Zo, na vier Citroëns in vijf maanden aan de kant te hebben gezet met a)defecten, b) slecht vindbare defecten, c) bijna onoplosbare defecten en d) alle bovenstaande mogelijkheden is het even leuk geweest. Eerst maar eens een poosje in iets Duits rijden.

Is dat een goeie zet? Vast niet. Of misschien ook wel: Dit is, voor een vermomde BMW-rijder, thuis

Goed, het is dus geen nieuwstaat BMW. En inderdaad: het sterft op het internet van de horrorverhalen over VANOS, distrubutiekettingen/spanners en roest. Maar dit rijdt gewoon enorm fijn. Het ding is voor de verandering eens niet de grond in gereden. En kijk, als je begint met dit soort kleinigheden die netjes in orde zijn:

En dan een net, nooit verbreed/verlaagd, niet-zompig, niet nerveus en keurig koersvast onderstel, opzichtig voorzien van nieuwe achterremmen, recente voorremmen, nieuwe schokbrekers, radiateur en expansietank & op origineel lichtmetaal zonder ‘kerb rash’ en mét recente Michelins rondom… En met de tamme motor: het kleine 1800je waar die C5 in theorie moeiteloos bij weg sjouwt. En nergens ook maar een klein M-streepje te vinden op of in de hele auto! Hoe dan??

Maar goed, zonder sleepoog wordt het niks, dus omdat het setje klein gereedschap wél kwijt was ben ik naar de sloop getogen. Een tang, een bougiesleutel, een dopsleuteltje 10 en een sleepoog komen uit een E46 sedan, een omsteekschroevendraaier had ik nog van wijlen m’n Starlet, twee Dowidat steeksleuteltjes en een grote uit de Toyota Hi-Ace die mijn vader heeft gehad en dan een kopietje maken van het hoesje dat ik voor de 1602 had gemaakt (want zo’n hoesje hoort ook bij een E36 & E46 Compact en bij de Z3 en Z4) en dan kan-ie ook weer op een fatsoenlijke manier door de ANWB van de vluchtstrook getrokken worden.

Tuurlijk moet ik een Yaris gaan halen, zoiets dergelijks. Simpel om aan te werken en dat hoeft vervolgens nooit. Dat komt misschien ook nog wel een keer. Krijg je tijd van om aan je leuke auto’s te werken. Maar met dit ding gebeurt, denk ik, één van twee dingen: ik blijf eraan hangen omdat het (al dan niet ondanks alles) veel te goed bevalt of ik ga er weer van naar een Citroën verlangen omdat er teveel te duur gedoe mee is

‘t Zal m’n midlife crisis wel zijn. Best op tijd dan. Maar misschien is die van mij dan ook wel de moeite waard om ‘m zo veel mogelijk uit te melken. Laten we daar dan maar een blik lijnolie op open trekken!

Derk

Een compact, wat leuk!

Ja, daar zijn er nou typisch weer weinig van heb ik ineens gemerkt. Ze zijn nogal geruisloos verdwenen kennelijk, want het was me nooit opgevallen dat je die Compact bijna niet meer ziet rijden. Kennelijk zijn er destijds genoeg mensen op het front van dat ding afgeknapt. En de rest is waarschijnlijk gewoon opgelost.

Ze zijn ook totaal niet praktisch trouwens. Er past niet echt iemand achterin en de kofferbak is ook maar klein. Staat tegenover dat je op je gemak met de ergste horror van zo’n blok aan de gang kunt, want de twee ontbrekende cilinders voorin zorgen voor ruimte te over om een ketting te wisselen.

Derk

Zie, toch een achterachterkleinzoon van Kermit. Is wel iets heel anders, vanzelf. Maar zal vast fijn sturen.
Ik hoop dat je hier meer plezier aan beleefd dan de C5.

Hij ziet er mooi uit, deze bimmer. Maar inderdaad ken ik erg veel slechte verhalen over deze wagens… Hopelijk hebbie nou eens mazzel In ieder geval wens ik je er veel fijne kilometers mee!

De reden waarom je de compact’s vrijwel nergens meer ziet heeft niet zo veel te maken met de kwaliteit. De reden is dat ze zeer populair zijn/waren als circuitauto. Kost niet veel, licht, kort en achterwielaandrijving. Dat in combinatie met eindeloze tuningsmogelijkheden en z’n lot was beschoren…

Tja, slechte verhalen genoeg. Maar goed, er zijn functioneel bij aanvang behoorlijk minder problemen met dit apparaat dan met die C5 die ik wel even op ging knappen.

Wat natuurlijk ook weer een dingetje is (en dat wil niet zeggen dat dit goed afloopt natuurlijk, maar toch): die slechte verhalen zijn er ook omdat mensen daar via fora en dergelijke oplossingen voor hebben bedacht. Ik bedoel maar, als je dit forum gaat lezen met puur de insteek van “wat gaat er allemaal fout met Citroëns” ga je je denk ik ook achter je oren krabben of je er een moet willen hebben

Edit/@ waterman: des te merkwaardiger eigenlijk dat deze nooit verbouwd is.

Derk

Duits of Frans fabrikaat.? Veel electro onderdelen in niet Duitse auto’s zijn van Bosch. De eventuele onbetrouwbaarheid ervan landde niet in Duitsland maar werd gezien als Franse of Engelse malheur.

Penny Lane schreef:

Tja, slechte verhalen genoeg.

In feite zijn er van alle merken auto’s wel slechte verhalen bekend, lijkt me. Is gewoon zaak goed uit je doppen te kijken, alvast een (mogelijke) damage-report met een afweging of dat het je allemaal waard zal zijn of net genoeg niks kan schelen voordat je iets koopt (en je vooral niet gek laten maken door de stuurlui aan de wal). Dan is in feite elke auto goed genoeg.
Natuurlijk blijft het altijd een gok, en soms heb je gewoon echt pech, hoe goed je ook van tevoren je afwegingen en onderzoek hebt gedaan. En soms heb je gewoon echt mazzel en een auto for life. Zo is het leven, zeggen ze. Of ben ik nu te fiselefofisch? Ik moet meer koffie hebben (of minder)...

Overigens vind ik dit gewoon een knappe auto, en ik ben blij dat je er blij mee bent

Penny Lane schreef:

Ze zijn ook totaal niet praktisch trouwens. Er past niet echt iemand achterin en de kofferbak is ook maar klein. Staat tegenover dat je op je gemak met de ergste horror van zo’n blok aan de gang kunt, want de twee ontbrekende cilinders voorin zorgen voor ruimte te over om een ketting te wisselen.

Derk

Waarom rij je dan niet Twingo? Kost geen drol in onderdelen, je kunt met vier ruim zitten (wel tegen elkaar aan als er forse mensen instappen), veel kofferruimte heb je dan ook niet.  En zo praktisch in het verkeer, mijn C06 was gekocht als tijdelijke vervanger maar ik kachel er al 50000 km en bijna drie jaar later nog steeds mee rond.

Alle gekheid op een stokje natuurlijk, zo’n compact mag er best wezen (als je een pratende kikker bent )
Of ze goed zijn hangt ervan af hoe hij behandeld is.

Stevig twee weken rijd ik er nu mee rond en ik heb ‘m bepaald niet stilletjes in een hoekje laten verkommeren. Ook onder het motto dat alles wat stuk is of wil dan beter nu aan het licht kan komen, overigens. Karren met die hap, kijken wat ermee aan de hand is! Nou. Hou je vast…

Bij de aankoop had ik al in de gaten dat de handrem benedengemiddeld werkte. Vreemd natuurlijk, da’s allemaal nieuw. Wat blijkt: da’s leuk, allemaal nieuw, maar de handremmen zijn in de schijf opgenomen trommelremmetjes van een enorm ouderwetse soort. Er zit zo’n geinige zelfsteller op met zo’n sterretje, iets wat ik meteen herkende uit m’n Capri-periode. Maar die moet je na montage van nieuwe onderdelen dus wél eerst even voorspannen, anders gebeurt er natuurlijk nooit wat. Oplossing: kwestie van dus ook op de ouderwetse manier die trommeltjes even afstellen. Dat kan gewoon met een lange schroevendraaier door een wielboutgat. Tijd die er in zit: half uurtje of zo, vooral omdat je even moet kijken hoe het zit als je nog maar pas met zo’n E46 aan de gang bent. En het is een beetje mikken door zo’n boutgat.

Verder had ik meteen al een verdacht op een enigszins onzuivere remschijf rechtsvoor. Die heb ik er dus maar even af geklust. Heerlijk werk: alles was perfect gangbaar en in prima conditie. Helemaal voor niks m’n ruige Dowidat ratel opgedoken… Inderdaad slingerde de schijf, maar dan het hele ding. Het hart ook. Vreemd. Zou de naafflens scheef zijn? Nee dus. Verder kijken leverde op dat er een klein ‘eilandje’ van roest binnenin de schijf zat, precies waar de boel knelde. Dat heb ik eruit gekrabd en daarna de boel er weer onder gezet. Schijfje loopt weer keurig recht en het probleem is verholpen. Terloops heb ik de beschadigde modderkuip in hetzelfde spatbord ook maar eens aan elkaar getiewrapt en de missende schroeven er weer in gezet. Kosten: nul. Tijd: pakweg een uurtje.

Op een gegeven moment kwam, eveneens RV, de afdekplaat achter de schijf los. Dat maakt een gezellige bak lawaai op een klinkerweggetje… Blijkt dat ding van aluminium te zijn, met stalen boutjes vastgezet op een stalen naafblok. Dat komt dus sowieso los. De bevestigingsgaten waren er tatsächlich domweg uit gerot. Ik heb de plaat tussen carrosserieringen gesandwiched, omdat de naaf uit elkaar moet om ‘m te vervangen. Daar ging ik dus even niet aan beginnen. Dit werkt voor de komende langere tijd helemaal prima. Kosten: nul. Tijd: zeg eens een uurtje, maar ik heb vrij veel tijd verdaan met te proberen om de boel vast te zetten zonder er verder iets af te halen. Dat wordt ‘m niet. Gewoon even de schijf eraf halen, dan is ‘t zo klaar.

Afgelopen weekend moest er ineens een goeie halve liter koelvloeistof bij. Vreemd weer met een pas nieuwe koeling ervoor. Uitgebreid zoeken leverde op dat het O-ringetje van de uitgangstemperatuursensor van de radiateur niet meer jofel dicht was. Het aardige is, dat dat in vol bedrijf niet zo gauw een probleem is. Juist hoe kouder het koelsysteem wordt, hoe meer dat verrekte ringetje gaat lekken. Zo’n O-ring is geen standaardmaat voor bouwmarkt-stijl O-ringetjes, dus er één zoeken is een beetje lastig momenteel. Kun je er wel een van de dealer voor halen, maar dan kun je er dus ook een nieuwe sensor in zetten. Dat heb ik dus maar gedaan. Doodsimpel om te doen: de aanzuigbuis eruit voor gemakkelijke toegang, stekkertje los klikken en dan kun je, met het koelsysteem koud & van druk af maar met de dop er op (!), de sensor zo uit de aansluiting van de onderste slang klikken. Er komt dan in principe geen koelvloeistof uit, of als je pech hebt misschien een theekopje vol. De nieuwe sensor klik je er net zo makkelijk weer in. Stekker er weer op, aanzuigbuis er weer in, klaar. Tijd: tien minuutjes, als je het probleem eenmaal gevonden hebt. Kosten: in dit geval 12,50 voor een sensor. Als je aan de goeie soort O-ringen kunt komen zonder de dealer erbij te betrekken ben je voor een paar kwartjes het heertje. Het is overigens een standaard probleempje en volgens de service-handleiding hoort die ring dan ook elke 5 jaar vervangen te worden. In noodsituaties is het toelaatbaar om de groef waar die O-ring in zit met teflontape wat uit te vullen zodat de boel weer lekker strak zit. Allemaal geen paniekkwestie dus, maar wel iets om meteen even iets aan te doen.

Het twaalf-volt plugpunt in de middenconsole was erg onbetrouwbaar cq. defect. Niet handig. Ik vond een adres van een BMW-specialist die me terstond aan een aanstekerunit kon helpen. Die opgehaald en erin gezet. De complete unit, een huls met aansteker, kost 7,50 en dat blijkt dan gewoon een nagelnieuwe te zijn. Montage kost je pakweg een kwartiertje, if that, maar je kunt voor het gebruik van de aansteker maar beter een kwartiertje extra rekenen om de veertjes van die huls op een goeie plek te buigen (kost een poging of twee, drie). Na demontage bleek dat van de oude unit de klemmetjes van het massacontact aan de huls verrot waren. Geen wonder dat dat niet lekker werkte. Noodzakelijk werk? Ach nou ja, niet echt. Maar het is wel lekker om je navigatie betrouwbaar onder spanning te kunnen zetten. En het leverde een heel nuttig onderdelenadres op, da’s ook wat waard.

Toen ik laatst toch op de sloop stond voor wat boordgereedschap heb ik het enige niet-echt-defecte interieuronderdeel vervangen waar ik moeilijk tegenaan kon kijken: de schakelaar van de spiegelverstelling. Het knopje was eraf gelazerd en al heel lang kwijt. De schakelaar kostte me, tweedehands/als nieuw, 5 euro. Inbouwen kostte ongeveer twee minuten, dat was op de parkeerplaats van de sloperij in kwestie al klaar. Belangrijk? Neuh. Maar dat was de enige plek waar je door het decor heen keek, dus het was wel lekker om er iets aan te doen.

De accu (een nieuwe Bosch bij aflevering) stond met een el-cheapo pisbakkenstalen boutje vast. Dat moest niet hoeven. Daar hoort immers een, voor de bereikbaarheid, tot bovenaan de accu verlengde bout in te staan. En die lag dus gewoon in het gereedschapvak achterin. Bleek dat het draad beschadigd was en dat die bout dus niet pakte. Kwestie van een snijplaatje over de bout en dan ook nog maar even een tapje door het schroefdraad van de klem en nu pakt de originele bout wél weer. Kosten: nul. Tijd: 5 minuutjes. Belangrijk: nee. Meer zo’n “goh ja, dáár is die bout natuurlijk van”-moment en het dan toch even netjes maken, gewoon omdat het zonder moeite kan.

De voorbumper is een keer lomp losgekomen. De auto heeft zeer waarschijnlijk een keer rechtsvoor vastgezeten op een bospad en/of een boomstobbe. Er is onderhuids echt nul schade, dus belangrijk is ‘t niet. Maar de bumper is daarbij beschadigd en lelijk (zonder blanke lak) in kleur gehoosd. De boel zat ook wel erg slordig terug op z’n plek gefrot. Met name rond de rechter koplamp zat er daardoor een lelijke kier. Door de bevestigingen nog eens opnieuw en nu netjes in lijn te zetten zit die bumper weer heel redelijk op z’n plek. De zwarte stootlijst zit ook weer netjes nu; die was er iets te gefrustreerd weer op gedrukt waardoor één klemmetje niet had gepakt en er dus dubbel gevouwen tussen zat. Hetzelfde was aan de hand met de grille onderin de bumper. Allemaal een kwestie van de klemmetjes op hun plek wurmen, een paar klappen met de vlakke hand en hopla, alles zit er weer voor zoals ‘t hoort. Kosten: nul. Tijd: mwah. Ik zeg een uurtje. ‘t Is even fröbelen om de boel op z’n plek te masseren en vooral veel kijken waar je langs moet en wat er verzet moet worden. Dat ik in de kou geen zin had in brekende bumperklemmen en ‘m er dus per sé niet voor weg wilde halen heeft waarschijnlijk zomaar een halfuur extra gekost ten opzichte van werken met een losse bumper, want dat ding kan er in een ommezien af worden gehaald. Was ‘t nodig? Welnee. Maar ik stond er veel te dicht bij tijdens het vervangen van die sensor en dan ga je op de één of andere manier vanzelf tóch aan zo’n bumpertje pulken

Diverse inspecties tijdens deze werkzaamheden leveren alleen maar meer bewijs op dat er netjes aandacht aan die auto gespendeerd is en dat er typisch alleen de dingetjes die voor dagelijks gebruik niks uit maken wat verlopen zijn. Allemaal cosmetische onzin. Dat krijg je als je niet-een-nieuwe auto koopt.

En verder gewoon rijden met dat malle ding. Daar is-ie voor immers. Er kan vanaf hier nog eindeloos werk aan gedaan worden om ‘m weer als nieuw te maken, maar ik voel de behoefte niet zo. Daarbij mag die auto dat ook best eerst verdienen. Ongein zoals zo’n bumper wat masseren en een accuklem correct vastzetten zijn meer een kwestie van een overgebleven uurtje doodslaan dan dat ik er echt mee aan de slag moest. De rest lijkt nu weer uit als een kwestie van niet zomaar doen alsof je een probleem niet gezien hebt, maar er gewoon even op corrigeren. Dat en het standaard onderhoud bijhouden. Niks, dus, waar je als Citroën-liefhebber van zou moeten schrikken.

Het zal mij benieuwen of het op deze manier blijft gaan

Derk

OK, nog ééntje dan: het afdekkapje onderaan de bovenste opening van de gordel links achterin (als u begrijpt wat ik bedoel) zat niet op z’n plek. Daar kwam ik achter omdat ik bij het stofzuigen een afdekkapje onder de zitting van de achterbank vond. Aan de hand van het onderdeelnummer kon ik terugvinden waar dat kapje hoorde. Gordel opzij en goh ja, dat ding is inderdaad weg! Nou. Die lag dus onder de bank. Klik, weer op z’n plek, klaar. Kost niks. Ja, tien minuten googlen om te vinden wat je gevonden hebt en 30 seconden om in de auto te stappen en dat ding er weer in te klikken. Lekker boeie natuurlijk, maar hey, als je dan toch met ‘t betreffende onderdeel in handen staat kun je het ook gewoon even netjes maken.

En o ja, was ik vergeten te noteren: de achterste asbak zat los. Omdat de schroefjes dus niet door de asbakhouder heen zaten maar eronder. Dus. Bakje eruit, houder eruit, schroefjes eruit, houder erin, schroefjes erin, asbak erin, klaar. Twee minuten arbeid en nul kosten. Onbelangrijk op zich maar het scharnier van de middenarmsteun zit onder die houder en dan pleurt die bak steeds half uit de console als je die armlegger open maakt (zit een vakje in). En dat verveelt wel vrij snel.

Overigens zijn de isofix-kapjes en die afdekkertjes achter de gordels van een ongelooflijk matig ontwerp. Het pleurt zomaar uit elkaar als je er iets te onvoorzichtig aan zit. Gelukkig, als je oplet hoe het in elkaar moet zitten, klikt het ook allemaal zo weer op z’n plek. Maar dat is voor mij dan eigenlijk weer net effe té Lego® voor een Premium Pruis…

Daar staat tegenover dat de hele rest van het interieur gewoon met een standaard Phillips nr. 2 schroevendraaier uit elkaar kan worden getrokken. Da’s op zich lekker om daar geen ‘speciale’ schroevendraaier voor te hoeven gebruiken. Ook lekker is dat je er standaard parkertjes voor kunt gebruiken als er een missend schroefje moet worden aangevuld, zónder dat je daarna ineens met twee schroevendraaiers moet werken om de boel uit elkaar te halen. Een pet peeve als gevolg waarvan ik voor die Citroëns altijd alle torx-schroefjes apart houd.

Derk

Goh, dat zo’n nieuwerwetse bimmer nog gewone parkertjes heeft. Ik dacht dat de Jag daarmee tot een uitstervend soort behoorde.
Gelukkig hebben ze het in de Midlands op z’n Brits gedaan: overal waar je ze kunt zien zonder aanvullende verlichting is het phillips. En wanneer je het niet kunt zien, zoals onder het dashboard heb je, of je torx-, of je phillips schroeventrekker nodig.

Sleuteltijd!!

De achterste wisser deed het niet, bleek. Nogal wiedes als de zekering er niet in zit. Nou heeft dat meestal een reden, maar je begint dan toch met het plaatsen van een zekering als je verder niet weet hoe het zit. Dat hoefde uiteindelijk dus niet, want als je met de zekering de houder aantikte kreeg je al vonken.

Dus een zooi parkertjes uit de bekleding van het kofferdeksel gedraaid en eens gekeken. Niks te zien op zich, maar wel dat de ruitensproeier door de holle as van die wisser gaat en dat er een randje uitslag op het tandwielhuisje zat. Wedden dat-ie z’n sproeiwater in de machine gehoosd heeft?

Stekkers eraf, slang eraf (jawel: roestwater - er zit een terugslagklepje voor, dus het laatste beetje blijft achter), motor eruit, torx-draaier 10 erbij (ha, toch nog torx) en eens kijken. Nou. Zelden zo’n bak roestige modder in een wisserunit gezien in plaats van mooi schoon vet!

Maar goed, het ding kan dus verregaand uit elkaar en met wat goed gemikte IMAL, een schoonmaakbeurt en een paar dotten verse Molykote doet die wissermotor het verdomd ook nog weer Ik ben benieuwd of dat ding nu dan ook de wisser nog trekt, want hij zit er nog niet weer in, maar hij gebruikt los een dusdanig geringe stroom dat m’n probe ‘m schakelen kan. Het enige ‘probleem’ is dus nu dat je de achterste ruitensproeier niet moet gebruiken, want dan hoos je die motor weer vol water. Om dat op te lossen is een nieuwe of intacte gebruikte unit eigenlijk de enige manier, maar daar moet je ofwel even aan zien te komen voor zo’n Compact, ofwel gewoon er de volle BMW-dealer mep voor betalen. Of althans, ik ga wel eerst even shoppen natuurlijk. Het is maar goed dat de onderdelenprijzen voor OE BMW-spul ook nog wel eens heel erg mee willen vallen. Maar vooral: dat kan ergens later in het jaar wel een keer, want in alle tijd dat ik auto’s met een sproeier achterop heb gehad, heb ik dat misschien drie of vier keer ook echt gebruikt. Dat de wisser het doet is ook geen harde eis, maar dat is toch nog wel aangenaam. Zelfs al is het afwachten of dat apparaat nu nog stand houdt, iets waar ik geen woeste verwachtingen van heb overigens.

Grappig genoeg is dit een kwaaltje wat ik vooral ken van Berlingo’s. Daarbij gaat ook het sproeiwater door de wisser-as en die units hozen op een bepaald moment ook een keer zichzelf vol water. En dan krijg je precies dit. En ook die units kunnen gewoon open voor onderhoud. Nou zijn achterwissers toch al wat gevoeliger voor water-ingressie omdat de overbrenging direct op de as zit en dus lekwater via die as zomaar de tandwielkast in sijpelt, maar met dit sproeiersysteem is zo’n ding als nieuw ook al wel echt op stukgaan voorgesorteerd.

Afijn. Tot zover kost dit nog niks, op twee uurtjes tijd na voor diagnose, uitbouwen, demonteren, schoonmaken, controleren, smeren, verhermonteren, verhercontroleren en terugplaatsen. De pech is even dat-ie niet rechtstreeks voor het grijpen zit en je dus eerst tijd verstookt aan het uitvogelen hoe de bekleding los moet. Maar de kans dat er een keer een nieuwe unit in moet is best groot, dus het zal wel niet te geef blijven.

Derk

Lekker geknutseld man!