Gisteren las ik de overlijdensadvertentie van de man die hem het langst in bezit heeft gehad, meer dan 40 jaar heeft hij hem gehad. Hij was een bijzondere man, was apetrots op het feit dat hij een echte Norton bezat.

Hij was ook jarenlang lid van de Norton club, maar had geen rijbewijs en heeft dus nooit met de motor mogen rijden. Hij heeft hem gedemonteerd met de bedoeling welke altijd een vraag zal blijven, maar hem nooit meer in elkaar gezet.

Ik heb vaak nagedacht of ik met de prachtige motor bij hem langs zou gaan, maar ik was bang dat hij daardoor gefrustreerd zou raken, dus dat heb ik niet gedaan.

Ik heb hem wel eens gesproken bij het winkelcentrum en hem uitgenodigd om de motor te komen bekijken als hij daar behoefte toe voelde. Maar hij is nooit gekomen.

Nu kan het niet meer, Dirk is overleden. 65 jaar is hij geworden. Ik had graag een rondje gereden met Dirk achterop, maar dat mocht niet zo zijn.

Op zich vind ik het heel triest dat iemand meer dan 40 jaar een prachtige motor bezit, maar er nooit van heeft kunnen genieten zoals dat hoort, want er mee rijden is echt een feest en dat heeft hij nooit geproefd.

Hopelijk bekijkt Dirk ‘zijn’ prachtige Norton nu van gene zijde.

Rust zacht beste Dirk.

De vorige foto is kennelijk niet te zien, is een foto van facebook waarop de motor in de woonkamer staat. Na de zomer gaat hij naar binnen waar het warm en droog is.

Ik heb afgelopen zomer een aantal malen met hem gereden en het stuurt wonderbaarlijk makkelijk. Alles gaat bijna vanzelf en eigenlijk rijdt het voor een 61 jaar oude motor best wel heel erg goed.

Mooi is-ie!

We hadden het er in het Cifo cafe over, dat hij in de huiskamer staat enzo.

Maar ik heb eerder verteld dat hij met de bobine van een 2CV loopt. Van een defecte magneetontsteking gebruik ik alleen de contactpunten en de condensator. Maar de dynamo is maar 60 watt en omdat je tegenwoordig met licht aan moet rijden en ik niet wil komen stil te staan met een lege accu, plus dat ik hem origineel wil houden, ging ik op zoek naar een goed werkende Lucas K2F magneet.

Ik heb er twee keer een laten reviseren, maar na gesprekken met diverse klassieke motor idioten, is de conclusie dat die kennis en kunde er niet meer is en de resultaten op zijn best redelijk zullen zijn.

De laatste vakman zou mijn werkende magneet remagnetiseren, maar dat is demagnetiseren geworden en die vonkt nu helemaal niet meer.

Dus ik zette een adver op marktplaats en kreeg verschillende aanbiedingen. Maar die waren vaag of ze vroegen wel een heel stijve prijs.

Nou was er eind november een jaarlijkse onderdelenbeurs voor klassieke engelse meuk en daar trof ik een oude kennis waaraan ik heel lang geleden wel eens een berg onderdelen heb verkocht en die had een aantal van die magneetontstekingen liggen.

Ik had een stuk koperdraad bij me en een rol gaffa tape, zodat ik kon kijken of een dergelijk apparaat een goede vonk trekt als je hem langzaam draait. Want als je de motor aantrapt, draait de magneet de helft van het motoroerental, dus dan moet hij al goed vonken.

En dat deed ie, dus ik ging naar huis met een goede magneet voor een redelijke prijs en ik kocht nog een behuizing met sterk magnetisme voor een tientje, dus nu heb ik twee goed werkende magneetontstekingen en een daarvan gaat straks in de Norton.

Als het je interesseert: http://archives.jampot.dk/technical/electric/technical_tips/magneto_tips_by_mark_seibert.pdf

Bij een magneetontsteking heb je geen accu nodig, hij genereert zelf spanning. Op zich is het een geweldig mooi apparaat, een dynamo en roterende bobine in een apparaat.

De primaire wikkeling bestaat uit dikke draad met relatief weinig windingen en de secundaire wikkeling bestaat uit heel dunne draad met heel veel windingen, hoe meer hoe beter en dat is nou net het probleem. De draad is flinterdun, maar moet ook tegen flinke temperatuurswisselingen bestand zijn zonder dat het breekt.

Beide wikkelingen zitten om de roterende kern en die draait in een magnetisch veld. En een wikkeling van draad welke draait in een magnetisch veld genereert een spanning, net als je fietsdynamo.

De contactpunten draaien mee en op het moment dat de puntjes zijn gesloten is de primaire wikkeling een gesloten kring en omdat die draait in een magnetisch veld genereert hij een spanning.

Op het moment dat de punten openen, wordt de primaire wikkeling onderbroken en omdat de condensator daar parallel overheen zit stort die spanning snel naar nul.

Het gevolg is een puls in de secundaire wikkeling, net als bij een bobine en andere transformatoren en die puls heeft een spanning ten gevolg van tussen 10.000 en 20.000 volt. Die spanning komt op een slipring terecht en een koolborstel pikt dat op en leidt het naar de juiste bougie.

Vliegtuigen met zuigermotoren lopen vrijwel altijd op een magneetontsteking, of eigenlijk twee, want dat wordt vanwege de veiligheid dubbel uitgevoerd.

Maar je krijgt niks voor niks en ik heb nog een probleem. Die Engelse motoren hebben dry sump smering en als hij lang stil staat loopt de olie druppel voor druppel via de oliepomp naar het carter en dat is niet tof. ‘Sumping’noemen ze dat en als je mazzel hebt kun je hem nog wel starten, waarna je in een enorme rookwolk staat want de zuigerveren kunnen die enorme aanbod van olie niet verwerken.

En als je pech hebt mag je de boel aftappen. Dus daar heeft men een kogelklep voor uitgevonden, maar daar hebben weinig mensen vertrouwen in en zetten een kraantje in de aanvoerslang. Maar als je die vergeet open te zetten, is je motortje voor het eind van de straat aan revisie toe.

Daar bedenkt men van alles voor, van borden op het stuur met OIL, tot micoschakelaars welke aan de kraan worden gekoppeld.

Ik heb er een kogelkraan in en ik heb op de drukzijde van de oliepomp een drukschakelaar van een auto gebeund. Midden op het stuur heb ik een signaallampje gezet en als ik het contact aanzet brandt net als bij een auto dat lampje.

Start ik de motor, dan gaat dat lampje onmiddelijk uit, maar als de kraan nog dicht staat blijft het branden en dat is nog geen ramp. Je zet de kraan open en hij gaat uit. Stationair lopend kan een motor best een paar seconden zonder oliedruk.

Maar nou zet ik er straks de magneetontsteking op en dan heb ik die contactschakelaar niet meer nodig. Nu kan ik wel die schakelaar voor dat olieduklampje blijven gebruiken, maar als ik de kraan en de schakelaar vergeet hebben we een probleem.

Nou ben ik al mijn hele leven oplossingen aan het bedenken voor problemen en dus heb ik een oplossing bedacht.

Bij de magneetontsteking stop je de motor door een drukkopje te gebruiken welke de contactpunten aan massa legt. De contactpuntjes gaan dan elektrisch gezien niet meer open en dus heb je geen vonk meer.

Ik heb een dubbelpolige wisselschakelaar en met de ene kant maak ik contact zodat het olielampje gaan branden en met de andere kant, terwijl de schakelaar is omgezet, maak ik een kortsluiting op de contactpunten van de magneet.

Dus als ik vergeet om de schakelaar zo te zetten dat het olielampje bandt, blijft de magneet vonkloos en zal de motor niet starten.

Je zou ook een schakelaartje aan de kraan kunnen maken. Kraan dicht -> geen vonk.

Heb ik ook aan gedacht, een remschakelaartje middels een trekveertje aan de kraanhandle. Maar ik heb niet echt een lekker plekkie voor zo’n ding en bovendien zit het dan allemaal in het gezicht. Een microschakelaartje zou beter zijn, ga ik over nadenken.

Die laatste oplossing met een trekveertje lijkt me niet zo robuust, en is nog minder… eh hoe noem je dat: jaren vijftig compliant of zoiets?
Als je die wisselschakelaar al hebt in de juiste passende uitvoering is dat toch prima?

Ik heb het vanmiddag allemaal in orde gemaakt en het werkt perfect. Nu nog straks in het voorjaar de magneetontsteking er op monteren en dan kan ik gewoon rijden met het licht aan. Ik heb er de reflector in van een Jaguar gezet die nog nieuw is met een 40/45 watt lamp. Helaas is hij nog 6 volt anders was het halogeen geworden.

Ik heb er zin an, ik ben dan 76 jaar maar ik loop nog als een puber.

Zit hier niets bij.

https://www.lampengrossier.nl/autolampen-h4-p43t-60/55w-6v-1

Han S schreef:

De vorige foto is kennelijk niet te zien, is een foto van facebook waarop de motor in de woonkamer staat. Na de zomer gaat hij naar binnen waar het warm en droog is.

Ik heb afgelopen zomer een aantal malen met hem gereden en het stuurt wonderbaarlijk makkelijk. Alles gaat bijna vanzelf en eigenlijk rijdt het voor een 61 jaar oude motor best wel heel erg goed.

zou mij ook beeldig staan die Norton

ronjo schreef:

Zit hier niets bij.

https://www.lampengrossier.nl/autolampen-h4-p43t-60/55w-6v-1

Dat zou best wat kunnen zijn, maar de dynamo levert 60 watt en deze lamp is op grootlicht al 60 watt. Daar komt het achterlicht bij van 5 watt, twee meterverlichinglampjes van 2 watt en als ik op de rem trap nog een remlicht van 15 watt.

Ik heb er nu een duplolamp in van 40/45 watt, terwijl er origineel zo’n oude lamp met bajonetsluiting in hoort van 30/35 watt.

Ik ben bang dat de dynamo het niet gaat overleven als ik die halogeen er in beun, maar bedankt voor de tip.

Ik had in november op een onderdelenbeurs een goedwerkende magneet gekocht, gaf een goede vonk als je hem met de hand draaide en dus dacht ik klaar te zijn.

Magneet er op gebeund, maar niet willen starten. Dus krukas aangedreven met een linksdraaiende boormachine, waarmee de krukas veel sneller rond gaat dan met het kickpedaal en prachtig lopen.

Maar met de beenspiertjes starten ging niet lukken. Ik ben er klaar mee, oude magneet er weer op en via de eend bobine met een enkele trap lopen en ook heel mooi.

Ampere meter tussen bobine en voedingdraad om te meten hoeveel stroom er loopt en dat is stationair rond 1 Ampere, dus 6 watt. Met verhoogd toerental zakt dat naar rond 0,8 Ampere, dus gemiddeld tussen 5 en 6 watt. En ik rijd er zelden mee en ook alleen als het echt mooi weer is en zonder licht, dus het blijft mooi zo. Ik denk dat die bobine net zo oud is als de motor en dat gaat nog wel ff door met vonken.

Bovendien is dit waarschijnlijk de enige Norton met ‘wasted spark’.