Haha, geweldig.

Gewoon in Oktober al aan een 1 april grap werken. Ik lig helemaal dubbel hier.  

Meesterlijk..

pret hebben we wel gehad ja! Alleen de bewaking van la Ferte Vidame vond het alles behalve een grap.

Net toen wij aan het fotograferen waren kwam er (wij vermoeden een hoge piet, gezien de kleding en de auto) iemand aanrijden, die stopte heel abrupt, keek… keek… en vertrok met slippende banden naar de loge van de bewaking. Wij net zo snel weg natuurlijk.

(wij stelden ons voor…)
He mannen wat is dat nou, daar buiten staat een prototype… he wat een prototype???? wij weten van niets!!!! jawel daar buiten staat een prototype!!!! en er staan er nog een paar bij met een foto toestel. Ja maar.. .nee niets te maar hoe kan dat?? Ja ehhhh maar er is echt niemand gaan rijden chef… ehhhhh we zoeken het uit

Toen de auto ontdaan was van alle vuilniszakken, zijn we stapvoets weer langs gereden, kwamen er twee aanrennen met walkie talkies. Wij in alle onschuld gevraagd wat er was, tja dat wil je dan wel weten..

Geweldige grap, hebben jullie het toen bedacht als 1 april grap en zijn jullie er speciaal voor langs gereden of waren jullie in de buurt.?

Prachtig! Je had het eigenlijk ook moeten doorspelen aan Autoweek voor de grap. En als het dan er nog eens in had gestaan was het helemaal leuk geweest.

Hebben de foto’s ook niet op het autoweek forum gestaan?

Ik had dit topic al een hele tijd niet gelezen, en dus de ‘nieuwe ontwikkelingen’ nog niet gezien…

Wat een fantastische grap zeg!

van de voorpagina

Het geheime prototype van La Ferté-Vidame, nu geheel uit de doeken

Op Citroën-Forum.nl worden steeds meer avontuurlijke verhalen verteld. De M35-haalactie van Kees “VISA GTI 115” deed Johan Oldenhage terugdenken aan een belevenis uit 2008. Bij Citroëns testcircuit in La Ferté-Vidame spotte hij met vrienden een supergeheim prototype en liet de bewaking in paniek geraken. Ook toen al had Citroën-Forum.nl de primeur.

Een paar jaar geleden, een mannenuitje naar Parijs voor het bezoek van de persdag van de Autosalon. Zo’n mannenuitje bestaat altijd uit ontbijten bij le Bailli de Suffren, dan de autosalon, en ‘s avonds laat na het sluiten van C42 een ijsje halen bij Hgen-Dazs. De andere dag moet altijd iets anders zijn. Deze keer was het een bezoek aan de catacomben van Parijs en het graf van de familie Citro?n. Het is dan twee uur in de middag, zin om naar huis te gaan hebben we nog niet, maar wat dan wel?

Er borrelt iets op; we gaan naar La Ferté-Vidame, het testcircuit van Citroën ten westen van Parijs, ongeveer twee uur rijden. Ja, daar gaan we kijken! We zijn er nog nooit geweest, dus dat moet je een keer gezien hebben. “Haha, en dan pochen bij onze vrienden dat we het allernieuwste model gezien hebben, zomaar in het wild, net toen wij aankwamen!” Terug naar de werkelijkheid: hoe groot is die kans? Klein natuurlijk, maar je kan die kans ook zelf maken…

Bij een doe-het-zelfzaak in Parijs kopen we een rol vuilniszakken, een pakje Stanley-mesjes, een paar rollen tape en een klein rood tasje, eigenlijk bedoeld om een luxe cadeau in te stoppen, maar in onze ogen best bruikbaar als achterlichtunit. Teruglopend naar de auto, nemen we van straat nog wat grote stukken karton mee. Op naar la Ferté-Vidame!

Aangekomen in het kleine dorpje, zoeken we de ingang van het circuit. Die is snel gevonden. We rijden bij de ingang door naar een portiersloge, vragen langs de neus weg of we hier kunnen kijken, maar helaas is het antwoord: “Nee.” Dreigend wordt eraan toegevoegd: “Wilt u snel maken dat u weg komt!” We besluiten eerst maar eens een rondje rond het terrein te maken, nog best een stuk rijden. Onderweg stoppen we om te kijken of we niet door die droge sloot en die rioolbuis aan de andere kant van de muur kunnen komen, maar ook dat lukt niet. Even verderop stoppen we de auto en proberen staande op het dak over de muur heen te kijken. Helaas, ook dat lukt niet. Het terrein is hermetisch afgesloten voor nieuwsgierigen.

Schuin tegenover de entree staat een vervallen boerderij. Die wordt ons buitenatelier, daar gaan we onze Berlingo inpakken. Ja, je leest het goed: inpakken met vuilniszakken. We gaan ons eigen fotosessie-testmodel maken. Na het verwijderen van de wieldoppen lijkt het meteen al wat. De vorm van de auto passen we aan met karton: hij wordt langer, de neus hoger. De hele rechterzijkant gaat in het plastic, inclusief de voorkant. Ter hoogte van de bestuurder maken we een kleine opening. Met het rode luxe tasje maken we een mooi achterlicht. Na drie kwartier zijn we tevreden en kunnen we onze fotosessie beginnen.

We rijden de auto vanachter de boerderij de weg op, niemand die het ziet, alleen wij, toch wel spannend! We parkeren de auto voor de poort, alsof hij er zo in wil rijden. Maken foto’s. Flitser uit voor een beter “bewogen” resultaat. Ja, dit is het helemaal. Nog even op de zelfontspanner, fantastisch!

In de verte verschijnen uit de schemerige namiddag twee koplampen. Wat doen we nu? Nog een paar foto’s. De auto die dichterbij komt, geeft richting aan naar het circuit. Het is een Peugeot. Als de auto een paar meter voor ons is, stapt er een gedrongen Fransman in kostuum uit. Hij kijkt, slingert zich weer in de auto en is nog sneller dan een formule 1 auto vertrokken, het binnenplaatsje op. Voor ons tijd om ook te vertrekken. Zullen we het gewoon doen? Ja, we doen het gewoon, gewoon met de ingepakte auto ook het binnenplaatsje oprijden, leuk en spannend tegelijk! We maken met dezelfde vaart als de net vertrokken Fransoos een rondje over de binnenplaats en gaan daarna meteen terug naar het buitenatelier. Binnen een minuut is de auto terug in de oorspronkelijke staat. Nog snel de wieldoppen erop, vuilnis in een vuilniszak en “gaan”!

Laten we toch nog even bij de poort kijken. We rijden langzaam langs de poort, twee medewerkers met portofoon lopen paniekerig rond, waarschijnlijk op pad gestuurd om te zoeken. “Maar chef, hoe bedoelt u testauto? Buiten?” Ze rennen op ons af en weer komt de vraag: “Gas geven of rustig blijven?” Van achter komt de opdracht: “Rijden!” Wij voorin besluiten anders. Waar staat in de wet dat het verboden is je auto in te pakken, vragen we aan de man met portofoon… Helaas, hij is boos, heel erg boos en dat is echt aan alles te merken. De opmerking dat het een grap was, wuift hij met een driftig gebaar weg. Voor ons het teken om nu echt weg te gaan, met de foto’s als herinnering.

Thuis gekomen, besluiten we een vage foto te posten, hier op dit forum. We laten iedereen in de waan dat wij bij La Ferté-Vidame waren en er een testwagen zagen. Tja, wat het was, weten wij ook niet. Pas op 1 april 2009 besluiten we ons avontuur te verklappen. Nog ruim vier jaar later kennen jullie eindelijk het hele verhaal.

tekst en foto’s: Johan Oldenhage, Lucas en dennis van der ven

Wat een geweldig verhaal, ik kan me voorstellen dat jullie echt in deuk hebben gelegen

Groetjes, Henk

Ook dit is een prachtig verhaal…

Het bedenken is al wat…

En het nog doen ook…

TOP…

Heerlijk om te lezen en ook leuk om dit draadje weer te zien! De reacties zijn geweldig. XBXG had ‘m door, maar daar kwamen weer geen reacties op.

Patrick