Het heeft bladveren. En een starre achteras. The Car You Always Promised Yourself, kopte de Britse persafdeling van Ford toen in 1969 de Capri uitkwam. De sportcoupé met de kenmerkende C-vormige zijruiten – die er overigens pas op het laatste moment in waren gekomen omdat de oorspronkelijke vensterlijn veel te veel dode hoek liet ontstaan. Die Capri – niet.

Wel een Capri II, de vernieuwde Capri die in 1974 op de markt kwam. De techniek was al anderhalf jaar eerder onder de koets van de MkI gepropt, en nu was er ook een nieuwe koets. De Capri II was er ook weer voor elk budget, en de mijne is op wat kleinigheden na volledig pauper-spec: de enige extra’s zijn een 1600 OHC ‘Pinto’ blok (in plaats van de échte pauper-spec 1300), metallic lak, een oorspronkelijk met vinyl overtrokken dak en luxe wielen waarvan er drie scheef waren. Zodat er nu ‘originele’ lichtmetalen wielen onder hangen. Maar dus wel dat tweeklokken dashboard, de ééndelige achterbank en de geendelige sierstrip over de flank.

Deze Capri is van maart 1976 en is oorspronkelijk waarschijnlijk in of rond Amsterdam geleverd (want: kentekenplaten van Veldhuis). Daarna is de auto op enig moment naar de omgeving van Utrecht verkast, waar-ie vrij lang moet hebben gelopen. Er ligt nog altijd een parkeervergunning uit de Domstad van 2007 in het dashboardkastje. Daarna is de auto bij een bekende Capri-specialist in Vlagtwedde terecht gekomen, waar ik ‘m in 2009 heb gekocht.

De Capri II zou lopen tot 1987. Pardon? Ja, OK. Vanaf 1978 is er de Capri ‘MkIII’, maar Ford zelf noemt deze wagen (project ‘Carla’) gewoon een facelift van de Capri II, en dat is het in feite ook. Ontzettend veel plaatwerk, interieurspul en techniek is één op één uitwisselbaar.

Op dag twee meteen een lekkende wielremcilinder, dus nieuwe spulletjes eronder. Sindsdien is er eigenlijk zelden of nooit wat aan gebeurd, buiten oliewissels, een keer kleppen en ontsteking stellen en allerhande ander klein geneuzel. Goed, de deuren zijn uitgestukt en er is een andere achterklep (uit een MkIII) in gekomen, want dat was nodig. En ja, de wielen zijn vervangen omdat er drie velgen scheef waren. Meer heeft de auto eigenlijk de afgelopen zeven jaar niet nodig gehad. Toch staat de Capri momenteel opgehokt, omdat er een idiote, moeilijk vindbare kortsluiting in het accessoire-circuit zit. Daarover later vast en zeker meer…

Wow, fantastische foto’s!

Is toch ook een hele mooie wagen. Het iets latere model met de 6 cilinder heeft mijn voorkeur.

Mooie foto’s op een leuke locatie!

Inderdaad. En zo’n typisch iconische auto uit mijn jeugd waar elk zichzelf respecterend jongetje van droomde om later te hebben. Net zoals de Alfetta.

Mooie Capri, leuk!

Ik heb via internet eens gedatet met een vrouw die al twintig of dertig jaar een witte Capri in de garage had staan waar ze nooit mee reed. Het is echter bij één ontmoeting gebleven, anders zat ik nu misschien op het Ford-forum…

het blijven rare jongeng die grunnegers een capri

Oh ja. Dan ga je naar CitroMobile en kom je thuis met…

Derk

wimb schreef:

Inderdaad. En zo’n typisch iconische auto uit mijn jeugd waar elk zichzelf respecterend jongetje van droomde om later te hebben. Net zoals de Alfetta.

In mijn jeugd was dat de golf gti..

Het forum gaat vooruit - ik heb hier eens iemand weggestuurd zien worden die een vraag had over de C25 en eerlijk bekende dat zijn auto een J5 was. Leuk dat er nu een merkvreemd hoekje is. En helemaal leuk dat daar dan een Capri in beland.

waterman schreef:

wimb schreef:

Inderdaad. En zo’n typisch iconische auto uit mijn jeugd waar elk zichzelf respecterend jongetje van droomde om later te hebben. Net zoals de Alfetta.

In mijn jeugd was dat de golf gti..

Hier toch echt de BX GTi 16V!

Ontopic: ik had ‘m al eens in het echt gezien en vind het een ontzettend leuk apparaat. Past goed bij de bakkebaarden van de eigenaar ook

En de camera

Derk, een vriendje van me ruilde ooit een Capri met een V6 voor een fles rum. Dat was een erg pittig karretje en we noemden hem ‘Arnold’ naar de bekende krachtpatser die het nog tot gouverneur schopte van Californië.

Mooie en vooral leuke auto uit een mooie tijd.

Zeker een toffe auto! En inderdaad hebben auto en eigenaar elkaar uitstekend gevonden!

Penny Lane schreef:

Toch staat de Capri momenteel opgehokt, omdat er een idiote, moeilijk vindbare kortsluiting in het accessoire-circuit zit. Daarover later vast en zeker meer…

Deze avond was de drummer van de band waar ik in bas eens wezen kijken. Die is automonteur met enige decennia ervaring. De uitkomst was dat de kortsluiting niet meer te vinden was. De meest waarschijnlijke veroorzaker was de fitting van de verlichting van het dashboardkastje.

Die fitting wordt rechtstreeks met 12V gevoed door het middencontact op het einde van de ‘hete’ draad te zetten. Massa loopt via de bus van de fitting. Aan die kant zit er een schakelaar tussen die permanent op aan staat omdat de klep van het dashboardkastje vervormd is. Daarom had ik het lampje eruit gepakt: die veroorzaakte lege accu’s. Nu blijkt dat dat middencontact niet vast in de fitting zit en dus onderuit en tegen de bus (dus: massa) kon zakken. Bingo, kortsluiting.

Die fitting zit er voorlopig niet meer in. Op deze manier is de boel niet meer gevoelig voor kortsluiting. Volgende zomer kijk ik rustig naar hoe het weer netjes in elkaar kan worden gezet met een werkende schakelaar én een lampje.

De Capri staat in ieder geval weer ‘onder stroom’. Nu alleen nog het dashboard weer in elkaar klussen

Derk

Kapotte lampjes bewaren kan soms handig zijn dus.