@fluidphreak: je oordeelt te snel.

Misschien heb jij de achterwiel aangedreven skodas van na 80 in je hoofd, maar een tatra is echt leuk.
Het ding in ongeloofelijk degelijk gebouwd, kilometerstanden van een miljoen zijn geen uitzondering.
En natuurlijk is het geen racemonster, maar er is vlot mee door het huidige verkeer te rijden.
Met 170 over de snelweg lukt ook prima, en redelijk comfortabel.
Zeker als je dat vergelijkt met tijdgenoten.
Tatra was, net als citroen heel innovatief.

Onderdelen zul je inderdaad niet op marktplaats of le boncoin vinden, maar in het voormalig oostblok is er nog veel verkrijgbaar.
Andere dingen zul je creatief moeten oplossen, maar anderen hebben de oplossing vaak al gevonden en willen je die graag vertellen.
Maar er gaat echt veel minder stuk dan bij een gemiddelde citroen.

Heel herkenbaar stuk, Yuri. Met 2 hobby-auto’s heb ik ook regelmatig last van een gebrek aan motivatie. Vervolgens ontstaat er na een periode weinig gedaan te hebben een soort vicieuze cirkel waarbij het werk zich enkel opstapelt en de barrière om weer te beginnen alleen maar groter wordt.
Toevallig heb ik gisteren mijn BX na een langdurige periode van stilstand en herstel opgehaald. Tijdens de rit naar huis begon ie meteen te muiten, op zo’n moment zakt de moed me dan wel even in de schoenen. Het feit dat er dan ook nog een 106 Rallye thuis staat die steeds meer aandacht begint te vragen helpt niet mee aan dat verhaal.

Wat mij wel helpt om het gebrek aan motivatie te tacklen is om een lijstje te maken met wat er allemaal aan moet gebeuren en om dit puntsgewijs af te werken. Ik ben dan ook een vrij gestructureerd persoon en vind het fijn als ik daar overzicht op heb

Succes met je zoektocht trouwens!

Leuk stuk, motivatie is een raar iets. Ik heb op dit moment juist enorm veel motivatie voor de CX, voor mij is de hobby nieuw en vind ik geld uitgeven en tijd kwijt zijn nog niet zo’n punt. Ik heb juist na 15 jaar veel muziek maken en alles uitzoeken op gitaar gebied helemaal niet zo veel zin om daar moeite in te stoppen. Gitaren hangen allemaal stof te happen. Veel stof.

fluidphreak schreef:

Maar als je dat al meerdere keren gedaan hebt zoals Yuri, gaat misschien de lol er wel eens af…

Nou, precies: het biedt geen uitdaging. Het is gewoon saai.

erikkuiper schreef:

Maar er gaat echt veel minder stuk dan bij een gemiddelde citroen.

Kijk, en dat spreekt mij dus ook wel aan na 20 jaar Citroën gevechten in de garage….

Je hebt toch niet alleen met Citroens gevochten neem ik aan? Je weet ook veel van andere auto’s, dus daar moet je ook mee gevochten hebben. Persoonlijk heb ik na twaalf DS-en en een XM geen behoefte meer aan nog meer Citroens, maar zou ik weer aan zo’n project beginnen dan ga ik ook continu door tot het klaar is.

Je ziet veel projecten stranden en dat is jammer. Mijn laatste project is nu klaar voor de keuring en die heeft 43 jaar in coma gelegen.

Zo’n Tatra zou ik ook wel willen, prachtige auto met een schoonheid van een motor en dat hij geen 100 pk heeft zou me totaal niet boeien. Het loopt heerlijk en als je haast hebt moet je wat anders kopen.

Ik weet nog een mooie gave ongerestaureerde Jaguar XJ6 coupe voor je, die zijn zeldzaam en het rijdt…........nou ja, dat weet je zelf ook.

fluidphreak schreef:

Verkoop die SM lekker, krijg je vast spijt na een tijdje, en dan koop je weer een andere en knap je die weer op.   Of een leuke 1e neus DS, daar past de familie wel normaal in.

Zoals ik al eerder ergens schreef heb ik nog nooit spijt gehad van de verkoop van een auto. Hooguit heb ik een beetje te vroeg mijn cabriolet verkocht omdat ik er nu een ton meer voor had kunnen vangen, maar ach.

Er komt geen sm meer. En er komt ook geen DS of ID meer. Afgelopen weekend was ik als wegenwachter mee met de Route des Ducs en heb ik zo’n beetje ieder model DS weer voorbij zien komen. Hartstikke leuk, super mooie auto om te zien rijden, maar niet voor mij. De DS tijd is voor mij geweest. De enige auto die ik zelf nog wel had willen hebben is de ‘59’er ID19, maar dat had dan vroeger moeten zijn geweest, voor de sm. Na een V6 wil ik niet meer terug naar een 4 cilinder. Het moeten er minimaal 8 zijn.

Wat het hard rijden betreft: met mijn moderne auto kan ik een hogere gemiddelde snelheid halen op een lange afstand dan met de sm ondanks dat de sm sneller naar 100 gaat en harder loopt. De Sm is naar moderne maatstaven ook niet meer zo snel en tot nu toe heb ik altijd een dagelijkse auto gehad die minder snel was dan de sm. Dat was een soort voorwaarde om de sm nog als “snel” te kunnen ervaren. Daar wil ik nu ook wel eens van af. De volgende keer dat ik een moderne auto koop kan ik dan gewoon een Golf Gti, bmw 540i of Volvo V70R kopen.

Motivatie komt en gaat als de golven op zee…

Mijn liefde voor de DS dateert van 1975, en heb nog steeds spijt dat ik mijn eerste DSpecial verkocht heb in 1983.
Inkeer kwam in 1986, en de DSuper die ik toen kocht rijd ik nog steeds.

Ben het gesleutel wel eens zat, persoonlijke omstandigheden veranderen de prioriteiten soms, en dan schors ik een jaartje, soms ook wel twee.
Het gekriebel komt echter steeds weer terug, en dan ben ik toch opnieuw blij met het karretje!

Verder is mijn zoontje inmiddels 11 jaar geworden, en die heeft net zo lang gezeurd totdat ik de auto aan hem beloofd heb zodra hij zijn rijbewijs haalt.

Dan krijgt mijn hobby een passend vervolg….

Ooh ja heel herkenbaar ook.

Maar toch, en wellicht komt het doordat ik mij al 18 jaar nu concentreer op 1 object. Namelijk de DS. Ik heb ook een tijd een ‘84er CX gehad, diverse Visatjes maar ik concentreer mij al jaren op alleen mijn trouwe DS. Nooit heeft die dame mij serieus in de steek gelaten ! Paar keer zonder LPG EN benzine gestaan en een lullig stekkertje op de bobine die op een zandweg in de middle of nowhere besloot af te breken en welgeteld 1 maal eind jaren ‘90 een lekke leiding achter maar echt ECHTE ellende onderweg ? NOOIT !

Ik heb gewoon nog te veel lol met deze wagen en dat houdt de motivatie om het rijdend te houden in stand denk ik.

Te veel lol en plezier heb ik nog gewoon met deze DS. Ze is niet helemaal strak maar dat hoeft van mij ook niet want ik heb haar ooit gekocht om in te rijden. En natuurlijk is het rijden, sleutelen, rijden maar dat sleutelen doe ik alleen als ik er zin in heb en anders gewoon niet en pak ik de inmiddels bejaarde ZX wel.

Sleutelen met tegenzin begin ik niet aan want dat werkt gewoon letterlijk niet. Dat word bonje met alles en nog wat en dat dat doe ik mijn lieve vrouw ook niet aan want die zegt dan ook tot hier en niet verder en daar heeft ze groot gelijk in.

Zoals je zelf al zegt, het is een hobby en dat moet het ook blijven en zeker niet tegen elke prijs ; )

vlietmansje schreef:

Motivatie komt en gaat als de golven op zee…

Dan krijgt mijn hobby een passend vervolg….

Leuke motivatie Rob !

Ik had ook een mooie SM, en heb hem goed kunnen verkopen. Geen dag spijt van gehad en je kunt met het geld leuke dingen doen. Maar een Tatra, laat me niet lachen Yuri! Heel erg leuk om een keer in te rijden, maar dan ook één keer. En onderdelen mag je zelf gaan draaien, boetseren of 3D-printen. Maar goed, ieder zijn meug.

Het scheelt enorm als je voor je dagelijkse beslommeringen een auto hebt die het altijd doet, snel genoeg is om stoplichtsprintjes te winnen van zuurpruimen in lelijke BMW’s, geweldig comfortabel is en er fantastisch uitziet. Ik heb hiertoe een 2CV uit 1965, maar dan elektrisch… Het laswerk aan een eend is eenvoudig en hoeft, als je goed doet, maar één keer. Onderhoud blijft beperkt tot vier smeernippels en eens in het jaar de bak verversen. En dan af en toe eens lekker kloten aan een DS, CX, Traction of M35. Trouwens, van die M35 komt binnen afzienbare tijd ook een elektrische versie. Een soort mini-SM maar dan stil, betrouwbaar en veeeeeel sneller.

Ik heb ondervonden dat het rijden in een VW Golf, liefst een hele erge nieuwe, dé manier is om weer vreselijk veel motivatie op te doen om in vliegende vaart terug te keren op het gehate oude-citroenen-nest. Tot snel Yuri!

Goebe schreef:

Het scheelt enorm als je voor je dagelijkse beslommeringen een auto hebt die het altijd doet, snel genoeg is om stoplichtsprintjes te winnen van zuurpruimen in lelijke BMW’s, geweldig comfortabel is en er fantastisch uitziet. Ik heb hiertoe een 2CV uit 1965, maar dan elektrisch…

Ik een 2500 cc Subaru met 4wd

Goebe schreef:

Ik heb ondervonden dat het rijden in een VW Golf, liefst een hele erge nieuwe, dé manier is om weer vreselijk veel motivatie op te doen om in vliegende vaart terug te keren op het gehate oude-citroenen-nest. Tot snel Yuri!

Ik heb niet gezegd dat ik ‘t nest zou verlaten hé alleen dat ik géén klassieker met een chevron zal terugkopen…

Goed. We zijn 4 bladzijden verder in dit topic. Jullie reacties hier op dit onderwerp zijn hartverwarmend, realistisch, soms een tikkie emotioneel maar bij velen ook gebaseerd op een diepe liefde voor het merk. Dat merk met die Chevrons en (meestal) veerbollen.  Leuk om te lezen, goed om over te lachen en ook om over na te denken. Blijf vooral reageren zou ik zeggen, discussie is leuk en gezond.

Grappig vind ik het ook, nog steeds, om te mogen lezen dat er voor sommigen geen wereld is buiten de Citroënwereld. Net of andere auto’s besmet zijn met een enge ziekte.  Ik ben een autoliefhebber, die liefde gaat d’r niet zomaar uit. Ik geniet van techniek, van mooie auto’s (en wat de één mooi vind vind de ander om te kotsen..) en ook van evenementen waar dat alles samenkomt. Ook dat deel van de liefhebberij gaat niet voorbij.

Wat wel voorbij gaat is de lust om weer eens een klusje te doen wat ik al 100x gedaan heb. Ik kan geen lekzak meer zien, word badend in het zweet wakker als ik denk aan het vervangen van een ds koppelingetje en krijg acuut hoofdpijn als ik alleen al kijk naar een bx.  M’n garagevloer ziet groen van alle LHM lekkende wrakken die er in de loop der jaren hebben gestaan, mijn rug en vingers staan zo krom dat het handig wordt bij het vervangen van het schakelstangbusje van een CX en ik vervang de koppeling van een bx 14 met één hand op mijn rug en een blinkdoek op. Kortom: geen uitdaging.

Verder is het altijd wat, zowel bij een SM als een DS. Als je, zoals ik en vast vele anderen,  zeker 10 Ds’en in je leven als dagelijkse auto hebt gereden merk je ieder rammeltje, iedere trilling, ieder vreemd luchtje en rijdt je met één oog op de olielamp en temperatuurmeter van je CX, XM of SM. Om psychotisch van de worden vind ik.  Er is altijd wel wat dus. De ene keer een slotje wat zwaar gaat, de andere keer een gebroken klep.

Het kijken naar een DS, SM of mooie CX blijft leuk. Er een keer in rijden ook, vooral als de eigenaar er daarna weer mee weg gaat. Een keer een reparatie doen voor iemand die is gestrand is ook leuk, vooral als er wat druk achter zit zoals afgelopen weekend tijdens de Route d’s ducs of zoals tijdens de Citron Pressé. Dát zijn dingen waar ik wel blij van word en m’n kennis graag voor gebruik. Maar verder? Neah. Ik heb het wel gezien. Ik heb alles wel in m’n bezit, op m’n brug of door m’n handen laten gaan wat Citroën heeft durven bouwen. Er zijn zat auto’s die net zo goed, zo niet beter, rijden dan een Citroën. Een boel van jullie hier vinden dat vloeken in de kerk. Maar laten we eerlijk zijn: buiten Parijs, buiten La douce France, zijn er zat prachtige en interessante auto’s gebouwd die ook betaalbaar zijn.  Misschien is dat het wel? Ik ben een AUTOliefhebber en de meeste hier zijn CITROËNliefhebber?

Dat de meesten hier Citroën-liefhebbers zijn, mogen we hopen, want dit is en blijft een forum voor Citroën-liefhebbers . Natuurlijk kun je heel goed liefhebber van zowel Citroën als andere merken zijn…

De post van Yuri hierboven is mij uit het hart gegrepen. Het heeft mij altijd verbaasd hoe sommige mensen aan een merk hangen. Okay, de DS is voor mij nog steeds de meest bizondere auto van de vorige eeuw, gezien in de tijd waarin zij kwam.

Maar er zijn zo veel prachtige en bizondere auto’s dat ik al lang niet meer aan een merk hang. Moet je eens kijken naar de voor ons onbetaalbare auto’s als de Duesenberg J, hoe dat gemaakt is en wat zo’n auto presteerde in 1928. Of een Aston M. DB5 met 4 liter en 340 pk. Ik vind het prachtig.

Ik kan Yuri wel volgen, eens heb je er genoeg van en wil je verder.

Yuri heeft een IQ van minstens 140 en zijn brein zoekt derhalve steeds nieuwe prikkels.
Hij houdt van auto’s, het merk maakt op zich, denk ik, voor hem inderdaad niet zo veel uit.
Een historische Citroën is echter wel een voor de hand liggend doelwit.
Het ontwerp grenst vaak aan het briljante, het zijn niet zelden historische mijlpalen, maar qua onderhoud en reparatie zijn ze complex en uitdagend en soms een ware nachtmerrie.
Het merk Citroën trekt ook een ander publiek dan bijvoorbeeld BMW, Mercedes of Rolls Royce.
Maar nu hij zo’n beetje alles onder handen heeft gehad wat Citroën te bieden heeft, is de lol er af.

Begrijpelijk, eigenlijk vreemd dat het nu pas komt.
Ik ben benieuwd wat je volgende project is Yuri!