Anna schreef:

lofuiting

Amen!  O:)

waarom begrijp ik hier helemaal geen woord van, alleen het laatste klinkt heel erg rottig ....

Ik heb ook wel drie keer moeten lezen voor ik er zoiets als “garantie tot de deur” uit kon filteren…

Deze meneer moet niet zeuren, en anders maar mooi zo`n sl(opel) kopen.
Van die vieze gladde verkopers in de showroom, die rotzooi staan te verkopen die harder roest dan mijn 1986-er visa 1100RE.

Lekker goedkoop in aanschaf en/of onderhoud

Dat was wat ik in gedachte had toen ik o pzoek was naar een auto. Maar de Visa is zoveel meer dan dat [-o< En dat is alleen maar mooi meegenomen!

- omdat vader er ook veel heeft gehad (toen ik kind was)

- omdat de 2CV een voordelige cabrio was     (toen ik 20er was)

- omdat de Berlingo een manusje-van-alles was (toen ik 30er was)

- omdat de C4 Grand Picasso aan mijn comfortwensen voldoet (40er in wording)

Volgens de overlevering ben ik verwekt in een Eend. Normaliter wil je dit soort dingen helemaal niet weten van je ouders maar ik heb het altijd met verve verteld.

Overigens ben ik niet van de HP, nee, echt niet, ik werd er vroeger met paps en mams in de dames (11x GS/A) altijd kotsmisselijk -zelfs een x de bekleding van een Pallas onder gevomeerd in (destijds) Tsjechoslowakijke-.

Ooit 3 blowende gasten in m’n BX GTi (XK-89-DY) met 190 over des Heeren wegen van Schiphol>Hengelo getransporteerd , ze hadden een meesterlijke trip
Echter mede-dankzij het HP systeem dit apparaat 180 graden in een eik geparkeerd op ‘nat’, sindsdien b’tje huiverig voor HP’s   ops: 

Heb de troens echt leren waarderen toen ik voor een grote autoverhuurder werkte en dagelijks in producten van oa de Duitse derivaten tot in de hoogste regionen moest vertoeven (en dan zo snel mogelijk van a naar b via z) waarna ik er telkenmale achter kwam dat m’n 1.9i Volcane bepaalde trajecten zonder enig gekerm sneller afrondde dan E’s, Omega’s, Scorpio’s, Mondeo’s, C-klasses, 80’s, en zelfs 406-en. En daarnaast nog eens 210 op de teller deed EN beter over de drempels ging dan voornoemde apparaten EN ik me een prettigere zitpositie kon aanmeten…

Heb eigen auto’s enkel Citroens gehad, veel ander prullaria voor de deur gehad (waarvan eigenlijk de Toyota Avensis als enige niet troen me qua comfort vs rijeigenschappen kon bekoren) maar eigenlijk beleef ik nog het meest plezier met m’n Voltage. Vergeet het moment niet gauw meer dat ik een hijgende A3 er volledig uit hoekte bij Valburg, A15>A50, kermend dat wel maar weg die A3… Met een bijna 500k diesel ZX… karakterbakken of niet?!

Daarom dus…..

Sinds ik auto’s leuk vind, ben ik helemaal weg van Citroën. Mijn ouders kochten hun 1e auto in 1971, een 2CV4, bankje voor- en achterin, in de kleur lichtblauw. Toen is het begonnen.

Toen de Eend aan vervanging toe was, werd er een Oranje Ami 6 break gekocht. Wat een verschil met de Eend, stoelen voorin, grote kofferbak en geen 400 cc maar 600 cc boxermotortje met zegge en schrijven 36 pk! Die kon wel 115 km/u op de snelweg, als je tenminste in de slipstream van een vrachtauto kon meeliften voordat je naar de linkerbaan ging. Daarna hebben ze zelf nog een Dyane, BX en Xantia gereden. Mijn moeder tussendoor nog een LN, maar is dat een echte Citroën?

Helaas hebben ze zelf nu een ander merk, Renault. Het blijft Frans, maar toch….

Na mijn 1e auto, een Simca Sunbeam, gekocht n 1987 voor 500.- gulden van een mevrouw in de straat, (nee niet van een oud dametje geweest!) ben ik zelf overgestapt op Citroën. De 1e in 1988 was een Visa Super, lichtblauw, 1124 cc. Typisch aan die Visa waren de satellieten links en rechts van het stuur, waar o.a. de richtingaanwijzer, lichtschakelaar e.d. in was verwerkt.

Na ongeveer 9 maanden en 25.000 km verder, de Visa verkocht aan mijn broer en in 1989 een nieuwe AX 11 TRE gekocht. Deze was in vergelijking met de Visa natuurlijk heel luxe: achterruitenwisser met interval, normale hendels aan het stuur, luxe stoffen bekleding, ook in de deurpanelen. Wat ook leuk was, dat de wegenbelasting zo laag was, ik geloof 80.- gulden per kwartaal. Kwam natuurlijk door het lage gewicht van 648 kg. Ook hier lag een 1124 cc motor in die in deze AX tot bijzondere prestaties kwam. Op de teller een topsnelheid 175 – 180 km/u, en bij normale snelheden een verbruik van 1 op 17. Deze AX hebben we eind 1990 ingeleverd met 65.000km op de teller.

Nadat onze 1e zoon was geboren en er een hond kwam, overgestapt naar een BX, een 1.4 RE, net zo luxe als de AX maar een flinke maat groter. Helaas betekende dat ook een hoger verbruik en overige kosten, dus na een goed half jaar, in 1991 ingeleverd voor weer een nieuwe AX. Nu de Plaisir uitvoering, wit met rode details, luxe sportstoelen uit de GT, velgen van de GT en toch een 1124 cc motor. Nu wel met injectie in plaats van carburateur, dus iets pittiger dan de vorige AX. Deze AX, rijdt nog steeds volgens het RDW.

In 1996, ik kreeg een nieuwe baan en ik moest veel km’s rijden, de AX Plaisir met 125.000km ingeleverd voor een BX 1.9 D. Dit was voor mij de miskoop van de eeuw, wat een “grafbak”. Veel meer mee aan de kant van de weg gestaan dan met plezier gereden. Dus na een maand of 3 weer teruggebracht naar de dealer en hen gevraagd deze weer te verkopen. Ik kreeg eind 1996 toen HELAAS de beschikking over een Astra op gas. Deze leasebak was door de vorige bestuurder helemaal verkeerd ingereden waardoor ik in de Ardennen op de autoweg in de 2e versnelling naar boven kroop en de vrachtwagens mij inhaalden. Overschakelen op benzine had geen zin. Na ongeveer 9 maanden verandert van werkgever, een daar kreeg ik achtereenvolgens een Ford Mondeo en een VW Passat als lease auto. Vooral de Passat die ik in 1998 nieuw kreeg, was een hele verbetering. Voorzien van alle luxe zoals airco, voldoende airbags, ABS etc. En met de 1.9 TDI 110 pk motor een hele fijne reisauto. Deze auto uiteindelijk in december 1999 ingeleverd met 125.000 km op de teller. Er was toch 1 nadeel aan de Passat, ik wilde niet meer minder qua luxe, dus helemaal verpest gaat de autogeschiedenis verder.

In december 99 verandert van werkgever en weer een eigen auto kunnen kopen. In de showroom stond de Passat evenknie, de Citroen Xantia break, 2.0 turbo CT met 150 pk. Ook voorzien van alle luxe, zoals automatische airco, cruisecontrole, velours bekleding en natuurlijk de super luxe hydropneumatische vering. Maar het gevoel zei, dat moet je niet doen. Toen de Xsara 1.4 exclusive gekocht, die heel luxe was en niet zo duur in de kosten kon zijn als de Xantia. Helaas, na 6 maanden alsnog ingeruild voor de Xantia. De Xsara, het was een coupe uitvoering, was voor mijn gevoel toch te klein en helemaal niet overzichtelijk. Ook de 1.4 motor vond ik maar niks, je kon meekomen met het overige verkeer maar daar hield het toch echt mee op.

Dus het resterende halfjaar 2000 en 2001 heb ik met veel plezier in de Xantia gereden. Nadeel was het hogere verbruik van 1 op 10, maar dat nam ik op de koop toe. Heel veel plezier heb ik beleefd aan het bochtengedrag, de Xantia reed als een strijkplank door iedere bocht! Vooral de beruchte bocht op de A2, komende van Best en rijdend naar Eindhoven, adviessnelheid 50 km/u, was een genot om doorheen te rijden, ik reed er met gemak met 85 doorheen.

In januari 2002 naar een andere werkgever overgestapt en de Xantia ingeruild voor een anderhalf jaar oude Saxo voor mijn vrouw, die overigens daarvoor zelf nog een AX heeft gereden. Bij die nieuwe werkgever kreeg ik een Ford Focus als lease auto. Niets mis mee, maar zeker niet zo luxe als de Xantia die ik daarvoor reed. Na iets meer als een jaar, en 30.000 km verder, kreeg ik een PT Cruiser als lease auto. Hier heb ik ondanks de te kleine motor in verhouding met het hoge gewicht, ook met veel plezier in gereden. Ik denk zelfs, dat als Citroën niet zou bestaan, ik Chrysler zou rijden. Ook vanwege de aparte vormgeving, kijk maar eens naar de 300C.

In mei 2005 overgestapt naar de huidige werkkring, Jazeker, de Hypotheker! Ik kon toen weer zelf een auto uitkiezen, en ja hoor, meteen naar Koelman in Maastricht gegaan en een nieuwe C4 besteld. Deze, een rode Coupe VTR+ met extra pakket, was zeker net zo luxe als de Xantia, maar door de 1.6 benzine motor een stuk goedkoper. Ondanks de lengte van de zoons, was het geen enkel probleem voor hun om achterin goed te kunnen zitten. En de kofferbak was ruim genoeg om met z’n vieren op vakantie te gaan.

Goed een jaar later kreeg ik de mogelijkheid de Hypotheker op de Markt in Maastricht over te nemen, wat automatisch betekende dat ik veel meer km’s ging rijden. De baas is tenslotte altijd aanwezig?! Dus met meer km’s in het vooruitzicht de huidige C4 bestelt, een 2.0 HDI met 136 pk. (in de folder staat 138 maar dat klopt niet. 100 KW x 1.359623 is toch echt 136 pk!) Doordat de 2.0 HDI alleen als exclusive wordt geleverd, oh wat naar, is deze natuurlijk weer van alle luxe voorzien en doordat het maandelijkse leasebedrag maar 20.- per maand hoger werd, meteen maar alle opties toegevoegd. Ik denk dat ik de meest luxe C4 van het land rij? Lederen bekleding, JBL geluidsinstallatie, navidrive met telefoon, glazen panoramisch dak, parkeersensoren voor en achter, LDWS, oftewel een waarschuwingssysteem dat de stoelen laat trillen als je zonder richting aangeven een streep op de weg overschrijdt, en noem maar op.
Ook deze C4 rij ik met heel veel plezier en het verbruik van 1 op 16 vind ik zeker niet slecht! Inmiddels is deze C4 bijna een 1 1/2jaar oud, en staan er 41.000 km op de teller. Nog 1 1/2 jaar en ik kan de volgende gaan uitzoeken. Kijkend naar de foto’s van de nieuwe C5 lijkt me dat wel wat, maar kostentechnisch? Ik zou het niet erg vinden om weer de C4 te moeten bestellen, maar dan wel weer met alle opties en een automatische versnellingsbak. Ook hier in het zuiden begint het fileleed een belangrijke rol te spelen, dus een automaat lijkt me dan wel zo fijn.

Conclusie van het verhaal; Citroën is voor mij het merk, alternatieven zullen er zeker zijn, maar een Citroënhart vervang je niet zo gemakkelijk.

Vraag me af of de mensen van citroën dit soort dingen nou ook wel eens lezen en er wat mee doen als ze nieuwe modellen gaan ontwerpen. Vind de citroëns van tegenwoordig nou niet echt denderend meer. Hard afgeveerd, karakterloos, bijna geen HP modellen meer (alleen de C5 en C6 nog maar) etc.

Ik rij zelf citroën vanwege de voorbeeldige vering, al vind ik hem zelf in mijn huidige saxootje wel wat stug (al is het voor zo’n klein bakkie wel weer erg comfortabel!). Mijn volgende wagen wordt waarschijnlijk weer een HP geveerde cit. (of een amerikaan )

slappe vering is gewoon prettig!

C’est simple! 

Het is gewoon genetisch bepaald! 

En daarom kan er maar één merk gereden worden. 

kreeg een cit ZX gratis via via, half jaar in ongekend comfort gereden totdat het lot het leuk vond om deze met 4 man erin tegen een lichtmast aan te laten vliegen.

Daarna: nooit meer kunnen wennen aan de snoeiharde vering van de renaults van m’n zus en vader en gewoon weer lekker een zx gekocht. Heerlijk!

De vering is idd niet snoeihard. De demping daarentegen is een stuk steviger . Dat merk je toch. Vooral op de wat langere hobbels en de duivelse drempels. Heb aardig wat km’s in Meganes en Laguna’s mogen vertoeven, zelfs de inmiddels ter ziele gegane Safrane, ook deze was harder gedempt dan m’n huidige zx.

Nu inmiddels m’n 5e ZX. Ondanks de conventionele vering, het behoudende uiterlijk een enorm comfortabele auto met een dijk van een wegligging. Enkel zoals Citroen deze kan maken. Voor mij de reden om dit merk een warm hart te blijven toedragen. Ondanks de kleine (en grotere) onderhouds- ergenissen

Ten eerste om het comfort natuurlijk, als je 150k per jaar in een vrachtwagencabine rondstuiterd wil je graag in alle comfort naar huis zweven hoor!

Ten tweede vind ik de meeste modellen gewoon mooi, enkele uitgezonderd natuurlijk, maar dat heeft iedereen wel denk ik.

En ten derde, heel eerlijk, om de pleuro’s! Vind eens een andere relatief grote auto die veel comfort bied, relatief goedkoop te rijden is, en genoeg ruimte voor een gezin met 3 kids en de haast verplichte hond in de prijsklasse van een gebruikte Citoën.

We hebben hier 2, tw een BX woon-werk anex hobby mobiel van pappa en (mijn trots eigenlijk) een ‘98 Xantia break. Niet iets bijzonders maar wel netjes, eens geen barrel en wat rijd dat lekker!

En hoe is dat zo gekomen eigenlijk?
Als kleine jongen altijd al autogek geweest, en de “Snoek” zoals ze bekend stonden viel altijd op, wat een lijn, zo mooi, en hij ging op en neer, en het geluid was goed (auto en motorgeluid vind ik een belangrijk iets, moet mooi klinken vind ik). Ondanks dat pappa dan zei dat het oude barrels waren (toen al) bleef ik ze mooi en fascinerend vinden, en bleven ze me dus opvallen.
Later is mijn vader nog eens langs geweest voor een proefrit met een GS Pallas en ben ik dus even mee geweest. De auto heeft hij niet gekocht, voornamelijk vanwege de schilferende lak op het dak, maar sinds dat ritje ben ik eigenlijk verkocht. Die satelieten, dat “oog” waarachter je kon zien hoe hard je ging, en daar merkte je helemaal niks van, dat het zo hard ging! Let wel, ik was toen mss 8 jaar oud, maar ik kan me die proefrit nog herinneren als de dag van gisteren, zoveel indruk heeft het gemaakt.

Toen ik groter werd ben ik monteur geworden bij een Peugeot dealer, en elke Citroën die binnenkwam voor onderhoud was voor mij. Mijn collega’s deden er liever niks aan omdat ze het systeem niet begrepen. Ik ook niet in het begin, maar je bent nooit te oud om te leren toch?

Mijn automobiele verleden gaat alle kanten op, groot, klein, jong en oud, slechts 1 Japanner gereden (motorgeluid enzo, sorry maar doet me precies helemaal niks) en de keuze werd vooral bepaald door de portemonee.

Nu nog wel, de BX is gekomen nadat de Golf na de Croma ook de geest gaf maar heb nu besloten bij het merk te blijven, vandaar de Xantia die bedoeld was de BX op te volgen, maar das niet helemaal gelukt.
In het verleden ook al eens een BX TGD Break gehad, samen met een AX GTi voor het meisje, en vooral het comfort van de BX deed me besluiten weer HP te gaan.

Vraag me dan ook af wat we gaan kopen als de Xantia aan vervanging toe is, C2 en 3 te klein, C4 vind ik eigenlijk niet mooi en geen van allen HP, de nieuwe C5 vind ik wel erg mooi net als de C6 maar dat kan bruin voorlopig niet trekken.

Maar gewoon goed zijn voor mijn huidige wagenpark, kunnen ze hopelijk nog lang mee zodat bovenstaande voorlopig geen probleem hoeft te zijn

Groet Dennis

Nu een halfjaar mijn rijbewijs. Verschillende soorten auto’s gereden. Maar een BX vind ik vooralsnog het lekkerst rijden, van alles wat ik heb gereden.

P206 rijdt op zich wel lekker, maar een BX ligt veel stiller op de weg. Minder oneffenheden. Een BX zit veel lekkerder.

Dat is onder andere mijn reden dat ik Citroën rijd.

Ik vind het mooie auto’s nu nog steeds. En zijn voor mij redelijk goedkoop in onderhoud.

Ik zie mezelf ook niet in een ander automerk rijden.

Ik stem niet, teveel juiste opties

De Breek kostte me aanschaf ongeveer het bedrag van een fiets, en op de fiets krijg ik mijn graafzooi niet meegezeuld. Verder heb ik ‘m eerst als winterhut gekocht zodat de Benz klaar kon, maar inmiddels mag de Benz op pensioen en blijft de BiX als dagelijks vervoer.

Dat ik nog eens met zo’n ding zou rijden dreigt al vanaf ongeveer mijn 8e, toen ik voor het eerst in een donkerrode BX serie I meereed - een auto die eerst opsteeg, om vervolgens als een vliegend tapijt over de weg te zweven! Sindsdien heb ik een jaar of 18 in de categorie latente citrofiel gezeten, en toen kwam de family-effort/vaders pensioneringsproject DSuper… Toen was ik om.

Toen de Benz op stal moest had mijn vriendin inmiddels een BX19TZD berline, en ik heb geloof ik niet eens iets anders dan een BX overwogen…

Maar ik mis de Benz wel, stiekem. Is een veel te lekkere, Grote auto… Waar je ook aan kunt werken zónder dat de lay-out van de auto dat frustreert…

Derk