Nieuwe achterbanden laten monteren. Imperial Ecodriver 4. Zegt me niks, maar de Viking CityTech II die er vorig jaar op de voorkant onder zijn gegaan zijn niet meer leverbaar en dat wordt in 165/80R13 langzaamaan een steeds groter probleem: je komt meer en meer in budget wat-maakt-het-uit aanhangerbandjes terecht. Maar goed, deze moeten het maar eerst doen.

Er hebben al eens Hi-Fly bandjes op de vooras gezeten, maar die zijn totaal niet bestand tegen winterstalling heb ik gemerkt en omdat het ding ook in de winter vrij verplaatst moet kunnen worden in en rond de werkplaats/stalling zet ik ‘m niet op bokjes. Hoe dat dan komende winter afloopt met dit rubber gaan we wel merken… In ieder geval waren de Fulda Diadem Linero’s die er achter nog onder lagen wel gewoon écht oud geworden en ook wel redelijk op hun eind qua profiel. Dus voor de rest van het seizoen is dit sowieso beter dan het was.

Derk

Heb je eindelijk interval op de ruitenwissers, gaat ‘t stuk Wel gewoon doorlopend wissen, geen interval. Hoe kan dát nou weer?

Relais eruit, andere erin, klaar. Ik had immers drie van die dingen… Maar ze zijn doorgaans duur en niet al te makkelijk te vinden, dus toch maar eens in dat relais gluren. Het relais op zich was prima in orde, dus het moest in de stuurelektronica zitten. Daar het één en ander aan meetwerk op verricht en jawel: één van de twee elco’s die erin zitten was gaar. Ik bleek gelukkig uit een ander defect Hella relais nog een elco van dezelfde waardes te hebben. Van dat relais waren de contactpuntjes onbruikbaar geworden en dan is er niet veel meer mee aan te vangen, dus die elco durfde ik wel ergens anders voor te gebruiken. Het ding leek OK te functioneren, dus voor de grap heb ik ‘m op de plek van de rotte elco in m’n wisserrelais gesoldeerd. Daarna het relais nog een keer terug wisselen om het ding te testen en verdomd: hij doet het weer

Mazzel gehad, het bleek een simpel mankement te zijn. Dat scheelt, want dan blijft m’n voorraad wisserrelais tenminste op peil. Een werkstukje waar je blij van wordt dus. Ook wel weer eens lekker

Derk

De stelnokken van de achterremmen van de 1602 zitten vast. En goed ook: een pijpentang van 70cm erop biedt ook geen soelaas. Dat moet dus anders. Natuurlijk heb ik overwogen om er nieuwe ankerplaten in te zetten, maar met 140 euro per kant ben je stevig halverwege een complete ombouwset naar de 23cm trommels van de 1802, 2002 en 1502 dus dan is dat een veel betere optie. Maar ook weer ongeveer 6 meier. En dat terwijl er in wezen niks aan de achterremmen mankeert. Ze moeten alleen al jaren een keer weer netjes gesteld worden!

Je kunt dat, als je met frisse nieuwe remschoenen begonnen bent, lang rekken door de handremkabels te stellen. Dat vangt het probleem grotendeels op en dan haal je de APK elke keer keurig. Bovendien, met de kilometers die het ding draait gaat het Heel Erg Lang goed voordat je weer aan een ronde stellen toe bent. Maar je hebt wel steeds meer pedaalslag nodig voordat de remmen werken en dat is naar. En natuurlijk zijn op een gegeven moment die remschoenen zover op dat je de boel echt moet stellen om de remmen goed te laten werken. En dat is niet helemaal onbelangrijk, dus er moest iets gebeuren.

En dus heb ik besloten om maar eerst eens te kijken of die nokken niet alsnog gangbaar te maken zijn. En dat lukt! De linkerkant is klaar, morgen de rechter nog even. Nu weet ik hoe het moet, dus dat gaat lekker vlot (famous last words).

De methode is dus om de boel rijkelijk met goeie kruipolie te besprenkelen en vervolgens een eindje stevige platstaf aan die stelnokken te lassen. Dat kan, omdat de excenter uit een stiftje bestaat dat uit het midden op de as van die stellers zit. Dat betekent dat het lichaam van die stelnok uiteindelijk rond-ish en uit de weg van de remschoenen moet zijn om te werken en dat komt niet eens erg kritisch.

Dus. Strip eraan gelast met als voordeel dat je daarmee die nok lekker heet stookt, daarna opnieuw in de kruipolie op het hete werkstuk en dan met een goeie bankhamer (in dit geval een 1 1/4 lbs. Picard penbankhamer) op het uiteinde van die strip meppen tot de boel mee gaat geven. Onder het toedienen van ruime hoeveelheden kruipolie kun je dan de stelnok heen en weer jutteren tot-ie weer normaal beweegt. Er hoort enige frictie over te blijven, dus dat is geen punt van zorg. Daarna kun je testen of dat met het bij de auto geleverde speciale sleuteltje 17 ook zonder rare moeite gaat en als dat zo is, snijd je de strip van de stelnok af en slijp je de restanten van strip & lasrups weg. Doe dat twee keer per rem en dan kan het zooitje weer schoon & in elkaar & netjes afgesteld worden. Klaar!

Zo’n klusje levert op dat de remmen het voorlopig weer normaal doen, wat handig is bij de keuring straks in oktober. En het levert vlot twee jaar extra op om te sparen voor de 23cm remmen, want meer remvermogen is altijd een goed idee. Komt bij dat er voor de 23cm trommels veel makkelijker aan spullen te komen is dan voor de bestaande 20cm trommels. Dus dat gaat nog wel een keer gebeuren, maar het hoeft ineens even niet nu. En dat is ook wel weer prettig!

Dat doe je goed Derk. Soortgelijke stelnokken zitten op de Estafette en die kunnen gemeen vast zitten en als je ze dan probeert te stellen met een bahco op dat kleine vierkante nokje, sloop je de boel en is het vierkante nokje een soort rondvormig nokje geworden.

Maar op dat vierkantje past precies de dop van een klein doppensetje en dan heb ik het over het deel dat eigenlijk voor het rateltje is. En in de andere kant duw je dan een lange moer 13 of 17 en daar zet je een ringsleutel op.

Het vierkante stelnokje blijft vierkant en het spul gaat gegarandeerd draaien.

Succes met de strijd.

Mooi man.

Han S schreef:

[...] op dat vierkantje past precies de dop van een klein doppensetje en dan heb ik het over het deel dat eigenlijk voor het rateltje is. En in de andere kant duw je dan een lange moer 13 of 17 en daar zet je een ringsleutel op. Het vierkante stelnokje blijft vierkant en het spul gaat gegarandeerd draaien.

Dan heb je nog niet eens pech dat je bij die Estafette blijkbaar de stelnokken goed kunt benaderen zonder de remmen uit elkaar te halen. In München hebben ze op de tekentafel vast heel lang met verknipte tekeningen van de draagarmen en de remankerplaten heen en weer geschoven om te kijken wat er kan, maar ze kwamen er dan toch op uit dat de achterste stelnok precies geblokkeerd wordt door de onderste schokbrekerbevestiging en de voorste gewoon door de complete draagarm.

Het is al mats dat ze er genoeg ruimte tussen hebben kunnen laten om er een standaard DIN895 steeksleutel tussen te krijgen. Maar omdat de zeskant op die nokken qua hoogte niet voorbij de rand van de ankerplaten reikt en je de remmen bij voorkeur met gemonteerde wielen stelt hebben ze de sleutel 17/19 in het boordgereedschap vlak achter de 17mm-bek een graad of 30 laten omzetten (dat is dus af-fabriek en geen zelfbouw, BMW heeft die sleutels speciaal zo laten maken bij Heyco en bij Walter), zodat je er alsnog allemaal net bij kunt. Aan de voorkant is de draagarm zelfs zo opgebouwd dat je exact genoeg slag kunt maken om de sleutel op de tast te kunnen verzetten (ongeveer 1/3e slag). Gegeven dat je de stelnok op de tast vindt De locatie van die stelnokken is bij zo’n 1602 dus nogal een compromis.

Kortom: creatief met doppen, wringstangen en eindjes steigerbuis zat er niet in bij die BMW. Helaas.

Hoe ziet dat er dan aan de achterkant uit?

De voorste stelnok kun je, zonder het wiel eraf te halen, amper zien. Die zit uit het zicht achter de draagarm, dus die zie je alleen als je tussen de draagarm en de rem door gluurt. Overigens is deze foto van een 1802 of 2002 met dus iets grotere remmen, waardoor die achterste stelnok al wat minder achter de schokbrekerbout verstopt zit dan bij de 1602 met z’n kleine remmetjes.

Derk

Dat is inderdaad een waardeloze plek zo…

Maar zo’n actie met de achterremmen levert nog meer nuttigs op. Ik lag precies met de juiste zichtlijn onder de auto om een losgekomen stukje plamuur te ontwaren. Typisch iets om in dit seizoen gauw iets aan te doen voordat het erger wordt. Dus. Losse meuk wegsteken en dan maar eens aan de slag:

Dankzij het gat voor de stootlijst-klem kon ik het oude plaatdeel op het nieuwe vast zetten met een boutje om ze dezelfde omtrek te geven en ze gelijk te oriënteren ten opzichte van dat gat. Dat werkt wel zo makkelijk! En dus een nieuw stukje plaat op maat gemaakt:

Dat gaan we straks maar eens vastzetten in de koets en dan kunnen we de hele handel weer op de rest aanwerken. Klusje van niks eigenlijk, maar het moet wel gewoon even gebeuren voordat je met een halve zijkant kunt gaan lopen wisselen.

Er zat overigens een oude noodreparatie in op die plek: een stukje plaat erachter gekit en daarna de handel strak geplamuurd. Dat is op die plek niet zo’n heel lange uitstel van executie. Doen we dus nu maar eens over op een manier die waarschijnlijk een dag of wat langer stand houdt. Qua bijspuiten is dit pure narigheid omdat er net teveel uit moest om een spuitrand fatsoenlijk te verstoppen, maar ik zal wel zien of ik daar het meeste van achter de stootlijst weg kan moffelen. En de rest is dan wat het is, want het is geen nieuwe auto en ik richt er nog altijd op om ‘m erbij te hebben staan alsof het ongeveer 1980 is en de auto al zes jaar op de weg is - oftewel, dat-ie het zo’n driekwart van een normale levensduur van zo’n ding al gehad heeft. Concoursstaat is niet leuk, dan durf je er nooit meer mee te rijden. En ‘m terugbrengen naar een staat van een twee jaar oude 1602, dus zeg maar situatie 1976, kan altijd nog een keer.

Derk

Zo. Dat is weer dicht. Met een mooi lappie vers staal. Nog een paar rossen met een hamer hier & daar en dan afwerken: zinkspray, plamuur, verf, lak, sierstrips, bekleding, achterbank en dan weer volgas door alsof ‘t nooit gebeurd is.

Derk

zo, nou nog ff de spuit bodyschutz er over en klaarrrrrr

Mooi werk gozer!

Tja, “even doen”. Moet je dat wel eerst kunnen, natuurlijk.

We hebben er maar eens een kerstwondertje van gemaakt. Alles zit er weer op & aan!

Uiteindelijk de bekleding er toch nog een keer uit gehad, want ik bleek geen reserve klemmetjes voor de stootlijst te hebben. Dat dacht ik vooraf wel, maar dat waren allemaal clips voor de dorpellijsten. En die clip was stuk, het tulpje waar-ie mee op de koets klemt was uiteraard verkruimeld bij demontage. Ik heb er dus M6 draad in gesneden en die clip er met een RVS M6 boutje van binnenuit op vast geschroefd. Want je moet wat…

Voordeel van die actie was dat ik nu ook eindelijk eens kon kijken waarom de zitting van de achterbank nooit lekker op z’n plek wil liggen. Bleek dat de voorste rand van het frame gigantisch krom was… Dus: de bekleding van de haakjes gelicht en met wat gewurg dat frame zo veel mogelijk recht gebogen. Daarna de klemveren in fatsoen gewurgd en de schroefdraad voor het boutje in het midden maar weer eens benet en nu paste die zitting eindelijk wél weer moeiteloos en met een mooie vertrouwenwekkende *klak!* op z’n plek. Boutje d’r in, klaar.

Kortom, dit gevalletje roestgat is weer achter de rug. In de loop van de winter of komend voorjaar zal ik nog kijken of ik de spuitnevel om het bijgespoten werk nog een beetje in fatsoen kan poetsen en dan moet het er eerst maar weer mee. Het is in ieder geval niet meer rot, dus het is in ieder geval in dat opzicht een verbetering.

Derk

Lekker hè die eerste klusdag.