van de voorpagina

11e Le Citron Pressé, 1e dag

Vaste prik: Hemelvaart, dus Le Citron Pressé. Na een proloog vanuit een zuidelijke plaats in Nederland zoeken vijftig klassieke Citroëns, van 2CV tot XM V6, hun weg door het Noord-Franse landschap, door wijngaarden en bossen, langs kleine kerkjes en militaire begraafplaatsen. De eerste rallydag was vol uitdagingen, maar de uitslagen liggen nog dicht bij elkaar.

Zoals altijd rond Hemelvaart, is Le Citron Pressé weer in volle gang. De proloog van deze elfde editie ging woensdag rond de middag in Rijckholt bij Maastricht van start om de deelnemers naar Tinqueux bij Reims te brengen. In een halve dag moest een behoorlijke afstand afgelegd worden. In de Condroz en de Ardennen werden grote N-wegen afgewisseld met kleine landweggetjes, weidse vergezichten met donkere bossen.

Donderdag is de eerste rallydag. Om acht uur is de standaardtijd van de start. Iedere equipe telt daar haar startnummer uitgedrukt in minuten bij op en weet wat haar eigen ideale starttijd is. De route begint met bol-pijlaanwijzingen, normaliter de eenvoudigste navigatietechniek. Wat doe je echter, als in het derde dorpje de weg afgesloten is vanwege een grote wandeltocht? Als je volgens bol-pijl rijdt, is het bijna onmogelijk om je precieze positie op de kaart terug te vinden. Alle equipes staan onverwacht voor de uitdaging te improviseren. Vlak voor de afzetting duiken de auto’s de berm in. Koortsachtig worden de wegenkaarten erbij gezocht. De adrenaline doet het bloed van chauffeurs en navigators bijna koken: door de open raampjes stijgen rookwolken op.

Het eindpunt van de etappe staat in het routeboek, zodat je weet in welke windrichting je moet rijden. In de lijst van bollen en pijlen vind je af en toe ook een plaatsnaam of een wegnummer. Zo kun je de route grofweg terugvinden en zodra je een bijzondere met bol-pijl weergegeven situatie ziet, vind je ook je positie op die route weer terug. Uiteindelijk blijken alle equipes deze uitdaging goed opgepakt te hebben en blijven dramatische verschillen in de rangschikking uit.

Van de wijngaarden en de prestigieuze Champagne-huizen ten zuiden van Reims voert de route door de beboste Argonne richting Verdun. Op het meest oostelijke punt van de route is de lunchlocatie, die in 2013 het meest westelijke punt vormde. Ook in de middagetappes worden allerlei kaartleestechnieken gebruikt, inclusief de door velen zo gevreesde visgraat. Die blijkt niet onmogelijk moeilijk te zijn, zodat ook het tweede dagdeel geen schifting teweegbrengt. Met slechts enkele honderden punten verschil tussen nummer 1 en nummer 20 is er nog helemaal niets beslist.

Op vrijdag wordt een lus naar het westen gemaakt. Of de visgraat dan listiger is? De blinde lijn gespiegeld en misschien ook nog wel vergroot of verkleind? De namen en de nummers voor meerdere interpretaties vatbaar, waarvan er sommige bijna goed zijn, maar natuurlijk slechts een echt goed is? De deelnemers zullen het beleven en de forummers zullen het kunnen lezen!

tekst: RensKorevaar, foto’s: 2d

Om van te watertanden toch?! Veel succes en vooral veel plezier daar allen!

Vandaag was de laatste dag van Le Pressé. Deze keer van de zijlijn gevolgd. Ik ben heel benieuwd naar de eindstand!

En natuurlijk naar de verhalen van de problemen onderweg.

Ik heb begrepen dat de Wegenwacht het weer druk heeft gehad.

Ik vond het weer fantastisch! De routes waren mooi en uitdagend, de sfeer was helemaal top, de organisatie idem, en het deelnemersveld zat vol met gezellige mensen en fraaie auto’s. Ook heeft het AX’je bijna geen krimp gegeven, het ding bleef maar rijden We zijn 8e geworden in de sportklasse, erg tevreden over!

Jammer dat het weer voorbij is, maar volgend jaar doen we zeker weer mee.

Het was weer zoooo leuk! Geweldig evenement!

Al het napraten en de foto’s en filmpjes gaat nu over Facebook.
Beetje jammer dat hier helemaal geen verhalen foto’s meer komen.

Daarom plaats ik nu hier alvast een paar foto’s.  Ik ben bezig een album te uploaden, dat komt nog.

Dit zijn wat foto’s van mij en van de trax.

Huh, heeft je Traction na de laatste etappe het bijltje erbij neergegooid? Dat heb ik dan even gemist op FB…

Op de terugweg spuugde hij alle bakolie eruit. Twee dagen voor straf bij de mac gestaan, nu kijken wat er aan de hand is.

Ook het wegenwachtteam was dit jaar weer van de partij natuurlijk. We hebben 4 prachtige dagen mogen beleven met veel lol maar ook met serieuze klussen. Woensdag voor de start begaf de traction van Ree en Graddus het al, de spanningsregelaar bleek te zijn overleden. Verder zijn we geconfronteerd met een kapotte startmotor bij een DS, een lekke oliedruksensor op een GS, een gare ontsteking op een andere GS, een verstopte brandstoftoevoer op een SM, een aanlopende stuurleiding op een ds, gare schakelstangen op een CX, een dooie luchtmassameter op die zelfde CX, een afgebroken motorsteun op een AX GT en nog wat kleine klusjes hier en daar zoals een koppeling van een besteleend…
 
Ook onze eigen auto ging stuk, eerst leek het in de condensator te zitten maar het bleek een gare bobine te zijn.

Kers op de wegenwacht-taart was toch wel een DS waarbij er een tripoidehuis loskwam, met als resultaat een afgebroken remschijf. Na het regelen van onderdelen hebben we die nacht tot 3 uur staan klussen, maar ook die DS is aan de finish gekomen!

Foto’s:

Ja dat gebeurd er na veertig jaar als er af fabriek maar twee tapeinden met loctite vastzitten

Waterman is nu een week aan het bijslapen vermoed ik ??

zijn collega pakt het op de foto’s te zien beter aan

Walter

Goeie foto’s! Meer! Meer! 

De Pressé was dit jaar weer geweldig!

Mooie en vooral afwisselende routes. Prima sfeer en weer

Alles ging redelijk goed tot vrijdagmiddag, toen kon ik opeens alleen nog de 3de en 4de versnelling gebruiken. Terwijl de pook erg losjes ging aanvoelen…

Tja daar sta je dan, maar hulp was er snel!

De schakelstangen gerepareerd met stukjes rubber, delen van plastic zakjes en natuurlijk vooral tie-wraps!

Dan hoop je natuurlijk dat je de zaterdag door komt met de noodreparatie.
Het antwoord ligt ergens in het midden, er ging namelijk iets anders stuk. Ditmaal liep de motor de hele dag al niet lekker. Veel inhouden tot uiteindelijk in de middag de motor helemaal uit viel…

Daar stonden we weer, en de hulp was er weer snel bij!

We dachten eerst aan valse lucht, maar uiteindelijk bleek het toch de luchtmassameter te zijn.

Ook leuk dat je onderweg nog een Franse trax tegenkomt.

Het oude circuit van Reims, daar moesten de meeste toch even in stijl doorheen rijden

De start smorgens.

Motorblokje ernaast op donderdag avond.

Leuk die verlichting.

Ondanks of misschien wel dankzij 2x pech toch met een prijs naar huis gegaan. De wellevendheid prijs!

En dankzij de heren van de ANWB toch nog de gehele route uit kunnen rijden. Natuurlijk alleen wat tijdsstraf maar dat mag de pret niet drukken.

Ree schreef:

Op de terugweg spuugde hij alle bakolie eruit. Twee dagen voor straf bij de mac gestaan, nu kijken wat er aan de hand is.

Wat toch wel een enigszins spectaculair gezicht is zo’n rokende trax voor je snachts op de snelweg

van de voorpagina

11e Le Citron Pressé, de ontknoping

Al tijdens de mooiste rally voor Citroëns kon je hier lezen hoe het de deelnemers in de proloog en op de eerste rallydag is vergaan. Op de tweede dag rijden we een lus ten westen van Reims en op de derde dag worden de auto’s weer richting Maastricht gestuurd, althans door degenen die de route kunnen vinden. Eenvoudig is dat niet.

(1)

Vrijdag, de tweede rallydag. Om acht uur begint het aftellen weer, nu voor een lus die ons naar het westen voert, tot de lunchlocatie in Holnon bij St-Quentin. We verlaten het verstedelijkte gebied rond Reims via bol-pijl, maar eenmaal in het groen, mogen we de leukere routebepalingstechnieken weer hanteren. Het belangrijkste dilemma van deze morgen doet zich in het bos van Saint-Gobain ten westen van Laon voor en nog wel tijdens de voor het klassement zo belangrijke regelmatigheidsetappe. Na een stukje over de grote D1044 te hebben gereden, slaan we net op tijd af naar het dorpje Le Crépy om vervolgens de D1044 te kunnen oversteken. Het lusje door het dorp lijkt op de kaart zo klein, maar in werkelijkheid moeten meerdere zijstraatjes gescand worden om de oversteek te vinden. Al in de berm van de D1044 worden we door de enige damesequipe (volgend jaar meer?) gewaarschuwd: “De bosweg is een modderpoel. Er is geen doorkomen aan!”

Is de boodschap vanuit een auto waarop geen enkel modderspatje te zien valt niet voldoende geloofwaardig? Zijn we koppig omdat we zojuist het lusje door Le Crépy gevonden hebben? Overmoedig omdat we van vorig jaar wel wat modder gewend zijn? Eigenwijs stuiven we de bosweg op. Eerst nog geasfalteerd, dan met leem verstevigd, daarna van rulle bosgrond en smaller, steeds smaller. Tot het punt waar bosbouwvoertuigen het pad helemaal omgeploegd en onbegaanbaar gemaakt hebben. Rechtsomkeert! De draad zo goed mogelijk weer oppakken!

(2)

Ook de derde en laatste rallydag is vol onverwachte situaties. Wat te denken van een wielerkoers vlak voor de middagpauze in Anhée bij Dinant? En dan de regelmatigheidsetappe op de flanken van de Redoute bij Aywaille! Zo ben je nog blij dat je de start ervan op het kleine weggetje naar Rouvreux gevonden hebt, of het vervolg is vanwege werkzaamheden gesperd. Wat doe je: erdoor of eromheen? Wij gaan eromheen, in een gebied dat volgens Michelin nog uit weilanden bestaat, die door de typisch Belgische lintbebouwing in werkelijkheid al lang niet meer zichtbaar zijn. Dankzij meerdere deelnames aan fietstochten als Luik-Bastenaken-Luik en de Waalse Pijl, toen deze navigator nog jong en sportief was, vinden we de zendmast bovenop de Redoute, het tunneltje onder de E25 door en het begin van de Côte de Cornémont zonder verdere omwegen. We vermoeden het einde van de regelmatigheidsetappe nog in de klim, want daarna moet een drukke weg overgestoken worden. Het kan nog net! Nu komt het op de juiste timing aan! Daar zit je dan bij een lopende stopwatch, met een wegenkaart, een stempelkaart, een routeboek en een verzameling tijdschema’s op schoot. Zonder tripmaster moet je niet alleen de geschatte afwijking van de dagteller corrigeren, maar ook de omweg rond de wegwerkzaamheden. Is het de opwinding of de vermoeidheid na vier dagen opperste concentratie? Deze navigator vraagt zijn piloot, de specialist van het strakke bochtenwerk, om volgens een onzinnig schema de regelmatigheidsetappe uit te rijden. We hebben het voordeel van de terreinkennis verkwanseld en krijgen er een pak strafpunten voor terug.

(3)

Dit is Le Citron Pressé: klassieke Citroëns, schitterende landschappen, uitdagende navigatie en opperste concentratie. Le Citron Pressé is meer. Hoewel je het merendeel van de tijd als equipe van auto, piloot en navigator onderweg bent, tellen ook de saamhorigheid en de gezamenlijke ontspanning tijdens het aperitief, waarbij daken en motorkappen als tafels dienen. Deze editie laat veel moois aan saamhorigheid en hulpvaardigheid zien. Voor een Eend wordt honderd kilometer verder een nieuwe koppeling gehaald, voor een DS nog verder weg een nieuwe remschijf. Een losgekomen aandrijfas had de oude remschijf in stukken gebroken. Het onovertroffen Wegenwacht-team Henk Fikse en Yuri Colman heeft er tot drie uur ’s nachts aan gewerkt. De volgende dag rijdt de DS weer alsof er nooit pech was geweest.

wordt vervolgd

vervolg

Vanwege deze saamhorigheid, deze positieve beleving van het Citroën-gevoel, ondersteunt Citroën Nederland Le Citron Pressé met auto’s voor de officials. Dit jaar stond er een vloot C4 Picasso’s voor hen klaar. Hoe Picasso rally rijdt, kun je binnenkort lezen.

(4)

Een verslag van een rally is niet compleet zonder uitslagen. De besten in de sportklasse waren Hans Onkenhout en Mischa Bart (DS 19), gevolgd door Harry en Raoul Huntjens (DS 21), en Amos Kroll en Martijn Walvis (Méhari). In de toerklasse wonnen Ron Mulderij en Erna van der Zwan (Burton), voor Arthur en Dick Eshuis (DS 23ie), en Wil en Gerrianne Olijslagers (DS 21). Een verdere greep in de prijzenpot levert onder meer de Prix d’Endurance voor het Wegenwacht-team Henk Fikse en Yuri Colman (AK350) op, de Coupe des Dames voor Wendela Wapenaar en Marieke Zijp (GS) en de wellevendheidsprijs voor Sabrina de Ron en Arjan Verkade (CX 25 GTi Turbo 2).

Maak je even een notitie in je agenda? Vanaf 1 september kun je je via lecitronpresse.nl inschrijven voor de twaalfde editie, die van 13 tot en met 16 mei 2015 verreden zal worden.

tekst: RensKorevaar, foto’s: Ree (1, 3), par eXeMple! (2), 2400gti (4)