Waterman voorspelde het al in 2015 - klik! - en in 2020 is het gebeurd: ik heb een Mercedes-Benz W126 560 SEL gekocht. Dat was geen opwelling. Eerst had ik uitgebreid naar het aanbod in het voorgangermodel W116 gekeken en geconcludeerd dat die of vreselijk duur of vreselijk rot zijn. Toen ik mijn aandacht naar de W126 verlegde, kwam er al snel een mooie 560 SEL uit 1989 langs:

Hij heeft drieënhalf jaar in een hal gestaan en pas in mei van dit jaar heb ik hem op kenteken gezet en verzekerd. Het is een indrukwekkend automobiel: stil als een moderne auto, een bijzonder stabiele weglegging en altijd vermogen over. Kortom, de Sonderklasse van Mercedes is een klasse waarin Citroën niet kon concurreren. Ondanks dat heb ik er geen persoonlijke klik mee. Nu Rens’ CX 2400 Super weer terug is, mag de Benz weg. Dit zal dus een heel kort draadje blijven, maar ik wilde mijn uitstapje naar de ster en mijn terugkeer naar de chevrons toch even met jullie delen.

We hebben deze prachtige wagen mogen aanschouwen in Wesseling, tijdens de Raid Arctique. De beenruimte achterin was indrukwekkend. Wat mij vooral opviel was de prachtige bekleding die deze wagen heeft: strakke bekleding op de zitdelen, en een grove rib op de flanken. Heel erg fraai. Dat verdiend nog wel een plaatje.

Velours stond toen bij MB inderdaad in hoger aanzien dan leder.

De presentatie bij de (moderne) Mercedes-dealer waar de auto in consignatie stond:

Mooi, ziet er goed uit. Dat waren toch wel indrukwekkende jaren bij Mercedes.

Als uitstapje uit de CX lijkt me dit een mooie en leuke ervaring. En als het dan toch een Mercedes moet zijn, is dit inderdaad een hele mooie.

Het is een prachtige mobiel!