van de voorpagina

Wat is de ideale klassieker: de snelste, de meest luxueuze of de aaibaarste uit zijn tijd? Roem staat niet altijd gelijk met rijplezier, want dat hangt ook af van betrouwbaarheid en betaalbaarheid. Lucas breekt een lans voor een lang vergeten middenklasser: de Ami.

De meesten van jullie zullen kunnen beamen dat de verstandhouding met het lijdend voorwerp van je citrofilie niet altijd even dankbaar lijkt te zijn voor de tijd en aandacht die je hem, haar of zo je wilt het schenkt. Er gaat soms meer benzine in dan je lief is, een slok olie op zijn tijd hoort er blijkbaar ook bij en al die onderdelen die je ‘investeert’, schrijf je minstens net zo hard af als je ze inbouwt. Op de rem trappen, ho maar: in sommige vriendschappen blijf je investeren, ook al weet je dat er van enige wederkerigheid nooit sprake zal zijn. Soms komt dan toch het moment dat het allemaal genoeg is geweest. Aan de andere kant is er ook altijd wel een vriend in je kring die nooit te veel vraagt, nooit te veel is en op wie je altijd blind kunt vertrouwen. Als je vierwielige vriend er een was van die soort, zou dat dan een garantie zijn voor een langdurige vriendschap?

Bij Garage Johan Oldenhage in Nieuw-Vennep maakte ik laatst kennis met wat de vierwielige evenknie van zo’n vriend zou kunnen zijn. Ik had tijd zat en heb die benut om uitgebreid kennis met hem te maken. Het gaat om een Ami 6 break met geboortedatum 20 juli 1965: 51 jaar oud. In zijn totaliteit maakt hij een frisse en fitte indruk. De vele glimmende details, de spatlappen met wit decor en de rode bekleding brengen je meteen terug naar de jaren ’60. Ik hou van dingen die mooi gemaakt zijn en een van de dingen die mij vrij direct opvallen, is het mechaniekje waarmee je het raam in de voorportieren kunt openschuiven en vergrendelen. Geen zwart plastic dingetje zoals bij het klapraam van de 2CV, maar een metalen mechaniekje dat duidelijk meer in de stijl van de armaturen in mijn eigen DS uit ’64 is uitgevoerd.

De manier waarop Citroën met deze Ami het gapende gat in het modelgamma tussen de 2CV en de DS probeerde op te vullen, is veel beter gelukt dan ik altijd heb gedacht. In mijn ogen was het een 2CV met slechts een andere jas aan, maar zou die jas weinig verschil kunnen maken. De praktijk wijst echter anders uit. Uiteraard lijkt de rijervaring grotendeels op die van een 2CV, maar zelfs ik met mijn toch wat logge lijf zit behoorlijk ruim. Naast mij is nog voldoende ruimte voor een passagier en ook op de achterbank zit je riant. Aangezien het hier om een break gaat, is de laadruimte niet alleen groter en toegankelijker dan die van de 2CV, maar is het uitzicht dankzij de dunne raamstijlen en het vele glas rondom werkelijk fenomenaal. Dankzij de luxere afwerking, het eenspaakse stuur, de rode bekleding en de fraai uitgevoerde metalen details is het Spartaanse er wel vanaf. Tot op zekere hoogte dan, want de bediening en het weggedrag is zoals je van een 2CV verwacht: lekker soepel geveerd, hangend in de bochten, weinig snelheid, tamelijk rumoerig, maar vooral leuk.

Ik zou in ieder geval makkelijk bevriend kunnen raken met de Ami. Aan mijn DS is mij in de loop der jaren gaan tegenstaan dat hij voortdurende aandacht nodig heeft. Veel reparaties aan vooral een vroege DS zoals de mijne zijn tijdrovend. Goede onderdelen zijn vaak prijzig en lastig te vinden. Voor een Ami ligt dat vanwege zijn 2CV-roots wat anders. Natuurlijk zijn specifieke delen soms ook lastig te vinden, maar als invulling van je hobby is het allemaal veel behapbaarder in tijd en geld dan bij zijn grote, hydropneumatische broers. Aan de andere kant wekt de Ami ondanks zijn verwantschap met de 2CV niet zo snel associaties op met geitenwollensokken en linnen tasjes. Het heeft de Ami ook heel lang in de vergetelheid gedrukt, overschreeuwd als hij werd door de iconen 2CV en DS. Nu ik beter kennis met hem heb gemaakt, is mij in ieder geval wel duidelijk dat de verhoogde belangstelling waarin de Ami zich de laatste tijd mag verheugen, goed te begrijpen is. Zijn charmante en niet te veeleisende karakter zijn inderdaad een goede basis voor een langdurige vriendschap.

Als je zonder veerbollen kunt, is deze Ami een vriend voor het leven. Als je hem aan je wilt binden, kun je contact opnemen met Garage Johan Oldenhage in Nieuw-Vennep. We danken Johan hartelijk voor het ter beschikking stellen van deze Ami. Heb jij een mening over deze Ami in het bijzonder of over Ami’s in het algemeen, dan kun je daarover vertellen in dit topic.

tekst: Lucas; foto’s: 2d

Zijn inderdaad geweldige wagentjes. Heb er ook eentje gehad. Muisgrijs, zie avater. Nog spijt dat ik hem weg heb gedaan. Herken me wel in bovenstaande. Geweldig comfort tegen betaalbare prijzen. 1 op 20 en er veel kilometers mee gemaakt. Zelfs bij het inladen van grote dingen bij de bouwmarkt gaf je dure wagens het nakijken. Wat een ruimte bij het wegnemen van de bank en stoel.

Wat een geweldig leuk wagentje. Een keer zelf in een ami gereden en voor mij een ervaring om niet snel te vergeten, soepeler dan de eend en naar mijn mening ook iets comfortabeler. Als vrouw lief niet de bekende blik had gegeven op dat moment had ik er hoogstwaarschijnlijk een echte ‘ami’bij gehad. desalniettemin als ik dit stukje lees komt toch die glimlach weer op mijn gezicht en de gedachte, ooit…...

Voor de fotoshoot ben ik (uiteraard) met deze Ami op pad geweest. Dat was lang genoeg om de pret te ervaren, maar ook lang genoeg om te mijmeren over het bezit en gebruik van deze auto. In algemene zin geldt daarvoor bij mij: hoe meer doelgericht en praktisch een auto is, hoe leuker. Het laat zich niet heel makkelijk in woorden uitdrukken, maar ik denk dat de combinatie van ruimte, comfort en zicht rondom aan de ene kant, en de rudimentaire bediening en de rijsensatie (herrie, schudden) aan de andere kant is die deze auto zo purposeful maakt.

De snelweg op heb ik maar niet gedaan, maar in de stad/het dorp en de smalle binnenwegen komt de Ami tot leven. Door de ruimte en het rijplezier héb je ook nog iets aan deze auto

De snelweg vermijden is naar mijn idee geen noodzaak. Goed, veel harder dan 100 gaat het niet of moet je niet willen, maar het is zeker niet zo dat het rijden op de snelweg een hachelijke onderneming is he. Met de wegenwachteend, die voorzien is van het zelfde ami6 motortje, nemen we ook de snelweg. We hangen dan gewoon tussen de vrachtwagens en als het nodig is lukt inhalen ook nog wel.

Natuurlijk rijdt zo’n amietje lekkerde op de provinciale weg maar de snelweg hoeft niet gezien te worden als een te vermijden obstakel.

Ik beweer zeker niet dat de Ami niet geschikt is voor de snelweg, dat gaat vast prima. Ik zou het echter niet voor de lol doen

Ik rij ondertussen alweer vele jaren in een Ami, en heb ook vele kilometers op de snelweg gedaan. Mijn ervaring daarin is dat een Ami een heel stuk fijner is op de snelweg dan bijvoorbeeld een 2cv. De Ami is een stuk zwaarder (150 a 200 kilo) en is daarmee een stuk vaster op de weg. De Ami’s gaan daarbij ook lekker snel door de iets betere stroomlijn. Zo scheurde ik laatst met mijn brakke Ami nog een DS voorbij terwijl ik 125 reed.
Dus naar mijn idee moet er niet te bang gedaan worden over het idee om met een Ami op de snelweg te zijn.
Daar komt dan dus inderdaad nog bij dat een Ami (en dan zeker een break) een enorme ruimte biedt. Daarnaast is de wagen ook nog eens behoorlijk comfortabel. Wat resulteert in een prima wagen om dagelijks te gebruiken, zelfs als je wel eens lange afstanden aflegd.

Mijn 25 pk ami6je loopt makkelijk 100. Dan geef je drie kwart gas. Ik verwacht dat je er wel 120 mee haalt, wind mee.
Bij wind tegen blijf je lekker 90 rijden tussen de vrachtwagens. Je hebt namelijk nooit haast in een ami….!

Dat klopt wil ik leuk ergens heen pak ik de ami, wil ik snel ergens heen pak ik de dagelijkse cx.Als ik met de ami op de snelweg 110 rijd, en de weersomstandigheden zijn goed, laat ik mijn gaspedaal op komen.Dan blijft dat gekke ding gewoon op dezelfde snelheid rijden (in de eerste trap) op den duur gaat het zelfs zover dat ik denk dat ik op de stationairsproeier rijd Daarin tegen met de cx gaan de airmiles harder als met de ami.
Hij is en blijft mijn betaalbare vriend,onderdelen zijn goedkoop en is goed te sleutelen.

Leve de ami, gr alex

Leukste A-type, had er bijna eentje gekocht in Zuid-Frankrijk. Jammer dat het ding niet rijdbaar was (‘t was auto kopen of de trein naar huis), en ondanks dat ik er een AX gratis bij zou krijgen heb ik er maar vanaf gezien.
‘t Werd uiteindelijk een 504 Break Diesel, twee keer zo groot en zwaar maar net zo snel.

Ik hoop dat ik binnenkort een keertje in een 8 break mag rijden…

Prachtig verhaal over een prachtig wagentje.
Mijn ervaring is dat er altijd mensen interesse tonen, als je ermee rijd of stilstaat.
Net even anders dan de 2cv.
Groeten Maurice

Heerlijk autootje! Ik heb nu een Ami sinds begin van dit jaar, na het nodige V6 en GTi geweld. Wat rijstijl betreft wel even wennen, het is mijn eerste A-type sinds mijn eend halverwege de jaren ‘70.
Regelmatig doe ik mijn woon-werkverkeer ermee, zo’n 60 km enkele reis waarvan 50 over de snelweg. Qua snelheid is het met een 8 goed te doen. Tussen de vrachtwagens blijven hangen is er eigenlijk nooit bij. Met wind tegen 110, met wind mee 130, op de GPS. Filerijden daarentegen vind ik in de Ami vervelend (wie vindt het wel leuk…?), maar dat ligt waarschijnlijk niet aan de Ami maar komt omdat ik aan automaten gewend ben geraakt.
Uiteindelijk komt de Ami het best tot haar recht op de buitenweg, rustig aan met een 80 km/h. In mei heb ik samen met Tjerk de Pressé gereden in de Ami en dat was een groot genoegen!
Dit jaar bijna 13000 km geknord met de Ami en nu mag ze in de stalling van haar winterrust genieten!

Klik op de thumbnail om de hele afbeelding te zien