Ik had op de een of andere manier in m’n hoofd dat ik dit gezeik al eens eerder heb gehad met een op kleurnummer gemengde bus. Ik in m’n archief met bijspuitlak en jawel: een spuitbus BMW Amazonas-grün voor de 1602, afgelopen winter gebruikt voor de voorruitsponning van dat ding. En die zit ook onder de gemorste groene verf wat onder het dopje vandaan was komen blazen. En jawel: ook dat is een spuitbus van Mobihel!

Goed, dat is dus spul wat onder zo veel mogelijk omstandigheden vermeden moet worden omdat die verrekte spuitbussen lekken als een debiel. En als het helemaal niet anders kan, kun je de waaier-nozzle van een Colormatic spuitbus (met het gele verstuivertje) gebruiken: daarmee lekt die bus niet. Maar dan is de druk eigenlijk niet helemaal voldoende om een mooie vette waaier verf over je werkstuk te hozen, waardoor je enorm moet uitkijken dat je er geen strepen in maakt (bij metallic lak althans). En dat is allemaal nogal jammer, want de verf zelf is prima en mits met het juiste spuitbeeld verwerkt zit dat er eigenlijk ook in een ommezien mooi strak op. Het zit ‘m echt in de spuitbussen van kwaliteitje ‘pure tinnef’

Eerder kon ik bij de plaatselijke Parts Point bussen op kleur laten mengen en dat was dan van Colormatic. Heb ik eigenlijk nooit gedoe mee gehad. Maar voorlopig levert de Parts Point in mijn regio even geen op code gemengde verf en als ze dat wél weer gaan doen weet ik ook nog niet of dat een goeie kwaliteit, niet-lekkende bussen zijn of alsnog deze zelfde Mobihel spatbussen die Kwalitatief Uitermate Teleurstellend zijn. Dat wachten we dan maar weer af…

Intussen bewijst het linker spatbord alsnog dat het, ook gewoon met een knikkerbussie, echt wel netjes kán als het niet echt groter wordt dan zo’n spatbord. Daar moet dus nog wel 2K blanke lak over, maar die ziet er nu toch nog wel netjes uit. Zul je zien dat de lak dan alsnog de een of andere storende fout zichtbaar maakt omdat ik ‘t er eigenlijk met het verkeerde doppie op heb moeten blazen…

Derk

De spatborden zitten in de 2K blanke lak. Dat is niet helemaal foutloos, maar dat is allemaal redelijk eenvoudig te herstellen. OK, daar moet je dan ook weer even tijd & aandacht aan besteden, maar het kan goed. Het rechter spatbord heb ik op een paar plekken nog nagepoetst en ik verwacht dat dat op de auto nog een keer gaat gebeuren om de hele handel zo goed mogelijk te laten matchen met de rest van de auto waar dus 15 jaar oude lak op zit. Dan zijn volmaakt spiegelgladde, tot een glasachtig oppervlak gepolijste spatborden juist *niet* ideaal, want dat zie je dus écht meteen. Ze moeten het liefst goed en redelijkerwijs strak in de lak, netjes glimmen en na enige mate van normale vervuiling en een paar snelle wasbeurten weer gewoon matchen met de rest van de auto: dan lijkt het ook gewoon net alsof het niet gebeurd is. Faux patina light, zeg maar. Ook wel omdat ik er geen trek in heb om de hele auto een erg uitgebreide paint correction te geven, dus net als andere (faux) patina is het ook een kwestie van ‘het is niet Dat Soort Auto’/luiheid.

Het kán overigens prima nog beter vanaf waar ik er nu mee ben. Maar dat moet je dan puur voor de sport gaan doen. Ook leuk, maar dat past even niet in m’n planning. 100% gelukkig word ik er dus nog niet van, maar ik ben wel tevreden met waar dit naartoe gaat. De rest komt dan wel een keer als me dat beter past. En gerekend naar het gebrek aan spuitcabine en de mede daarom gebruikte materialen kun je er ook niet al te lang over na blijven denken. Eerst de winter en de volgende APK maar eens door en dan kan ik later, met mooi technisch voorjaars/zomerweer de laatste storende foutjes wel herstellen, voor zover dat dan nog storend is.

Derk

Als je de gehele context meeweegt , dan is het geworden wat het nu is. Natuurlijk kan ik een lexicon afsteken over wat er anders had gekund/gemoeten/en wenselijk zou kunnen zijn, maar dan heb ik als spuiter van 1974 eerste klus tot een jaar of wat geleden de laatste klus, makkelijk praten. Je hebt in armoeiïge omstandigheden ( vanuit spuiters oogpunt) een resultaat behaald, en dat moet inderdaad ook even ‘‘afsterven’’ zoals we dat noemen. Je wagen heeft al 20 jaar uv schade, krassen zand en pekel achter de kiezen, dus soms verwachten we gewoon teveel van dit soort spuitwerk. Was je spatbordjes met een spons die niet al te schoon is, over een week of zo, en kijk dan nog eens. Je kunt niet verwachten dat een spuitbusje een ‘‘normaal’’ resultaat oplevert. Er zijn zoveel variabelen die het resultaat maken, en die heb je in de schuur niet onder controle !

Dus eigenlijk is het best goed ( voor zover het op een foto te beoordelen is ) Als ik het zie, is het ook een metallic, en die kun je normaal met je verfspuit manipuleren op kleur, diepte, flop en helderheid. Maar dan heb je een spuitdruk van 3 tot 5 bar aan de spuit nodig. En vooraf een staal spuiten, met diverse tinten , door je druk en verdunning te veranderen. Dat kan dus niet met een motip-actie. Je resultaat is dus onberekenbaar , en dan eigenlijk prima !

Een ieder die méér wilt, zal toch naar de spuiter moeten, dus prima !

Dat is wel een compliment!

Wat me het meest stoort is dat ik de timing tussen de blanke laklagen net niet helemaal lekker getroffen heb. Dat is op het andere spatbord beter gegaan, maar dat is ook wel logisch want dan heb je beter door hoe je materiaal zich gedragen wil. Verder heb ik de indruk dat er op zich wel genoeg lak op zit (het laat zich best goed uitpoetsen zonder nieuwe problemen), maar dat ik het punt waarop die lak zonder hulp mooi uitvloeit niet helemaal geraakt heb. Tempo & afstand langs/tot het onderwerp in de gaten houden dus.

Het linke is dat je met die 2K knikkerbussen altijd de verkeerde hoeveelheid hebt: teveel is duur en dat gooi je alleen maar weg, dus dat wil je beperken. Te weinig is natuurlijk sowieso funest en daar knijp ik ‘m elke keer een beetje voor. Dan word je conservatief met het spuiten van proefstukjes. En dat moet je dus niet doen. Zeker met jouw uitleg erbij zie je dan dat je, onder omstandigheden die met ‘ideaal’ helemaal niks te maken hebben, maar beter eerder een extra proefstukje kunt spuiten om te weten wat je lak onder de omstandigheden van dat moment gaat doen. Nou ja, is ook gewoon eigen schuld. Volgende keer voor zoiets toch maar wat meer lak in huis halen en het teveel gebruiken voor dat extra proefstukje. En zo leer je er in ieder geval wel weer wat van

Derk

Je kunt een proefstukje spuiten met de metallic, die laten drogen, dus geen blanke lak erover. Als je het dan naast/op/bij de auto houdt, dan maak je het nat ! dus gewoon water erop, dan heb je glans , en heb je een paar minuten de tijd om de kleur te beoordelen. Als het dan weer opdroogt, is de glans weg, maar weet jij genoeg ! Dus voor een staaltje hoef je niet per sé blank erop te spuiten. gewoon benatten ter kleur-controle. Deden wij vroeger al, een kleurmaker van glasurit in nijmegen likte er gewoon flink overheen met z’n vette tong( echt waar) en drukte het dan op de wagen ter test, werkt prima. ( beetje jukkie, maar het werkt wel…)  Tis een prachtig werk dat spuiten, maar een spuitbus heeft gewoon zijn beperkingen. Dat mee wegende, is dit resultaat gewoon prima.

Officieel zou je moeten uitspuiten, maar dan ben je in de schuur een halve wagen aan het spuiten, en daarvoor is een spuitbus eigenlijk niet meer geschikt, een heel scherm is al een waagstuk aangaande stofinslag, vloeiing, je temperatuur en werkdruk. Dus blij zijn met het totaalplaatje, en lekker weer fahren met je wagen.

Wat nu ook een gegeven is, de materialen lak plamuur enz is zoo verschrikkelijk adembenemend duur geworden, dat deze hobby bijna te duur wordt. Vroeger kon je gewoon een keertje een scherm overdoen als het niet 100% was, maar met de huidige prijzen laat je dat wel, tenzij je wagen action grijs is…..de mijne is bijna die kleur, dus voor 3 euro een spuitbus of een van 15? van motip, maakt toch weer wat uit denk ik.

Zo, de Berlingo staat onder dak. Ik heb de neus er vanaf gepeuterd zodat er verse spatborden op kunnen. Daarvoor moet alles eraf: grille eruit, koplampen eruit, bumper eraf, bumpersteunen eraf, wissers eraf, paravent-plaatjes eraf, motorkap eraf en dan kunnen de spatborden eraf. Bumper, grille etc. is logisch (hoewel de onderste bevestigingen van de koplampen wel echt bizar slecht verzonnen zijn) want anders kun je niet bij de spatbordbouten. De motorkap moet eraf, met scharnieren en al, omdat je anders met uiterste nauwkeurigheid de achterste twee spatbordboutjes er niet uit kunt draaien. Ellende, kortom. Maar goed. Dan kan alles meteen schoon & fris, inclusief het leegbaggeren van de paraventbak. Gek genoeg waren de mistlampen afgekoppeld, terwijl ze bij controle na aansluiten gewoon allebei werken. Bijzonder. Hij is daar dan toch al zeker een keer mee goedgekeurd en waarschijnlijk al vaker dan dat.

De demontage is dus zover geslaagd en nu ben ik eerst maar eens een oude stoeprandschade aan de dwarsbalk onder de radiateur enigszins aan het herstellen omdat de foute vouwen precies zo zaten dat-ie daar veel extra troep & pekel vasthoudt. Dat willen we natuurlijk niet, want hij roest al snel genoeg als-ie níet in een kreukel ligt. Echt netjes wordt het niet omdat ik geen zin heb om de radiateru etc. uit te bouwen, maar het wordt veel beter dan het was en in ieder geval zonder vochtvangende kreuken.

Daarna wordt het gewoon ouderwets krabben, borstelen, insoppen met Owatrol, afwerken met de juiste middelen en weer in elkaar schroeven. Hoewel dat laatste wel pas na het uitstukken van de dorpels zal worden: dan heb ik ten minste niet meteen slijpsel in de verse lak van de spatborden.

Derk

En hoe houd de carrosserie zich achter de krokante spatschermen?

Dát gaat redelijk. Er moet het een en ander roestwerend behandeld worden, maar dat is in ieder geval niet gaar. Dat betekent niet echt alles, die Bertjes rotten vooral in de achterkant en daar moet ik nog onderdoor. Maar voor nu is de voorkant nog genoeg werk…

Hoe dan ook: het Bertje ziet er iets kaler uit dan anders.

Hoop gedoe om een stel spatborden… Maar die waren ook echt wel goed opgebruikt:

Het onderbalkje van het front heb ik weer een soort van in model gemept. Nu ligt de verf eraf, maar die zat toch al los dus dat is een typisch geval van ‘het zal wel’.

Maar wat veel beroerder is, is dat de beide dorpels voorin vanaf de kriksteunen en eindje naar achter behoorlijk zacht geworden zijn. Links lijkt het om kleine gaatjes te gaan, maar dat is bedrog: de hele handel is gammel, ook de binnenconstructie.

Rechts is het gat op het eerste gezicht groter, maar dat lijkt maar zo. De binnenkant is minder gaar dan links, maar evenzogoed moet er vanwege een beetje fatsoenlijk aan het materiaal kunnen lassen ook daar wel het een en ander vernieuwd worden.

Kortom, ik ga zometeen maar eens kijken wat overzetters kosten. Mat de buitenkant prefab aangeleverd over de volle lengte kun je namelijk daar lekker ruig stukken uit snijden om te kijken wat er allemaal voor rottigheid in de binnendorpels achter schuil gaat (wat dat is aan de hand).

En zo ruimen we de Berlingo kruimelsgewijs per motblik vol op. Zonder pardon de asemmer in met het zooitje! Dit is nummer 1…

Het aardige is dat de kopse kanten van de dorpels, waar zich veel vuil, biomassa en pekel op wil verzamelen achter de modderkuipen, nog netjes intact zijn. Tenminste, voor zover dat te beoordelen is voordat er lappen buitenkant uit de dorpels gevild zijn.

Kortom: er is nog hier en daar wat te doen om het Bertje overeind te houden. Als dit geweest is verwacht ik achteraan ook nog wel her en der een gaatje in het plaatwerk van de bodemgroep te kloppen, dus hiermee zijn we er vast nog niet. Tel daarbij de vervanging van een einddemper en een oliewissel op en we kunnen weer, euh, een dag of wat aan de slag. Kan allemaal klaar, maar dan moet er wel even redelijk serieus ingegrepen worden dus. Na 15 jaar en 284.268 kilometer is ‘t ding eigenlijk gewoon op. Maar gelukkig helpt het veel om dan meteen vol in de ontkenning te schieten en dat vervolgens met het verstoken van de nodige lasdraad en weldmix ijzereheinig vol te houden.

Derk

Links is de kopse kant van de dorpel van binnenuit gewoon toch wel echt verrot. Nog wel APK-waardig, maar je kunt er niks meer aan lassen en volgend jaar pleurt ‘t er gewoon af. Ook alle lagen: de lasstrook van de bodemplaat, de kop, de huidplaat, alle inwendige plaatwerk: knisperend verrot. Daar moet dus echt wel heel stevig aan gebeund worden om er nog wat van te maken. Ik denk dat ik morgen dan maar eerst eens kijk dat ik het linker voorportier er ook nog even af schroef, want die gaat in de weg zitten bij het verherverbouwen van die gare dorpel.

Had ik eerder moeten weten. Dan hadden we die episode met die voorveren, schokbrekers, een wiellager en veerpootlagers lekker laten zitten en het ding mooi op de bult gemikt. Want in werkelijkheid is-ie na 15 jaar gewoon al echt óp. De koets is gaar en dat gaat vanaf nu heel snel een jaarlijks terugkerend ritueel worden van een week lang onder die auto door om van alles en nog wat aan te stippen met roestvertragers, her en der er een plaatje in knetteren en hopen dat er weinig gepekeld wordt in de winter.

Maar goed. Het is een bult werk natuurlijk, maar in eigen beheer is het niet duur om zo’n dorpel op te knappen. Twee ook niet. Ik bedoel, de rot zit eigenlijk alleen vooraan en mogelijk helemaal uiterst achteraan dus het kan hersteld worden met overzetters die voor de versie zonder schuifdeuren bedoeld zijn. Die kosten half zoveel als die voor een Bertje mét schuifdeuren. 4 tientjes per stuk heb je dat dan alvast kant en klaar liggen. Dan hoeft alleen het hele binnenwerk nog maar van een lap vlakke plaat te worden nagemaakt. Dus nou ja, we zullen ‘m nog maar een keer in elkaar zetten en dan kijken na hoeveel winters de handel alsnog uit elkaar dondert. Twee of drie zijn er nog uit te wringen, maar daarna wordt het ook wel echt spannend. Of dit Bertje de 20 wel haalt durf ik geen uitspraak over te doen…

Derk

Linker dorpel open gesneden: het kopje er voor vandaan en dan een paar centimeter onder de deur langs tot ongeveer halverwege de deur. De onderkant van de A-stijl binnen in de dorpel zit vol troep en is rot, de felsnaad is op alle lagen rot, de versterkingsplaat in de dorpel is rot, de binnendorpel heeft een strookje vers materiaal nodig, kortom: de hele rommel is gewoon echt goed stuk. Rotterij die je gewend bent bij een verwaarloosde BX. ‘Moderne’ auto’s rotten gewoon ook, dat zie je dan maar weer. Ik ga dus overzetters bestellen om de boel aan het eind mee af te werken en intussen voor de binnenkant het plaatwerk maar weer zelf maken. Komt goed, maar het is wel echt een puist werk. En dan moet de andere kant nog…

Derk

Afijn, hij is dus van binnen knap rot.

Dus heb ik eerst maar eens zo veel mogelijk de ranzige rotzooi eruit gesneden om te zorgen dat we met redelijk schoon materiaal kunnen beginnen. Dan geknetter aan plaatwerk wat achter een nette buitenkant van binnenuit alsnog alleen maar roest blijkt te zijn is ook goed waardeloos, dus weg met die puinhoop.

Dit stuk dorpel is bij zo’n Berlingo lekker degelijk gebouwd. De binnenste plaatdelen zijn van 1,75mm plaat, de kriksteun is van 3mm plaat. En dat betekent dat het moeilijker dan gemiddeld wordt om daar inzetstukken voor te knutselen. Dus ga ik er nu eerst eens een dag of wat naar zitten staren om te verzinnen hoe ik die rommel weer bruikbaar herstel. Daarna een paar ritten om materiaal te halen en dan maar gewoon weer kijken hoe ‘t eruit komt te zien. In ieder geval is dit nou niet per sé de leukste klus om te doen. Met vloerbedekking is bijvoorbeeld ook nog eens gelijmd en die gaat er dus aan als dat eruit moet. Dat wordt dus houtjes erachter steken en hopen dat de brandschade beperkt blijft

Kortom, we krijgen ‘m op een gegeven moment gewoon weer in orde, maar als de voorkant van de dorpels van zo’n Berlingo zo verrot zijn kun je ‘m beter gewoon in de pers trappen. Dit is, voor wat het is, gewoon teveel geouwehoer & risico. Maar soit. We gaan ‘m gewoon weer netjes oplappen. Kan-ie nog een jaartje of twee, drie rijden en dan is het wel gewoon klaar. Dan is-ie écht op en doe ik ‘t niet opnieuw.

Derk

De binnenste twee plaatdelen heb ik er weer in gefröbeld. Meer mag het niet heten ook: het is aan alle kanten ranzig. Dat heeft nogal wat te maken met het gegeven dat je er, vanaf hier, niet zo heel veel meer plaatwerk uit kunt trekken zonder dat je in een onwijs probleem terecht komt en dat er dus toch weer van binnenuit matige plekken zich manifesteren door weg te branden als je er met je toorts naar wijst

Verder achterin de dorpels liggen allang nieuwe rotte plekken op de loer, dus over een jaar of twee pleurt het zaakje alsnog gewoon uit elkaar. De vraag is dus waarom je dit zou moeten willen… In ieder geval was de Berlingo na de eerste facelift qua koets al niet degelijker geworden, maar na de lichte opfrisser om als budget-bakkie onder de noemer Berlingo First nog een paar jaar uitgemolken te worden is het kennelijk écht een drama. En dus is zo’n ding gewoon anno nu niet meer de moeite van aanschaf waard, want een beetje een redelijke kwaliteit auto van 30 jaar oud geeft je waarschijnlijk minder kopzorgen. Het is namelijk écht tinnef…

Toen ik vorig jaar een ouwe Civic uit 1989 aan het uitstukken was kon ik dat ding prima een nacht over met kaalgeslepen randen laten staan. Dat ding heeft zelfs een paar keer een dag buiten gestaan met allerhande kaal plaatwerk. Nooit een vlek vliegroest op gehad. Dit ding? Binnen 12 uur is alles wat je kaalslijpt keurig egaal roestbruin geworden. Gewoon onder dak. Je ziet ‘m letterlijk roesten. Dit ding ervan beschuldigen dat-ie AlfaSud neigingen heeft is een belediging voor de AlfaSud. Oei, wat wil dat Bertje ontiegelijk graag oplossen!

Nou ja, dit is in ieder geval de laatste keer dat ik ‘m oplap (want het is gewoon ranzig lapwerk nu) en dan kan-ie in de loop van de komende twee jaar afgevoerd worden. Omdat de koets tegen die tijd ook wel gewoon écht helemaal op is. Ik zie dit ding echt geen 20 jaar oud worden…

Derk

Anyhoo.

Opgeruimd in de werkplaats. Ik kan nog een of twee stukjes plaat in model zetten eventueel, maar in wezen is het wachten nu eerst op het tegeltje 3mm staal wat ik heb besteld om daar een nieuwe kriksteun van te maken. Die moet er namelijk als eerstvolgende weer in geknetterd worden. Daarna komt er nog een stuk plaatwerk voor dat alles langs, de onderkant van de A-stijl zo ongeveer, en dan kan er weer een buitenkant omheen gebeund worden. En dan alles in de benodigde sausjes kliederen en in de droogtijd daarvan de andere kant open trekken.

Dat wordt vast uiteindelijk net zo’n feest, hoewel ik er sterk over denk om aan die kant eerder op te houden en alleen het echt noodzakelijke te doen, omdat die koets het toch wel op gaat geven. Ik zou er bijna gewoon een buitenkantje omheen knallen zodat de keurmeester de rotterij niet kan zien en het dan goed noemen, want dit soort diepgravend gelazer had voor zo’n Berlingootje eigenlijk gewoon niet gemoeten. Zeker omdat-ie allang op andere plekken begonnen is te verteren en je dan op een gegeven moment elke zomer dat ding uitgebreid kunt gaan liggen oplappen. En dan wordt het snel vervelend, want het is elke keer wel gewoon een hoop gedoe.

Maar goed. Je kunt wel eens niet makkelijk terug. Links had ik dapper besloten om de rotterij eruit te snijden en dit even netjes aan te pakken, maar daar win je dus eigenlijk net te weinig mee omdat-ie qua rotten eigenlijk niet echt meer op een goeie manier te stoppen is. Dat pielen we dus netjes weer aan elkaar omdat je dan op een gegeven moment wat moet, maar je kunt dan net zo goed wijs worden en de andere kant ietsje minder fanatiek opkalefateren. Als de boel van binnen her en der open gerot is loopt spul zoals Owatrol en ML er ook wel zo makkelijk tussen, dus misschien toch maar ‘s ietsje dimmen met dat hak- en breekwerk

Maar goed. Zover is het nog niet. Dat gaan wel wel zien als daar een mooie lap buitenkant uit ligt…

Derk

Dat kun jij toch helemaal niet, half werk leveren…

ROFLOL