O gelukkig maar.

Beste CX liefhebbers, ik ben weer terug van mijn vakantie, met de DS een ritje van 6000 kilometer via Zweden naar Zuidwest Noorwegen en weer terug.
Dus hier volgt deel 5 van mijn Raid Arctique uit 2004.

Het is de 7e dag van de reis en ik verlaat Sundvollen ‘s ochtends even na achten. De hemel is betrokken gedurende de reis noordwaarts. Via Hønefoss kom ik bij Gardnos. Langs de weg staat een bord dat naar een meteorietkrater verwijst. De krater is inmiddels helemaal begroeid maar er zijn nog wel een paar kale stukken steen te zien. De meteoriet is indertijd geheel verdampt maar het landschap is hier van een speciale steensoort en de begroeiing is hier ook anders dan in de omgeving. Het is een vreemde gewaarwording om hier rond te lopen met de wetenschap wat hier gebeurd moet zijn lang, lang geleden.

Bij Gol ga ik omhoog rijden om door te steken naar Leira. Langs de Slidrefjorden rij ik naar het noordwesten en ik stop om het Ulnes Kyrkje en de Mo Kyrkjeruin. Verderop zie ik een flinke stroomversnelling bij Ryfoss. En ik ga op zoek naar een mooie fotolocatie. Ik kan heel dicht bij de stroom komen en het is een donderend geweld van water.

De E16 kronkelt voort en ik rij tussen hele hoge bergwanden door. Dat geeft een beklemmend gevoel voor een Hollandse polderjongen. Via een soort van toendra plateau kom ik uiteindelijk bij de beroemde Borgund Stavkirke. Een houten gebouw uit 1150 dat met teer besmeurd is ter conservering. Deze kerk wordt nog steeds gebruikt voor speciale gelegenheden. Na twee lange tunnels kom ik bij de veerboot Fodnes - Mannheller die de Lærdalsfjorden oversteekt. Aan de overzijde rij je direct weer een tunnel in en zo kom ik bij Sogndalsfjøra. Tijd om wat te eten !

Vandaag is de 8e dag, zondag 5 september 2004. Voor ik vertrek controleer ik het motoroliepeil en ik voeg een liter toe. Het olieverbruik is ongeveer 1 liter olie op 1500 km en dat zou niet uitzonderlijk hoeven zijn. Gisteren kwam ik uit het zuidoosten, nu rij ik naar het noordoosten. Aan het einde van de fjord bij Skolden gaat de weg met veel haarspeldbochten flink omhoog. Ik rij het Jotunheimen bergplateau op. Af en toe gaat het oliedruklampje even vaag branden maar ik rij onverstoord door. Op een hoogte van 1400 meter ligt de sneeuw op de toppen en is het lekker fris ! Na het plateau daal ik af naar Lom en vervolg de weg naar Otta. Via Dombås rij ik het Dovrefjell plateau op. Bij Kongsvoll stop ik en maak een kleine wandeling en zie geen loslopende muskusossen waar voor gewaarschuwd wordt. Ik kom in Oppdal en daar is mijn hotel. Maar het is erg vroeg en ik besluit door te rijden naar Trondheim. Dat is nog 117 kilometer, maar de wegen zijn hier van het kaliber matige provinciale weg en dus doe ik er bijna twee en een half uur over. In Trondheim vind ik weer een hotel en sluit hier een regenachtige dag af.

Is weer mooi om te lezen,

VgF

Mooi verhaal, Branko. Met al die moeilijke plaatsnamen is het wel een beetje lastig om je tocht te volgen. Een kaartje zou wel handig zijn!

En ja hoor, daar is een routekaartje :
Dag 1 t/m dag 8 van de rit uit 2004. Het lijken flinke stukken, maar met de CX is het een peuleschil !

Mooi!

Wat een klein landje is Nederland toch, hè? (Nee, over Lëtzebuerg hebben we het niet eens )

Mijn verslag uit 2004 is digitaal verloren gegaan, het verhaal en alle foto’s ....
Gelukkig heb ik een mooi afgedrukt boekwerkje met de beste foto’s, maar ik mis toch wel een heleboel.
Gelukkig hebben onze vrienden van CitroExpert een beter digitaal archief, en ik ben uiterst dankbaar voor hun hulp waardoor er nu weer foto’s van de rit digitaal beschikbaar zijn.
Bijgevoegd een sfeerplaatje op het Jotunheimen plateau in Noorwegen op 5 september 2004.

Dus met bijzonder veel dank aan CitroExpert !

Geweldig verhaal weer! En wat een sfeer in die foto…

Sommige delen in deze etappe komen me bekend voor. Ik was daar was in 1986 met de Renault 4 die we toen hadden.
De drang wordt steeds groter daar nu eens met mijn CX te staan…

Ik zal mijn verslag nu dag voor dag publiceren, met een routekaartje en voor zover nog beschikbaar een foto.

DAG 9 - MAANDAG 6 SEPTEMBER 2OO4

Trondheim (N )  - Mosjøen (N )  - 435 km

Ik vertrek om acht uur uit een regenachtig Trondheim. De hele ochtend wisselen stevige buien zich af met momenten van felle zon. Er zijn weinig stops onderweg maar als ik net Nordland binnen ben en het weer eens droog is neem ik een alternatieve route langs een natuurgebied. Dit is een gedeeltelijk onverharde weg en dus kan de CX het hydropneumatisch veersysteem demonstreren. Er zijn hier mooie vergezichten en gelukkig laat de zon zich ook nog even zien. Verder naar het noorden regent het weer en begin van de middag ben ik al bij het hotel in Mosjøen. Ik neem even rust en ga dan de stad bekijken. Het is inmiddels weer droog en in Mosjøen bekijk ik houten huizen die al tweehonderd jaar bestaan. Dat levert weer mooie plaatjes op. Het wordt donker en koud en ik ga terug naar mijn kamer. Gelukkig heeft de Noorse TV ondertitels en kan ik de Amerikaanse series gewoon volgen. Morgen over de Poolcirkel !

Wat een avontuur zeg! Zalig om mee te lezen!

Op het Google kaartje van Branko zie je mooi het verschil tussen het ruige landschap van Noorwegen en de uitgestrekte bossen van Zweden. Boven de poolcirkel wordt Zweden overigens ook ruiger, maar dat is een soort vlakke uitgestrekte ruigte. Wie de tijd heeft adviseer ik echt via Noorwegen heen te rijden en via Zweden terug. Een schitterende reis. Zelf vrees ik dat ik eind Augustus die tijd niet heb en de snelle route naar Gällivare kies.

JW

Zeker na het zien van deze kaartjes met die totaal gerafelde kustlijn en het filmpje van de Atlanterhavsveien, zou ik toch erg graag via Noorwegen noordwaarts rijden. Aan een Noorse Citroën-liefhebber van wie ik weet dat hij ook tochten organiseert, heb ik gevraagd om wat tips voor de route. Misschien komt hij zijn tips direct hier met ons delen, misschien doet hij dat per e-mail. In het tweede geval zal ik ze zo snel mogelijk doorgeven.

DAG 10 - DINSDAG 7 SEPTEMBER 2OO4
Mosjøen (N ) - Bodø ( N ) 375 km

Als ik om kwart voor negen wegrij regent het al weer. Bij Mo i Rana besluit ik naar de 10 kilometer noordelijk gelegen grotten te gaan. Een onverharde haarspeldweg brengt mij naar een verlaten complex - ze zijn gesloten. Dan maar weer terug naar de doorgaande weg. Honderd kilometer verder kom ik op een 600 meter hoog toendraplateau bij de Poolcirkel.
Ik heb een SMS van mijn ouders ontvangen om mij te feliciteren met het bereiken van dit
punt. Ik bel hier vandaan nu maar eens naar mijn collega op het werk en alles gaat gelukkig goed met haar en de bedrijfsactiviteiten. Men vroeg zich daar net wel af of ik niet al gestrand was .... De zon is ook net weer doorgekomen en de zoveelste regenboog van deze reis manifesteert zich. Het is lekker fris hier bij de Poolcirkel en ik maak de nodige foto’s. Binnen is een grote souvenirshop en ik koop enkele interessante zaken ....

Ik verlaat het plateau en kom bij wegnummer 812. Dit is een alternatieve route naar Bodø die mij over steile wegen naar het westen voert. Er zijn diverse waarschuwingen voor elanden maar ik heb er nog geen gezien. In Bodø is het weer even droog en ik zoek het hotel op. Ik zie hier nog een CX geparkeerd staan. Dat is al de vierde in Noorwegen en tevens de vierde met plastic bumpers. Deze avond trakteer ik mezelf op Pepe’s Pizza !