De Leenauto: Das Leihauto!

Redacteur 2d bezit een Axel, maar op dit moment geen dagelijkse auto. Op de gezins-Mégane uit 2012 van vrouwlief na dan. Deze betreffende auto moest een paar dagen bij het schadeherstelbedrijf verblijven en dus kreeg uw redacteur een leenauto tot zijn beschikking. Een Golf. Erger wordt het niet, voor de gemiddelde Citrofiel.

Voor eenieder die zich zorgen maakt: we gaan echt niet bewust op zoek naar auto’s van andere merken om te testen voor onze voorpagina. We hebben uiteraard een boven alles verheven voorkeur voor onze eigen Franse merken! De inleidende foto is dan ook gekozen om onze lezers niet direct met een fraaie persfoto van een Golf te confronteren. Maar is het in de inleiding geschetste ‘erge’ eigenlijk wel zo echt erg? In het zo felbevochten C-segment steken er een paar koppen boven het maaiveld uit. De Citroën C4 danwel DS 4 is daar - in ieder geval in ons land - geen schoolvoorbeeld van. De Golf is dat wel. We zien onze kans schoon eens uit te zoeken hoe dat kan komen.

Wat staat er voor onze neus? De ‘testauto’ in kwestie is een Golf TSI Bluemotion uit de zevende generatie met een 115 pk sterke driecilinder turbomotor, gekoppeld aan een automatische zeventraps ‘DSG’-versnellingsbak. Qua motorisering helemaal bij de tijd dus, alhoewel we mogen concluderen dat VW de kat aardig uit de boom heeft gekeken met het uitbrengen van een dergelijke variant. De DSG kunnen we ondanks betrouwbaarheidsproblematiek in het verleden gerust het predicaat ‘beproefd’ meegeven. Deze motor-bakcombi vergelijken we met de ons welbekende PureTech 110 (ook een driecilinder) gekoppeld aan de EAT6 volautomatische versnellingsbak. Hier scoren ‘wij’ meteen de 1-0: de DSG reageert vrij nerveus en - we rijden immers een eco-auto - schakelt wel heel erg snel door. Bovendien zijn de verzetten zo kort gespatieerd dat je het gevoel krijgt dat de auto voortdurend aan het schakelen is. Wegrijden uit stilstand - wanneer de motor gestart moet worden - is vrijwel niet vlot en zonder bokken te doen. Er is bovendien een behoorlijke turbo-lag, vertraging tussen gas intrappen en acceleratie. De EAT6 schakelt én soepeler, én komt veel minder nerveus over. Dat de TSI steeds in een toerengebied opereert waar de driecilinder niet trillingsvrij loopt is een nare bijkomstigheid, maar we herkennen het ook als iets waar de Puretech zich soms schuldig aan maakt. De sportstand van de DSG helpt hiertegen, de schakelmomenten worden dan uitgesteld. Nare bijkomstigheid is dat de boordcomputer de bestuurder direct op het scherm meedeelt dat je zuiniger en beter rijdt door de bak terug in ‘D’ te zetten. De Golf is hiermee qua rijbeleving heel tweeledig. Ga je ervoor zitten om ‘bluemotion’ door het verkeer te gaan, dan zul je beslist zuinig rijden, maar ook extreem gezapig. Daardoor beland je al snel aan de andere kant van het spectrum: agiel is de Golf zeker. De éénliter TSI is een vinnig blokje dat zich beslist kan meten met ‘onze’ PureTech 110. De DSG lijkt geknipt voor de rappe tussensprints. Zuinig? Vast niet, maar daar is het de gemiddelde Golfrijder waarschijnlijk niet om te doen. Door de mindere aanwezigheid van een ‘grijs gebied’ kunnen we deze Golf eigenlijk geen ‘alleskunner’ noemen. Niet op het vlak van rijdynamiek in ieder geval!

Nog een mogelijke keerzijde van de Golf is zijn beslist doordachte, maar misschien iets té doordachte functioneren. Over alles, maar dan ook echt álles wat de auto doet, of hoe de auto functioneert is schijnbaar urenlang gedelibereerd. Dat is beslist attent te noemen, of misschien zelfs Duits, maar de beleving wordt er wel heel erg klinisch door. Afhankelijk van hoe je hier tegenaan kijkt is het een minpunt of een pluspunt. Citrofielen zullen de makken van hun auto scharen onder ‘karakter’ en de Golf afstandelijk noemen. Daar is wat voor te zeggen, maar we moeten tegelijk concluderen dat een C4 of DS 4 op bepaalde vlakken van ergonomie en doordachtheid steken laat vallen. Of irriteert zelfs. Omdat beide kampen een punt hebben in deze wordt de tussenstand 2-1!

Zittend in de Golf is er weinig nodig om weg te rijden. Het stuur kan lekker hoog/laag en dichtbij/ver weg. De stoelen zijn prettig met een lange zitting en diepe wangen. De zitting en rugleuning zijn verrassend soepel. Dat ook de Duitse merken comfortabeler worden is hier goed te merken. Helaas geldt dat in mindere mate voor de vering, die gewoon hard is. Daartegenover staat geen fijner of scherper stuurgedrag, en de eerste de beste drempel zorgt bij het afrijden ervan voor een harde schraap van de bumperlip. Wat wel weer goed is: de indeling en gebruikte materialen van het dash. Kleine voetnoot echter: het stiksel van het lederen stuurwiel laat los, en de behuizing van het gordelslot aan de bestuurderszijde is afgebroken. Dat kan te maken hebben met het leven van de testauto als leen/huurwagen, maar in het oog springt het wel. In het dash treffen we een navigatie met touchscreen aan. De klimaatregeling is volledig geautomatiseerd. Dat klinkt als gemeengoed, maar in een auto zo Duits als deze Golf is dat geen vanzelfsprekendheid, je bent al gauw aan een potentieel duur optiepakket overgeleverd wanneer je ‘m een beetje leuk aangekleed zou willen hebben. De ‘infotainment-unit’ is wel snel en overzichtelijk. De telefoon bijvoorbeeld, laat zich makkelijk koppelen en de navi werkt rap, met een heel erg mooi gedetailleerde weergave. De achteruitrijcamera schiet als een duiveltje uit een doosje achter het VW-logo op de achterklep vandaan en geeft beeld zodra je de pook in ‘R’ hebt gezet. Zelfs zonder direct vergelijk scoort de Golf hiermee 2-2!

Gaan we iets verder neuzen dan komen we erachter dat een Golf in deze ‘Connected Edition’ en met de gekozen opties zomaar de dertigduizend euro aantikt. Een vergelijkbare C4 (De DS 4 zouden we met een iets meer ‘premium’ Duitser moeten vergelijken) komt op zo’n €27.500,- en is daarmee in aanschaf goedkoper, maar we vermoeden in afschrijving wat minder gunstig: 3-3.

Zonder veel verder in de materie te duiken wordt al wel zichtbaar waar deze vergelijking gaat eindigen: in een gelijkspel, waarbij beide partijen hun argumenten hebben om de morele overwinning te claimen. Aan het einde van de leen/proefrit komt het erop neer of we de Golf met gemengde gevoelens inleveren. Daar lijkt, vooralsnog, geen sprake van. Laten we het daar maar bij houden!

tekst: 2d; beeld: Volkswagen AG en EuroNCAP (titelfoto)

Precies op het moment dat 2d het driecilinderwonder van VAG aan de tand voelt, stapte ik in Spanje in een viercilinder Golf 7. In mijn geval betreft het de 1.2 TSi, die al wat langer gebruikt wordt in de producten van VW en andere VAG-merken. Deze 1.2 TSi is een tamelijk matte uitvoering: slechts 81 kW sterk, maar wel gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak.

Dat de 1.2 TSi een vierpitter is, merk je gelijk, want de zo bekende driepitterbrom is geheel afwezig. Nee, deze motor klinkt stationair eerder als een elektromotor: doodstil en echt helemaal trillingsvrij.
Dan maar op pad. De 1.2 TSi sleurt er vanaf zo’n 2.000 toeren echt wel stevig aan, maar rond de 4.500 toeren voel je dat de motor geknepen is. Verder doortrekken doet de motor wel, alleen heeft het niet zoveel zin. Onder de 2.000 toeren is-ie gewoon niet bij de les. Het gevolg daarvan is dat je behoorlijk vaak moet gaan roeren in de overigens prima versnellingsbak. Aan de Spaanse Costa Brava, waar ik de Golf zo’n 1.500 km uitgebreid aan de tand kon voelen, betekent dat beperkte vermogensbereik dat je echt moet opletten dat het toerental niet te veel zakt. Laat je dat wel gebeuren op een helling, dan heb je een probleem: je komt gewoon niet weg, wat best link kan zijn. Wil je een beetje opschieten met dit 1.2’tje dan is het dus zaak om tussen de 2.000 en de 4.500 toeren te blijven. Omdat er zes versnellingen beschikbaar zijn, schakel je je dus een slag in de rondte. Iets wat ik bij de 1.2 e-THP van PSA veel minder hoefde te doen. Die e-THP trekt namelijk vanaf 1.200 tot 5.500 toeren in één streep door tot hij buiten adem raakt. Het vinnige karakter wat 2d bij de 1.0 TSi met de DSG-bak beschreef, heeft de 1.2 TSi eigenlijk veel minder en dat ligt naar mijn gevoel ook voor een groot deel aan de combinatie met de handbak.

Volkswagen geeft hoog op van het zuinige en schone karakter van de TSi-motor. Helaas kunnen ze dat in het geval van deze Golf naar mijn beleving echt niet waarmaken: met 1 op 13,5 was het wel op. OK, ik geef toe dat we ermee in de heuvels, in de stad en korte stukjes mee reden, maar ook twee keer een stuk van 150 km op de snelweg en dan had ik echt beter verwacht. De 1.2 e-THP die ik in de C4 en de Cactus kon testen, deed dat echt beter. Ik heb vervolgens twee tests gedaan: zo zuinig mogelijk en zo vlot mogelijk: over een afstand van ca 100 km heb ik als een ouwe opa en oma gereden. Schakelen op de indicator, gas helemaal los heuvelje af, uit laten rollen enz enz. score: 1 op 17,5…
Daarna een stuk lopen knallen door de bergen, en een stuk snelweg op een lekkere snelheid: 1 op 11..
Gemiddeld genomen kwamen we over 1500 km op 1 op 13,7. Vergeleken met de geteste 130 pk C4 een mager resultaat want met de C4 was 1 op 15 geen probleem.

Concluderend is de Golf 7 met de 1.2 TSi en handgeschakelde zesbak een ongelukkige combinatie. Ik kan niet anders zeggen dan dat PSA er met de e-thp meer werk van heeft gemaakt.

Ik vind dit leuk, een beetje een eerlijke vergelijking met de concurrentie, en best verfrissend tussen al het Citroen-navelstaren. Had het er laatst nog met een vriend over die voorstelde eens een vergelijking te doen tussen zijn Zafira van 2008 en de GC4P van mijn schoonouders uit hetzelfde jaar.

Had vorige week hier in Duitsland de zelfde ervaring.

Mijn Mazda MX5 had helaas na 4 maanden al een nieuwe voorruit nodig. Kreeg van Carglass
een Audi Q3 met 1,4 en DSG mee.

Ik ben geen VAG fan en zal er ook nooit een worden.  DSG reed met een sprong weg, ging gelijk naar 6e versnelling.

Daar het hier in de Eifel nogal bergachtig is, verwachte ik dat de DSG zou terugschakelen.

Helaas, bleef contenue in 6e verzet hangen en het naaimachine turbo’tje werkte ook niet erg mee.

Verder reed de Q3 erg synthetisch,geen gevoel in het stuur.

Gaat niets boven de Citroen, met Name mijn DS5H, dan maar een iets stuggere vering.

Zelfde ervaringen hier met een polo, golf, Touran, A4 en zelfs A8. Ik heb deze auto’s overwogen en bereden, maar ben steevast afgeknapt.

Het rijgedrag is ronduit vreemd te noemen. In lange doordraaiers vreemde rol-/deinneigingen. Te oncomfortabel / lomp afgeveerd. Te klinisch en zomaar 25% duurder dan vergelijkbare andere auto’s. Oha zijn we wel netjes afgewerkt en ‘stoer’ om te zien, maar niet echt fijn om te berijden.

Daarnaast een bere-slecht imago ivm sjoemelsoftware, kapotte DSG-bakken, electronica problemen, steekpenningen bij aanbestedingen, opkopen auto van het jaartrofeeen, Vastgelopen TFSI motoren en andere “producteigenschappen” zoals ze dat bij Pon noemen.

Toch wordt het spul verkocht als warme broodjes. Ik denk dat VAG nog wat nateert op een goed verleden. Het gros van het koperspubliek heeft de zwaar overpricede, matige kwaliteit nog niet in de gaten. Premium is het al lang niet meer.

Jammer dat zo’n concern zichzelf in de voet heeft geschoten. Het kost altijd een hoop energie en maatschappelijke ellende (ontslagen/reorganisaties) om de boel weer in het gareel te krijgen.

Maar ook goed nieuws. Er is een beter alternatief >>.

Dat “netjes” afwerken viel mij nogal tegen: na drie dagen flikkerde er een lampje uit de portierbekleding, na een week brak er een stuk plastic af van een gordelhouder en onder de stuurkolom zat een scherpe rand..

Ik doel dan ook op het heerlijke zachte dashboard waarop je verdrietig je hoofd kunt leggen zodra je er achter komt dat je teveel betaald hebt voor een matig product .

Net zo’n Golf 7 1.2 TSI “Business” opgehaald voor een dagtrip morgen: verdorie wat schakelt dat lomp zeg…
Mijn C4 heeft ietswat versleten synchromeshes, maar dit kraakt af en toe gewoon net sls de MF van mijn toenmalige baas 30 jaar geleden.

ben benieuwd hoe het morgen gaat.

mf=Massey Ferguson?

Vorige week kreeg ik een Golf 7 met 1.2 TSi en 6 bak mee voor een bedrijfsbezoek en met ca. 350 km in het vooruitzicht was dat toch wel afwachten hoe dat zou gaan.
Nu ben ik geen professioneel autotester of autojournalist, maar slechts een privé automobilist (25k km/jaar) met budgettaire voorkeur voor relatief goedkope Franse auto’s van rond de 10 – 12 jaar oud.

Elke vergelijking is dus bij voorbaat subjectief. De vergelijking tussen een 11 jaar oude C4 van de eerste generatie met 190K en een Golf 7 van nog geen jaar oud met 20k gaat bij voorbaat natuurlijk ook al mank.
Enig reëel vergelijkingsmateriaal is een Megane van vergelijkbare jonge leeftijd, die ik in eenzelfde trip 6 weken geleden meekreeg.

Waar gaat het nu over. Een bedrijfswagen, die iedere dag een andere berijder kent, en die inmiddels de nodige zakelijke uithoeken ca. 200 km in de omtrek van 077 gezien heeft.
Eentje, die daarom weinig liefde gekend heeft, en altijd buiten slaapt, want vuil en met gebruikssporen. Afgetankt bij de Tango, Firestone en soortgelijke tankstations. Een bedrijfsh#@r dus.

Het rijden op zichzelf tijdens drukke spits is niet zo’n opvallende ervaring. De 1.2 TSI is geen stenen uit de straat trekkende sprinter, maar voor fileverkeer tussen de 80 en 120 km/u goed genoeg.
Ook bij de stukken waar je wel met 130 door kunt rijden, is het in de regel snel genoeg voor Nederlandse begrippen. Je kunt meer dan voldoende anticiperen op je omgeving.
Daar was de Megane eigenlijk beter in: die trok beter weg onder de 2500 toeren dan de Golf.

De C4 kan dat ook, maar daar mis je echt wel de 6e versnelling, waardoor het allemaal wel erg lawaaierig wordt met 1000 toeren meer bij 130 Km/h dan de nieuwelingen.

Kwa zicht rondom is de Golf wel de beste: kortere neus, ruim glas, voldoende zicht in de spiegels.
Bij de Renault zit je toch net te diep (of is die motorkap te hoog of te gewelfd) ondanks dat de stoelen in de hoogste stand gezet waren.
Bij de C4 zijn die rare buitenspiegels en brede A-stijlen af en toe verradelijk gebleken.
Allemaal hebben ze weinig zicht door de achterruit.

Wat ik echt minder vond, was het schakelgevoel en de koppeling van de Golf.
Bij het inleggen van de eerste of tweede versnelling was het echt van ‘knal’ (nou moet ik niet overdrijven: knalletje) zoals vroeger bij inderdaad die trekker bij de tuinder waar ik werkte.

Nu zat de best schakelende bak in de achterwiel aangedreven Mazda-1300 waar ik in 1980-1982 mee gereden heb, maar dit was echt minder dan de bak met versleten synchromeshes in een eerder gereden ZX.
Het echte zachte ‘erin vallen’ was geen sprake van.

Wanneer je daarnaast een beetje de koppeling liet aanpakken voordat je gas bijgaf bij het wegrijden uit stilstand kreeg je een gevoel dat er iets aanliep of schuurde.
Beetje toeren erbij en het was weg, maar dat leek me niet helemaal zoals het hoorde.

Het S&S systeem deed verder zijn werk zoals het hoort.
De Megane was daar gevoeliger in. Daar hoefde je bij wijze van spreken de koppeling maar aan te raken of hij startte alweer.

Op de heenweg op de A2 stond het stil tussen Utrecht en Amsterdam, dus bij Breukelen eraf en een binnen weg genomen naar Amstelveen.
Het eerste deel ging over een soort van binnenweg, veel bochten, verkeersdrempels en dergelijke. Daar moet ik toch zeggen, dat mijn C4 die beter strak strijkt.
De Megane is daar niet geweest, maar op andere plekken met verkeersdrempels was die toch wat meer vergevingsgezind dan de Golf.

Is die daardoor nu minder comfortabel? Nee hoor: veel zijdelingse steun in de voorstoelen, dat wat ik juist mis in de C4.
De Megane zit er net tussen in.

Ander luxe spul dan:
De Tom-Tom van de Renault was me toch liever dan die koude/klinische stem bij de VW. Wel actuele verkeersinfo in een lijstje wat anticipeert op je bestemming, dat had de Megane niet (of niet gevonden, dat kan ook).
Cruise control is in de Renault en VW wennen. Dat werkt altijd net anders als je intuïtief verwacht.
In al die gevallen zit je me een spastische linkerhand op het stuur omdat die knoppen niet logisch zitten ook.
Ook niet bij de C4, die ook nog regelmatig uitvalt met een ‘service’-storing als je het teveel als handgas gebruikt.
In al die gevallen heb ik heimwee naar de Xsara-2, die de knoppen tenminste op een (voor mij) logische plek aan de achterzijde van het stuur had zitten.

De Megane heeft als enigste inklapbare spiegels en geen sleutel. Wow: een startknop.
Ander speelgoed heb ik niet uitgeprobeerd.
Geen tijd voor en geen zin in gehad, want er moest ook gewerkt worden.

Algehele indruk: doe mij maar die Megane. Misschien als vooroordeel vond ik die toch net even feller, beter geveerd en comfortabeler aanvoelen. Meer karakter zeg maar.
De Golf is zo mat en zonder uitstraling en aan de binnenkant zo dodelijk saai, dat alleen een boekhouder er enthousiast van wordt.

Maar slecht?
Nee, als het niet anders zou zijn, kun je je er gemakkelijk genoeg mee zakelijk verplaatsen.

Mulder schreef:

Ik vind dit leuk, een beetje een eerlijke vergelijking met de concurrentie, en best verfrissend tussen al het Citroen-navelstaren. Had het er laatst nog met een vriend over die voorstelde eens een vergelijking te doen tussen zijn Zafira van 2008 en de GC4P van mijn schoonouders uit hetzelfde jaar.

Dat zou je dan gewoon eens moeten doen .