie dus niet bij waren, gemeld dat de rit bewust moeilijker was gemaakt dan het jaar ervoor en dit keer duidelijk iets té pittig had uitgepakt. Ik moest persoonlijk érg lachen toen de organisatie aangaf dat één object op de foto’s wellicht wel érg moeilijk te vinden was geweest aangezien dit zich onder het maaiveld en in een sloot bevond… En ja, ik heb ook 500 meter heen en 500 meter terug gelopen/gerend in de vrieskou om dat fietsroutebordje vanaf de verste kant te benaderen maar voelde vervolgens meer “bevrediging” (...) het uiteindelijk gevonden te hebben (i.t.t. tot anderen die het opgaven en weer wegreden) dan dat ik gefrustreerd was over deze onverwachte nachtelijke wandeling in de vrieskou.

Kortom, laat je niet kisten door de moeilijkheidsgraad van de rit. Wij waren vlak voor half één binnen met slechts 5 gevonden foto’s. Omdat we inderdaad enorm lang bezig waren geweest met de “gespiegelde-kaart opdracht” om toch vooral maar alle letters te vinden. Dat was achteraf een tactische misser maar ondanks dat zijn we toch nog (net) in de top tien beland en dat vind ik voor ons als equipe binnen de gegeven omstandigheden nog een behoorlijk acceptable prestatie. Ik heb me dan ook prima vermaakt, ondanks het feit dat de rit behoorlijk (of zeg maar té) pittig was. Wat ons betreft: volgend jaar nieuwe kansen op een klassering in de top 3. 

Hopelijk doen jullie volgend jaar ook gewoon weer mee en kunnen jullie beseffen dat het absoluut niet de bedoeling was van de overgeblevenen om jullie na terugkomst om kwart voor twee onder hoon en spot te bedelven! Het was de manier waaróp e.e.a. door jullie werd vertolkt waar de overgeblevenen op reageerden. En jullie weten best wel hoe jullie beiden binnen de club gewaardeerd worden…

Dus laat je niet kisten want we zouden jullie écht wel missen als jullie er de volgende keer niet bij zouden zijn!

Wij hebben welgeteld 5 van de 9 letters gevonden, het onderdeel met de blinde kaart volledig verprutst (afslag gemist en ruim 10 km te ver gereden voordat we daar achter kwamen), van de 12 fotolocaties er in tijdnood 1 overgeslagen en er 2 gegokt omdat we er niet uitkwamen. Uiteindelijk waren we, met wat doortrappen, vlak achter Peter en Tjerk om half 1 binnen. Wordt je tiende mee, mooi toch. Ik heb lekker een stuk kunnen sturen in mijn CX (oordeel: de diravi staat weer keurig rechtuit), me verbaasd over hoeveel licht mijn witte H4 lampen eigenlijk geven t.o.v. de gebruikelijke gele (en geconcludeerd dat de rechter koplamp écht beter afgesteld moet worden), lekker bijgekletst met mijn bijrijder en (ondanks het donker) een mooi stukje Nederland gezien. Het was een latertje, zeker vergeleken met de vorige rit, maar ik heb me eigenlijk best vermaakt en zie mezelf eerder aan de volgende nachtrit meedoen dan aan de voor- of najaarsrit.
De tijd was wat kort (of de rit te lang, of de ruimte om fouten te maken wat beperkt, kies maar) maar de variatie was erg leuk en ik zou de blinde kaart-opdracht zeker niet zomaar afschrijven. Met de rit van vorig jaar in het achterhoofd had ook ik wel wat moeite om te accepteren dat je strategisch om moest gaan met de fotolocaties (ik wil ook graag alles doen) en de rit was wel echt veel pittiger dan vorig jaar, maar een gulden middenweg en je hebt de ultieme CX-nachtrit wel te pakken.

Nu maar hopen dat de volgende rit niet écht in noordoost Groningen of op Goeree-Overflakkee wordt gehouden, en ik ben er weer bij volgend jaar.

@Mulder: Ja, wél in noordoost-Groningen Tsja, het is inderdaad het lekkerste om de rit min of meer in de buurt te hebben zodat je om 2 uur snachts, na een geweldige maar vermoeiende avond, niet al te ver meer hoeft te reizen en je eigen bed nog kunt opzoeken. Maar het heeft ook wel wat om een hotelletje in de buurt te nemen en de volgende dag nog vrienden in de buurt te bezoeken en een wandeling door Nijmegen / bezoek aan het Valkhof te maken/brengen. Wat was het een top-weekend! Jammer dat die equipe-Weggeman ons verslagen heeft, dat dan wel weer…

@tjerk: ...en dan nog klagen dat de meeste foto’s mislukt zijn… MAN wat een waanzinnige plaatjes! En ik had zaterdag niet meegekregen dat je net je rijbewijs gehaald had: van harte proficiat en heel veel veilige en leuke kilometers gewenst met je papiertje (oh nee, stukkie plastic)!

@cxfanatic/laleo/sjors: He wat waardeloos dat jullie met zo’n nare smaak achterblijven na dit evenement. Eigenlijk had de equipe Jonker/Martini zeer vergelijkbare ‘problemen’ als jullie, en wij hadden ook wel last van frustratie: het jaar ervoor gingen de eerste opdrachten perfect, daardoor kom je in een lekker ritme en doet het minder ‘pijn’ als er later op de avond wat dingen misgaan of je binnen de tijd niet alle foto’s kunt vinden. Maar dit jaar vonden wij het startpunt van opdracht twee al niet, zijn toen meteen met de foto-opdrachten begonnen, en vonden op de eerste twee punten ook niet wat we moesten vinden, tsja, dan zit je de rest van de avond inderdaad best wel met een minder lekker gevoel in de auto dan als het allemaal op rolletjes loopt. Maar ik zie dan wel weer heel veel leuke aspecten, wij hebben de eerste ‘zij rijdt/ik navigeer’ test van onze relatie doorstaan (jawel, ook na zaterdag zijn we nog steeds bij elkaar!), we hebben heerlijk gegeten met een hoop gezellige mensen en hebben een lekker stuk gereden door een mooi gebied. Echt balen dat jullie minder positief oordelen, ik was niet bij het ‘hoon-moment’ maar sluit me bij Barbare aan dat ik hoop dat jullie weten hoe jullie binnen onze vereniging gewaardeerd worden. Ik weet dat jullie fanatiek zijn, heb je dan niet zoiets als revanche-gevoelens, volgend jaar worden we #%&$& Aller-allereerste? 

het jaar ervoor gingen de eerste opdrachten perfect, daardoor kom je in een lekker ritme en doet het minder ‘pijn’ als er later op de avond wat dingen misgaan of je binnen de tijd niet alle foto’s kunt vinden. Maar dit jaar vonden wij het startpunt van opdracht twee al niet, zijn toen meteen met de foto-opdrachten begonnen, en vonden op de eerste twee punten ook niet wat we moesten vinden

Tsja, jij wilde niet met me meerijden. Maar je bent volgend jaar weer van harte welkom hoor…

@Barbare en JMMJ: dank dat jullie ons een hart onder de riem steken, maar voor mij is de lol er echt af.

@ cxfanatic & La Léo: de volgende nachtrit is (gelukkig of helaas) pas volgend jaar. Hoop écht en oprecht dat jullie door wat er hier in dit draadje geschreven wordt (zie meest recente reacties, o.a. van jmmj en naastgetekende) het komende jaar afstand kunnen doen van de negatieve gevoelens die jullie aan deze Nachtrit hebben overgehouden. En Maarten heeft ons reeds beloofd dat de volgende Nachtrit écht niet zo (enorm) lastig zal worden als die van dit jaar (want wordt ook niet door hem georganiseerd…  ). Dus please, neem afstand van die negatieve gevoelens die momenteel de overhand lijken te hebben en join us next year! Je hebt nog een heel jaar om aan bovenstaande gehoor te geven, dus ik vertrouw erop dat dat goed gaat komen. Inderdaad, revancheer je volgend jaar. Kom op zeg…!!

@jmmj: Volgens mij moet je Sjors er buiten laten, want die zat in een andere auto en heeft zich volgens mij zoals gebruikelijk prima vermaakt. OK, tot het moment wellicht dat hij, bij uitblijven van aankomst equipe Hydraulique, zich toch enige zorgen begon te maken over hoe hij ooit weer thuis zou geraken… 

@jmmj (2): God wat ben ik blij dat we tenminste nog één plaatsje boven jullie zijn geëindigd!

Misschien dat Leontien zich nog bedenkt, maar ik echt niet. George had trouwens ook aardig de pest in. Die heeft zich op de terugweg naar huis nog wel meer opgewonden dan wij.

Jammer van de erg negatieve reacties en gevoelens.

Ten eerste ben ik blij dat mensen zo’n evenement willen organiseren, het zijn wel vrijwilligers die er veel energie en tijd in stoppen.
En uit ervaring weet ik hoeveel tijd er in gaat zitten om een rit uit te zetten.
Dank dus voor de organisatie!

Wij, mijn dochter en ik, hebben in ieder geval een mooie avond gehad. Eerst gezellig gegeten, en weer nieuwe mensen ontmoet. We hebben veel gelachen. Ten opzichte van vorig jaar was het in ieder geval deze avond/nacht een stuk helderder.
Vol goede moed begonnen wij aan de rit, ik heb altijd zoiets van ik hoef niet te winnen, maar mijn dochter denk daar iets anders over. Dus we gingen voor de winst
Toen wij het eerste gedeelte gereden hadden, bolletje pijltje, gingen we naar het tweede gedeelte.
Oeps we hadden naar letters moeten kijken, dat waren we dus vergeten dus de eerste punten misten we gelijk al, daar ging de eerste prijs ha ha
Maar dankzij het prima navigeren van mijn dochter hebben we deel 2 en 3 goed afgelegd en ook alle letters gevonden.
Dus vol goede moed aan deel 4 begonnen, hoe gaan we rijden….......
Uhhhmmmm gelijk al bingo, bij de eerste stop konden we de fotoplek niet vinden. Blijkbaar hadden we verder het fietspad op moeten lopen, ach ja weer wat geleerd voor volgend jaar. Zo waren er meer punten die we moeilijk konden vinden, en ja we zijn ook wel eens verkeerd gereden, stonden we zomaar bij een boer op het erf midden in de nacht. Maar we hebben ook een aantal foto’s wel kunnen vinden. Mooi om zo steeds weer een CX tegen te komen, dat gebeurt je ook niet iedere dag
Sta je daar midden in de nacht met allemaal CX’en op een zandweggetje.
En ja dan moet je ook de tijd in de gaten houden, welke foto’s slaan we over en wat kunnen we nog wel pakken. Om precies half een kwamen we binnen. Nee we hadden niet alle foto’s gehaald, dus maar wat gokken. Later bleek dat we mooi verkeerd hadden gegokt.
Maar we werden ontvangen met een lekker broodje kroket en een zak patat, dus we konden er weer even tegen. Gezellig nog een tijdje met andere deelnemers gekletst en gehoord hoe een ieder het ervaren had.
En nee we vielen niet in de prijzen, maar we hebben wel een mooie avond/nacht gehad.
Toen ik om 3 uur thuis was, na zo’n 400km gereden te hebben, ging de klok mooi een uur terug en was het dus nog maar 2 uur
Dat is weer een positief punt van de organisatie om dat juist in dit weekend te plannen.
En als nu blijkt dat we 9e waren hebben we het nog niet zo gek gedaan.
Vorig jaar waren we 15e van de 20, dus we worden beter haha

Mijn dochter had net als vorig jaar wel last dat ze op een gegeven moment beroerd werd, dat komt natuurlijk door het continu de kaart in de gaten te houden.
Nu hoorden we na de rit dat er meer mensen waren die daar last van hadden, misschien duurt de rit in totaal wat te lang?
Misschien zijn er meer mensen die hier een idee over hebben.

We gaan in ieder geval volgend jaar weer.

Een kennis van mij werd vroeger ook altijd wagenziek in de CX van zijn ouders. Misschien moeten we volgend jaar allemaal met de Citrobenz rijden…

Ik heb zelf het afgelopen jaar als navigator meegedaan aan lange en intensieve klassieker-rally’s. De
combinatie van geconcentreerd kaartlezen en gereden worden is inderdaad vervelend.
Ik kan me goed voorstellen dat dit ‘“wagenziekte” veroorzaakt. Zeker i.c.m. het zweverige weggedrag
van een CX.

Misselijkmakend ritje…

Mijn navigator begon het na een paar uur ook enigszins op te breken (of op te braken?). Nu kan dat mede iets te maken hebben gehad met het kaartlezen in combinatie met mijn vrij gehaaste rijstijl: we hadden immers in het tweede gedeelte van de rit een hoop tijd goed te maken die we in het eerste gedeelte verdaan hadden… En ik probeerde die achtervolgende 604 natuurlijk óók af te schudden!
Maar we hebben vervolgens toch maar van functie gewisseld, mede omdat ik niet echt snel last van wagenziekte heb. Maar ja, toegegeven, als geconcentreerd navigator wordt je op de meest onverwachte momenten inderdaad wel behoorlijk heen en weer geschud ja! Voor sommigen dus inderdaad letterlijk dan wel figuurlijk een misselijkmakende rit. Zoals helaas eerder in dit draadje al vrij duidelijk naar voren kwam… 

cxfanatic schreef:

Misschien dat Leontien zich nog bedenkt, maar ik echt niet. George had trouwens ook aardig de pest in. Die heeft zich op de terugweg naar huis nog wel meer opgewonden dan wij.

Niks van gemerkt dat George de pest in had, hij reed met mij mee dus ik heb um iedere minuut meegmaakt!
Wij hebben gewoon lol gehad, toen we zagen dat het niet haalbaar was hebben we er het beste van gemaakt.
Daar hoort braadworst eten in Hummeloo ook bij…................