Kom op mensen, wie heeft er zin in deze bijzondere ervaring?!

Als ik het goed heb begrepen moet je hiero uitleggen waarom je denkt dat je de beste testpiloot bent.
Maar dat hoef ik helemaal niet, want dat weet iedereen.

Adri

Niemand heeft zijn zelfverzekerde en overtuigende kandidaatstelling kunnen of durven overbieden, dus Adri “Breeze” is de officiële winnaar van de rondrit in de 2CV Electrique! Zijn testverslag kun je hier binnenkort lezen.

van de voorpagina

Testrit e-Eend

Na een zware strijd ben ik de winnaar geworden van de felbegeerde proefrit in een e-Eend tijdens de CiFo-toerrit op zaterdag 22 oktober in Gouda. Deze prijs heb ik welwillend gedeeld met Mini-Breeze, ook wel genaamd MiGS.

Om mijn houding ten opzichte van 2CV’s te begrijpen, is het nodig om 50 jaar terug te gaan in de tijd. In december 1966 kocht ik mijn eerste auto, mijn eerste Citroën, mijn eerste Eend en ook gelijk de laatste. Na een paar prachtige scooters dacht ik dat een auto altijd beter zou zijn dan kou lijden in de open lucht. Het werd een AZ 1959, dus met ribbeltjesmotorkap, zelfmoorddeuren en twaalf twijfelachtige pk’s. Ingebouwd waren herrie, rammelen, gieren, trillen, tochten, lekken, enz. Ik “lag” toen op de vliegbasis Leeuwarden en de wekelijkse tocht naar het ouderlijk huis in Doesburg ging voornamelijk over eenbaanswegen. Elke inhaalmanoeuvre met de twaalf twijfelachtige pk’s was een avontuur. Binnen het jaar had ik hem met een zucht van verlichting vervangen door een prachtige Opel Rekord P1 uit 1958. Daarmee wil ik maar zeggen dat alles relatief is.

Na verloop van tijd kreeg ik kennis aan een meisje dat ook een paar Eenden had bezeten en zij was (en is nog steeds) een grote fan van dit type. Een paar jaar geleden had ik haar als verrassing een dagje Eend-rijden cadeau gedaan. De Eend van huureeneend.nl kwam met een goed gevulde picknickmand. De tocht door de Betuwe, met schitterend weer en het dak helemaal open, was een groot succes. Ze vond het schakelen wel weer wat eng, dus het grootste deel van de tocht heeft ze genoten als passagier. Dit lijkt me wel genoeg achtergrondinformatie.

Ik had besloten om de toertocht per e-Eend zo objectief mogelijk te maken. Bij elke auto heb je een bepaald verwachtingspatroon van het instappen en wegrijden, het bochtgedrag, enz. Bij een Eend is dat niet anders. Na het instappen krijg je gelijk het Eend-gevoel weer terug en dan komt het wegrijden. De ingebakken verwachting is dat bij het beroeren van het gaspedaal de korte eerste versnelling een sprongetje maakt, waarna je in de volgende versnellingen kan beroeren wat je wilt, maar hij niet meer vooruitgaat. Even lekker overdrijven, hè.

Dit was mijn eerste rit in een e-auto ooit (afgezien van golfkarretjes) en ik kan me goed voorstellen dat mensen gelijk verslaafd raken aan dit aandrijfsysteem. Zelfs bij mijn ES9J4 is er niet zo’n directe respons op het gaspedaal. Gaspedaal is al een rare naam voor een verbrandingsmotor en voor een e-aandrijving is het nog raarder. Dus ik heb bedacht om het voortaan potentiopedaal te noemen. Zeker de wat oudere chauffeur geeft dat een beter gevoel.

Tijdens de rit werden wij uitermate deskundig begeleid door HeidiAPK. Het is een verademing om uitleg en advies te krijgen van een meisje dat behalve van technische deskundigheid ook voorzien is van pedagogische gaven.

Het is heel bijzonder om alles te kunnen doen met alleen een potentiopedaal en een handrem. Oh ja, af en toe moet je ook remmen, hoewel dat voornamelijk kan en moet gebeuren door het regeneren van vermogen, waarbij de elektromotor door het loslaten van het potentiopedaal als rem/dynamo werkt. Om dit aandrijfverhaal compleet te maken: bij een steile helling, zoals de dijk oprijden vanaf de garage van LeenAPK, schakel je kortstondig naar de tweede versnelling. Bij langdurige rechte stukken kan hij zelfs naar de vierde, waardoor het motortoerental gaat zakken en daarmee de zuinigheid en de actieradius gaan toenemen.

Tijdens de rit hadden we het vriendelijke gezelschap van een Axel (die we soms de weg moesten wijzen) en een AZU, waarin een camera aanwezig was die prachtige foto’s maakte voor dit verhaal. Af en toe was er ook een vreemde eend in de bijt.

Leen+HeidiAPK, reuze bedankt voor het demonstreren van een stukje techniek dat vooruitloopt op de huidige ontwikkelingen en dat onontkoombaar de toekomst van onze mobiliteit zal meebepalen.

tekst: Breeze; foto’s: Breeze, huureeneend.nl, CitroenAZU

Breeze, wat een leuk geschreven stuk .

Breeze schreef:

Dus ik heb bedacht om het voortaan potentiopedaal te noemen. Zeker de wat oudere chauffeur geeft dat een beter gevoel.

Inderdaad een erg leuk stukje! Leest lekker weg, en inderdaad potentiopedaal zoals hierboven beschreven geweldig!

Dank heren.

Voor de volledigheid, mw. Breeze is mijn eindredacteur en zet ook de taalkundige puntjes op de i, nog voordat Rens dat kan doen.

Adri