Jeroen Simons; Sja het hele opgesomde lijstje is bijna ondoenlijk om te beheersen, maar na bijna 55 jaar automotive ( zo heette het vroeger dus niet, toen zat je gewoon in de autohandel) ben ik een eind gekomen, maar elke dag is een verassing wat er te leren is . Maar aangaande het lassen aan dunne plaat; het is echt goed te doen, maar er zijn basis beginselen waar je niet omheen kunt. Voor mij is ws op nummer 1 schoon werken, geen roest geen kit geen oude verf geen zinklaag, ook geen zinkspray, nergens voor nodig. In 1985 toen ik mijn co2 machine kocht ( smitweld) van een leermeester/examinator die bij smitweld werkte, heb ik van die meneer een kleine lascursus gehad, en dat was nodig, want elektrode lassen kon ik al toen ik 10 jaar oud was, maar co2 was in 1985 best nog nieuw en uitdagend, zelfs mijn eigen vader die eigenlijk alles van lassen wist, verbaasde zich over de eenvoud van het mig lassen, maar het was een voorrecht dat de smitweld meneer me toch even wat ‘‘kneepjes vertelde’’ die gebruik ik nu nog steeds, maar ook de kwaliteit van je lasmachine is mede bepalend voor het resultaat. Als ik ooit iets anders moet kopen, dan zal het toch weer dezelfde kwaliteit worden als smitweld.

Maar er is nu gelukkig ruime keuze, dus tzt kijken we rond.

De reactie wordt gewaardeerd, ook de tips.

Avond cursus lassen is gedaan, lassen op de werkbank ook. Op de werkbank met schone plaat gaat het prima. En idd, ook dan zijn er zwarte pluimpjes. Waarschijnlijk dus van het zink. “Iedereen” raadde zincor aan, ook op de lascursus. Ik leer het beste door te doen en fouten te maken. Is het onherstelbaar? Nee, dat denk ik niet. De plaatdelen waar ik nu aan “gelast” heb zijn als volledig vervangingsdeel te koop, zij het €€€.

Lassen aan de auto, met alle vuiligheid, gekke hoeken, aangeroest, etc. dat is heel andere koek inderdaad.

De foto’s hier op het forum zijn niet heel scherp qua weergave, de laatste stukken zien er wellicht rampzaliger uit dat dat ze zijn. Ik heb iemand met laservaring die af en toe meekijkt en die zegt ook dat het beter kan, maar dat het voor nu goed genoeg is en dat er vooruitgang in zit. Waar ik nu vooral op let is dat het goed door en door versmolten is.

Het goed schoonmaken van de dunne plaat waar A-types mee gemaakt zijn vind ik inderdaad lastig. Eerst gebruikte ik een lamellenschijf op de haakse slijper, alleen dat nam echt veel te veel materiaal af. Nu gebruik ik een “clean” schijf, zo’n hard foam achtig ding. Maar dan nog is het erg oppassen, de plaat is zomaar onwerkbaar dun.

Heb je tips hoe de plaat wel goed/juist schoon te maken?

ChrisB ;  Als je met gewoon staalplaat werkt, dan hoef je die alvast niet te ontdoen van vervuilende zaken zoals verf of zink. Soms wordt de plaat geleverd in de olie, om roest tegen te gaan tijdens transport/opslag, die olie moet er wel af, ik neem vaak een busje remreiniger, maak dan alleen het werkstuk schoon, laat de rest lekker in de olie, en wat er aan de auto zit, roest moet weg, dus verder wegsnijden / knippen / slijpen, tot je op vers materiaal zit. Dan hou je het reparatiedeel met klemmen / magneten / of cleco"s op de gewenste plek, en teken je af waar je wilt gaan lassen. Dan haal je daar de verf weg, zodat je op een schone ondergrond kunt lassen. Meestal is 2 cm rondom de lasplek voldoende,( méér mag ) dan is je smeldbad schoon, en is lassen een belevenis. Als je klaar bent met lassen, dan kun je naar wens en inzicht een primer aanbrengen. dan hou je de roest voorlopig tegen, en als alles in de kleur / gekit / afgewerkt is, dan natuurlijk tectyl / sanders of een ander antiroest middel toepassen. Wat ook nogal belangrijk is; las met een hoge stroom, de truuk is nl snel verhitten, snel lassen en snel afkoelen. Men wilt soms uit angst voor doorbranden met een te lage lasstroom voorzichtigjes lassen ( want anders ga ik er mischien doorhéén ) NIET doen, gewoon snel lassen, niet te bang zijn. Als je met te lage stroom last, is er onvoldoende insnoering en zit e.e.a. niet voldoende vast, maar is alleen oppervlakkig verbonden . Hier speelt ervaring natuurlijk een belangrijke rol, elke lasser brandt weleens een gaatje , en zijn vingers, niks om je voor te schamen. Volgens mij kun je het, dus oefenen x 3 .
Een andere keer zullen we het hebben over de draadaanvoersnelheid, die wordt vaak maar ‘‘ergens ‘’ op gezet, maar is zeer belangrijk succes !

Nu willen we natuurlijk allemaal weten hoe het met die draadaaqvoersnelheid zit…

graddus; dat wil ik gaarne delen, maar hou het even tegoed tot v/d week !  groet

Foto’s van de vorderingen komen van het weekend. Heb voor nu eerst nog een andere vraag.
Vandaag werd mij door een ervaren plaatwerker/oldtimerrestaurateur aangeraden om met cusi-3 en argon te gaan lassen. Vooral voor het dunne en niet dragende plaatwerk van de Acadiane.

Iemand hier ervaring mee of een onderbouwde mening over?

Ja, veel ervaring mee en werkt fijn. Maar is geen lassen, is een hard-soldeerproces. Grote voordeel is minder warmte en vervorming (en minder gaten voor de beginnende lasser) en makkelijk af te werken. De las is veel zachter dan het omliggende materiaal dus het overtollige materiaal is in no time weg zonder omliggende metaal mee te nemen.

Nadeel: geen versmelting van metaal en dus een minder sterke verbinding. Alles carosseriedelen van mijn DS zijn met CuSi gelast maar alles aan de dragende delen met klassieke lasproces.

Groeten en succes,

Matthijs

Verf, roest en vuil haal ik weg met een roterende staalborstel op de accutol of haakse slijper.
Dan verlies je zo min mogelijk staal.

Weer wat verder, linkerzijde is af. Die zijde is ondertussen ook al afgelakt binnen en buiten. Vandaag het zijruitje erin zetten en dan de Aca omdraaien om de andere kant aan te pakken.

Lassen gaat steeds beter:

Binnenspatbord in de coating (3m spetterkit, de primer eronder is Wijzonol uniprimer met 25% Owatrol) :

Binnenzijde in grondlak (Ook Wijzonol uniprimer met 25% Owatrol):

De bedrading moest ook nodig worden opgefrist, was behoorlijk verkankerd en verprutst:

(De spetterkit heb ik geverfd met een laag zwarte Brantho Korrux 3in1)

Laatste post februari… Sindsdien niet stilgezeten, al is het wel zo dat eea allemaal wel wat langzamer gaat. Ondertussen…:

Zijn we een paar dagen te kamperen geweest met de Aca, regio Kaatsheuvel. Dagje Efteling, Robèrt bezoeken, etc. De Aca is nog niet klaar, dorpel bestuurderszijde en bovenzijde sponning portier bestuurderszijde moet nog. Ook de motor moet er nog ff uit om brilrubbers te vervangen en koppeling te bekijken.

Een paar hoogtepunten van de werkzaamheden:

De producenten van vervangende plaatwerkdelen zijn ook grapjassen, die laten het moeilijkst te vormen stuk eruit. Dat moet je er zelf bij fantaseren:

Zoals elk goed vraagstuk, eerst maar eens afpellen:

Om dan maar eens aan het fantaseren te slaan:

En dan erin, op deze foto moet het nog een beetje in vorm worden geklopt:

Het originele voorruitframe was ook gatenkaas. Dat vond ik echt heel erg moeilijk te herstellen, zo dun als krantenpapier, onwerkbaar dun eigenlijk.

Deze heb ik opgeschoond en vertind, houd wel weer even:

De gaten heb ik zelf geboord, om te zien waar het metaal nog dik genoeg was om er nog iets mee te kunnen. En ik heb gewerkt met dubbele plaat, het was anders niet te lassen:

Afgewerkt met tin:

Daarna een dun laagje plamuur, primer, aflakken en van binnen behandeld met Mike Sanders vet. De andere kant was zelfde laken, pak, etc. Hopelijk houd dit een tijd.

Eindresultaat:

Affabriek zit er een geharde ruit in een A-type. Ben ik niet zo happig op, ooit een keer een ruit in een 2cv stuk gehad middenin de Kennedytunnel te Antwerpen middenin een drukke spits en tussen grote vrachtwagens. Je schrikt je de tering. Maar ik en gelaagde ruiten monteren zijn geen succesvolle combi, ooit 15 jaar geleden na 3 pogingen (en dus 3 kapotte gelaagde ruiten) de handdoek in de ring gegooid en het laten doen destijds. Om nu weer te leren dat ik toch echt geen vriendjes ben met die dingen…

De geharde ruit zit er dan maar weer in. Binnenkort maar eens langs de eendexpert voor een goede bestuurdersdeur en het laten monteren van een gelaagde ruit.

Komende week eerst PDMEMU (Pak De Motor Er Maar Uit) en dan de dorpel afmaken.

Oh, en, de Aca rijd prima blijkt tijdens de 600km die er afgelopen dagen mee gereden zijn

En het belangrijkste zou ik bijna nog vergeten…

Voor de sportiviteit heb ik ook nog een vliegend tapijt geinstalleerd:

mooi gedaan hoor!

PS, een ruitje leg ik er zo voor je in! kom maar langs.

super wat je doet!

Ben eigenlijk wel een beetje benieuwd wat er van de aka geworden is.

Sinds de laatste werkzaamheden hierboven eigenlijk niet zo heel veel meer gedaan qua laswerk. Er moet nog een dorpel aan bestuurderszijde, de bovenzijde van de deursponning aan bovenzijde, een klein plekje op de vlakke plaat van het chassis en er zit nog wat werk aan beide voorspatborden. Dat komt komende winter wel.

Om de Aca vakantieklaar te maken heb ik nog een zonnepaneel, laadregelaar, huishoudaccu, accubewaker en een 12v/230v omvormer toegevoegd om een goede compressorkoelbox te kunnen laten draaien.

Ook nog een soort van minimalistische kampeerbetimmering toegevoegd:

De Aca heeft sindsdien hard moeten werken. Vriendin en ik zijn afgelopen augustus met de Aca op vakantie geweest naar de Hoge Tatra in Slowakije. Zeer geslaagde reis van 3.200km met minimale technische dingetjes aan de Acadiane.

Maar daarna was het nog niet klaar voor de Acadiane. Afgelopen maandag ben ik teruggekomen van een reis naar Ibiza, in totaal ben ik drie weken weggeweest en heb 4.400km gereden met de Aca. Lekker rustig op mijn gemakje door Frankrijk tuffen en mooi rondkijken. Een paar sfeerimpressies:

https://youtu.be/wYf4gDDA5lc

https://youtu.be/XMGfpkkHa6k

Ook deze reis verliep zonder echt grote problemen. Wat kleinigheidjes, de Aca heeft mij betrouwbaar heen en weer thuis gebracht.