Zijn jullie trouwens bekend met de twee meter sessies opnames? Die vind ik zo mooi klinken namelijk en vaak ook nog hele mooie muziek.

Ed P schreef:

Maar mijn wederhelft vindt ze wel erg groot en niet mooi….

Zo’n dilemma had ik ook een paar jaar geleden. Zij vindt nu dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt. Maar goed, dat is een heel ander verhaal.

Ik ben nooit een rasechte audiofiel geweest, maar wel heel erg geïntereseerd in elektrisch goede audio: dus wat mij vooral interesseerde waren de faseverschuivingen, 3dB-kantelpunten, etc. Niet zo gek als HTS’er elektronica.
Afijn, mijn eerste serieuze versterker was een Sony. Geen idee welk type, er kwam maximaal 2x35 Watt uit en het ding was loeizwaar. Daar hoorde natuurlijk goede luidsprekers bij en zie hier het dilemma waar je als thuiswonend student tegenaan loopt: geen geld en geen ruimte. Van mijn vakantiegeld aluminium TEAC boxjes gekocht maar die begonnen pas rond de 60 Hz echt hoorbaar te worden. Dus zelf een subwoofer gebouwd. Fantastisch geluid, maar de kast ter grootte van een kleine tafel nooit met fineer afgewerkt.

Vervolgens mijn eigen voor- en eindversterker gebouwd en daar hoorde natuurlijk ook een zelfbouw achtkanaals equalizer bij. Die had ik wel prachtig afgewerkt met matzwarte behuizing en gouden plakletters. Alles was voorbereid voor afstandbediening maar dat is er nooit van gekomen.

Dan komt er een moment dat je trouwt en mijn ex vond die massieve installatie maar niks. Dus kwam er een Sony composetje. Het stomste wat we hebben kunnen doen want in de jaren negentig waren de consumentenspullen van Sony gewoon ruk. Kwaliteit gelijk aan Audio Sonic.

Jaren later zaten we thuis opgescheept met zo’n DVD surround system van weet-ik-veel-wat dat door Blokker verkocht werd. Tenenkrommend geluid. In de uitverkoop een setje KEF’s iQ3 gekocht. Daarna bij BCC voor een prikkie een demomodel Onkyo receiver kunnen kopen, de TX-SR506. Uiteindelijk het geheel afgemaakt met twee KEF’s SR3654.

En nog een heel ander verhaal. Tijdens mijn HTS experimenteerde mijn schoolvriend en ik heel veel met filters en filterberekeningen. Hij had als zendamateur een zwak voor buizenversterkers. En nu komt het leuke: via-via had hij experimentele piëzo tweeters gekregen van, ik dacht JBL. Enorme gekromde dingen van pertinax. Zeker wel een meter lang. Die hadden een voorspanning nodig van meer dan 110V en laat dat nou net een van de spanningen zijn die een buizenversterker nodig heeft. Die dingen gaven een heel mooi kristalhelder geluid. Met zijn set (hij had natuurlijk ook zelfbouw boxen) heel veel met fasedraaiingen geëxperimenteerd. Ons streven was om over het gehele frequentiebereik én vermogensbereik van de eindtrappen die draaiing constant te houden.

Uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat we onzinnig bezig waren omdat die fasedraaiingen ook tijdens de opnames al plaatsvinden.

Het frappante is dat een fasedraaiing van nog geen 15 graden hoorbaar is.

Mijn schoonvader bouwde eind jaren 50 een paar zuilen naar ontwerp van Philips, met de beroemde 9710M speakertjes er in, een kleine dubbelconus breedbander, geen filter nodig en de speaker rechtstreeks aan de versterker.

De audiofielen die tijdens meetings bij me kwamen waren verbaasd over het sterobeeld van deze speakers en hoe zuiver dat klonk. 20 watt max, maar een hoog rendement.

Han S schreef:

en de speaker rechtstreeks aan de versterker.

Oh ja, dat hebben wij ook nog gedaan: de filters IN de versterker in plaats van in de box. En dan inderdaad rechtstreeks aansturen. Het geeft inderdaad een zuiverder stereobeeld.
Dat was ook het geniale van die actieve Philips speakers.

Dit was mijn setup 15 jaar geleden.

Beter is het nooit geworden wel wat praktischer. Inmiddels staat alleen de platenspeler nog in de woonkamer.

Versterker is vervangen door een pioneer uit de jaren 90 en een setje IMF speakers, maar daar kan Han vast meer over vertellen

Die versterker is volgens mij de Pioneer A401 en die heeft jaren in de studio staan werken op hoog vermogen, maar nooit een krimp gegeven. En ook de potmeters kraakten nog niet na al die jaren.

Ik had daarvoor een Akai met STK blokken van 120 watt, om de floormonitoren voor de muzikanten te laten brullen, maar die hield het niet lang vol. Dus ik toog naar de winkel en vroeg om een goede versterker van minstens 2*100 watt. Komt die verkoper met verhalen die ik al honderd keer heb gehoord, dus ik zeg: mooi, maar ik moet een goede versterker hebben die op vol vermogen uren kan werken zonder kapot te gaan.

Nou, die Pioneer heeft het voorbeeldig gedaan en Ree heeft hem van me gekocht, samen met die IMF ALS40II speakers en dan heb je het over geweldige speakers.

Ik was aan het werk bij Cor Bakker (de pianist) en die zei: Han, kom een even luisteren en zeg me wat jij van deze luidsprekers vindt. En daar bij Cor stonden een paar ALS40II speakers en ik was per direct verkocht.

Nog dezelfde week heb ik er een paar opgespoord en gekocht en die hebben jaren in de studio gestaan en ik heb er ook CD’s mee gemasterd. Ik heb later diverse andere IMF speakers gekocht, tot en met de enorme IMF RSPM’s, die groter zijn dan je koelkast en een frequentiebereik hebben van 17Hz tot ver in het onhoorbare gebied.

De IMF speakers zijn zg ‘transmissielijn’ speakers. Achter de driver zit een labyrinth en daarmee wordt de laagweergave geweldig, veel beter dan de basreflex. Ik heb nu een bescheiden homestudio met een analoge 24 sporen, een 16 sporen en een 4 sporen multitrack tapemachine en uiteraard alles op de computer. En daar gebruik ik als monitoren de IMF Compact Monitor 2, een kleine transmissielijn die ongelooflijk gedetailleerd klinkt.

In de huiskamer het ik twee installaties, een Harman Kardon versterker met een CD speler en een draaitafel en twee Studio deSchop speakertjes. En ik heb een Denon 5.1 versterker met DVD speler, maar die gebruik ik alleen stereo met twee TDL Studio 0.75 speakers en die gaan zo diep dat de subwoofer naar de zolder is verhuisd.

En dan moet je weten dat zo’n speaker een klein zuiltje is met transmissielijn, een speakertje van 8 cm en een tweetertje en dat gaat zo ver in het laag dat een sub totaal overbodig wordt. En super gedetaileerd. TDL is van dezelfde ontwerper als IMF en wat mij betreft geweldige speakers.

De ALS40II die Ree heeft gaan je nooit vervelen, klinken super strak.

Dank je, Han. Ik verwachtte al dat ik beter een kwartje in jou kon gooien, dan zelf een heel verhaal op te stellen

Ik geniet er in ieder geval iedere dag van.

http://www.ddaconsoles.com/pdf/Manuals/amr24-user-manual.pdf

Voor de technisch geïnteresseerden heb ik hier de manual van het mengpaneel waar ik jaren mee heb mogen werken.

Op 3.12 zie je de toonregeling, zoals die op elk ingangskanaal zit en daarmee kun je een geluid totaal verbouwen. Het betreft een vijfbands toonregeling met een zg ‘sweep’ op vier banden.

Je kunt met het ene draaiknopje 15dB toevoegen of verminderen en met het andere knopje kun je kiezen op welk gebied van de frequentieband je dat wilt doen. In het laag tussen 30Hz en 125 Hz, in het laagmidden van 125 Hz tot 2.5 kHz, in het hoogmidden van 550 Hz tot 8.8 kHz en het hoge tonengebied van 1 kHz tot 16 kHz.

En dan hebben we nog de zg Q factor en dat betekent de breedte van de piek of de dip die je instelt. Bij de beide middengebieden kun je schakelen tussen een Q van 0.8 en 1.5, bij het laag wordt de piek/dip automatisch breder naarmate je dieper in het laag komt en dat heet ‘shelving’en bij het hoog kun je kiezen tussen shelving en een Q van 1.5.

Je kunt dus in het middengebeid kiezen voor een breed stuk midden, of een smaller stuk van het middengebied.
En tenslotte zit er nog een zg ‘hi pass’ filter, waarmee je laag gerommel kunt weghalen, want als je een blokfluit gaat opnemen heb je niks aan lage tonen.

Bij de hi fi installaties bestaat de toonregeling gewoonlijk uit twee banden, hoog en laag en de spilfrequentie zit daar meestal bij 10.000 Hz en 100 Hz en daar kun je maar weinig mee.

Een toonregeling is elektronisch behoorlijk ingewikkeld, als je tenminste faseproblemen wilt uitsluiten en een mengpaneel als waar ik het over heb is wereldberoemd geworden om zijn transparantie en uitgebreide mogelijkheden. Hij kostte indertijd dan ook meer dan twee ton guldens.

Als je het niet snapt hoor ik het graag.

Heb ik nou iedereen weggejaagd?

Ik denk dat ze doof zijn geworden

Ik was aan het wachten op meer….
Ben daar nooit zo ver in doorgegaan.
Mijn Partner in crime van weleer wel, die heeft nu terug een studio (vrije radio) ingericht.
Dat heb ik destijds wel wat meer mee bezig geweest

Je hebt iedereen overdonderd Han, ik had ooit zo’n parametrisch filter uit een elektuur project gebouwd, eigen voorversterker met 3 filters per kanaal, Quad 405 nagebouwd als eindversterker met o.a. zelfgedraaide spoelen en eigen printlayout met een voor die tijd luxe dubbelzijdige compleet vertinde printplaat waarvan ik 1 kant als nul gebruikte,en een veeeeeel te zware trafo en elco’s (alle zekeringen sloegen door toen ik de eindversterker inschakelde)... En nou kom jij met een mengpaneel die dat allemaal zo standaard in zich heeft (die toonregeling dus, niet die te zware elco’s denk ik).

Ik draai nu trouwens met een Naim voorversterker, daar valt niks aan te regelen, zelfs geen balansregelaar en al helemaal geen toonregeling. Wel een volumeregelaar gelukkig

Han S schreef:

Heb ik nou iedereen weggejaagd?

Nee, overdonderd. Ik probeer me voor te stellen dat iemand dat met wire wrap allemaal intern heeft verbonden. Je weet dat ik visueel ingesteld ben.

@Ree,wat mooi,IMF beddenbodums,wat vind ik die visueel lelijk en wat klinken ze prima. Mooie pickup. Ohh wat betreft de
diskussie over het nut van een pick up.Ik vermoed dat de zorg,moeite,verwondering visueel techniek,geur hoes/plaat,verkleuring afbeeldingen met de duidelijk leesbare info over het album en artiest,de betere pickupnaalden vinden van de betere element…ertoe bedraagt dat een pickup voor vele een deel van hun leven was/is. Muziektechnisch was de dynamiek/hoge frequenties/stof op de naald op te huilen maar dat had ook weer zn charmes en die charmes in een product maakt het geliefd….doe jij lief tegen dat ding dan klinkt het lief terug.
Vroeggaa had ik een Atari 1040ste met Cubase en een Sony DAT voor 1000miljoen gulden…en de eerste CD ermee gemaakt en laten drukken in Oostenrijk.
Die Atari die knuffelde ik en het deed precies wat het moest doen erg goed,midi via din-poort met cubase op floppy.
Nu heb je 50 Windows computers voor een euro en als je op het Cubase icoon drukt dan moet je inlegkruisjes kopen en neuspoeder bij de drooggist.
De techniek vroeger was de techniek van 1 doel.
Pickup was voor platen en de CD verdween in een computersleuf voor scad/dvix/mplayer en nog meer neuspoederreklames.
Pickup…een machine met gebreken maar….zonder reklame