Van de voorpagina

TechnoClassica Essen 2022: Op koers voor de toekomst?

Na 3 jaar wachten ging er weer eens een ploegje van het Citroën-Forum naar Europa’s grootste oldtimerbeurs, de TechnoClassica in het Duitse Essen. Een dagje rondbanjeren tussen mooie auto’s en en passant een goede indruk opdoen van wat er zoal te koop is, wat “de markt doet” en of er innovaties zijn die de moeite waard zijn.

Essen was echter een beetje anders dan voorheen. Gingen we voorheen graag op de persdag de beursvloer verkennen omdat je op andere dagen anders over de hoofden kon lopen, dit jaar kwamen we op vrijdag en was het, ehhh…, rustig.

Om te beginnen hadden “de grote drie van Duitsland” al aangekondigd dat ze dit jaar geen stand zouden neerzetten. Geen Mercedes-Benz, BMW of VW fabrieksstands dus. En ook Opel, tegenwoordig onderdeel van Stellantis, was afwezig. Daarmee kwamen er gelijk 3 hallen leeg te staan. Het opvullen van de gaten was maar deels gelukt. Niet alleen omdat het aantal clubs met een vertegenwoordiging tegenviel, maar ook omdat de Engelse handelaren door Brexit massaal weg zijn gebleven. Dan krijg je dus onaangeklede hallen met meer ruimte tussen de stands. Daarnaast viel ook het bezoekersaantal tegen, zo’n 20% minder dan voorheen. Brexit, Covid en 3G regels, vermoeden wij. Desondanks lag de omzet in verkochte auto’s op ongeveer hetzelfde peil als in 2019.

Toch was er echt wel wat leuks te zien én ook het aantal Citroëns viel dit jaar niet tegen. De staat en daarbij gevraagde prijzen voor de aangeboden wagens soms wel… Zo stond er een originele Nederlandse HY, een bijzonder “mobiel ziekenhuis”-model, voor 52.000 euro. Voor dat geld zouden wij een topexemplaar verwachten. Geen dicht gesmeerd, slecht gespoten en vooral slecht afgewerkt busje. Dikke tegenvaller dus.

50.000 euro voor een erg mooie DS20 Break is ook vrij normaal in Essen. Jammer van het verkeerde model toerenteller dan weer. Tja, voor 50 mille kun je niet alles verwachten kennelijk? De ’68-er DS Familiale vonden we een betere deal. 45.000 euro is nog steeds een bak geld, maar deze auto klopte wel op alle punten. Dat gevoel dat alles klopte hadden we bij een ‘77-er CX toch minder. Die was voor net geen 20.000 euro toch echt te duur voor wat het was… Eigenlijk was de zwarte DS21 “Confort” voor 29.000 euro de beste “aanbieding”, al was het jammer dat de B- en C-stijl van Pallas afwerking was voorzien.

Naast Citroën wederom Porsches. Veel Porsches. En vooral hele dure Porsches. Een vroege 911, in originele staat uit de USA, voor 211.000 euro. Wij vragen ons dan wel af waar we met z’n alleen mee bezig zijn. Dat gevoel kregen we ook bij een VW T1 ‘spijlbus’ ambulance voor 145.000 eurootjes.

Die soms exorbitante prijzen hebben nog wat andere nadelen: veel van die hele mooie en dure auto’s worden als investering gekocht, en er wordt niet of nauwelijks meer mee gereden. Niet rijden, dan gaat er niets stuk en worden er dus ook geen onderdelen meer voor gekocht. Ergo, de omzet van onderdelenhandelaren daalt en voor de fabrikanten van onderdelen valt er ook minder en minder te verdienen. Slechte zaak, vinden wij. De markt is gebaat bij omzet: omzet aan onderdelen, aan verzekeringen en deelname aan rally’s en events. Het lijkt allemaal leuk dat wat je hebt veel geld waard is geworden, maar wat heeft dat voor gevolgen voor de toekomst?

Daarnaast zien we dat iemand die zo’n auto als investering koopt niet per se een liefhebber is. Hij/zij kijkt anders naar zo’n auto. Het moet renderen, het moet mooi zijn en goed glimmen. Dus zie je in Essen hoofdzakelijk glimmende auto’s, strak in de lak en vaak nieuwer dan nieuw. Lijkt mooi, maar het is ook zielloos geworden. Het verleden, het leven, is er uit gerestaureerd en dat is echt jammer.  Er was één uitzondering: Kienle Automobiltechnik liet een stand vol prachtige 300SL’s zien, allen met patina in de vorm van een deukje, lakdingetje, of een mooi origineel interieur. Technisch helemaal gedaan en up-to-date gemaakt met de juiste onderdelen, maar niet te mooi. Zo zien wij ze graag. Hoe mooi zou het zijn als er meer aandacht komt voor patina en een auto gekocht wordt als gebruiksartikel in plaats van investering? Die vraag hebben we ons vaak gesteld tijdens deze toch wat tegenvallende beurs.

Tekst & foto’s: waterman

De echte Mavis?

een wat?

Mavis is de naam van de special op de laatste foto:

Ook al viel het de verslaggever tegen, voor de verslaglezer is dit een mooi verhaal. Bedankt!

Waterman, ik ben er ook geweest, op zaterdag mmet mijn oudste zoon en 2 DS-vrienden en ik had mijn indrukken van de beurd neit beter kunnen verwoorden dan jij. Helemaal mee eens. Desalniettemin een leuk uistapje en fijn dat het weer kon, ondanks de laatste paar dagen vd mondkapjesplicht in D.

Dank voor de leuke opmerkingen

Mooi geschreven, maar ik hoor het alweer. Er is sinds zes jaar geleden toen ik er voor het laatst was gewoon helemaal niets veranderd. Veel te veel Porsches was toen ook al zo, en veel te hoge prijzen voor matige auto’s. High profile restauratiebedrijven waar wij niet snel heenstappen die hun kunnen aanbevelen. Maar voor mensen die zelf interesse hebben in restauratie, is er weinig te halen. Het lijkt op een mix tussen oldtimers en miljonairsbeurs.
Maar überhaupt is de oldtimermarkt in Duitsland altijd al duurder geweest dan hier.