Mooi werk weer.

Klinkt als een gat wat nodig was bij de oorspronkelijke fabrieksbehandeling van het plaatwerk.

Kan goed zijn. Een paar centimeter verderop zit er in elk geval nog een, veel groter en met een stalen bajonet-dop erin gekit. Precies zoals ik van de 1602 gewend ben. En daar zijn die grote gaten voor het uit laten lekken van de koets na het kataforesebad. Dit gat was ongeveer zo groot als een twee-euro-munt en was vanwege het wegroesten van de rand groot genoeg geworden om er zo’n joekel van een antieke zilveren rijksdaalder vrij doorheen te kunnen laten vallen, maar waar dat gat voor nodig zou moeten zijn bij de productie weet ik niet precies.

Mogelijk zijn die kleinere gaten voor de locatiebepaling nodig als het frame van de carrosserie in losse delen ingeklemd wordt voor het lassen, zoiets dergelijks. Dat is dan het enige wat ik zo snel zou kunnen bedenken. Ook omdat die afgedopte gaatjes echt overal voorkomen, maar nergens waar ze echt logisch zijn voor bijvoorbeeld kabeldoorvoer. Er gaan in de fabriek in ieder geval heel wat van die plastic dopjes in zo’n koetswerk om de boel dicht te maken.

Derk

Veel is inderdaad voor ontluchten, beluchten en leeg laten lopen.

En misschien volgt de maat wel uit welke pons handig beschikbaar was of waarvoor de dopjes het goedkoopst dicht te maken zijn…

Dat lijkt me uiterst waarschijnlijk, maar je houdt bij het klemmen van een werkstuk eigenlijk altijd een paar delen over waar wél spanning in het materiaal zit en waar je niet gewoon al een handige plek voor een klem ter beschikking hebt. En tooling heeft ook wel eens z’n eigen beperkingen. En misschien zijn er nog gaten bij die voor andere versies van dezelfde bouwreeks wél een toepassing hebben.

Maar goed: dat gat zal wel een doel gehad hebben voor BMW, maar niet voor mij en dus gaat het er verder zonder. Zodadelijk nog maar een gat ter hoogte van een kriksteun dicht knoeien, want nou wordt het geinig om er een beetje vooruitgang in te houden

Derk

Goed, plaatje twee komt voorzichtig steeds dichter in de buurt van wat we nodig hebben. Het is een beetje een tijdrovertje omdat er nogal wat profilering in gemaakt moet worden én omdat het oude plaatwerk eruit trekken met enige nauwkeurigheid moet om te voorkomen dat er een compleet nieuwe kriksteun in moet. Dat zou zonde zijn, want die is gewoon prima in orde, alleen de huid van de dorpel is aangetast.

Eerst dus maar met het oude plaatwerk nog in situ aan een vervangend stuk plaatwerk begonnen. Dat heeft wat voeten in de aarde, maar dan komt er op een gegeven moment zoiets als dit uit als ruwe schets:

Daarna begint het gelazer met het verwijderen van de oude huid met zo min mogelijk schade aan het binnenleven van die kriksteun. Voorzichtig insnijden met de flex, her en der een puntlas wegkappen, kleine stukjes die toegang verhinderen eruit villen en dan verder. Totdat je de ruwe omtrek van het vervangende plaatje eruit hebt:

En dan is het straks een kwestie van het gat & het stuk plaat op elkaar aanwerken, gaatjes maken voor een zooitje proplassen, de boel schoonmaken voor het laswerk en dan weer stoken tot ‘t weer een degelijk geheel is. Kortom, het is nog niet klaar in dit hoekje maar het schiet inmiddels heel aardig op.

Derk

Het past!

Het vervangende stuk blik is, na enig herstel van overtollige snedes omdat je soms niet langs onderrliggend materiaal kunt, inmiddels aangehecht. Nu maar eerst eens eten en dan de boel aflassen. Maar dit wordt ook weer redelijk netjes. En dat terwijl de hele handel straks onzichtbaar achter een kunststof kap verborgen zit…

Derk

Ennnn weer een mottige plek minder

Dat was wel even vechten. M’n ouwe lasapparaat is nogal sleets en onder de omstandigheden waarin dit erin gestookt moest worden geeft het draadtransport nog meer problemen dan anders (nog daargelaten dat er toch ook al een ondode toorts op dat ding zit). Dat spat natuurlijk als een malle met zo’n knipperende vlam en dat is dus *niet* leuk. Zeker niet als je onder zo’n dorpeltje niet veel ruimte hebt om jezelf te laten. Eigenlijk wordt het ook gewoon tijd om een wat fatsoenlijker bruikbaar MIG-toestelletje op te snorren, al was het maar voor je eigen veiligheid. Die rondstuiterende lasspetters zijn gigantisch vervelend en dat is gewoon niet nodig - of in ieder geval niet zo erg als nu.

Maar ook nu weer: de aanhouder wint. Ik heb dus meteen dat lasapparaat toegesproken met ‘waar denken wij mee bezig te zijn’, ‘m om z’n rij- en kentekenbewijs gevraagd en ‘m een stevige bekeuring geschreven. En áls dat ouwe geval dan eenmaal lekker doorstookt, dan werkt-ie als een malle

Dit stukje dorpel is weer knalhard en lekker sterk in ieder geval. Dat scheelt alweer. Maar eens zien wat het volgende gat wordt waar vers plaat in komt

Derk

Dat ziet er echt heel netjes en vrijwel onzichtbaar uit zo. Mooi werk weer! Lasapparaat: ik kan alleen maar zeggen dat de nieuwe generatie met inverter techniek geniaal is. En voor een paar honderd heb je een super unit.

Ik moet me er echt eens in gaan verdiepen. Dit ouwe ding werkt, maar ik heb er de laatste tijd zo regelmatig een stevige klus mee omhanden (met een ouwe 1602 en de neiging om dagelijks ook in stevig overjarige modelletjes rond te rijden) dat het eigenlijk tijd wordt om alleen al omwille van comfort en persoonlijke veiligheid eens een keer iets te gaan organiseren wat gewoon een tandje betrouwbaarder werkt. Waarschijnlijk gaat het dan ook een eind minder tijd vreten. Er zijn langzaamaan te veel voordelen aan iets waar je niet tijdens het lassen ook nog continu achteraan moet om ‘m aan de praat te houden. Halverwege een mooie vette lasrups. En op dat soort onmogelijke momenten.

Derk

Goed gereedschap…

Ik heb deze gekocht Derk.

https://kraaijkamp-lasmachines.nl/product/soldatech-mig-mag-160a/

Er zit standaard 0,8 mm draad in, ik gebruik hem met 0,6 mm draad. Het is een ongelofelijk goed ding voor dat geld.

Voor iets minder kun je bij HBM ook terecht:

https://www.hbm-machines.com/nl/p/hbm-230-ci-mig-inverter-met-digitaal-display-en-igbt-technologie

Inmiddels is de accubak ook klaar. Die was niet doorgeroest, alleen maar oppervlakkige roest. Kwestie van schoonmaken, behandelen en opnieuw in de verf. Eén kleinigheid heb ik er toch maar wel aan gelast: het koolstoffilter van het brandstofdampretoursysteem hangt met 1 boutje aan die accubak en dat boutje brak uiteraard. Uitboren ging niet, of althans, dat ging te lang duren. Dat stukje eruit snijden en er een nieuw hoekje weer in lassen en dan daar een 6mm gaatje in boren ging gewoon sneller… Komt van de ruimte waar je dan in ligt te worstelen en een klein laswerkje was gewoon minder geworstel. Dus dan maar op die manier. Omdat het kan, immers.

Binnenin de accubak staat de accu op een los plateau dat met vijf M6 moertjes op de bodem van die bak geschroefd is en dat ding was knalrood verroest. Oorzaak: accubeluchting niet aangesloten. Dan staat die batterij tijdens het laden (dus als je rijdt, zeg maar) lekker binnenin de auto te dampen en dan krijg je dat dus. Op de sloop heb ik een wél nog fris plateau gehaald én het ontbrekende knietje waarmee het slangetje vanaf de accu naar buiten wordt aangesloten. Dan werkt dat ook weer op de normale manier en heb je enigszins kans dat die accubak niet alsnog van binnenuit naar de vaantjes gaat. En met die acties is dat verhaal dus wel geweest. Als de Owatrol droog is her en der de boel nog in de verf en in de strijkkit en dan houdt dat nog wel een jaar of wat stand.

Derk

En deze avond maar eens besteed aan het voorbereiden van het laswerk aan de kriksteun linksachter. Daarna de beide voorste nog… Maar dat zien we dan weer. Dat is waarschijnlijk eenvoudiger. Ze zijn ook gewoon alle vier beschadigd door de auto onkundig te heffen zo te zien. Maar soit, het is op zich nog sterk en het kan gewoon gemaakt worden.

Achterin heb ik in laagjes van buiten naar binnen de maatbepalende onderdelen gemaakt en de rottigheid eruit gesneden. Dat ziet er dan ongeveer zo uit:

En dit zijn dan de voorbereidingen aan het moeilijke en/of maatbepalende materiaal dat er weer in moet worden gezet:

Er komen nog twee of drie stukjes blik bij waarvan ik maat & vorm gemakkelijk in het werk kan bepalen als dit er eerst eens in zit. En dat wordt een klein beetje spannend, want ter hoogte van de achterkant van de portieren zit er een schuim/plastic-sandwich antidreunschotje in de dorpel. Die dus geheid in de fik gaat vliegen en die er ook gewoon niet uit kan worden gehaald (never mind terugzetten). Dus daar moeten blusmiddelen in onmiddellijke nabijheid bij voorhanden zijn… Maar goed. Dat kan, die zijn er wel.

Als dit klusje geklaard is, zou in principe ongeveer de helft van het laswerk wat ik er voor de komende winter aan gedaan wil hebben wel zo ongeveer gezien moeten zijn. Maar er is altijd wel iets te vinden als je een BMW ‘van zekere leeftijd’ grondig begint te inspecteren, dus wie weet blijkt het pas een kwart te zijn.

Mogelijk zijn er nog klussen die ik met een degelijke vertragingsbehandeling een of twee jaar uit kan stellen en dan zit het er dik in dat dat eerst gebeurt. Is me met de Compact ook uitstekend bevallen, die is er in de winter die ik ermee gereden heb ook niet meer echt achteruit gegaan qua koetswerk. En het is ook wel zo dat je bij een auto van dergelijke leeftijd er een in enige mate op moet rekenen dat er af en toe een gat in valt. Zolang het niet echt beroerder wordt dan dit is dat allemaal niet zo heel erg.

Derk

Afijn. Die kriksteun open snijden is één ding, maar dan moet de boel weer dicht…

Eerst de vloer er maar weer in gestookt om iets te hebben waar de rest tegenaan gebouwd kan worden. Daarna de kant van de dorpel hersteld met een eindje 2mm strip en de kriksteun zelf hersteld met een omgezet stukje 2mm dik hoekprofiel.

Met dat allemaal weer op z’n plek eerst de huid van de dorpel maar eens hersteld.

En tenslotte nog een paar postzegeltjes erin om de laatste mottige hoekjes aan te vullen. Van die onzinstukjes waar je nauwelijks bijkunt en natuurlijk waar je tijdens het werk alsnog licht doorheen ziet komen waar dat niet hoort.

En met dat alles op z’n plek is ook deze hoek weer dicht en lekker degelijk. En m’n fles weldmix weer leeg… Maandag maar eerst een nieuwe halen dus.

De rest is in deze hoek nog een kwestie van de binnenkant afslijpen en de boel in de zinkspray hozen en dan kan er naar de volgende mottige plek omgekeken worden.

Derk