Jeroen Simons schreef:

Maar over een tijd (denk 30 jaar?) ziet men dat niet meer omdat alle auto’s dan wit of zwart zijn, minstens 3 meter breed en twee meter hoog om alle accu’s en rijhulpondersteuning te herbergen en nog minder glas dan nu hebben om je nog beter te kunnen verstoppen voor je mede weggebruiker.

Pffffffffffffffff…… zucht…

Niet te diep zuchten, Waterman.
Het gaat gewoon gebeuren.

Wat een flauwekul zeg.

Jeroen drukt het extreem uit, maar met de essentie van zijn post ben ik het wel eens. Het fenomeen auto is al langer bezig van een statussymbool naar een vervoermodus te verschuiven. Oftewel, het bezitten van je glimmende trots wordt steeds minder relevant omdat het meer en meer een van de mogelijkheden wordt voor je momentane vervoerbehoefte.

Ik zie dat vooral bij de jongeren; die gaan liever met het publieke transport omdat ze die reistijd aan andere, voor hun relevantere zaken kunnen besteden. En die insteek zie je ook bij steeds meer chauffeurs. Meer en meer zijn niet met het autorijden bezig, maar met andere zaken.
Gisteren nog in Hilversum. Ik reed achter een auto en de bestuurder was heel druk in gesprek met zijn passagier. Zo druk dat hij het niet nodig vond om rechtsaf aan te geven. Een automobilist die rechts stond te wachten tot hij was gepasseerd ging hiervan over de zeik. En naar mijn mening terecht.
Ergo, het autorijden en genieten van ‘de machine’ is een beleving die aan het uitsterven is.

Om terug te komen op de topictitel. Voor mij is het dezelfde vraag of een Renault 14, Talbot Horizon of Fiat 127 een klassieker wordt. Auto’s die de tand des tijds vrijwel niet hebben overleefd. Tijdens hun bestaan waren ze de dertien in een dozijn die stilletjes uit beeld zijn verdwenen en in de vergetelheid geraakt.
Als ik er eentje zie dan roept dat bij mij als ouwe lul jeugdherinneringen op. Wie die auto’s niet bewust heeft meegemaakt zal er niet door geraakt worden. En ik vermoed dat dat emotionele aspect in belangrijke mate bepaalt of een auto een klassieker wordt of niet.
Naast natuurlijk het hypen wat bijvoorbeeld bij de E-type gebeurt.

wimb schreef:

Jeroen drukt het extreem uit, maar met de essentie van zijn post ben ik het wel eens. Het fenomeen auto is al langer bezig van een statussymbool naar een vervoermodus te verschuiven. Oftewel, het bezitten van je glimmende trots wordt steeds minder relevant omdat het meer en meer een van de mogelijkheden wordt voor je momentane vervoerbehoefte.

Ik zie dat vooral bij de jongeren; die gaan liever met het publieke transport omdat ze die reistijd aan andere, voor hun relevantere zaken kunnen besteden..

Ja, die beweging is er. Maar vooral in en rond de stedelijke gebieden. Daarbuiten, op wat wij “het platteland” noemen, is autobezit onder jongeren sowieso echt nog een ding waar je naar toe werkt en leeft. Ik kom veel in die gebieden en ken veel van die jonge gaste, zoons en dochters van vrienden en kennissen. Stuk voor stuk kunnen ze niet wachten tot ze een auto hebben, en als die er is blijft ie misschien een week standaard voor ze in de weer gaan met velgen, uitlaten, enz enz. Zij kijken met andere ogen naar ons stedelingen die in hun ogen “denken dat heel NL een aangeharkt park met knotjeslullen moet worden”… Daarnaast zijn de alternatieve vervoersmiddelen daar zo beperkt dat men hoe dan ook de auto nodig heeft. Dit zorgt er in die gebieden mede voor dat de auto nog steeds een belangrijk deel van ‘t leven is.
Dat de autocultuur aan het veranderen is, ja dat is duidelijk en onvermijdelijk in deze tijd. De boute manier waarop de voorganger J.S. hier een “grijze” toekomst schetst, zoals hij vaker doet, daar geloof ik niet in.

Nog even over de G-typen: natuurlijk zijn dat klassiekers, net als de 127, de Sud en de R14. Het zijn alleen geen waardevolle klassiekers geworden. Eigenlijk zou dat de topic titel moeten worden: worden de Gs en Gsa waardevolle klassieke auto’s. Ik denk van niet.

waterman schreef:

Zij kijken met andere ogen naar ons stedelingen die in hun ogen “denken dat heel NL een aangeharkt park met knotjeslullen moet worden”… .

dus dat!

waterman schreef:

Eigenlijk zou dat de topic titel moeten worden: worden de Gs en Gsa waardevolle klassieke auto’s. Ik denk van niet.

Inderdaad.

Leuk dat dit topic weer opleeft. Een klassieker is niet zomaar iets ouds; het is iets ouds dat nog steeds gewaardeerd wordt

Precies, zoals je moeder.
Maar die brengt, net als de GS, natuurlijk helemaal geen klap op.

waterman schreef:

worden de Gs en Gsa waardevolle klassieke auto’s. Ik denk van niet.

Voordeel is wel dat beginnende liefhebbers met minder geld ook een kans krijgen in een klassieker te rijden en ervaring op te doen met onderhoud van zulke auto’s. De DS en Eend zijn inmiddels erg prijzig geworden.

Dat is zeker een voordeel. Ik heb sinds een half jaartje een Volvo 164 en ik kan je zeggen dat na de zeer betaalbare aanschafprijs met name de betaalbare onderdelen echt een verademing zijn.

Sleutelen aan zo’n Volvo is ook soms een verademing vergeleken met een DS!

Dat heet progressie.
Van blokkendoos via Mecano en Volvo naar de hogere echelons zoals Citroën.