Volgens mij gaat die laatste vergelijking dan weer volledig mank, maar soit. Aftermarket spul voor een relatief moderne auto als de C5 kun je mijns inziens totaal niet vergelijken met de helaas vaak bedroevende kwaliteit van onderdelen in de klassieke (Citroën) wereld. Rubbers voor de trax bv, alles is verkrijgbaar, maar zien er na drie weken aal uit alsof ze al 70 jaar op mijn auto hebben gezeten. Dat is in mijn geval niet erg als het over het rubber rond de benzinevulpijp gaat, maar bij ophangingssilentblocks bv wel. Wielremcilinders die spontaan openbarsten bij eerste montage, oliekeerringen die van alles doen, behalve olie keren etcetera. Ik hoef zeker niet meer uit te leggen waarom ik tegenwoordig met een Volvo-waterpomp rond rijd?

Het is vreselijk. Maar vooral: het is vreselijk dat er eigenlijk niks beters te vinden is. Nergens om verder, maar iedereen van liefhebber via beunhaas tot aan de professional en de handelaar, ze hebben ‘t allemaal met dezelfde spullen voor elkaar te maken. Ik verwacht telkens heel optimistisch dat het in de loop van de tijd beter wordt, maar dat gaat mijns inziens nog teveel met vlagen. En ik wil liever op m’n spullen kunnen rekenen op een bepaald moment.

Maar het zal wel weer. Ik ga me er voorlopig even helemaal niet in verdiepen. Die DS kan m’n rug op voorlopig, ik heb er even de balen van. En dan zien we later wel weer hoe ik er dan tegenaan kijk.

Derk

Ik ben hhet niet geheel met je eens. Ik ken DS en die gewoon in een garage staan en dan na weken tot maanden gewoon starten en rijden als toen ie een tijd terug weggezet was.

Ook mijn Sm start na maaaaanden gewoon. accu is 10 jaar oud. Dynamo van valeo ook….
Ok. De SM is niet zo perfect als die van waterman was, maar dat boeit mij minder…

Ook ik ken dat gevoel hoor Derk. Voor mij kwam de omslag nadat een nieuwe aandrijfas na 2.5 jaar slechter was dan de oude die ik verving. Toen besloten dat er een oerbetrouwbare auto moest komen voor het dagelijkse werk. Dat werd een V70 d5. Nooit problemen gehad. En de DS krijgt sindsdien veel minder aandacht. Het hoeft allemaal niet meer perfect, zolang het nog maar enigszins werkt. Bij voorkeur gebruik ik nu 2e hands spul. Het ziet er allemaal wat afgeleefder uit (zeker tussen alle glimmende gerestaureerde dssen). Het heeft wat meer een gebruiksaanwijzing (bv niet rechtstreeks terug schakelen in 1), het kraakt en doet wat meer dan netjes is. Maar ik heb er wel weer plezier in om mee te rijden.

Als je vis wilt ga je vissen. Lekker buiten en ook genieten in de natuur. Omdat dat ook betekent dat je uren in de regen aan de waterkant zit, soms zonder iets fatsoenlijks te vangen ga je je ergeren. De oplossing is om ‘s zaterdags naar de viskraam op de markt te gaan. Altijd beet en in 10 minuten weer thuis. Van zelf vissen naar de viskraam is in feite een langzame processie naar het einde, vergelijkbaar met de oude auto hobby: van genieten van je (soms weerbarstige, vaak onlogische) klassieke liefde naar autorijden in je stadsbakkie, waar 7 jaar garantie de standaard is. Eindelijk altijd beet!

Jeroen Simons schreef:

Van zelf vissen naar de viskraam is in feite een langzame processie naar het einde

ja duh, het hele leven is een langzame processie naar ‘t einde Alleen door Derk zijn ds gaat het wat vlotter…

Jeetje Derk!
Heb je een miljoen uur in dat kreng gestoken en dan haak je af door een dynamo?
Zit toch zeker wel iemand in de buurt met een goeie tweedehandse?

Maar wat nou als je er een nieuwe in zet (wat je doet omdat je in ieder de geval de garnering van je zelf gevangen vis graag aan de visboer overlaat zodat je er van uit kunt gaan dat er in elk geval íets lekker is als-ie ‘s avonds netjes gebakken op je bord ligt), die dan eerst vóór montage vanwege de totale schijt-kwaliteit van de lagers die er uit de fabriek in zitten gereviseerd moet worden en dán pas erin en dán afwachten hoe lang-ie het deze keer volhoudt…

Werken aan zo’n DS wordt dan een beetje dat je ‘s winters ergens een wakje slaat en lekker gaat zitten vissen en dat je dan ineens een donderende stem hoort: “Hier zit geen vis!!” en na de derde keer verhuizen, de derde keer een wakje slaan en de derde keer die opmerking hef je je handen vertwijfeld ten hemel en vraagt: “Bent U dat, Heer?” en dat die stem dan zegt: “Nee, ik ben de omroeper van Thialf”.

Derk

Serieus: ik vind het uiteindelijk, ergens, ook wel leuk om aan een auto te werken. Op zich ook om aan een DS te werken. Ik heb die DS ook wel leren kennen als een auto met een heel mooi concept en ondanks dat de sleutel-ergonomie beroerd is zijn er hele mooie constructies in toegepast.

Maar ik krijg er onderhand een beetje een sik van dat alles telkens opnieuw moet omdat de spullen niet goed genoeg zijn. Ik zal wel hoge eisen stellen of zo, of er te weinig aan uitgeven, of er teveel mee (willen) rijden, weet ik allemaal veel… Maar het blijft me maar achtervolgen dat juist de nieuwe spullen die in die DS zitten het eerst weer opgeven. Dat moet op een bepaald moment gewoon anders. Sleutelen is leuk, maar de voldoening komt bij mij pas als het daarna ook weer deugt en betrouwbaar is. En vooral dat laatste blijft nog immer hardnekkig uit. En daar heb ik nadat alles eruit geweest is om de boel in orde te krijgen danig de smoor over in. Dus die DS zoekt het voorlopig maar lekker uit, ik wil er niet mee zitten.

Derk

“NOS” heeft niet voor niets een magische klank!

Ook omdat “NOS” wel zo ongeveer op is.

Eén van de ergerlijke dingen aan onderdelen waarbij de duurzaamheid als een loterij uitvalt is dat nu we zo ongeveer op het eind van de NOS voorraden lopen er steeds meer spullen door gebruikt of imitatie zullen moeten worden vervangen. Dat betekent dat de tijd dat je probleemloos & redelijk zorgeloos met een DS rond kon rijden op hun eind lopen.

En als je dan een flinke bak centen in zo’n auto hebt gestoken en je kunt er dan nóg niet met fatsoen mee op pad, dan wordt een liefhebberij al snel een frustratie. Dat gaat de DS als fenomeen niet ten goede komen. En dat is eigenlijk zonde.

Wat overigens ook zonde is, is dat je op sommige punten zoals met een dynamo met ingebouwde spanningsregelaar en elektronische ontsteking zoals een 123 de onderhoudsvriendelijkheid van een DS in principe best wel een eind kunt verbeteren. Als het spul heel blijft, ten minste… Goede ideeën slecht uitvoeren is gewoon jammer.

Derk

Wel hier en ginder!! Na nog een reeks metingen blijkt dat m’n multimeter defect is en te hoge spanning weergeeft. OK, dat is eenvoudiger dan een dynamo vervangen. Denk je dan, want dan hebben we nog een onverklaarbare lekstroom over die nog best van een onbetrouwbare spanningsregelaar kan komen. En die je dan niet kunt vinden omdat-ie misschien maar eens per twee jaar optreedt.

Standaard veroorzakers zoals radio, licht in het dashboardkastje en in de kofferbak heb ik meteen al uitgsloten, dus dat wordt weer een eindeloos geouwehoer om dat te vinden.

Om te beginnen moet de fout eerst optreden. Daarna kun je per gezekerde groep nader zoeken en dan nog per verbruiker. Maar de kans is groot dat we er nooit meer achter komen…

Morgen eerst zien of dat meetinstrument getrimd kan worden en anders een nieuwe multimeter halen. Deze veroorzaakt alleen maar gelazer in plaats van dat je het ermee oplost Maar goed, ook daarmee zijn we nog niet uit het bos…

Derk

Edit: vissen en dan erachter komen dat ze je kauwgum als aas gegeven hebben.

Ga je nou excuses aanbieden aan je dame?
Ze is nou natuurlijk diep beledigd na je valse beschuldiging…

Maar die kortsluiting:
Egbert had een vreemde kortsluiting in het klokkenspel. (letterlijk)
Alleen wou ie daardoor niet starten.
Maar misschien zit het bij jou op een onverwachte plek. Klokje of zo.
Of toch de dynamo?
Die moet toch door te meten zijn…
Al geprobeerd om alles van het startslot los te trekken?