van de voorpagina

Misschien heb je watermans lexicon voor de koop van een gebruikte Franse auto al eens gezien. Hij schaaft er al enige tijd aan. Nu vertelt hij het smakelijker dan ooit, dus leer eindelijk leboncoin echt begrijpen. Hoop je tegen beter weten in tijdens je Franse zomervakantie je slag te slaan, laat dan je woordenboek maar thuis en neem dit lexicon mee.

Enkelen van jullie hebben mijn avontuur met de Zuid-Franse BMW 520 uit 1973 de afgelopen tijd gevolgd en lachen zich waarschijnlijk een slag in de rondte om mijn geknoei op de oprit en in de garage… Ja mensen, een auto uit Frankrijk halen, is niet geheel zonder risico. Nou valt die BMW me nog goed mee. Het ding is, zoals “de kenners” dat noemen “keihard”. Dat de koets werk nodig had en dat er technisch wel het een en ander zou moeten gebeuren, ja, dat wist ik. De afgelopen 19 jaar heb ik namelijk al menig vers uit Frankrijk afkomstig exemplaar onder handen mogen nemen en ach, er mankeert meestal wel wat aan. Dat hoort erbij. Door schade en schande wijs geworden met Franse autoverkopers, blijven we lachen.

Ja, die Fransen, die weten wel hoe je een wagentje aan de man moet brengen. Vroeger, eind jaren ‘90, had er in heel France nog niemand van internet gehoord. MiniTel was zo’n beetje het modernste wat men kende en tja… daar kon je geen auto’s mee slijten. Nee, auto’s verpatsen ging via de krant, een tijdschrift of de bekende kruising tussen die twee: La Vie de l’Auto. Menig Hollandse handelaar zat in die tijd samen met z’n hond op de deurmat te wachten op het verschijnen van de postbode. Vervolgens zo snel mogelijk de koopjes eruit halen, bellen met de verkoper en 5 man en een gare Citroën BX of Visa regelen om mee naar het land van melk en honing af te reizen in de hoop een stuk of wat mooie Snoekjes voor weinig te kunnen regelen. Ik ben vaak mee geweest op dat soort reisjes. Die waren altijd goed voor de nodige sterke verhalen. Kwam je bij een of andere vage Jean-Marc, bleek de door hem aangeprezen “DS Pallasssss” een totaal verbeunde DSpécial te zijn. De “Etat neuf” bleek in werkelijkheid vooral uit plamuur en kit te bestaan. Tja, op naar de volgende dan maar…

Van APK-keuringen had men in La France nog maar pas gehoord en ach, als-ie verkocht wordt, dan boeit dat toch niet? Zo kon het gebeuren dat je midden in de nacht ergens langs een donkere weg stond met vier banden waar het profiel af kwam zetten of de remblokken toch écht geen voering meer hadden. Yeah, those were the days!

Twintig jaar later denk ik er nog weleens aan terug. Om vervolgens op “leboncoin.fr” weer de nodige “prachtige” klassiekertjes voorbij te zien komen. Met medelijden denk ik nu al aan al die mensen die de komende zomer vanaf hun camping, gîte, villa of hotel aan de côte op jacht gaan naar dat éne koopje. Die ene auto van dat Franse boertje, die ene prachtige Snoek met maar 20.000 km op de teller voor een paar euro-ruggetjes. Jaja, het zal wel. Fransen zijn niet gek meer. Ook zij weten (lees: denken) dat ouwe meuk handel is en dat ze daar lekker op kunnen binnenlopen. Ik zie de advertenties met wervende teksten voor een compleet afgetiefte DS, CX, 404, R4 of Benz al weer helemaal voor me.

wordt vervolgd

vervolg

Om er voor te zorgen dat ik na de zomer nu eens niet alleen maar dramaverhalen over lijken van auto’s te horen krijg, is hier een lijst met een aantal vertalingen, gebaseerd op 20 jaar auto’s kopen in la douce France. Zo kun je je nog eventjes drie keer achter de oortjes krabben voor je naar die ene Jean-Marie, Pierre of Frédéric rijdt om jezelf een fijne Franse klassieker én bijbehorende huwelijkscrisis cadeau te doen. Lees mee!

Entièrement restaurée – Alle gaten vakkundig dichtgesmeerd, slecht gespoten, foute bekleding
Très bon état - Er zit lucht in de bandjes, hij start en hij rijdt, meer ook niet
Prévoir quelques petits travaux – Sloper of totaalrestauratie, komt nooit door de APK
Bon moteur – Start soms best goed en verbruikt maar 1 liter olie op 250 km
Petite corrosion sur plancher – De bodem is verrot en de dorpels zijn verdwenen
Toute d’origine – Komt zo uit de schuur, jaren niets aan gedaan, eerste oliefilter zit er nog op
Moteur révisé – Nieuwe bougies en olie, een doekje over het kleppendeksel gehaald
Gardée sous l’abri – Heeft jaaaaaaaaaaaren onder een boom gestaan
Roule tous les week-ends – Ga er zondags mee naar de kerk, verder redt-ie niet
Peinture neuve – Vorige week door de buurman overgespoten, over de roest heen
Voiture propre – De hondenharen zijn er uit, de asbak is leeg en ik heb ‘m gewassen
A restaurer – Het is gewoon een wrak, maar de sloper wil hem niet komen halen
Part par la route – Kan over de weg, mits op een vrachtwagen of aanhanger
Prévoir peinture – De lak valt er af bij het wassen
Quelques petits pètes et rayures – Rondom in de schade, bumpers hangen er los bij
Dans son jus – Ziet er zo uit als toen opa ‘m 15 jaar geleden in het gras parkeerde
Part toute distance – Kan elke afstand aan, mits de Wegenwacht achter je aan wil rijden
Première main – Eén eigenaar die hem heeft afgeleefd en uitgewoond
Sortie de grange – Kwam tevoorschijn toen we de schuur afbraken na de storm
Très bel état – Ga 20 meter verderop staan, sluit je ogen bijna en kijk door de kier
Pas de fuites d’huile – Het lekt niet meer, omdat alle olie er al uit is gelopen
CT neuf – Hij is bij de APK geweest, zie de waslijst met mankementen
Voiture de collection – Hij is oud dus vraag ik de hoofdprijs
Ne réponds pas aux mails – Meer dan wat er in de advertentie staat, weet ik ook niet
Curieux s’abstenir – Kom vooral niet even kijken en stel al helemaal geen lastige vragen

Zo, hebben jullie nog zin? Dan nog even over de Franse “Contrôle Technique”. Ja, tegenwoordig moet er een “CT” op een auto zitten als-ie verpatst wordt. Dat verkrijgen van die CT-sticker gaat iets anders dan bij ons. In Frankrijk ga je met je wagen naar een keuringsstation dat meestal bestaat uit een goedkoop neergepote stalen loods aan de rand van een dorp of op een obscure “zone industrielle”. Inderdaad, een keuringsstation, dus geen garagehouder, dus helemaal onafhankelijk. Nou ja, op papier, zeg maar. Maar al te vaak komt het voor dat het Centre de Contrôle Technique gerund wordt door de neef van de zwager van de lokale garagehouder. Bij de CT gaan ze je wagen bekijken en maken ze een lijst met wat er allemaal wel niet mis is. De meeste mensen schrikken zich kapot na het zien van het CT-formulier: een giga lijst met opmerkingen. Vervolgens gaan ze keihard lachen, als ze onderaan zien dat hun bagnole evengoed gewoon goedgekeurd is. Ik hoor jullie al denken: “Ehhh… quoi?” Tja, de CT is vooral een manier om even te laten zien wat er allemaal wel niet deugt aan je véhicule. Er zijn maar een paar punten waar hij écht op afgekeurd kan worden, zoals een te hoge uitstoot, een barst in de voorruit, verkeerde koplampafstelling, gare remmen en gordels die niet deugen. Dat is het wel zo’n beetje.

Zo kan het dus zijn dat je die geweldige klassieker mét verse CT koopt en vervolgens 300 km later langs de kant staat met bandjes waar het loopvlak vanaf komt. Tijdens de keuring zat er toch echt nog 3 mm profiel op. Ja, ja, Jean-Marie heeft nog wel zo hard geroepen bij het tot stand komen van de koop: “Elle est comme neuve!” En jij maar denken dat-ie de auto bedoelde…

Mensen, fijne vakantie allemaal en veel plezier met het opsnorren van de koop van de eeuw!

tekst: waterman, foto’s: 2d (1) en Penny Lane (2-6), redactie: RensKorevaar

Dit is zo herkenbaar, ook voor onderdelen. Hoe vaak ik op zoek naar een interieur “als nieuw” niet teleurgesteld ben. De foto’s zagen er niet geweldig uit, maar ja, aan de telefoon wordt bevestigd dat het écht als nieuw is en je hoopt een buitenkansje te pakken, dus dat wijt je maar aan de gebrekkige beheersing van de fotokunst. In het echt blijkt het nog erger te zijn dan op de foto. Als je zegt dat dit niet “als nieuw” is, hoor je doodleuk: “Eh, maar voor z’n leeftijd…” Na enkele van die ervaringen leer je hoe je aan de telefoon moet doorvragen: “Als nieuw, wil dat zeggen zonder gebreken? Zonder krassen, deuken, kale plekken of verkleuringen?” En dan nog…

Nu ik er zo over nadenk: ik kan misschien wel een boek schrijven over alles wat ik met Franse autoverkopers heb meegemaakt. Of eigen stommiteiten.. zoals met de trein naar een verkoper en aankomen in een plaats met de juiste naam. In het verkeerde departement…

Bedankt voor de mooie woorden,dat geeft vertrouwen.
Als alles meezit gaan we van het weekend toch weer een poging wagen om een oud lijk uit Cahors deze kant op te rijden

En ja, het is inderdaad altijd slechter dan beloofd…

Geweldig verhaal. Ik weet nog dat ik ooit eens mee was voor een SM in Bourges. Bij het eerste bod liep de man als een ware Louis de Funes in en uit het huis. Mopperend en druk hand gebaren maken. Bij het tweede voorstel het zelfde verhaal. Een waar theater.

Toen de koper teveel twijfelde over de aankoop, mochten we de SM ook wel meenemen voor een prijs onder het eerste bod.

Toch lijkt het me wel leuk om eens een auto te halen uit Frankrijk.

waterman schreef:

zoals met de trein naar een verkoper en aankomen in een plaats met de juiste naam. In het verkeerde departement…

Mooi voorbeeld, “etat collection”:
http://www.leboncoin.fr/voitures/562382386.htm?ca=12_s

Ik zal de tips meenemen naar Bourgondië deze zomer. En even op zoek naar wat plaatjes van mijn gele break. Die was pas echt comme neuve!

Geweldig stuk!
Daarom heb ik ook mijn auto’s in NL gekocht.

waterman schreef:

Nu ik er zo over nadenk: ik kan misschien wel een boek schrijven over alles wat ik met Franse autoverkopers heb meegemaakt. Of eigen stommiteiten.. zoals met de trein naar een verkoper en aankomen in een plaats met de juiste naam. In het verkeerde departement…

Waar kan ik mij inschrijven voor een exemplaar?

Peteryed schreef:

Geweldig verhaal. [...]
Toch lijkt het me wel leuk om eens een auto te halen uit Frankrijk.

Dat is het ook. Alleen al vanwege de lol die we dat weekend hebben gehad kan ik het iedereen aanbevelen. 

Het pakt alleen inderdaad anders uit dan je denkt, de gemiddelde Fransoos heeft nou eenmaal een wat andere kwaliteitsstandaard dan wij. Toen ik mijn break uit Frankrijk haalde heb ik een hele stapel foto’s opgevraagd (en gekregen) en expliciet doorgevraagd naar de staat van de auto en of deze echt “jamais accidentée” was. Eenmaal ter plaatse bleek dat weinig meer te betekenen dan dat de ooit ontstane schades allemaal weer in model waren geklopt (nou ja, ongeveer dan), volgestort met plamuur, geschuurd met korrel 80 en buiten, met de spuitbus in min of meer de juiste kleur afgewerkt. Dat er een nieuwe koppeling inzat was aantoonbaar maar dat zei nog weinig over de “kwaliteit” van het geleverde werk.

Hij was wél keihard, die break. En reed heerlijk en deed het altijd. Maar man o man wat is er nog een geld in gegaan… Inmiddels kan ik er hartelijk om lachen en mis ik die auto vreselijk, maar ik doe het niet snel weer…

soms heb je mazzel..
ik kocht mijn DS voor 500,- 
zonder motor weliswaar, maar wel helemaal rot vrij en klokgaaf…

Inderdaad, het artikel verwijst naar toestanden die we als oldtimerliefhebbers vermoedelijk allemaal wel eens meemaken: zaken véél mooier voorstellen dan ze zijn, de hoofdprijs vragen… Maar er moet me toch iets van het hart, want het omgekeerde komt helaas ook maar al te vaak voor: mensen die eerlijke waar in goede staat voor een schijntje willen kopen, en dat is ook niet goed voor de autoliefhebberij.

Ik heb het zelf net zo min voor kandidaat-kopers die je beledigen met een belachelijk laag bod als voor mensen die liegen over de staat van hun wagen of onmogelijk veel geld vragen. Eerlijk duurt het langst in beide richtingen, vind ik zelf.

Ieder land heeft idd zijn nukken, ik heb inmiddels een aantal keren in Ierland een auto gekocht en daar is het niet veel anders dan in FR… Je moet je erop instellen en je verwachtingspatroon dus aanpassen aan het nationaal niveau en dan kan je niet enorm teleurgesteld worden.
En…. Heel af en toe moet je ook een gokje durven wagen!

Veel autos gekocht in europa, omdat ik het leuk vind.
Maar eigenlijk heb je het overal wel inderdaad.
Onlangs nog in portugal geweest voor xm exclusive in nieuw staat.
Op de fotos perfect. Compleet verweerd bleek. En ding reed nauwlijks… Dikke stroring

En mercedes(je probeert eens was) in zweden helemaal perfect zou die zijn!
Kolere wat een roest! Toch maar mee genomen.

Alleen Dld, niet handelaren, das weer het zelfde. Maar bij particulier eigenlijk altijd netjes.
Maar is jaren geleden, dld nu veel te duur!

Maar in frankrijk staat veel, daar kom je nog het snelst aan iets bijzonders.

Zelf vind ik de CT eigenlijk wel eerlijk.