Dank voor het compliment, Rick. Maar met de camera ben ik nog niet zo behendig, met Photoshop des te meer.

Van de ruim 300 foto’s hebben er 23 de eindselectie gehaald en daarvan zijn ook de nodige foto’s door Michiel gemaakt.

En we zijn weer thuis.
Iedereen bedankt!

FastFred schreef:

Deel 1 van het verboden pad hier: https://www.youtube.com/watch?v=kkmVmtBx5jk

“Deel 1 start nadat we al 2 verbodsborden voorbij gereden zijn. De video eindigt op het moment dat we even willen overleggen met de beide XM’s die op dat moment achter ons stopten”

Genoten! Maar kan niet wachten op deel 2.

De Alpenrun 2015: wát een te gekke ervaring!

Wij vertrokken op “vrijdag naar Zürich om een studiegenoot op te zoeken die daar aan het promoveren is. Na deze aangename tussenstop vertrokken wij op zondag naar noord Italië, om ons daar te mengen tussen een divers gezelschap. De route daarheen leidde ons over Fluëla pas. Hier troffen we de eerste sneeuw aan, en maakte ik de eerste schuiver met de CX: een iets te bruusk ingezette stuuractie naar rechts deed de minnares recht doorschuiven, précies recht op een telefoonpaal af. Remmen hielp net, en met nog 20 cm te gaan hield ik uiteindelijk de bumper en mijn ego recht.
De toon was gezet.

Tussen Rifano en Saltusio (voor diegenen die er niet bij waren, da’s 3 minuten voor de eindbestemming) kwam in een blinde bocht een bus de hoek omzetten, deed mij de remmen blokkeren en wederom met piepende bandjes kwam ik tot stilstand. Vanaf dit moment begon mijn bijrijder Leonard bij elke blinde bocht enthousiast “buhus! buhus!  ” te roepen. Gezellig

De route van de eerste dag vonden we een prima opwarmer qua hellingsgraden, alhoewel de lengte van de route ons wat tegenviel (lees: je kan niet echt doorrijden in zo’n oude bak). Het hielp dan ook niet echt dat ik bij afdalen de remmen van m’n CX teveel gebruikte, met als gevolg rokende remmen in de bochten. Na een afkoelingsperiode, waarbij ik de wieldoppen voor maar verwijderd heb om zo een betere luchtstroom langs de velg te krijgen en zo dmv convectie de warmte beter af te voeren, konden we verder.

De route van dag twee werd aan het einde van de eerste dag volgens mij door iedereen als ‘iets te lang’ beschouwd en werd zodoende gehalveerd. Vervolgens werd ook besloten om deze omgekeerd te rijden (behalve door de A-types, die hadden volgens mij juist baat bij de minder steile helling door de Stelvio van de andere kant te benaderen). Nu, dat was alsnog een uitdaging. Met de Stelvio, Gavia en de weetikveelhoedieheet pas was het toch nog wel een aardig eind om te rijden. De Stelvio is aardig populair bij automobilisten, fietsers en motorrijders, bleek aan de hoeveelheid verkeer onderweg. Iedereen doet het in z’n eigen tempo, maar dat leidde wel eens tot wat frustraties her en der. Zo zat achter ons zat een Mercedes waarvan de bestuurder de oude karren niet zo kon waarderen (of, hij heeft echt een hele ongelukkige geszichtsuitdrukking, dat kan ook).

De koeling van m’n CX stond al een tijdje in de hoge stand te loeien, dus achtte ik het een goed idee het ding eens af te laten koelen. Denkfout. Dom.
Na een twijfelachtige start trok het ding één haarspeldbocht, om vervolgens de weg halverwege te stoppen. Vapour lock. Gelukkig was het weer mooi en het uitzicht ook, dus Yuri gebeld en vervolgens maar genoten van het uitzicht.

Henk en Yuri hebben uiteindelijk het ding weggesleept, druk opbouwen en vervolgens wou ze na ettelijke meters weer lopen. Doortrappen naar boven, tijd voor een smakelijk broodje worst, welke niet netjes te eten viel overigens..

De Stelvio af ging verder zonder problemen, daarna de Gavia op. Om een Stelvio-tje te voorkomen, aardig doorgetrapt om boven te komen, en dat ging zonder problemen. Totdat we een kleine stop inlasten. Dit leidde schier toevallig tot een gezellige meeting, waarbij equipes uit beide richtingen elkaar ontmoetten. Mevrouw CX had echter een slecht humeur, en weigerde te starten. Uiteindelijk wou het lor werken nadat Henk d’r wat verboden middelen liet snuiven. De remreiniger deed wonderen en hup verder naar boven.

De Gavia af was leuk. De weg was smal, het uitzicht echter was zeer wijd! Prachtig!
Vervolgens een stuk lang doorrijden, om vervolgens in een of ander dorp, bij een stoplicht, de CX af te laten slaan. Niets. Ik wou het probleem opgelost hebben voor de wegenwacht er was: drie stickers, dat staat natuurlijk niet. Het ding drooggestart en nieuwe bougies ingedraaid en weer verder. Het was nog een aardig eind terug tuffen, maar het was een mooie route!

Dag drie begon met wat preventief onderhoud. Nieuwe contactpunten werden gemonteerd (Ja, ik weet het, excuus), een nieuwe bobine voor de zekerheid en een set nieuwe v-snaren.

Het was de dag van meerdere afslagen missen (het was leuk om steeds equipes tegen te komen uit tegenovergestelde richting ), verboden routes met bekeuringen, hout verzamelen en zuur kijkende Duitsers. Wij hadden de route aardig ingekort, met als gevolg dat we redelijk op tijd terug waren om een paar biertjes te drinken. ‘s avonds was er een meer dan prima bbq!
De catering van deze trip vonden wij erg goed, hartelijk dank daarvoor!

De terugrit ging via de Timmelsjoch. Per ongeluk. Mijn bijrijder had een behoorlijke kater, en ik had er verder geen acht op geslagen wat Maps nou voor suggestie had gedaan. Halverwege de klim bedacht ik me “oei, wat nou als het ding nou er mee stopt?” Samen met Frank klommen we echter door en toen we op 2500m aankwamen boven het wolkendek was ik werkelijk trots op het apparaat. De verdere reis naar Tübingen (onze tussenstop) ging verder vlekkeloos.

Ik ben tevreden met het presteren van m’n auto. Uiteraard zijn er zaken voor verbetering vatbaar, zoals een nieuwe ventilator, een grotere radiateur en wellicht het belangrijkste: de serie 2 turbo 2 5-bak is absoluut ongeschikt met deze motor. Veel te lange gangen. Het blok moet er toch een keer uit, dan wellicht meteen een andere bak eraan fietsen. Maar dat is allemaal voor later.

Voor nu ben ik nog aan het nagenieten, vind het heel tof om alle foto’s te zien en heb ik m’n vriendin al helemaal gek geluld met alle ervaringen.
Ik vond het gezellig en een mooie ervaring. Op naar de volgende!
uiteraard zijn er veel meer foto’s gemaakt, deze volgen zeker zodra Leonard ze doorgestuurd heeft.

Mooi verslag, Niels. Leest weg als een spannend jongensboek. (bij wijze van spreken dan hè)

Haha, ik was niet plan een verslag te schrijven, eigenlijk. Blijkbaar ben ik toch wat lang van stof..
Vind het ook erg leuk om jullie foto’s te zien en verhalen te lezen.
Ik heb in ieder geval weer genoeg motivatie om de minnares weer wat extra sieraden te geven

Van mij volgt er nog een film en misschien zelfs een tweede. Ik zit het ruwe materiaal nu uitgebreid te bekijken en zit steeds te bedenken hoe ik die rookpluimen uit jouw CX kan benadrukken.

Weet ook nog niet of ik de rook dan blauwer of zwarter aan moet zetten.

Zwart natuurlijk.

Nou ja, als het dan moet, monteer er dan ook maar wat rokende remmen bij.
En een lekker wijf.

Ik ben al op zoek, maar kan geen goede beelden van Leonard vinden…

Die heb ik wel, maar ga ik hier uiteraard niet posten..

Maar goed, ik heb een beeld van het filmmateriaal dat ik geschoten heb en een idee van het tempo: traaaaaaaag. Ik zal dus moeten gaan knippen om er een filmpje van te maken dat nog een beetje boeiend blijft. Maar dat ga ik vanavond niet meer doen.