Is er überhaupt een kleurnummer ac116 bij een citroen toegepast.
Bv .cx,eend visa of…..bx…...of

VgF

Nee, dat is waar de TS en alle puzzelaars achter zijn gekomen…

Dit is een interessante vaststelling.
Chassisnr. lijkt te wijzen naar een 1966 ID19 Confort, type DV, direction assistée (DA) van het eind van het bouwjaar.
Niet zeker of dit een ‘export’ model is, voor zover bekend werden enkel speciale series gemaakt voor Duitsland en Italië.
Dat de modellen voor de Belgische markt ‘eenkleurig’ waren durf ik te betwijfelen want ik heb een bicolor origineel in België ingeschreven ID, in 1967 geleverd te Luik via de garage van de bekende Roger Radar. Bicolor koets AC119 Gris Cyclone met een dak in aluminium en m.i. geverfd (in een mij vooralsnog onbekend kleur ergens tussen AC100 gris argenté n°2 en AC109 Gris Métalisé), al is dat nog niet eens 100% zeker want blijkbaar oxideert en verkleurt onbehandeld aluminium. Zou het kunnen dat Belgische ID’s standaard met een onbehandeld alu dak werden uitgeleverd? Zoals in Frankrijk? En ben ik naar de patine van oud aluminium aan het kijken..
Wel specifiek is, en dat heb ik op een andere Belgische 1966 ID ook vastgesteld, dat er slechts 1 pastille met de kleurcode aanwezig is. Nochtans kreeg een bicolor DS voor de Belgische markt wel 2 pastilles.
De reden is me niet bekend. Was dit omdat er in België op ID qua dakkleur geen keuzemogelijkheid was of enkel in optie leverbaar, en een tweede pastille dus overbodig? Wie weet, uw gok is even goed als de mijne.
Documentair heb ik niet terug kunnen vinden dat enkel export (uit België) wagens tweekleurig waren en de Belgische eenkleurig. Wel ken ik een Belgische DS AC108b+AC141.
Alleszins is bekend dat de Belgische productie afwijkingen vertoonde mbt afwerking en kleuren.
Enkele kleuren die in Frankrijk alleen op DS leverbaar waren, zoals Champagne en Rouge Estérel, konden in België ook op ID geleverd worden.
Daarnaast waren er ook specifiek Belgische kleuren, vaak geproduceerd in België: Vert Nil, Gris Yser, Gris Satiné, Gris Bruyère,... en cf. Jan de Lange en Olivier de Serres ook een Gris Saturne, vanaf 1963. Bij Citroën (FR) is dit kleur niet te vinden, bij Peugeot blijkt dit te bestaan als een donker grijs.
Kan die code AC116 verwijzen naar dat verder onbekend kleur Gris Saturne ?
Uit de kleurenwaaier van Citroën kennen we:
AC119 Gris Cyclone vanaf 1965 op DS (vanaf 1966 in FR)
AC118 Gris Etna   vanaf 1965 op 2CV
AC117 BLEU GRIS BROUILLARD vanaf 1966 op 2CV & AMI (vanaf 1965 in FR)
Past AC116 in deze reeks? Een intrigerende gedachte maar vooralsnog speculatie.
Daarom zou ik graag eens zo’n Belgische nuancier onder ogen krijgen, maar die dingen lijken onvindbaar, als ze al ooit bestaan hebben.
Mocht u eventueel nog iemand kennen met dergelijk Belgisch model, die eventueel iets af weet van de Brusselse kleurstelling, hoor ik het graag, ben volop eea aan het documenteren.

NonkelNie

Interessante discussie daar ik een Belgische Citroen ID19 F gekocht heb. Eveneens uit 1966.
Met een lakkleur gelegen tussen grijs en blauw. Ook die is niet in de Franse kleuren terug te vinden.
Evenals de bekleding die tussen blauw en grijs inzit.

Waar zaten de AC plaatjes? Onder voorraamstijl?

In België  werden GEEN breaks geassembleerd. Breaks komen uit de Franse fabriek en werden ingevoerd en van een Belgische typeplaat voorzien.

In het boek ‘De originele DS’ van de Lange en Reynolds is een hoofdstuk gewijd aan de productie in België, hier staat expliciet en meerdere malen vermeld dat er wél Breaks in België werden gebouwd.

o.a.

‘In België bouwde men de meeste varianten van de DS: de DS19, 20 en 21, de Pallas, de ID19Luxe en Confort en de Break, Familiale en Ambulance.’
‘De eerste Belgische Breaks werden begin november 1959 gebouwd. Bij deze Breaks waren de onderklep en het deel onder de achterruit van de bovenklep in de kleur van de carrosserie gespoten in plaats van in Gris Rosé. Op verzoek kon het dak ook in de kleur van de carrosserie gespoten worden. Witte Breaks hadden meestal een blauw dak’

Achterin hetzelfde boek worden de series chassisnummer per jaar en type vermeld, ook specifiek de Belgische productie. Ook hier worden de Breaks vermeld.

Je hebt helemaal gelijk. Ik heb me hier duidelijk vergist, excuses. Het enige wat ik me afvraag: werd de hele auto in BE gebouwd of was het een semi-product met een in FR gemaakt chassis.

Aanvaard hoor….als nieuweling moet ik nog veel leren

Wat ik van mede liefhebers hoor op basis van de foto’s is dat er veel typisch Belgische onderdelen zijn gemonteerd.
Zou daarmee duiden op in ieder geval het afmonteren van de break in België.

Ik vond recent een overzicht met de Belgische productiecijfers per jaar en de daarbij horende chassisnummers.
Daar viel deze break binnen. Echter waar vond ik dat.

Jan de Lange samengevat: «Belgische Breaks werden gebouwd (eigenlijk geassembleerd, NN) vanaf november 1959. Bij deze Breaks waren de onderklep en het deel onder de achterruit van de bovenklep in de kleur van de carrosserie gespoten. Witte Breaks hadden meestal een blauw dak.»
Eea kan worden geverifieerd via https://www.citrowagon.fr/865_am_65.html. De beheerder van de Citrowagon webstek zal met meer dan gewone belangstelling uitkijken naar informatie omtrent een extra voorbeeld. Ondergetekende evenzeer.
Ook Yves Frelon onderschrijft dit, zie http://www.nuancierds.fr/DT Belgique 3.htm.
In mijn fotoarchief zit een 1963 ID19F 8301348 met rood typeplaatje, én een koetswerknr. 0022-019679 wat overeenstemt met een Frans n° de coque.
Nadien werd dit koetswerknr. in België blijkbaar verboden, mogelijks vanaf de invoering van de Technische Controle, het PVG etc met het K.B. van 15 maart 1968, maar mogelijks ook al eerder. Op in België gebouwde, of voor het eerst ingeschreven, wagens zal men aldus niet vaak een koetsnr. aantreffen; soms bij uit Frankrijk ingevoerde wagens werd dit, vaak paarskleurig, plaatje zelfs overplakt met zwarte plastic folie. Maar dat is stof voor een ander draadje.
Want inderdaad, uit Parijs kwamen gemonteerde carrosserieën, in grondlak en zonder banden noch aankleding, naar Vorst, die daar werden afgewerkt en aangekleed. Daardoor bleven grote verschillen bestaan tussen auto’s uit Frankrijk en die uit Vorst, ook omdat de Belgische directie tot ver in de jaren 1960 een grote mate van zelfstandigheid genoot. Aankleding en afwerking en nog allerlei zaken kon men naar eigen inzicht en onafhankelijk van Javel wijzigen. Tevens had men de vrijheid om kleine series voertuigen te maken met specifieke aanpassingen, bvb voor de Belgische Post, het Belgisch Leger, ambulances.
Om vergissingen bij reparatie te voorkomen, introduceerde Citroën in 1964 een pastille met de AC-kleurcode, een rond metalen plaatje (grootte ± 2€-stuk) wat onder de motorkap zit genageld, in de hoek op het schutbord aan de bijrijderszijde. Belgische wagens hebben een afwijkende pastille, met de AC-code er niet in gestanst maar er fijntjes op geschilderd in een zwarte band cf het voorbeeld hogerop dit draadje.
Mocht u het zien zitten om AC-pastille en typeplaatje te posten, zal ik trachten de historiek én de kleur mee op te snorren. De wetenschap kan er enkel op vooruit gaan.

NonkelNie

Ben bezig een lijsten Belgische chassisnummers en kleuren samen te stellen. Alle info welkom.
Ge zit daar ook wel met de Franse ‘Année modèle’ (eerst okt-sept dan sept-aug) wat afwijkt van de Belgische usance (jan-dec).
In 1965 was er oa:
AC105 Bleu Ardoise, ook Gris Ardoise genoemd (Frans Kleur in 1963)
AC106 Gris d’été ((Frans Kleur in 1964-‘65)
AC116 (het onbekende grijs)
AC147 Gris Yser / Gris Typhon
AC226 Gris Satiné
In 1966 kwam daarbij:
AC117 Bleu Brouillard (op 2cv/AMI)
Als de achterklep ook zo half in het koetwerkkleur is, mogen we uitgaan van originele lak. Spannend!