Nou, vooruit. Eerst de boel nog een keer nagelopen onder de auto door. Daarna een proefrit op bokjes en dat ging allemaal keurig zoals dat moet. Dus meteen een proefrit op eigen wielen. All of 60 centimeter, want meer ruimte was er niet tot de schuurdeur. Buiten spelen doen we wel als Eunice en whatever de storm van komende maandag voor naam krijgt voorbij zijn.

Maar het rijdt weer. Stiller, schakelt makkelijker en preciezer, allemaal zo te zien/horen/voelen echt een slag beter dan het was. Dat moet natuurlijk in het echt nog even blijken, maar toch.

Het scheelt enorm dat ik nu een paar silentblocjes onder het schakelplateau heb kunnen vervangen door weliswaar ook oude, maar wel veel betere. Daardoor heeft de pook veel minder ruimte overdwars nodig. Dat er in de vervangende bak een arreteringssysteem zit wat ook echt werkt helpt enorm om de pook vanzelf het midden te laten zoeken, dat voelt ook belangrijk strakker aan. Dat er nu eerst weer een bruikbaar intact druklager in zit scheelt enorm in het ruisen van de koppeling. Kortom, allemaal duidelijk een slagje beter dan eerst.

Nu meurt alleen de schuur als een gek naar smeltend plastic van de resten van het pakbonhoesje wat op de tussendemper geplakt zat, dat is eerst nog even een nadeel, maar verder zijn er vooral heel veel goede voortekens. Volgens mij wordt dat een leuke echte proefrit!

Derk

Penny Lane schreef:

Nu meurt alleen de schuur als een gek naar smeltend plastic van de resten van het pakbonhoesje wat op de tussendemper geplakt zat, dat is eerst nog even een nadeel, maar verder zijn er vooral heel veel goede voortekens. Volgens mij wordt dat een leuke echte proefrit!

Derk

hahaha…... 30+ jaar geleden een keer de uitlaat van de Simca 1100 van de toenmalige vriendin vervangen vanaf het spruitstuk. Breng ik dat ding terug, meteen paniek bij de (schoon)familie: rook en een brandlucht vanuit het vooronder. de sticker op de eerste pijp had vlam gevat….... gelukkig was de vader niet zo van het paniekerige: lachend was het leed met een kletsnatte doek snel geleden.

Soms is het zo simpel.

Over simpel gesproken: ik vond dat het dan nu ook nodig tijd werd om m’n pedalenbak eens uit te kuisen en de boel te smeren. Het knarst onderhand en de vrije slag van het koppelingspedaal moet je zelf met de kant van je voet terug zetten. Nu alles zo lekker fris aanvoelt wil ik dat eigenlijk wel opgelost hebben.

Dus ik leg de vloerbedekking aan de kant. Die is alwéér matiger geworden dan-ie al was. Nou ja, dat komt nog wel een keer. Denk je dan. Eerst maar eens een verdieping lager, de pedalenbak in. Dus het afdekschuimpje eraf en een lampie erop. Ongelooflijk, wat een troep zit er in die bak!

Stofzuiger erbij en met een schroevendraaier de rommel binnen bereik krabben. En meer rommel tevoorschijn krabben. En nog meer. En nóg meer. En dan hoor je ineens geen metaal-op-metaal geschraap meer, maar metaal-op-stokouwe-dempingsschuim. Huh? Schuim? Dat zit hier alleen aan de… eh, juist… buitenkant…

Kortom, de pedalenbak is een beetje doorgerot

Je kunt je afvragen hoe lang dat goed gaat voordat je een keer de hele mik door de vloer trapt, maar je kunt er ook iets aan doen. De hoofdcilinder van de koppeling moet los van het bakje, de bedienigsstangen van de remmerij moet ergens los gehaakt worden, de gasstang moet afgekoppeld worden (kwestie van een veerklemmetje loshaken) en dan kan die hele bak er met een stuk of zoveel bouten gewoon onderuit en uit elkaar. Dat gaan we dus nog maar even doen zolang het nog veel te stormachtig is om ermee proef te rijden.

Ik denk dat die bak nog wel op te knappen is met wat laswerk, maar alleen al in het kader van de droge voeten is dat echt nodig. Nu schept die kar nogal water daarlangs en dat is écht slecht voor de bodem. Dus. Nog even een extra klusje, maar ik vermoed dat dit redelijk gemakkelijk in orde te maken is (famous last words)?

Derk

Gelukkig heb je geen hekel aan een beetje zet en braadwerk.

JKER schreef:

kortom, dat worden weer vele pagina’s leesvoer
Veel plezier!

QED, en we zijn er dus nog niet.
In ieder geval leuk om te volgen in mijn pauzes tussen de kantoortaken zo.

Succes met bakken en braden maar weer.

De pedalenbak is eruit. Werkje van niks op zich, maar je moet ‘m wel nogal tussen allerhande leidingwerk en bedieningsstangen voor de remmen en koppeling door hengelen. Maar goed, met wat oplettendheid en met een beetje slim laveren gaat dat op zich prima.

Die bak is Gaar. Maar echt. Ik ben benieuwd met wat voor basis ik begin als de rottigheid eruit ligt en of er dan weer wat van te maken valt. Ik denk het wel, maar dit had geen jaar langer meer moeten duren.

Er bleek, verstopt achter de bovenste schutbord-isolatie, ook nog een klein gaatje in het schutbord te zitten, dus daar zal ik ook meteen maar iets aan doen. En dan zou ik eigenlijk een nieuwe vloermat moeten scoren, maar het is altijd maar de vraag of je de goeie kleur kunt krijgen als je ‘m nodig hebt. Ik denk dus dat ik de boel zo goed mogelijk maar weer aan elkaar frot en dan rustig aan een nieuwe of gebruikte maar minder gammele mat ga zoeken. Die mat is rond de pedalen nu toch wel behoorlijk gaar geworden van de rommel die door de pedalenbak heen binnengekomen is.

En ik moet natuurlijk uitzoeken wat voor isolatiemateriaal er binnen en buiten weer allemaal op moet, want eerdere ervaring met een vaak verlaste 1502 leert dat zo’n nultweetje er echt alleen maar lawaaiiger op wordt naarmate dat verdwijnt. En het zijn toch al geen erg stille auto’s…

Afijn. Dit is verder het moeilijkste werk ook niet, als er tenminste genoeg van dat bakje over is. Misschien pak ik de linker voorstoel er ook nog maar even uit, dat is in tien minuten gebeurd en dan heb je wel prettig meer armslag daar onderin de hoek van de cabine.

Maar eens kijken hoe we dit gaan doen.

Derk

Goed. De schade valt niet tegen, dus aan de slag…

De schade:

Na afborstelen:

En dus de plaatwerkerij maar weer aangeslingerd:

Komt ook weer goed dus. Het moet toch wel gebeuren, dus meteen maar even doorpakken.

Derk

Afijn. The usual bullsh*t dus voor het herstel van enige cavitatie.

Een hoop gedoe met hamers, een stukje blik en een 12-kilo ‘kluit’ verder is het eerst tijd om het gat wat groter te maken en dat stukkie blik erin pas te maken:

En dan eerst aanhechten, waarna er nog wat finessewerk met een 1/4lb. Peddinghaus bolhamertje overheen kan:

En dan daarna van binnen en van buiten nog even netjes aflassen & afbramen, waarna je ongeveer dit hebt:

En dan natuurlijk nog een zooi primer erover:

De zakkers in die primer zijn inmiddels netjes op hun plek gezakt, dus ook dat vormt geen drama. Was het laatste restje in m’n laatste bus primer en dan krijg je het er niet meer op een gecontroleerde manier op. Maar het zit erop en niemand ziet het ooit terug als dit klaar is, dus lekker belangrijk

Als dat droog is kan er nog een laagje rallye-black over en dan is dit structureel weer gezien. Dan nog een klein gaatje in het schutbord even dicht knetteren, maar dat is simpel nu ik er op m’n gemak aan twee kanten bij kan. En dan natuurlijk daarna de hele handel aan pedalerie, draaipunten en terugstelveren netjes schoonmaken en met verse smering er weer in zetten. En nergens om, maar dat is dus voor het eerst in zeg maar 48 jaar (op een week of twee na, maar who’s counting?) en ‘t is er dus behoorlijk aan toe. Het oude vet is droog & taai geworden, dus daar eens wat aan doen is wel een goed idee. Ik was dus alleen weer eens 1x krabben met een schroevendraaier verwijderd van een meerdaagse saga in plaats van een uurtje werk, maar soit. Het moest duidelijk toch wel gebeuren.

Derk

Dat hele Fußhebelwerk van die 1602 was volgens mij sinds 1974 egenlijk nooit meer geserviced. De smeermiddelen die erin zaten waren compleet uitgedroogd en taai geworden of (voor het grootste deel) gewoon verdwenen. Dat loopt dus al jaren droog en dan krijg je dit soort gedoe:

Het asje van de hevel waar de terugstelveer op komt was bijna half weggesleten. Ook het oog van die hevel was nóg ruimer dan het vanaf nieuw al was (het is nooit spelingsvrij, maar het werd wel belachelijk):

Dus nu het uit elkaar ligt moet daar wel even wat aan gebeuren. Eerst het pedaal maar dan. Daar heb ik het weggesleten materiaal zo goed & zo kwaad als dat ging weer opgelast. Daarna de boel terug op maat vijlen en met een ijzerzaag de sleuf voor het C-clipje er weer in gemaakt. Daarna ziet het er zo uit:

Dat geheel heb ik nog wat nabewerkt met een fijn schuurpapiertje en nu is dat wel weer bruikbaar. Gelukkig, want een intact pedaal vinden is niet zo heel makkelijk. Dit is natuurlijk weer standaard slijtage omdat bij veel van die 02tjes hier veel te weinig of helemaal niet naar omgekeken wordt. Zeker als ze boven de 5 jaar oud zijn gekomen. Dat is in dit geval 43 jaar terug, dus och.

Het oog van de veerhevel heb ik ook maar opgelast en terug naar (dichtbij) z’n oorspronkelijke maat uitgevijld:

Dat is allemaal niet perfect, maar dat hoeft ook niet: dat was het nieuw ook al niet. Het is wél enorm veel beter dan het was. Dat is dan toch weer meegenomen.

Dat rechthoekige gat onderin de pedalenbak is voor het in- en uit kunnen bouwen van de pedalen zonder die bak eruit te moeten halen. Oorspronkelijk gaat daar een strookje tape over en dan het isolatieschuim, maar dat is niet echt lekker werkbaar. Ik heb daar een blikken service-dekseltje voor gemaakt. Als alles terug in de auto zit kan dat erin geklikt worden en dan van binnen en van buiten met een streepje kit worden gesealed. Dat wordt geheid beter waterdicht dan de vergane glorie die eronder hing. En dan kan zo’n pedalenbak ook veel beter overleven.

Wat betreft het rempedaal en het gaspedaal is er buiten schoonmaken en opnieuw smeren geen werk meer aan. Om alles meteen weer netjes fris te laten ogen ga ik nog wel de armen van de pedalen even schuren en spuiten nu ze er toch naast liggen, maar dat is ook zo gebeurd.

Kortom, er zit wat werk in het opknappen van die pedalentoestand, maar dan wordt het ook wel weer wat. En het was er ook eigenlijk wel aan toe.

Derk

Dat is weer mooi opgelost zo zeg. En vlot ook, scheelt wachten.

Alle onderdelen van de pedalenset liggen in pricipe weer klaar voor montage, maar de verf zal eerst moeten drogen. In de tussentijd dus nog maar eens een gaatje in de koets hersteld. Stelde niks voor eigenlijk, gewoon een roestgaatje precies daar waar vroeger de isolatiemat buitenop tegen het schutbord geklemd zat. Die grap heb ik aan de rechterkant ook al gehad en nu kon ik er links ook eindelijk goed bij. Dus wederom de gebruikelijke ongein…

Gaatje.

Rommel uitgesneden met een reciprozaagje:

Plaatje op maat gemaakt:

En dan erin hechten:

Aflassen tot de boel netjes lichtdicht is (want dan is het ook waterdicht) en dan afbramen:

Iets van verf erover, in dit geval zinkspray want dat heb ik nog wél in huis:

En dan heb je ineens weer een gat minder. De rest is nu droogtijd, afwerklaagjes erover aan de binnen- en buitenkant, isolatie terug op z’n plek vastzetten en dan een fijne ‘cold snack’ erbij om ‘t te vieren.

Derk

Het rubber hulsje waarmee de aanvoerleiding naar de gevercilinder van de koppeling aangesloten wordt heeft het begeven. Logisch, blijkt, want dat ding is nog de originele montage anno 1974.

Afijn. Ik kan kiezen tussen een nieuwe cilinder, en revisieset met name om dat rubber hulsje te wisselen, of beide en dan de nieuwe eronder en de oude gereviseerd op voorraad leggen. Moet ik ‘s even naar kijken wat wijs is, maar vermoedelijk wordt dat de laatste versie: dan heb je een nieuwe cilinder en een goeie gereviseerde op voorraad. Dat kon wel eens verstandig worden, want het wordt er na een jaar of 46 sinds einde productie niet makkelijker op om dergelijk spul te scoren. Dan moet je je dus een beetje gaan indekken wat dat betreft.

Nou ja. We zien wel, ik zal eerst de pedalen eens terugzetten in het reeds terug onder de auto gebouwde bakje. Die zit met een dubbel strook 3M kneedkit ertussen weer onder de auto geschroefd. Dus dat gedeelte is in ieder geval geregeld. Pedalen er weer in en dan verzinnen wat ik met die koppelingscilinder ga doen en dan wordt het wel weer wat.

Derk

De pedalen zitten er weer in. Dat loopt allemaal weer prachtig soepel en zonder gepiep en geknars. Kan ook niet echt anders natuurlijk. Het was wel een vechtpartij om alles erin te krijgen overigens, maar het ergste is het treiterige veerklemmetje waarmee de stang vanaf het rempedaal op het stangestelsel achter de bekrachtiger wordt gezet. Daar kun je dus met een haakje goed bij om dat klemmetje eruit te trekken, maar er weer ín is echt een probleem. Je kunt er namelijk zo goed als niet met je handen komen zolang de motor erin ligt. Nou ja, na een gigantische hoop getreiter & bijzonder lelijke taal zit dat gigantisch strakke k*tklemmetje er weer op.

Dan heb je nog het gedonderjaag om het ‘vaste’ oog van de veer van het koppelingspedaal weer vast te zetten. Dat oog zul je compleet uit moeten draaien om de veer erop te haken en daarna moet-ie weer helemaal ingedraaid worden. Maar dat gaat met twee ontiegelijk slecht bereikbare moertjes aan de buitenkant, op een waardeloze plek net voor het schutbord. Gedoe, dus. Maar ook dát zit.

Het gaspedaal is wat makkelijker, maar dat moet gewoon ook met twee personen. Iemand houdt binnen het pedaal op volgas, dan trek je de gasstang naar beneden (ook volgas dus) en dat haak je dan weer aan elkaar op het armpje onder de auto. Die zit gekneld op het pedaalstangetje, dus daarna is het de kunst om met het hele spul tegen de veren in getrokken het knelboutje weer vast te trekken. Als alles weer afgemonteerd is, inculsief de matten en het gasplankje, kun je bovenaan de gasstang de boel nastellen om zeker te weten dat je het volle bereik hebt. Dat komt dus later pas.

Nu kan langs de buitenkant de hele handel verder afgekit worden en dan is het wachten op spullen om er weer een niet-lekkende gevercilinder voor de koppeling in te kunnen zetten. Dat wordt, naar verwachting, dinsdag geleverd. En dan kan de boel dus eindelijk afgebouwd worden, de koppeling opnieuw afvullen en ontluchten etc. enz. usw. en dán is het eindelijk ook eens een keer klaar.

Voorlopig.

Derk

Mag ik je deze aanraden?

https://www.hbm-machines.com/producten/gereedschap-en-toebehoren/tangen-en-scharen/hbm-profi-400-mm-3-delige-lange-griptangenset?utm_source=google&utm_medium=organic&utm_campaign=surfaces-across-google&gclid=CjwKCAiA6seQBhAfEiwAvPqu15YxNKSxqq4PWQt8-Y4cRHeWFXgv5J0TCuR372j6LLNS1Ba0iY7cNxoC-FsQAvD_BwE

O maar met een tang kon je er ook niet bij. Uiteindelijk is het met een combinatie van anatomisch weinig verantwoord draaien & kantelen met m’n pols en een boel gefrut met een schroevendraaier gelukt. De enige manier om er met wat dan ook comfortabel bij te kunnen is met het blok ernaast.

Het ligt ook aan het soort klemmetje hoor. In plaats van een C-clipje of een seegerringetje zat er een bajonet-clip op:

Waarvan je dus de achterkant in moet drukken terwijl je het hele gevaarte op het asje schuift. Da’s prima, maar die clip zit op een plek waar je met geen mpgelijkheid fatsoenlijk kunt komen én dan dat klemmetje manipuleren. Never mind dat je kunt zien wat je doet. Gewoon bloedirritant & niks anders aan te doen dan net zo lang door etteren tot ‘t ding weer zit.

Derk