Bij mijn weten zit het anders.
Een aircobedrijf kan alleen nog maar koudemiddel kopen als hij een (STEK) gecertificeerde monteur heeft. Voorts moet hij een balans-boekhouding bijhouden van het gebruikte koudemiddel.
Als hij dan een auto langskrijgt waar geen koudemiddel meer in zit, heeft hij een balans probleem.

Met vacuum trekken kun je geen lekkage vaststellen, dat kun je alleen met overdruk.
Dat er bedrijven zijn die toch op die manier werken, is me bekend.

Groet,
JW

Leg mij uit hoe je een balansboekhouding voor koelmiddel moet voeren als het businessmodel is: airco leeg, garage vult hem. Garage moet aantonen wat er met het koelmiddel gebeurd, ergo: waar stop je het in. Dat moet je bijhouden. Een balansboekhouding is: je verkoopt 1 accu en je neemt 1 accu in.

Voorbeeld: de aircodruksensor van m’n Mercedes gaf de geeft, dus ik naar de garage. Systeem leeggehaald, komt 510 gram R134a uit. Nieuwe sensor er in, systeem vacuüm getrokken, half uur laten staan, controle onderdruk, systeem vullen. Echter, er kwam 510 uit en er moet 590 in. Ik betaal voor het vervangen van de sensor en ik betaal voor 80 gram koudemiddel. Systeem afpersen is niet nodig, er is in 10 jaar tijd enkel 80 gram “verdwenen”. Niets aan de hand. Garage verkoopt en factureert mij 80 gram en schrijft op dat ie 80 gram in mijn Mercedes heeft gestopt. Gaat ie volgende week stuk en loopt ie leeg? Verkoopt en factureert ie 590 gram, schrijft ie dat op en klaar.

Nog even over STEK: omdat R134a, waar nu de meeste airco’s nog mee gevuld zijn, een F-gas is heb je een F gassendiploma nodig. Geen STEK. Het ouwe STEK diploma kun je ook niet meer omruilen voor een F gas diploma, dat kon vroeger wel. Daarnaast moet het bedrijf zelf aan de BRL-100 voldoen.

Overigens, koelmiddel kun je ook gewoon online bestellen. Amazon verkoopt het.

https://www.amazon.nl/Motffsa-Automobiel-Airconditioning-Milieuvriendelijke-Waterfilter/dp/B0B2LN4CD2/ref=sr_1_5?crid=3KKXHFRIFMYC1&keywords=r134a+koelmiddel&qid=1656848626&sprefix=R134,aps,65&sr=8-5

Als je er 510 gram uithaalt, terwijl er 590 gram in hoort te zitten, wordt dat als “normaal verlies” beschouwd, er daarbij van uitgaand dat die vorige vulling niet kort geleden gedaan is.

Maar als je systeem vervolgens lek gaat, mag hij er niet zomaar weer 590 gram instoppen.
Dan moet er eerst naar dat lek gezocht worden, dat moet opgelost worden, en vervolgens moet dat gecheckt worden.

Daarbij is vacuum trekken geen goede methode, om meerdere redenen.
Vacuum trekken is immers bedoeld om de lucht uit het systeem te trekken, en restvocht.
Wat je daarbij vaak ziet is dat je niet tot diep vacuum kunt komen, en dat vacuum ook niet blijft staan, juist door dat restvocht.

Terug naar het oorspronkelijke verhaal: ik blijf denken dat het alleen vacuum trekken en vervolgens “voor een zomertje vullen” van het systeem, niet de juiste aanpak is.
Technisch gesproken niet, maar ook niet als je kijkt naar de bedoelingen van de huidige MAC Richtlijn en wetgeving.

En dat je koudemiddel on line kunt kopen, is al jaren lang een kwalijke zaak.
Maar ja, cowboys zijn er nu eenmaal….....

Groet,
JW

De mac-richtlijn is alleen van toepassing op nieuwe auto’s. Sterker nog, deze is alleen van toepassing op het verkrijgen van een typegoedkeuring op een nieuw model in de EU.

Kun je mij de regelgeving laten zien waarin zwart op wit staat dat een garagehouder met BRL-100 certificaat en f-gassen diploma een leeg systeem niet “zomaar” mag vullen en hoe de handhaving daarop geregeld is?

Met verbazing lees ik dit, zijn de MAC richtlijn en de F-gas verordening zó “verworden”?

Eind vorige eeuw was er het Kyoto protocol betreffende broeikasgassen. Dat is door Europa opgepakt middels het ECCP 2000 programma, dat resulteerde in het opzetten van de F-gas verordening. Daar ben ik heel intensief mee bezig geweest, een paar dagen in de maand zat ik daarvoor in Brussel. Daarbij heeft het gebruik van de toen zeer strenge STEK regels een grote rol gespeeld, het zou de leidraad worden voor alle acties in de lidstaten. Uiteindelijk is dat toen, in een compromis wat afgezwakt, er werd iets meer aan de lidstaten overgelaten om er inhoud en uitvoering aan te geven.
Mede onder druk van ACEA is daar toen ook de MAC richtlijn van “afgesplitst”, maar dat verminderde niks aan het parool dat R134a uitgebannen moest worden. Daarvoor in de plaats kwamen toen CO2 en met name R1234yf in MAC’s.

Leidend is dus volgens mij nog altijd de F-gas verordening, met daarin harde regels hoe er omgegaan moet worden met onder andere R134a.
Maar ik moet toegeven dat ik niet precies weet wat de actuele status daarvan is, imk zit nu eenmaal niet meer in dat circuit.
Ik ga de komende dagen nog wel de huidige F-gas Verordening en de MAC rischtlijn nog eens doorlezen en zien of daarin fundamentele veranderingen aangebracht zijn, die veel meer “vrijheid” geven dan destijds bedoeld was.
Het zou mij verbazen eerlijk gezegd, zeker gezien de huidige druk die er is in het Klimaat dossier.

Wordt vervolgd, wat mij betreft…

Groet,
JW

Ach, als je ziet hoe met de andere richtlijnen omgegaan wordt…

Europese Richtlijnen worden omgezet in Nationale wetgevingen. En vervolgens is het aan die staat hoe dat dan gecontroleerd wordt.
Verordeningen zijn direct wetten, en moeten uitgevoerd worden door de lidstaten.

Maar het is net als met andere zaken: hou je je alleen aan wetten als ze gecontroleerd en bestraft worden?
Of gedraag je je als fatsoenlijke burger, die sancties alleen maar als “ultimum remedium” beschouwt, en probeer je je er gewoon aan te houden?

Groet,
JW

Een overheid die wetten maakt dient de controle en handhaving van die wetten net zo goed te regelen als de wet. Zo niet dan is de wet een papieren tijgerwet. Maar nu wordt het politiek en dat gaan we hier niet doen.

Terug on topic

Volgens de F-gas verordening : Info van de STEK voor mobiele installaties:

De hieronder beschreven procedures zijn de minimale eisen. Afhankelijk van de installatie en
omstandigheden kan het noodzakelijk zijn om de beschreven procedure uit te breiden

Een koelinstallatie met een totale hoeveelheid koudemiddelvulling, die kleiner is dan drie kilogram, moet na de drukbeproeving op een absolute druk kleiner dan 270 Pa worden gebracht. Daarna moet, met stilstaande vacuümpomp, de bereikte druk gehandhaafd kunnen blijven gedurende minimaal een half uur. Vervolgens kan de koelinstallatie worden gevuld met het koudemiddel dat in de koelinstallatie wordt toegepast.

Het is dus niet illegaal een niet lekkende installatie na een vacuum test en zonder druktest te vullen.

Maar: Er staat wel dat als er een vermoeden van lekkage is er een druktest moet gebeuren om de lekkage te vinden.

Dan kom je met de vraag “wat is een acceptabele lekkage”:
Ik vind daarbij dat het maximum 40 gram per jaar per systeem is, of een maximum lekkage van 10% per jaar, het laagste geld.  Er wordt daarbij vanuit gegaan dat een goede installatie tussen 2 en 8% per jaar, gemiddeld 5% verliest. ( Duitse gegevens, volgens de Europese richtlijn, sorry geen Nederlands gevonden zo vlug). Hoe groter de installatie, hoe strenger de eisen.

Dus:En airco vullen die binnen een jaar de helft verliest mag niet zonder een goede lektest etc.
Maar een airco vullen zonder lektest als het verlies zoals bij Waterman 80 gram is in 10 jaar met een vacuum test is volkomen correct: zeg maar 13% in 10 jaar wordt niet als “lekkend” beschouwd.

Citroensmgz schreef:

Dus:En airco vullen die binnen een jaar de helft verliest mag niet zonder een goede lektest etc.

En dan de vraag: op straffe van wat en hoe wordt er op gecontroleerd?

Kijk eens in het Staatsblad, 2015, nr 356, van 30 september 2015.

Daar staan een heel lange rij “verboden” in over de F-gas regeling.
Het overtreden ... is zowel een milieudelict als een economisch delict.
Controle: Zowel door ITL en “de burgemeester” d.w.z de politie etc.
Het wettelijk kader is er wel degelijk.
De handhaving zal nog wel meevallen, maar de straffen op dat soort delicten kunnen redelijk hoog zijn. Dat begint met een ongemakkelijke boete.

Genoeg over dit onderwerp ?

Voor alle duidelijkheid: ik heb de aircopomp, de condensor en de droger al vervangen omdat die slecht waren. Het systeem was lek, want helemaal leeg. Na vervangen van genoemde onderdelen is de boel gevacumeerd en bleek het systeem nog steeds lek. De boosdoener is de slang tussen condensor en droger en die staat er ook wel om bekend. Die slang heb ik provisorisch gerepareerd en met een volgende vacuüm test wil ik zien if het systeem nu wel vacuüm houdt. Indien zo, dan vervang ik die bewuste slang voor een nieuwe, waarna het lek officieel gevonden en gerepareerd is en daarna kan dan het systeem gevuld worden. Op die manier voldoe ik en het aircovulstation aan de (minimale) wettelijke eisen.

En nu weer over de BMW.

Als je systeem alleen nog dat probleem heeft, kom je vermoedelijk weg met die vacuumtest.

Bedenk je daarbij wel wat ik eerder schreef: als hij z’n vacuum niet goed houdt in dat half uur waarmee hij op vacuum moet blijven, zou dat zeer wel kunnen komen door het vocht way loskomt in het systeem.

Het beste blijft in zo’n geval: een test met droge N2 onder druk.
Als ‘ie dan op druk blijft, heeft dat als bijkomend voordeel dat er gelijk wat vocht opgenomen wordt in die N2.

Overigens, nog even ter aanvulling op wat eerder geschreven werd over de MAC richtlijn: daarin staat in artikel 6.3 wel degelijk dat er eerst gerepareerd moet worden als er wat lek is:

Klimaatregelingssystemen waaruit een abnormale hoeveelheid koelvloeistof is gelekt, worden door verstrekkers van diensten voor service of herstelling van die systemen niet met gefluoreerde broeikasgassen gevuld voordat de noodzakelijke herstelling is voltooid.

Groet,
JW

Tja, geen enkele aircovulboer zal je systeem vullen als het vulapparaat tijdens het vacumeren al aangeeft dat het systeem lek is. Zoals bij mijn auto het geval is. Maar zodra de boel gefixt is en er gewoon een kwartier tot halfuur vacuüm op blijft staan gaan ze vullen, want dan geldt het dus als gerepareerd.

BMW gebeld voor zo’n slangetje: kost nog geen 60 euro inclusief. Als ik dat eerder geweten had… Maar goed, die is er morgen, dus morgen meteen met de nieuwe slang erop maar een poging wagen.