Ma vie en Xsara
Soms is het geen liefde op het eerste gezicht, maar moet het groeien en ontstaat er in de loop van de tijd iets moois. Ik wil jullie graag vertellen over “Mijn leven met de Xsara”, dat toeval of niet samenvalt met een nieuw hoofdstuk in mijn eigen leven.

De voorgeschiedenis.
Na 3 GSAs, 2 BX-en en een Xantia was ik in 2005 in de positie om een nieuwe leaseauto uit te zoeken. In 2005 was ik al sceptisch over nieuwe Citroëns. De Xsara, dat vond ik net als de Zx eigenlijk helemaal niks. Bovendien was ik toen nog zonder kinderen en zocht ik geen ruimte in een auto. De keuze viel dan ook zonder twijfel, op de in de showroom de naast de Xsara Break opgestelde C4 VTR+, die toen net uit en supercool was. De C4 was een prachtige wagen, een origineel ontwerp, het leek alsof Citroën het juiste pad weer had gevonden. In het begin had ik veel bekijks met de toen hagelnieuwe C4 en onder collega’s oogstte ik alom waardering. Een van de eerste lange trips met de wagen was een mooie reis naar Spanje. De C4 was ook gevaarlijk voor je rijbewijs zoals ik een paar keer mocht ervaren. En hij heeft me mede dankzij zijn 5 Ncap sterren goed beschermd in de zwaarste crash die ik tot nu toe had.
Het ding met nieuwe auto’s is, is dat ze na een paar maand niet nieuw meer zijn. Zo verging het met de C4 en ook met de C5 Tourer en de Megané die daarna volgden. Inmiddels wel een tourer want ik had de ruimte nodig. Na de tourer volgde de meer rationele keus, de Megané GT Line Estate, erg fijne wagen, zeer compleet en veel voordeliger dan zo’n C5. Waar blijft Citroen met de C4 estate?? Heb ik me destijds meerdere malen afgevraagd. Aan een Picasso geval heb ik nooit gedacht, ik vind dat gewoon niet mooi, alhoewel het ongetwijfeld uitermate praktisch is.

De aanschaf.

Inmiddels was het na enige jaren duidelijk dat ik alleen met mijn kinderen verder moest in het leven. Omdat voor de Megané maandelijks toch wel een behoorlijk bedrag aan leasekosten opgebracht moest worden, die ik ook als kilometervergoeding kon krijgen, viel het besluit snel. De Megané gaat eruit, over laten nemen door een collega en zelf weer iets gaan rijden. Maar wat? Het moest sowieso een diesel zijn, gezien de kilometers die ik voor mijn toenmalige werkgever reed. En sowieso ben ik wel een fan van diesels, gewoon een heerlijk concept, ver rijden op een tank, über betrouwbaar en een heerlijk motorgeluid en dito koppel. Diesel was wel helder dus, ruimte had ik ook nodig als single-dad met twee kleine kinderen en daarnaast allerlei klusjes aan het huis en de tuin.
Het budget was echter zeer beperkt en zo kwam ik al snel tot de conclusie dat het of een 306 diesel of een Xsara diesel moest gaan worden. In ieder geval in de stationwagon uitvoering. En hij moest het in ieder geval een jaar zonder al te veel kosten uitzingen. De 306 en de Xsara beide in basis goede auto’s, die destijds met enigszins acceptabele kilometerstanden te vinden waren. Na een shortlistje gemaakt te hebben op autoscout en wat vooronderzoek, viel de keuze toch al snel richting Xsara, net iets nieuwer en net iets kwalitatief en prijstechnisch beter aanbod dan bij de 306.

Dus, op een goede dag in de lease Megané het halve land door gecrost om Xsara’s te kijken. In Utrecht stond een uiterlijk erg mooi exemplaar, weliswaar een geen HDI, maar met voor een Diesel op het eerste gezicht een uiterst acceptabel kilometerstand van rond de 220k. Na en proefrit en wat doorvragen naar een teller rapport, kreeg de verkoper het echter nogal benauwd. Een telefoontje naar een bevriende garagehouder leverde inderdaad op dat er iets niet helemaal in de haak was, de Xsara had al kilometerstanden van meer dan 4 ton geregistreerd staan….

Het volgende exemplaar stond in halfweg bij Amsterdam en was van een particulier. Het was echter een 1.6HDI, wat weliswaar in de wegenbelasting scheelt t.o.v. Een 2.0HDI, maar wat qua duurzaamheid niet mijn voorkeur genoot. Die ging namelijk uit naar een 2.0HDI. De auto was verder nogal rommelig en vuil, versleten bekleding en voorzien van stoelhoezen. Wel een nieuwe distributieriem en nieuwe achteras. Na een korte proefrit heb ik de verkoper bedankt en aangegeven dat ik er bij hem op terug zou komen.

Na weer naar het noorden te zijn gereden stond op een afgelegen industrieterrein in Friesland het volgende exemplaar. Dit was 1 van de 5(!) Xsara’s die de man te koop had. Op het eerste gezicht een eerlijke auto, maar met een hoge (300+) kilometerstand en nog niet voorzien van een nieuwe distributieriem. Gezien de vraagprijs en de kosten voor onderhoud en de distributieriem geen goede investering.

Het laatste adres was ook in Friesland, bij een echte dorpsgarage. Hier stond een zwarte Xsara HDI Break uit 2002 met de uiterst acceptabele kilometerstand van 195k en met Airco. Een proefrit leerde dat de wagen zeer goed reed en bij een blik in het onderhoudsboekje wist ik genoeg. De auto was jarenlang nauwgezet bij een Citroën dealer in onderhoud geweest. Er was geen beurt overgeslagen. Ik vond tevens een rekening van de vorige eigenaar van twee maanden daarvoor. De rekening, waarbij werkelijk vanalles vervangen was inclusief de distributieriem, bedroeg ver meer dan waar de auto nu voor aangeboden werd. Technisch gezien een uitstekende koop, wel viel op dat de CV niet werkte, de achterklep alleen met een knop op het dashboard bediend kon worden en dat het lampje van de lichten bleef knipperen. Naslag in het uitstekend bijgehouden onderhoudsboekje leerde me dat er naar aanleiding van elektrische storingen reparaties aan de kabelboom waren verricht. Na een uitgebreide check van alles wat elektrisch is en na controle van de airco, besloten dat deze Xsara hem toch maar moest worden.

Dus terug van de proefrit de koop gesloten, onderhandelen over de prijs was er niet bij, maar de vraagprijs was al uiterst scherp met 1900 Euro. Wel zegde de garage toe nog een aantal kleine reparaties uit te voeren (de grille viel er bijna af…typisch Xsara kwaaltje). Ophalen zou zaterdag gebeuren.
Het bezit.

Dus op zaterdag mijn broer gecharterd en met de Megané naar Leeuwarden en met twee auto’s terug. Ik was eigenaar van een heuse Citroën Xsara 2.0 HDI Break Ligne Prestige. Een auto waar ik tot dan toe nauwelijks enig enthousiasme voor op kon brengen.

Waar ik wel enthousiast van werd was de daling in vaste lasten. Waar ik voor de Megané zo’n 800 Euro bruto kwijt was aan leasevergoeding per maand, reed ik nu een voiture uit dezelfde klasse voor slechts 120 Euro per maand. De Xsara gelijk nog maar even voorzien van winterbanden met lichtmetaal, aangezien de winter voor de deur stond en ik hem ging gebruiken waarvoor ik hem gekocht had, kilometers maken. In het begin ging dat hard. In de eerste anderhalf jaar na aanschaf reed ik er zon 40k km mee. Afgezien van een versleten multiriem en krukaspoelie waren er geen bijzonderheden te melden. Precies wat ik al dacht, de investering van de vorige eigenaar zorgde ervoor dat ik goedkoop en betrouwbaar kon rijden.

Wat wennen was in het begin is om weer terug te gaan naar een auto zonder centrale deurvergrendeling, gelukkig heb ik ook nog een GSA die dat niet kent, en de kinderen vonden het wel interessant dat je zo zelf je deur op slot moet doen. De eerste APK verliep probleemloos, zonder opmerkingen goedgekeurd. De tevredenheid over mijn aankoop, het vooronderzoek en de Xsara begon alleszins toe te nemen. Een van de probleempjes die zich kort na de eerste apk voordeed was het portierraam van het bestuurdersportier wat niet meer omhoogkwam, na een poging tot reparatie maar voor de pragmatische oplossing met een balkje in het portier gekozen. Wat nu af en toe leidt tot klein ongemak bij een tolpoortje of parkeergarage, maar so be it.
Ook de opvolgende APK’s leverden eigenlijk niets onverwachts op, standaard slijtage dingen bij een oudere auto, eens een keer een nieuwe schokbreker, een doorgeroeste veer of uitlaat, een lekke radiator, gloeibougies die aan het einde van hun levensduur zijn, kortom eigenlijk niet iets bijzonders.

De waardering groeit.

Uiterlijk is de auto er eerlijk gezegd niet veel beter opgeworden, de motorkap is een keer per ongeluk gezandstraald o.i.d., waardoor de verf er afgebladderd is.  Door mijn no-nonsense policy qua onderhoud, heb ik dat zo gelaten. Totdat de buurman een keer aanbod om de motorkap over te spuiten, toegegeven het ziet er beter uit dan eerst, maar dan vooral van een afstandje, als je niet echt heel goed kijkt en in het donker lijkt het ook prima. Ook de schades a.g.v. kinderfietsjes en kleine parkeerdeukjes worden meer en meer met het verstrijken van de jaren.  En oh ja, ik heb keer een mondeo aangedrukt met de linker voorkant, waardoor ik een scheur in de bumper heb. Gelukkig is er ducktape in zwart!

Toch gaat mijn eigen “alleen hoogst noodzakelijk onderhoud policy” (Begrijp me goed, ik bezuinig niet op noodzakelijk onderhoud, ik wil een veilige en betrouwbare wagen, voor mij en mijn kinderen) mij een beetje tegenstaan. Dat komt omdat de waardering voor de Xsara gegroeid is. De Xsara heeft me ondertussen naar Denemarken, Italië, Frankrijk, talloze keren naar Duitsland, Luxemburg, Oostenrijk, België en vele bestemmingen in Nederland gebracht. Vooral de trip naar Italië was memorabel met ruim 1500km in mijn eentje in 1 dag en een week later weer terug. Hij bracht me naar mijn werk, naar vrienden, familie, vakantie, naar nieuwe liefdes, vele automusea en bijeenkomsten en altijd weer terug. Volgepakt met bagage, of volgepakt met hout of bouwmateriaal, ze doet het altijd en geeft geen krimp.

Ik kan na bijna 5 Jaar en bijna 100.000km Xsara bezit echt zeggen dat ik een Xsara waardeer, bewonder. Het is gewoon een uiterst fijne auto, die door de HDI motor zowel zuinig als snel is. De break uitvoering biedt tevens ontzettend veel ruimte. Wat ik verder echt waardeer is de snelheid waarmee je bochten kan nemen dankzij de meesturende achteras, een klaverblad is altijd een feestje.

Het is tegenwoordig zelfs zover gekomen dat na de verkoop van de BX sport de Xsara binnen slaapt. Gebroedelijk staat hij tegenwoordig samen met de GSA in de garage. Ik ben overigens al lang op het punt dat ik wat nieuwers en iets meer moderns zou kunnen uitzoeken, maar ik wil de Xsara eigenlijk niet meer kwijt…liefde moet soms groeien!

Leuk om te lezen, Mattijs. Ik wens jou en je Xsara nog veel gelukkige jaren samen toe <:o)

Dankjewel!

Mooi verhaal, herkenbaar ook. Ik heb 5 jaar een Xsara gehad, een berline 1.9 TD. Heerlijke auto, betrouwbaar, ruim, comfortabel, vlot, zuinig. Het werd steeds meer als een oude trui die zo lekker zit dat je geen andere wilt. Met bijna 5 ton op de teller en een protesterende vrouw (kleine dingen die gebreken begonnen te vertonen) hebben we ‘m weggedaan. Nu een C4. Tsja, ook niet verkeerd, maar dat warme gevoel dat ik in de loop van de jaren voor de Xsara (en daarvoor voor de ZX) kreeg heb ik er echt niet bij.
Kortom: geniet er nog van zolang het kan! Niet de meest spannende of originele Citroën, maar wel een heel uitgebalanceerde en kwalitatief goede!

dankjewel!

Voorzien van nieuwe apk en nieuwe koppeling. Bij 291.000 km, hopelijk weer veel nieuwe kms tegemoet!