Gaat het wel goed met het vlootbeheer van PL? Het lijkt er werkelijk op van niet. Het vlaggenschip, de DS, staat met een vervloekte koeling te wachten tot d’r nieuwe motor eindelijk aan de knetter gemaakt kan worden. De Peugeootjes 205 hebben last van gammele achterassen. En de Xantia is gewoon na 24 jaar en 487.000 kilometer een keer aan een ruig potje onderhoud toe, iets wat je gewoon even in alle rust moet doen in plaats van in alle haast. Dus nu er vier uit vier auto’s problemen hebben, moet er even een doorbraak geforceerd worden. Zonder transport staat immers alles stil!

Gelukkig werd me een leuk winterhok in de schoot geworpen: een Xantia 1.8i 16V Break in zeer toepasselijke Paljas-uitvoering, in de kleur Bleu Mauritius Nacré (KPKD). Wat een leuke auto! Nergens gaten (famous last words)! Maar 3 ton gelopen in plaats van bijna 5! En wat rijdt-ie fijn! Kortom, doe mij die maar. Lost dat mooi m’n wintervervoersuitdaging op terwijl m’n favoriete dieseltje juist niet oplost. Dus. Ja. En toen!

De auto was inderdaad helemaal niet slecht. Zeker niet gammel. De beruchte plekken voor de Break zelfs mooi intact. Er zit een nieuwe koppeling in, da’s fijn. Hij veert belachelijk goed dankzij recent gevulde bollen, ook fijn! Airco? IJskoud. Mooi. De LHM is nog vrij vers. Ook niet vervelend. De remmen zien eruit alsof er vrij recent schijven en blokken rondom aan zijn gespendeerd. Er zitten nota bene ook al nieuwe wisserbladen op, dus wat willen we eigenlijk nog meer?

Gauw even een frisse distributie erop dus. Was ook nodig; de waterpomp was al bijna vastgelopen. Goed, maar waarom staat de krukaspoelie niet op z’n merktekens? Die was dus doorgeslipt: rubber dempingsring gaar. Nieuwe. Multiriem ook. OK. En dan nu de stabistokjes. Ze rammelen niet maar de stofhoesjes zijn stuk. APK-dingetje! OK, die ook nieuw. Meteen in de voorste wielkuipen even antiroest-acties ondernomen.

En dan maar eens keuren zeker? Eh, die leiding daar van de stuurbekrachtiging is niet fris… Goed, nog even niet keuren dus. Zet ‘m maar eerst buiten, dan komt dat morgen. Starten: lek. Meteen een dikke liter LHM op de vloer. Juist… Die leiding is dan natuurlijk niet te vinden voor een aanvaardbaar bedrag en/of in de regio, dus daar zit nu een heel ordinaire reparatie in, maar het werkt zeer uitstekend.

Maar hij voelt hier onder aan de linker drempel wel dun. Zeg maar dat er alleen nog maar coating lijkt te zitten. Oh ja? Prik… Ja. Dus ook daar een ferme postzegel in. Een hele envelop eigenlijk. ’t Is oorspronkelijk een stukje Citroën Jumper, maar ach. Het is voorhanden en het past toevallig. De drempels moeten ergens van de week nog wel even vol ML worden gestort, maar dan kan het er wel allemaal wel weer een jaar of wat tegen zo. Anders nog?

Mooi maken! Eerst maar naar de sloop om wieldoppen (het zijn Grenades geworden, zo veel keus in setjes van 4 en dan ook nog 15” was er niet eens dus het is niets spannends, maar volgens mij wel correct voor de Paljas-uitvoering). En een radioluikje. En een aansteker (completist at work). En oh ja, zo’n bakje voor het linker sjor-oog in het plafond want het klepje is eraf gevallen. Nummerplaathouder even wisselen voor die van iemand voor wie ik wél reclame durf te maken. De binnenverlichting even repareren: kwestie van de contactstripjes wat strakker zetten. De radio komt uit de DS; die heeft ‘m nog een tijd niet nodig en waarschijnlijk komt daar dan ook een andere in. Gelukkig is alles ISO-bestekkerd bij deze Xantia dus het inbouwen en aansluiten is snel gedaan. Klinkt ook nog fatsoenlijk. Achterwisserarmpje even opnieuw in de matzwart en een lakstiftje halen om een paar gemene slagplekjes aan te stippen. De poetsmachine moet er nog even erover om de zonnebrandcréme-kinderhandjes er weer af te poetsen en ik zag vanavond dat de verlichting van de middenconsole ermee genokt is. Dat de linker spiegel niet meer van binnenuit bediend kan worden zal me voorlopig overigens aan m’n posterieur oxideren. Maar al met al dus gewoon toch weer een berg werk om een toonbaar winterhok op de weg te zetten. En dat dieseltje maar vrolijk door kachelen ondanks de gammele gloeierij of brandstofslangen of verlopen klepspeling of allemaal

Enneh, is ’t wat? Ja hoor. Het rijdt prima en het veert nog iets beter dan m’n ouwe Dieseltje, maar wat een kunst met twee ton minder op de klok. De 1.8 zestienkleppert loopt nog behoorlijk fris en sleurt er voldoende aan. De prestaties van deze Break zijn op papier nagenoeg hetzelfde als van de X1a Turbo D dus daar hoeven we niet aan te wennen. En er kan natuurlijk aangenaam veel in: met 27 centimeter lengte extra ten opzichte van de berline (en dus toch ruim 4m71) is zo’n Break ook gewoon geen kleine auto. En deze Break heeft koplampen die ook gewoon echt nog licht geven! Op de diesel moet ik al heel lang dringend andere koplampunits hebben, want de lampspiegels zijn er wel klaar mee. Maar deze auto is wel zoveel verser/minder belegen dat je met de koplampen aan ook werkelijk iets kunt zien

Nadelen zijn er natuurlijk ook. Dat de MRB halveert weegt niet op tegen het verschil in brandstofkosten (1:18-ish op diesel of 1:11-ish op benzine bij truttig rijden met de Break) maar nou ja: het is in principe eerst voor een maand of 3, 4 en dan zijn de totale extra kosten kleiner dan die van het volgende DS-onderdeel… Verder is op de één of andere manier het stuurgedrag tussen de X1a en de X2 ergens veranderd van licht, direct en precies naar licht, direct en gevoelloos: die ouwe diesel-Xant stuurt echt véél nauwkeuriger en scherper. Misschien ligt het aan de gewichtsverdeling, misschien zijn de stuurhuizen veranderd, maar het is echt opvallend en echt minder prettig. Verder is het een werkelijk dodelijk saai apparaat van binnen. Als je gewend bent aan chique beige leer en volop wortelnotenkunststof (of misschien fineer) om je heen in je Xantia zijn de weet-ik-veel-hoeveel tinten grijs in de Pallas tamelijk onspirerend. Voor zover ik kan zien zijn de voorste mistlampen en de automatische airconditioning de enige extra’s van de Pallas ten opzichte van een gewone SX, dus ook mét die slechts 10 maanden geleverde legendarische aanduiding in de stootlijsten is het gewoon een, eh, alledaags ding.

Hoe dan ook: deze Break gaat mij, ijs- en weder dienende, fijn door de winter loodsen zodat de DS, de Turbo D en ten minste één 205 gefatsoeneerd kunnen worden zonder dat het een dagtaak wordt. En als-ie daarna niet is opgelost, en ik denk dat dat inderdaad niet gebeurt, bewaar ik ‘m lekker voor de volgende winter. Zo krijgt de Turbo D ook de kans om oud genoeg te worden dat ze d’r met die ouderwetsche dieselmotor gewoon verbieden

Derk

http://www.xantiaclub.net/folders/spec_199905/
De Pallas was best een leuke uitvoering hoor, maar niks exclusiefs (haha ). 1 op 11 vind ik wel veel voor een 1.8 trouwens. Bij truttig rijgedrag hoort die toch wel 1 op 13 te kunnen halen? 1 op 11 haalt mijn TCT zelfs!

Automatische airco is altijd standaard op de X2 , op de kale instapper 1.8 deauville na ...
Met Feije eens dat 1 op 11 niet al te best is , dat haalt mijn 2.0 automaat op z’n sloffen, tenzij er heel veel stadswerk tussen zit

Veel plezier met de pekelbak !

Hmja… Die 1:11 is ongeveer wat Citroën opgeeft. Vermoedelijk kom ik er zelf wel wat zuiniger mee uit. De rij-omstandigheden in mijn omgeving zijn daar geschikt voor kennelijk, want het is niet alsof ik daar veel voor doe of laat. Het scheelt natuurlijk wel dat ik eigenlijk elke rit een redelijke afstand maak en dus vrij zelden ‘op de choke’ naar de supermarkt op en neer rijd.

De Turbo D wordt IIRC voor ongeveer 1:14,5 gemiddeld opgegeven en daar ga ik heel ruim onderdoor. Tijdens de Harzrun heeft het ouwe dieseltorretje weer eens lekker gewerkt en dan nóg kwam-ie op 1:17,3 gemiddeld over de hele Harzrun inclusief heen- en terugreis. Hier in de buurt zou ik, zonder luchtlekkages en dergelijke, rond de 1:18 moeten uitkomen (‘s winters wat meer, ‘s zomers nog wat minder; zeg tussen 1:17,3 á 4 en 1:18,5 á 6 met uitschieters naar 1:19 als ik om de één of andere reden een tankje lang rustig aan kan rijden).

Het ziet er naar uit dat 1:13-ish een redelijke schatting is. Maar dan nóg is die Break ten opzichte van de Turbo D eigenlijk te duur op de weg voor wat ik er mee rijd (in de geschatte periode totdat de diesel weer de weg op gaat ongeveer 10.000 kilometer). Sterker nog, ten opzichte van de Turbo D blijkt zelfs mijn 205 nauwelijks, if at all, goedkoper te rijden bij de kilometrages die ik momenteel draai.

Ach nou ja, ik heb ‘m vanavond vol getankt en dan weten we het naar schatting over een week of anderhalf.

Derk

[nutteloze aanvulling] Diesels hadden ook niet standaard airco bij de x2. Gewoon de Deauville-uitvoering over het algemeen had het niet geloof ik. Die was er bijvoorbeeld ook als 1.9TD. [/nutteloze aanvulling]

mooie kleur maar wel ff logos scoren. errug kaal zon kont zonder.
Fijne autos die X2 breaks. Ik vind het ook mooier met een leren interieur maar die zijn makkelijk te vinden.

ik kom zelf uit op zon 1 op 12 met mijn 1999 break 1,8 16v.

Dat die logo’s eraf zijn vind ik niet zo’n probleem. Maar als ik een dolle bui heb, bestel ik een keer zo’n mooi Citroën script-embleempje bij CitroClassique. De vergulde versie is me eigenlijk te duur voor wat dan eigenlijk een geintje is, maar dat is eigenlijk wél helemaal schitterend op dat blauw

Vanmiddag heb ik nieuwe lampjes in de kachelbediening gezet. Dat is in principe niet moeilijk, maar je kan er zo vreselijk goed bij. Not. Er zitten twee lampjes op een plastic stripje en bij het terugplaatsen is het nog een heel gepriegel om het onderste lampje weer in z’n kokertje te krijgen. Verder heb ik een nieuw lampje gespendeerd aan de verlichting van de asbak & aansteker. Dat moest er allemaal toch uit en dan heb je de helft van dat werkje al gehad.

Om dat lampje te vervangen, moet dan wel weer de hele aansteker uit elkaar gepulkt worden. Daar was al eens volk bij geweest, dus die unit was niet tof meer. Uit een ‘niet in gerookt maar wel kortgereden’ sloop-Saxo heb ik een complete aanstekerunit gepeuterd die nog nooit gebruikt is… Voor de zekerheid heb ik er toch maar een nieuw lampje in geprutst want dat uit elkaar halen is nou net niet helemaal een tof klusje.

In ieder geval kan ik nu ook ‘s avonds weer zien wat ik met de kachel uitvreet. In een winterwonderwagen is dat toch wel fijn

Te zijner tijd wil ik eens kijken of er iets te doen is aan het niet automagisch ‘parkeren’ van de achterwisser. Is de motor van de achterwisser van een Saxo toevallig hetzelfde (de cyclus in ieder geval wel)? Dat zou namelijk voor het voorhanden zijn van onderdelen wel tof zijn. En voor de sport wil ik nog wel een keer kijken waarom de afstandsbediening van de CV het niet doet. Het batterijtje in de sleutel is in ieder geval OK, maar de print in de sleutel zelf kan best gaar zijn. Of de apparatuur in de auto is ergens ontspoord.

Derk

Zijn de microswitch knopjes nog ok, daar gaat het met de a.b. vaak fout .... ( opnieuw solderen of een paar verse )

Die zijn inderdaad zwaar verdacht, want de rubber knopjes op de sleutel zijn totaal vernield door iemand die fanatiek met nagels heeft geprobeerd die knopjes in te drukken: een teken dat ze steeds moeilijker te bedienen waren. Als het nodig is heeft Okaphone daar vast wel nieuwe voor. Maar eerst het PCB’tje maar eens inspecteren.

Derk

Als je de twee soldeerpunten waar het knopje op zit met een schroevendraaiertje kortsluit zou hij ook op en van slot moeten gaan toch?

Ik heb er dus even met een testledje wat observaties op gedaan (multimeter is even niet bij de hand). De batterij had ik eerder van de week al even gemeten (3,29V - dat is dus wel in orde). Nu heb ik het PCB’tje eerst even voorzichtig schoon gepoetst en daarna gecontroleerd of die spanning ook doorgegeven wordt. Het zag er namelijk uit alsof er ooit een batterijtje in de sleutel gelekt heeft. Na het schoonmaken heb ik ook onder een redelijk serieus vergrootglas geen gebroken printspoortjes of duidelijk gammele solderingen gezien. De spanning van het batterijtje wordt ook netjes aan de print doorgegeven en is ook zichtbaar bij beide microswitches. Je kunt ook zien dat ze allebei netjes schakelen. Daar ligt het dus alvast niet aan.

Nou kunnen er op zich nog allerhande piepkleine onderdeeltjes op dat printje stuk zijn, maar daar heb ik de kennis van zaken noch de juiste meetapparatuur voor om dat na te gaan. Dan zou ik in de auto nog eens kunnen gaan kijken of daar iets bijzonders op te merken is, maar dat ga ik nu in het donker dus niet meer doen

Eventueel zou het nog kunnen dat het batterijtje niet genoeg stroom kan leveren. Ik heb wel eens een camera gehad die met twee Varta LR44 knoopcelletjes uitstekend werkte maar met de goeikope Powerlife LR44’s van de Action, ondanks het gemeten correcte voltage, geen enkele sjoege gaf. Maar ik heb geen idee of ik van het zendertje in de sleutel moet verwachten dat die (relatief) veel stroom vraagt.

Derk

Knoopcellen haal ik nooit meer bij de Action. Ik heb dat één keer gedaan voor een computer waarvan het CMOS-batterijtje leeg was, maar zodra ik die van de Action erin stopte gaf hij meteen weer aan dat het batterijtje bijna leeg was . Dat waren batterijtjes van het merk “Powerful” (wat mij op zich wel aansprak). Heb er nog 7 van op mijn bureau liggen, voor de liefhebber.

Maandagochtendbatterijtjes misschien? Ik haal de batterijtjes voor mijn oren steeds bij Action voor een belachelijk bedrag en die gaan gewoon een week mee, net als de veel duurdere “officiele”.

Als dat bestaat zou het goed kunnen . De ervaringen lopen weer erg uiteen geloof ik .

Hoortoestelbatterijtjes (zink-lucht batterijtjes) zijn weer heel andere dingen dan alkalinebatterijtjes, misschien dat daar (een deel van) de verklaring zit.

Hoe dan ook, vandaag ben ik op pad geweest om een deurrubber te scoren. Links achter was dat rubber beschadigd, waarschijnlijk omdat dat portier een keer dicht gevroren geweest is. Zo’n rubber rits je met een klein beetje beleid zonder gedoe van een sloper af en je drukt ‘m bijna met even weinig gedoe weer op je eigen auto. Alleen het uiteindje dat achter het voorspatbord komt is even priegelen. Natuurlijk was het ook weer raak voor iets leuks. Soms vind je in een met interieurdelen volgestouwde Xantia-huls iets aardigs:

Een rondje afstoffen, het scharniertje in model buigen, drie parkertjes en een stukje kofferbakbekleding uit een ander sloopgeval om de bodem van het bakje netjes af te werken en hopla, één nette originele middenarmsteun geïnstalleerd. In de diesel heb ik er geen omdat dat een conflict geeft met de knopjes voor de achterramen, maar omdat er in de Break geen elektrische achterramen zitten kan het daar wel in. En ‘omdat het kan’ is altijd een geldige reden.

Derk

Ook met elektrische achterramen past die steun ... ik heb er ook één ( wil niet zonder ).
Maar misschien is daar net verschil tussen een X1 en X2 ??