In principe zal verbrand plaatwerk, mits het goed kaal geschuurd, goed in de primer gezet en goed gespoten wordt, niet sneller gaan roesten dan normaal.

Verder is het inderdaad zo dat de materiaaleigenschappen deels verloren gaan bij verhitting, met name als de bewerking koud is gedaan, waarbij met name stijfheid een vereiste is.

toniclight schreef:

Klinkt niet zo gek, maar hoe zou het dan zitten met lassen? Of zijn die temperaturen lang niet zo hoog als bij een ” brand”?

Lassen is volgens mij minstens net zo slecht voor metaal. Juist op de lasnaden gaat metaal als eerst roesten.

Ree

Ree schreef:

toniclight schreef:

Klinkt niet zo gek, maar hoe zou het dan zitten met lassen? Of zijn die temperaturen lang niet zo hoog als bij een ” brand”?

Lassen is volgens mij minstens net zo slecht voor metaal. Juist op de lasnaden gaat metaal als eerst roesten.

Ree

Komt dat niet omdat bij de lasnaden het metaal kaal / blank gemaakt moet worden? Zolang er zuurstof bij het metaal kan, roest het.

DigiDaan schreef:

In principe zal verbrand plaatwerk, mits het goed kaal geschuurd, goed in de primer gezet en goed gespoten wordt, niet sneller gaan roesten dan normaal..

Reken er goed op dat we dat gedaan hadden…Je krijgt echter nooit alle roest eruit zonder het helemaal kaal te stralen….

bogaard77 schreef:

DigiDaan schreef:

In principe zal verbrand plaatwerk, mits het goed kaal geschuurd, goed in de primer gezet en goed gespoten wordt, niet sneller gaan roesten dan normaal..

Reken er goed op dat we dat gedaan hadden…Je krijgt echter nooit alle roest eruit zonder het helemaal kaal te stralen….

Dat klopt en had ik ook moeten vermelden.. Dus niet schuren maar stralen.

DigiDaan schreef:

bogaard77 schreef:

DigiDaan schreef:

In principe zal verbrand plaatwerk, mits het goed kaal geschuurd, goed in de primer gezet en goed gespoten wordt, niet sneller gaan roesten dan normaal..

Reken er goed op dat we dat gedaan hadden…Je krijgt echter nooit alle roest eruit zonder het helemaal kaal te stralen….

Dat klopt en had ik ook moeten vermelden.. Dus niet schuren maar stralen.

Daarna is het klepje zo dun… Geloof me.. Een goede fik vernielt je plaatwerk!

GeraldDSuper schreef:
Quote:
En je hebt die kachel laten zitten?

Vooralsnog wel. Het slakkehuis is bros geworden. Als ik er iemand een plezier mee kan doen, schroef ik het wel af. Misschien kun je het bakkeliet versterken met één of ander.

Let me know

Is er niks meer mee te doen? Ik heb wel interesse in een kachel aan de rechterkant!

Even sleutelen in de stromende regen et…voilà een rechter kachelhuis. Kachel is compleet met radiatorhuis en slakkenhuis. De rvs-ventilator draait, het slakkenhuis is bros geworden. De kachelkraan is overleden en volgens mij hetzelfde als links. Dus Joris, PB me even dan mail ik je wat foto’s en spreken we wat af.

Overigens zit er op die ID nog een puike voorbumper voor 125 euro en een als nieuwe keienvanger, met slechts een deuk van transport voor 75 euro.

je hebt pb!

Staal heeft een bepaalde structuur. De ijzer-moleculen en de koolstof-moleculen staan op een bepaalde manier ten opzichte van elkaar. Dit heet kristalstyructuur. Bij verschillende temperaturen heb je verschillende kristalstructuren. Dat gaat niet per graad celcius, maar per 100 graden celcius. De kristalstructuur van staal verandert dus niet als het in de zon ligt en daardoor 30 graden wordt in plaats van 20 graden.

Wanneer je staal roodgloeiend stookt, is de kristalstructuur anders dan bij kamertemperatuur. Laat je het staal rustig afkoelen, dan verandert ook de kristalstructuur.

Stel je voor dat bij 700 graden de kristalstructuur van het staal bestaat uit 8 ijzeratomen en 1 koolstofatoom. De 8 ijzeratomen bevinden zich op de hoekpunten van een denkbeeldige kubus. Het koolstofatoom ‘zweeft’ exact in het midden van de denkbeeldige kubus. Als het staal langzaam afkoelt wordt het koolstofatoom tussen de ijzeratomen vandaan geperst en bevindt zich naast de denkbeeldige kubus. Het staal is nu zacht.

Echter, wanneer je het staal snel af laat koelen (bijvoorbeeld door het in water te dompelen) dan krijgt het koolstofatoom niet de kans om tussen de ijzeratomen vandaan te komen en blijft er tussen zitten. Hierdoor staat de kristalstructuur onder spanning en is het staal hard.

Je kan het vergelijken met een horizontale waslijn: hoe strakker deze staat, hoe minder deze doorveert als je er iets aan hangt. Zo werkt het ook met de kristalstructuur van staal: hoe strakker deze structuur staat, hoe harder het staal.

Overigens is dit een zeer simpele, beknopte uitleg ! In het echt is het vele malen ingewikkelder ... Tevens is het aantal ijzermoleculen en koolstofmoleculen anders.

Maar waarom staal snel(ler) roest als het in vuur heeft gelegen ? I have no idea ...