En dan volgt er een hele hoop gefröbel met hamertjes, een krimpmachine, passen, lijnen corrigeren, hamertjes, een waterpomptang, meer passen, kleine correcties, meer passen en dan uiteindelijk ben je op een punt dat je de laatste details er eigenlijk alleen maar correct in krijgt als het plaatdeel zich met wat rake klappen, gericht duw- en trekwerk en wat van dat soort gedoe zich naar de auto kan zetten. Kortom, tijd om de boel d’r in te hechten…

Daarna kun je dus nog wat correcties in lijnen, knikken en aanverwant gedoe uitvoeren - niet dat na installatie er nog vanalles aan moet gebeuren om de zaak zo dicht mogelijk bij de waarheid te krijgen, maar tussentijds en zolang het metaal nog ergens heen kan wat kleinigheden alvast op hun plek rossen is nooit verkeerd. En dan kan de boel er verder in gelast worden.

Dat maak je daarna eerst weer een beetje toonbaar en dan kan de sponning in model worden gezet, wat extra lasjes in te kant zetten voor het zeker weten/het lekkere gevoel, nog her en der een klap met een hamer enz. om vervolgens te kunnen besluiten dat ook de buitenkant er dan toch in ieder geval op constructief niveau weer in zit. Met behoud van de locatie van het wissergat en, zelfs dat, met behoud van de hoogtematen die ik vooraf genoteerd had

Ik heb er eens een oog op dichtgeknepen en de boel vanuit verschillende hoeken bekeken en dan ziet het er naar uit dat de lijn er nu weer heel aardig in zit. Er moet nog wel het een en ander met een tasje en een hamer aan gebeuren om de hoeveelheid plamuur verder te minimaliseren, maar in principe zit de hele handel er heel aardig in lijn en redelijk maatvast weer in. Waarmee de linkerkant qua laswerk in principe klaar is, het hoeft alleen nog maar mooi gemaakt te worden en er moet op een gegeven moment een wissergat weer in. That’s it aan deze kant

Dus dat betekent dat het langzaam ook tijd wordt om eens na te gaan denken over het lange lap wat er rechts nog in moet, maar dat is in ieder geval niet meer voor vandaag.

Derk

Ik ben wel een beetje klaar met de boel definitief in model kloppen. Er moet nog hier en daar een klein dotje plamuur in/op om de bewerkingssporen glad te maken, maar dat mag amper naam hebben. Tot zover ben ik er wel blij mee, het lijkt erop dat in ieder geval deze kant er goed genoeg in zit.

Derk

wat mooi om jou dit te zien maken! respect voor je kunde.

Ja, nou ja, wat heet kunde… Het gaat er anders behoorlijk ‘seat-of-the-pants’ aan toe hoor

Inmiddels heb ik de binnenkant rechts zover uit elkaar gezaagd, met daarbij het einde van m’n laatste reciprozaagblad. Daar moet ik dus straks eerst eens nieuwe voor gaan halen, maar goed.

Nu eerst weer een reparatiedeeltje zover pas maken en het gat eromheen pas maken, dan dat erin knetteren en dan verder met de buitenkant. Daarvan heb ik de puntlasjes in de rand wel alvast losgeboord, want dat moest in de hoek toch gebeuren om de binnenkant los te krijgen.

Het is overigens aardig dat je aan die puntlasjes kunt zien dat er bij BMW in de fabriek links en rechts verschillende mensen met een puntlasapparaat de boel aan elkaar stonden te stoken. De rechter helft heeft veel meer puntlasjes dan de linker helft en ook met een wat rommeliger patroon waarbij er wel eens een puntlas twee keer in gezet is, kennelijk om het ‘zeker te weten’. De geschiedenis van automobielfabricage gewoon ‘live’ voor je neus!

Het zou vandaag redelijkerwijs moeten lukken om de binnenkant erin te krijgen. Dat is ook maar een kleine reparatie uiteindelijk. De buitenkant is rechts wél nogal een lap, meer dan de helft van de onderkant sponning gaat eruit. Dat wordt dus iets spannender. Gelukkig heb ik links al een keer geoefend met een handzamer paneeltje, dus dat zou alsnog gewoon goed moeten komen. Kwestie van er ruim tijd & geduld voor uittrekken.

Derk

Geen paniek, Derk, de cola is nog niet op. Doe het op je gemak, mooi wordt het toch wel.

Afijn, de binnenkant zit erin:

En daarna kon de buitenkant er ook meteen wel uit, als was het maar om de achterkant van het binnenwerk af te werken:

Daarna heb ik eerst her en der de felsrand maar eens gerepareerd, want dat is iets wat je jezelf aandoet als je de lassen eruit boort. En dan kun je ook meteen het buitenste plaatwerk eens passen. Dat paste nogal netjes, dus na het een en ander aan fine-tuning heb ik ‘t maar eens in het eerder ontstane gat gehecht.

Daar heb ik her en der nog een klap met een hamer op gegeven en dan ook meteen maar de boel grotendeels afgelast. Alleen de knikken heb ik nog niet doorgelast, want dan wordt het moeilijk om ze nog te bewerken.

Helaas moest er net onder de hoek een klein stukje extra uit wegens merkwaardigheden aan de binnenkant, dus daar moet nog een heel klein strookje extra voor worden gemaakt. Nou ja. Het moet maar weer! In vergelijking met dat lap sponning stelt het net niks voor natuurlijk…

Verder is het dus morgen een rondje afslijpen, de boel definitief in model hameren, aflassen, dat weer afslijpen en dan nog wat afwerkdingetjes aan het metaal voordat er met plamuur weer een aalglad geheel van wordt gemaakt. Is nog genoeg om te doen, maar de vooruitgang is er. En ook aan deze kant heb ik alles weer op de juiste maten in de auto weten te krijgen, valt me dan toch nog weer erg mee. Het hele verhaal ligt ook bijna opvallend mooi in model, van een paar meter afstand lijkt het alleen maar kaalgeschuurd. Dat geeft dus goede vooruitzichten.

Dus. Nu eerst een poosje aan de lading en dan zien we later verder hoe dit afgewerkt moet worden.

Derk

Ongelofelijk, wat een mooie klus man.

En ondertussen verteld ie het alsof het allemaal nog niet echt naar zijn zin is… Hier kun je toch gewoon apetrots op zijn man.

Nou ja, ‘niet blij mee’... Het is meer een kwestie van dat dit nog steeds meer op overberekend APK-laswerk lijkt dan op het betere restauratiewerk. Het is straks niet dat je er veel van ziet, maar er zijn wel weer allerhande kleinigheden die verraden dat er iemand mee aan het werk geweest is. In dat opzicht blijf ik erbij dat ik nog veel bij kan leren. Niet dat dat ooit ophoudt natuurlijk, maar dat is weer wat anders. Het zit dus vooral in het verschil in ‘wat er kan’ en ‘wat ik kan’. Maar dat verschil overbruggen blijft een kwestie van oefening baard snor en zolang het bij elke poging iets makkelijker gaat en/of iets mooier wordt zitten we op het goeie pad.

Waar ik juist wél blij mee ben is dat het er in ieder geval in komt te zitten op een manier waar ik me na afloop helemaal geen zorgen meer over maak, technisch niet en cosmetisch ook niet. Want dat je her en der de handenarbeid eraan kunt zien zal me, als het allemaal uiteindelijk in ieder geval netjes geworden is, verder lekker in alle mogelijke rust aan mijn posterieur oxideren.

Inmiddels zit het laatste postzegeltje erin en heb ik, op de felsrand na, de hele bende maar afgelast en in grote lijnen afgeslepen. De felsrand kan dan ook nog afgewerkt worden en daarna is het eerst weer een uren durend geneuzel met allerhande hamertjes om het hele verhaal zo goed mogelijk in model te zetten voordat er een emmer plamuur open getrokken wordt. Want ook aan deze kant ziet het er naar uit dat het met een klein bakje plamuur makkelijk netjes moet kunnen worden gemaakt.

Derk

Met veel belangstelling, en heel veel bewondering heb ik deze activiteiten en je verhalen daarover gevolgd

Vraagje: heb je de ruit er al even in-/voorgehangen om te kijken hoe het straks gaat zitten?

Groet,
JW

Nog niet, dat is een van de eerstvolgende acties. Ik heb wel vooraf de maten van die sponning genomen en die kloppen nog wel, het gaat er vooral om dat de hoeken fatsoenlijk in de goeie vorm staan. En natuurlijk moet ik nog even uitvogelen hoe ik het losse glas in de sponning leg, maar dat zal met een paar stevige strippen erachter die in de sponning liggen wel lukken.

Zo soortig moet ik ook nog een poosje aan het stoeien met het wissermechaniek, want ook dat moet natuurlijk wel een beetje fatsoenlijk aan de maat terug onder die sponning worden gehangen. Maar dat zal wel niet al te moeilijk worden.

Maar of je dan één of twee hoeken tegelijk moet nabewerken is eigenlijk om het even, dus ik heb maar eerst eens de constructie van de auto weer in elkaar gezet.

Derk

Zit dit net even door te lezen, maar dat is wel een ingewikkeld klusje zeg!
Hoe maak je in vredesnaam zo’n vorm waar de wisser-as doorheen moet?
En hebben ze geen kant-en-klaar voorruitframes bij de BMW club?
Is natuurlijk wel minder uitdaging, maar dat scheelt wel wat tijd natuurlijk…
Had je wat sneller vooruit kunnen gaan met je voorruit…

Volgens mij begon het verhaal daarmee, dat BMW dergelijke delen wel in de catalogus heeft, maar niet op de plank. Wachten tot er voldoende vraag is zou te lang duren. Net niet ver genoeg teruggelezen, Hans

H@ns schreef:

Hoe maak je in vredesnaam zo’n vorm waar de wisser-as doorheen moet?

“Met een voorhamer past alles” zeggen ze wel eens. In dit geval was het met een hele selectie aan hamertjes: een vierkant uitdeukhamertje met bol geslepen baan, een Peddinghaus 1/4lb. bol/bankhamertje, m’n bikhamer, een ronde uitdeukhamer met vlakke baan en dan verder een 12kg. ‘kluit’ (contragewicht decorhijsinrichting) als aambeeld en diverse stukjes hardhout en staal als vormtooltjes.

En geduld.

En oorkappen.

Derk

Man man, wat een werk!

Shapeau hoor! (shape o)

En inderdaad niet ver genoeg terug gelezen