Afgelopen donderdagochtend op de markt in mijn woonplaats:

Untitled by , on Flickr

Gezien de uitzinnige hoeveelheid pekel die bij ons de afgelopen weken is gestrooid (ik woon op +70 NAP en daarmee is het aantal ijsdagen hier 2x zo groot als 10 km verderop waar ik werk) vind ik dat best dapper…

Ik ken dat zachte knisperende geluid van een roestende eend maar al te goed!!

Ja, dus betrapte ik mij op een dilemma: moest ik deze eigenaar opzoeken en hem naar zijn motieven vragen waarom hij zijn Ami moedwillig op het slechtblok neerlegt, of hem een grote pluim geven voor zijn doorzettingsvermogen om ongeacht de omstandigheden te genieten van de lusten EN de lasten van een Ami?? In hevige dubio heb ik geen van beide gedaan…

Waarom negatief benaderen? Deze liefhebber geniet gewoon volop van dat waar deze auto ooit voor is gemaakt! Toch fantastisch dat hij na al die jaren nog gewoon lekker wordt gebruikt?
Bovendien is dat een ieders eigen keuze! Hulde voor deze genieter!

In de zomer wordt er ook regelmatig zout gestrooid. Maar dan om het wegdek te koelen. Als zout het probleem is dan zou deze Ami dus nooit meer mogen rijden? Goed in de wax, af en toe afspoelen en roestplekken op tijd bijwerken. Dan gaat het wagentje lang mee.

Dapper? Ik vind het fantastisch dat iemand gewoon (h)eerlijk van zijn auto durft te genieten.
Dit is toch veel mooier dan het autootje af te schermen voor de weersomstandigheden? Zo had de fabrikant het destijds ook niet voor ogen. Ik vind het genieten om zo’n auto zo gebruikt te zien worden.

Ik ook, anders had ik de foto niet gemaakt. Maar ik zie ook d everwoestende werking van de uitzinnige hoeveelheid pekel om mij heen. Ook op moderne (tegenwoordig vooral Duitse) auto’s hoor, heb geen illusies…