Na het technische geneuzel vandaag weer een heel andere weg ingeslagen. Na al die jaren wil ik toch eigenlijk wel eens wat meer over de geschiedenis van mijn auto te weten komen dan waar ik hem gekocht heb, het bijbehorende geneuzel over ‘de nonnen van Turnhout’ en het garageplaatje van de firma Bellekens & Beccu uit diezelfde Vlaamse gemeente. Aangezien de verkoop destijds in consignatie geschiedde en de verkoper niets wilde/mocht loslaten over de vorige eigenaar, lijkt dat een redelijk dood spoor. Waarom niet eens aan de andere kant van de tijdslijn begonnen, bij het dealerplaatje dus.

Via de Facebookpagina Turnhout van Toen heb ik een oproep gedaan naar mensen die nog iets weten over de toenmalige garage. Daarop is al wel wat reactie gekomen, maar nog niet heel veel. Via de website van de plaatselijke heemkundige kring heb ik inmiddels uitgevogeld dat een van de eigenaren van het bedrijf, Raymond Bellekens, in 1963 is omgekomen bij een ongeval. In een register vond ik de namen terug van twee heren Beccu van dezelfde leeftijd als Dhr. Bellekens, de een overleden in 1988, de ander in 1990, beide op respectabele leeftijd. Dhr. Bellekens was niet getrouwd, dus daar zullen geen makkelijk te vinden nazaten van zijn, de Beccu-lijn heb ik nog in onderzoek. Inmiddels de heemkundige kring aangeschreven op zoek naar meer informatie over de garage en natuurlijk die vermaledijde ‘nonnen van Turnhout’ die in mijn auto zouden hebben (zijn?) rondgereden…

Wordt vast en zeker vervolgd.

Tof ,...…..

Ergens best wel intrigerend zeg maar

Zeker wel,.... een leuke ontdekkingstocht om mee bezig te zijn lijkt me.

Wie weet wat voor mooie verhalen, anekdotes of foto’s nog naar boven komen.

We gaan het volgen ,...…

En anders verzin ik het gewoon zelf, het ouwe lijk verdient gewoon een goed verhaal

, Fake news en nepverhalen zijn modern tegenwoordig.

Hmmm, modern staat dan weer niet bij deze oude dame.

We houden het nog heel even bij vage feiten en goed giswerk. Volgens een Turnhoutse mijnheer die in de jaren vijftig misdienaar was bij de nonnen van Het Heilig Hart reed men daar in die tijd met een TA. Hij weet niet meer helemaal zeker of het de nonnen waren of de rector, ook over de kleur is hij niet zeker, maar hé, in die tijd was alles ook nog in zwartwit tenslotte.

Het Heilig Hart moet zijn Het Heilig Graf en de garage zou in de Begijnenstraat op nummer 41 zijn geweest. Nu al twee mensen die bevestigen dat deze congregatie met een Traction Avant heeft gereden.

En via het forum van de club een naam gekregen van degene die in 1987 eigenaar was van de auto. Die gaan we bellen natuurlijk.

Wat een mooie zoektocht is dit. Juist bij klassiekers maakt de geschiedenis van je auto een deel uit van de liefhebberij. Ik heb van m’n Mercedes bijna niet.. de vorige eigenaar had beloofd om alles op te zoeken bij zijn ex-man en dat na te sturen… nou je raad het al… meerdere mails, meerdere beloftes, maar nog steeds niets gekregen. Waar jij met clubs en heemkundigen aan de slag kan heb ik er nu een advocaat op gezet…

Klinkt mijn manier inderdaad toch wat sympathieker, maar soms kun je ook niet anders. Ik ben benieuwd waar ik uiteindelijk uitkom, maar de eerste twee dagen geven in ieder geval hoop.

Nog geen contact gekregen met de voormalig eigenaar uit Nijmegen, maar wel weer twee namen van mensen die veel zouden moeten weten over de geschiedenis van de zusters van ‘t Heilig Graf in Turnhout. The story continues.

leuk zon zoektocht. Bij de trax die ik ooit gerestaureerd heb had ik ook een zoektocht naar vorige eigenaars gedaan.
De Club was daar ook best behulpzaam in. Ik heb toen met verschillende vorige eigenaren gesproken wat op zich best bijzonder was daar de trax al 20 jaar op een oplegger in een loods stond weg te kwijnen.

1 vorige eigenaar herinner ik me nog goed, ik belde hem op een avond nadat ik na veel zoek zn telnr gevonden had, en toen ik vertelde dat ik belde over de trax was zijn eerste reactie; hoe krijg je het in hemelsnaam voor elkaar?

Ik vroeg hem wat hij bedoelde, en hij zei , mijn vrouw en ik zijn in die trax getrouwd ! en morgen op de dag af is dat 25 jaar geleden!!!

ik heb later van hem nog trouwfotos met de trax gekregen.

een paar jaar later belde hij mij om te vragen of zn zoon de trax kn lenen voor zijn bruiloft. Dat had ik graag gedaan maar de trax was inmiddels verkocht en de nieuwe eigenaar (Hans F.)had hem gedemonteerd om te spuiten en kreeg hem niet op tijd klaar helaas.

Maar een mooi verhaal was het wel.

Speuren in de geschiedenis is leuk, maar die hele trekhaak/gasnippelhouder had wel een bedoeling natuurlijk, jawel, er komt lpg in het ouwe lijk. Zelfs lpg is nog makkelijker te vinden dan 98 tegenwoordig en tja, er moet toch iets te sleutelen overblijven? Deze week een begin gemaakt met de inbouw. Helaas gooide mijn rug roet in het eten, anders was het geheel wellicht al afgeweest. Soit, een overzicht tot zover:

Onderframe gemaakt om het hoogteverschil in de kofferbodem op te vangen, zodat de tank tot tegen de achterkant van de achterbank naar voren kan schuiven. Dit frame leunt op de sterkste delen van de bodem, maar is bevestigd aan de opstaande kant van de wielkasten, waar er dubbele plaat zit bij onder andere de schokbrekerpilaar.

Op het onderframe (en de bolling boven de achteras) het daadwerkelijke tankframe gemonteerd. Een beetje uit het midden, zodat er nog een kistje gereedschap of iets dergelijks naast de tank past.

Een likje verf.

60-liter tank op zijn plek.

Verdamper een plekje gegeven onder de motorkap.

Wat zouden we zijn zonder moderne techniek? Mooi doorvoertje maken voor de vulslang en de appendagekastontluchtingsslang.

En tot slot nog een plaatje van de laatste stukjes bedrading. Het elektrisch deel werkt, nu nog het koelwater omleggen via de verdamper en het gas aansluiten op de carburateur. Maar dat is dus voor een volgende keer.

Mooi werk! Heb je al een periode-correcte dakkoffer voor de vakantiebagage gevonden?