Heel geschikt voor snoeken lijkt me, maar bij BMW willen ze nog steeds liever de lucht dan de plomp in

Derk

Afijn, nu alles er wel weer zo ongeveer in hangt wat die veersteunen betreft wordt het tijd om dat eens een beetje een soort van toonbaar te maken. Onzichtbaar wordt ‘t, zeker voor de oplettende 02-liefhebber, toch niet, maar het hoeft ook niet zo rauw in het zicht. Dus de buitenkant van de wielkuip, het deel althans in de kofferbak wat dus zichtwerk is, krijgt een lik plamuur om de ergste hoogtverschillen wat mee op te vangen. Echt snaarstrak maken is onnodig, er hoort af-fabriek een taaie anti-steenslag coating met een behoorlijk grove structuur over en die kunnen we straks weer goed simuleren.

Binnen in de wielkast heb ik de hele bende maar eerst ‘s afgestreken met strijkkit. Dat is ook in feite conform München ‘74. De lasranden van de veersteun horen eigenlijk zelfs zo dik onder de sealant gebaggerd te zijn dat je ze normaal gesproken eigenlijk niet eens meer ziet.

Het non-zichtwerk aan de wielkuip, wat achter de rugleuning van de achterbank verdwijnt, kan dus ook prima met strijkkit worden afgewerkt. Als er in de toekomst daar nog iemand gaat kijken gaan ze zien dat er aan de wielkuip gelast is. Normaal gesproken verwacht ik dat dat pas gaat gebeuren als iemand die complete kuip gaat vervangen en dan maakt het dus ook geen bal meer uit. We proberen hier het verlies van een achterveer te voorkomen, niet om concoursstandaard te halen, dus netjes afdichten en dan in de anti-steenslag is prima.

Maar totale barbaren zijn we hier nou ook weer niet, dus nadat de boel voldoende droog is (en de bekleding opzij er weer in kan) gaat er wel even een tegeltje Duralay® over de reparatie om de plaatselijk verwijderde originele ontdreuningslaag weer wat aan te vullen.

En dus in de kofferbak na schuren en een vers laagje etsprimer een lekkere laag witte anti-steenslag met een mooie grove structuur er losjes op gehoosd. Over zo’n witte onderlaag kun je vervolgens weer op een nette manier de originele kleur spuiten zonder dat die er grauw uit gaat zien. De vraag is of het dan niet té mooi wordt, maar aan de andere kant: deze witte onderlaag heeft een mooiere (ranzigere) structuur dan de zwarte anti-steenslag. Echt net of je rauhfaser op je werk plakt. Precies goed dus

De volgende etappes worden dan het vol slobberen van de binnenkant van de veersteun met RX5 en iets van wax en natuurlijk het afwerken van de buitenkant met zwarte anti-steenslag en een lekkere laag bodyschutz. Daar waar dat haalbaar is, is de binnekant nog wel in de primer gezet om met name de grote vlakken wat bescherming te geven. In totaal (en gerekend naar een zeer vérgaand pekelvrije oude dag van deze auto) ga ik er dan vanuit dat ‘t wel een dag of wat netjes blijft; de oude reparaties waren in elk geval de laatste jaar of 14 niet ranziger meer geworden en dan gewoon met dank aan een laagje wax in de holle delen.

Afijn. To be continued…

Derk

Edit - PS: Ja, de bekleding van de kofferbak heeft te lijden gehad van al dit gebeun. Je kunt wel lasdekentjes leggen, maar als je dubbel gevouwen onder de hoedenplank de laatste stuk of wat centimeters aan het lassen bent houd je dat niet op z’n plek. Het is goedkoop schuimrug industrietapijt en het moet er toch wel een keer uit om er weer netjes grijze Skai® in te plakken (zoals het écht hoort). Als ik ‘t nu wegpak kan het er niet meer fatsoenlijk in én raak ik ‘t zeker kwijt. Nu is ‘t beschadigd maar heb ik het bij de hand om ‘t van correct materiaal na te maken. Gecalculeerd risico dus.

Knap werk weer, Derk. Ik mis die handigheid met een las-apparaat. Ik kan enkel een beetje bakken en braden. Natuurlijk, de haakse slijper maakt het wel weer netjes, maar toch.

Gr. Ed

De buitenplaat met de wielkuip gezien op de foto vanaf de achterbank lijkt me ook wat roest te hebben, heb je dat nog in de RX gezet? Lijkt me sneu een Honda look te krijgen (geroeste wielranden)

O dat is lang geleden al eens heel uitgebreid behandeld. Wat je daar vooral ziet is resten van blaadjes zie via de ventilatie hun weg achter de bekleding gevonden hebben. En een flinke hoeveelheid Owatrol en ML, op warme dagen rijkelijk aangebracht met de auto uit de wind en in de zon om ‘t zo lang mogelijk te laten kruipen. Die naad is zó berucht bij dit type auto dat die, toen de auto net binnen was, eerst een paar keer heel uitgebreid behandeld is. Ik heb er nu maar weer eens de stofzuiger doorgehaald om te voorkomen dat er daar rommel = vocht ophoopt, maar er is daar voorlopig nog niet veel te winnen met een RX-behandeling.

Derk

Afwerken gaat op zich makkelijk, je wordt eigenlijk alleen maar opgehouden door droogtijden…

Maar in de kofferbak is ‘t weer groen:

Achterin het interieur is het weer beige:

En in de wielkuip is het na een opeenvolging van anti-steenslag, bitumen en een inwendige behandeling met RX5 weer zwart:

Kortom, nu nog de veer en schokbreker eronder, een ML chaser in de holle ruimtes en dan ‘m weer op z’n eigen pootjes zetten! Maar dus eerst droogtijd…

Derk

Dat heb je weer zeer netjes gemaakt.

VgF

En dan toch eerst proefrijden met samengeknepen billen… Het is voor mij uiteindelijk pas goed als het bewezen heel blijft. Als ‘t sterker blijkt te moeten weet ik al waar en hoe, da’s wat extra werk maar in een middagje is dat klaar. Vooralsnog ziet het er allemaal heel goed uit en voor wie deze specifieke auto wat beter kent is dit een veelzeggende foto:

Het gaat namelijk om wat je hier niet (meer) ziet: ongeveer een centimeter slagzij naar rechts. Dat is namelijk nu weg omdat de veersteun weer op de goeie plek zit. De bovenste wikkeling was inmiddels weggezakt in het lapwerk op de bovenste veerhouder. Die bak heb ik van binnen wel wat extra versterkt, maar de zijkant zou kwetsbaarder dan bedoeld kunnen zijn. Mocht dat naar voren komen, dan snijd ik dat nog een keer open om er een staand profieltje in te maken. Dat zou indien nodig namelijk een koud kunstje zijn en dan is die bak zeker weten sterker dan uit de fabriek.

Hoe dan ook, het maakt geen enge geluiden, er zijn niet ineens leksporen van verse tectyl tevoorschijn gekomen en er is geen blijvende vervorming opgetreden, ook niet na een potje trappen op een bochtig weggetje. Dus voorlopig ben ik verplicht om dit goed te noemen. En sowieso beter dan het was

Derk

Ik ken die auto wel, het was mij alleen nooit opgevallen dat ie wat scheef stond.

Maar ziet er weer knap uit zo!

Dat heb je mooi en vooral snel opgelost. Goed werk man!

Wat Ü zegt!

waterman schreef:

Dat heb je mooi en vooral snel opgelost.

Het heeft ook maar een jaartje of 14 geduurd om er aan toe te komen

Derk

Morgen staat er een APK afspraak voor de BMW. Lekker op tijd, zodat eventuele problemen ook nog op te lossen zijn voordat de keuring vervalt en je straks alsnog in de pekel heen mag. Gaat toch vandaag de ruitensproeierpomp naar de vanen…

Op zich is dat best wel een geinig ding. VDO maakte ze. Ze bestaan uit een pompje dat als dicrete unit op een electromotortje geschroefd zit. Als het moet, kun je gemakkelijk één van beide vervangen. In dit geval bleek de motor lawaaie te zijn. En dan is die wel te wisselen, maar dan moet je ‘m wél hebben. En dat was dus niet zo, dus eerst maar ‘s uit elkaar met dat ding.

Het enige wat daarbij vervelend om de collector uit die motor te halen. Het aandrijfvorkje zit op het eind van de as met een slip/stick passing en de enige manier om dat uit elkaar te pakken zonder het antieke plastic huisje te mollen is om ‘m er met een pendrijvertje uit te tikken. En dat moet even creatief, want als-ie op ‘t beton klettert ben je de sigaar…

Maar goed, met dat alles uit elkaar kun je meteen ook de koolborsteltjes inspecteren. En daarbij kwam deze me enthousiast tegemoet: het bladveertje was totaal doorgerot.

En zo was ik alsnog de sigaar. Zeg ook maar gerust een P.G.C. Hajenius modelletje Churchill. Want de behuizing van dat motortje is gesealed ter hoogte van de bevestiging van die borstelhoudertjes én het is natuurlijk godsonmogelijk om daar een vervanger voor op te drijven. Om half zes des namiddags, daags voor de keuring.

Dus hebben we het steuntje van de pomp wat verherverbouwd en een, na enig zoekwerk nog voorradig gebleken, pompje uit een E21 of E30 (geen idee welke, pompje is van november ‘83 dus het kan allebei) erin gefröbeld die het namelijk wél doet. Het sproeit weer als een malle en dan kunnen we later in alle rust altijd nog zien of we dat weer in concoursstaat willen brengen.

Dus. Op naar de APK morgen.

Derk

Penny Lane schreef:

En dat moet even creatief, want als-ie op ‘t beton klettert ben je de sigaar…

Derk

Dus jouw creatieve oplossing was om lokaal het zwaartekracht veld te veranderen opdat de boel niet beneden zou vallen maar opzij, getuige de foto?