Inderdaad een mooi verhaal over een bijzondere formule 1-wagen. Opvallend ook dat Pescarolo er niet meer in wilde rijden, zo gevaarlijk als hij hem vindt/vond.

Visa GTI 115 schreef:

En wensen ja natuurlijk… ik zou wel eens een jaartje

als navigator naast Rene de Boer willen zitten.

Hier krijg ik het bijna koud van… Lees net via Facebook van Erik Verhaest dat Kees gisteren overleden is. Ik heb hem de laatste jaren leren kennen als een gepassioneerd liefhebber van de rijke historie van de Franse merken in de autosport, en genoot altijd van al zijn verhalen, zowel hier op het forum als live, als we elkaar ontmoetten tijdens meetings als Citroracing Historique of de ICCCR. Een man met een enorme kennis, een enorme gedrevenheid en passie, die hij maar wat graag met anderen deelde.

En dan kreeg ik af en toe weer eens een mailtje van hem, als ik ergens op een of ander circuit was, met weer een mooi verhaal eraan vast.

Een boeiend mens, blij hem gekend te hebben. Als navigator kan hij nu niet meer naast me zitten, maar hopelijk heeft hij daarboven een mooi plekje van waar hij alles in de gaten kan houden!

Veel sterkte aan zijn vrouw Henny en de kinderen. Kees, het ga je goed!

Jemig zeg, hier word ik echt even stil van!

De verhalenverteller is niet meer…

Al denk ik echter dat hij hierboven al weer contact heeft gezocht met diverse rallye en racelegendes…

Ik zal Kees en zijn verhalen gaan missen.

Heel veel sterkte aan zijn vrouw en kinderen toegewenst.

.... woorden schieten tekort ....

Oprechte Deelneming aan Familie en Vrienden.

man kees wat maak je me nou!! wat zullen we jou missen

damn… wat triest.. We gaan je missen, Kees.

Echt heel treurig. We verliezen hiermee niet alleen een enthousiast verhalenverteller, maar ook een begaafd techneut en bovenal een ontzettend toffe vent. Ik wil vooral Henny en natuurlijk hun kinderen sterkte wensen!

van de voorpagina

In Memoriam: Kees “Visa GTI 115”

Kees de Waard Wagner (Amsterdam, 21 april 1946 – Beilen, 23 april 2017) heeft zich in december 2009 bij Citroën-Forum.nl aangemeld. Afgelopen zaterdag hebben we zijn verjaardag gevierd met een voorpagina-artikel over de Matra MS120 en nu moeten wij afscheid van hem nemen.

Kees heeft zich bij ons aangemeld met een forumnaam die aanduidde waarom hij hier kwam. In 2008 had hij na een Panhard 24 CT en een Alpine A110 zijn derde hobby-auto gekocht: een Visa GTi 115. In zijn topic Mijn Visa GTI 115 begint hij enthousiast te vertellen over het sleutelen aan deze auto en over het racen ermee. Al snel wordt duidelijk dat Kees veel meer van auto’s weet, van veel meer auto’s.

Als twaalfjarige zag Kees in 1958 op het Circuit van Zandvoort voor het eerst een autorace en was hij direct verslingerd. Dat je onder het kopje Interesses in zijn forumprofiel “Autosport vanaf 1958 tot heden” vindt, is dus geen toeval. Kees’ eerste baan is bij Citroën Nederland aan het Stadionplein, waar hij begint met onderhoud aan 2CV’s en waar vooral de sterke en lichte Panhards indruk op hem maken. Hij rijdt zelf de sportieve coupé van Panhard, de 24 CT, en wordt mede-oprichter van de Panhard Automobielclub Nederland.

Net als de automerken die in de jaren ’60 met Panhard-motoren racen, zoekt Kees extra snelheid niet uit complexere techniek, maar uit een lager gewicht. Met de Alpne A110 maken Kees en zijn vrouw Henny vele tochten. Als er maar veel haarspeldbochten in de route zitten, is de afstand nooit te lang. Ook met de Citroën Jumpy worden monstertochten ondernomen, door de Alpen en door de Marokkaanse Atlas.

Uit al Kees’ verhalen over Citroën, Panhard, D.B, René Bonnet, Alpine en Matra blijkt een enorme kennis over autohistorie, autotechniek en autosport. Het meeste heeft Kees paraat en voor de obscuurste feitjes is er een gigantisch archief aan autobladen en -boeken. Die kennis geeft Kees het zelfvertrouwen om in binnen- en buitenland op iedereen af te stappen en een praatje te beginnen.

Kees’ verhalen zijn het smakelijkst wanneer hij vertelt over zulke ontmoetingen. De oud-ijzerverzamelaar in Chaource, de Axel-rijder op de Pelopponesos, de hoogwaardigheidsbekleders van de Marokkaanse stad Tata, de Alpine-verzamelaar Gérard Gombert, de Matra-specialist Kees van de Grint: iedereen treedt Kees met dezelfde vrijmoedigheid en met dezelfde oprechte interesse tegemoet.

Kennis, vrijmoedigheid en interesse in de medemens zijn de ingrediënten die van elk van Kees’ verhalen iets bijzonders maken. Je hebt het gevoel dat je er zelf bij bent wanneer in het Franse Chaource de garagedeur langzaam en piepend opengaat en er iemand “met een groot gewas aan zijn kin” in de opening verschijnt. De verhalen die Kees hier al verteld heeft, blijven natuurlijk tot in eeuwigheid op Citroën-Forum.nl staan, maar toch voelt het als een groot gemis dat er geen nieuwe verhalen van hem op het forum geplaatst en op forumevenementen verteld zullen worden.

Het gemis is nog veel groter voor Kees’ vrouw Henny en voor de verdere familie. We wensen hun veel sterkte.

tekst: RensKorevaar, foto’s: archief Visa GTI 115, René de Boer, Lucas

We zullen Kees missen. Niet alleen zijn prachtige verhalen op papier, maar ook zijn prachtige verhalen die hij face to face met onvervalste Amsterdamse tongval vertellen kon. Een levensgenieter, techneut en bovenal zeer aimabel man heeft ons verlaten. Ik hoop dat er auto’s zijn in de hemel…..

Ik heb geen idee of Kees iets met kaarsjes zou hebben gehad, maar dan laat ik wel een setje Cibié‘s voor ‘m branden.

Kees, wat gaan we je ontzettend missen. Ik wens Henny en de familie heel veel sterkte.

Derk

Wat een schrik, net vorige week met hem gemaild over Visa onderdelen en afgesproken bij CitroMobile en dan nu dit bericht.

Sterke voor familie en vrienden.

Moet heel overwachts zijn geweest, gistermorgen nog actief op het forum… Ongelofelijk.

Ik ben normaal helemaal niet iemand die snel emotioneel wordt ofzo. Maar ik moest toch een traantje tegenhouden toen ik het las, en dat terwijl ik Kees maar 5 dagen meegemaakt heb tijdens de CiFo Alpenrun in 2015. Dat zegt genoeg over wat een geweldig persoon Kees was.

Rust zacht Kees, en alle sterkte aan Henny, de kinderen en alle vrienden en familie

Ik sta met verbazing het bericht te lezen…

Ik wens de familie van Kees de komende tijd veel sterkte!

Heb Kees ook alleen maar tijdens de Alpenrun meegemaakt en samen niet het verboden pad ingereden. Maar dat was genoeg voor een onvergetelijke week.
Veel sterkte voor Henny en de familie.

Adri