Geen nieuws is goed nieuws, dus geen lek.

Wel even weer bezig geweest. Na een hele studie naar middenconsoles voor de auto van Thijs ben ik uiteindelijk ook maar aan mijn eigen middenconsole begonnen. Ik heb zo’n rubberen pookding, maar dat bleef niet zitten door een breuk in het middenconsole. Dat is na vijf jaar eindelijk eens onder handen genomen. Ik heb het gebroken stuk weer samengevoegd met een reep plastic dat eronder is gelijmd, maar nog wilde het rubber niet blijven zitten. Nou heb ik ooit van Geoarthc35 een pookrubber gekregen waar iemand ooit mee aan het knutselen is geweest. Er zit aan de voorkant een klemmetje die aan het rubber zit en zich onder het plastic van het console nestelt. Dat werkt. Duidelijk een knutseloplossing, maar het werkt. Ik ben weer blij dat mijn rubber blijft zitten waar het hoort.

Door al deze werkzaamheden is gedurende de nacht de interieurverlichting blijven branden dus heeft Jacqueline een dag aan de lader gehangen, waardoor er wat aan de draden is gerommeld bij de accu. Daardoor wilde de kachelventilator niet meer draaien en zelfs de ramen van de achterdeuren wilden niet meer naar boven of beneden. Bleek doodleuk een vuil contact in dat zwarte blok waar alle stroom vandaan komt vlak bij de accu. Gelukkig bij het begin gezocht en niet aan het eind. Anders had de hele auto weer open gelegen.

Is zo’n rubberen pookhoes iets bijzonders dan? Omdat mijn 2200 Super uit 1975 er een had en mijn 2400 Super uit 1976 er ook een heeft, heb ik ze altijd als normaal ervaren. Door het roeren met de pook willen ze weleens losschieten, zelfs van een console zonder scheuren…

De rubberen hoes is alleen van de eerste jaren. Weet niet precies tot wanneer. Daarna kwamen de kunstleren hoesjes die lekker over de schakelaars heen lubberen.
Ik heb dat zakje ook vervangen door een rubberen harmonika. En inderdaad schoot dat vaak los, maar dat heb ik opgelost. Truc is dat je moet voorkomen dat de hoes aan de voorkant omhoog kan komen uit de console, en aan de achterkant omlaag gedrukt kan worden in de console. Daarna blijft ie bij mij altijd netjes zitten.

Truc is dat je moet voorkomen dat de hoes aan de voorkant omhoog kan komen uit de console, en aan de achterkant omlaag gedrukt kan worden in de console. Daarna blijft ie bij mij altijd netjes zitten.

wat is de truc dan ????

In mijn geval staat die truc in het verhaaltje boven de foto.

Zo’n soort truc zoals W. beschrijft voor de voorkant van de hoes.
Bij mij werd ie ook aan de achterkant de console in gedrukt omdat daar 2 plastic lipjes horen te zitten, maar die zijn afgebroken. Om die lipjes te vervangen heb ik twee stukjes elektriciteitsbuis gezaagd die klem passen tussen de bodem en de console. Die stukjes buis vallen over twee bouten die daar in de bodem zitten. Door die stukjes buis kan de hoes niet naar beneden gedrukt worden. Ook een knutseloplossing dus…

oké en bedankt

groet frank

Update?
Ze start niet in de kou. Na één poging al opgegeven en geen zin om verder te rommelen. Goedkope accu die het allemaal net niet trekt. En te lui om startkabels te pakken, dus in de kou met de BX op stap.

En dan heb je pech dat de BX ook een diesel is. In een benzine gestookte BX is het lekker snel warm…

O, is dat zo? Die Euro is toch best snel lekker warm. Valt me alles mee. Ik heb dan weer geen ervaring met een benzineuitvoering van de BX, maar mij hoor je niet klagen.
Verschil tussen benzine en diesel bij de CX net zo min trouwens. Het is me niet echt opgevallen dat het ene type sneller warm wordt dan het andere.

Bij een BX benzine is het binnen zo warm hoor. Sneller dan menig modern hok

Vandaag met behulp van de Euro Jacqueline dan maar weer gestart en na drie kilometer rijden komt er toch ook al lekker warme lucht de auto ingeblazen. Die heerlijke ervaring van een warme versnellingspookknop als je de versnelling weer uit de vijf moet halen wanneer je een dorp in rijdt.

Aangezien Jacqueline sinds ik haar heb twee foute spiegels had, heb ik die nou maar eens vervangen.
Fout was het feit dat ze ooit op schandelijke wijze is overgespoten en daarbij de vieze plastic spiegels zijn meegenomen. Daarna is de linker spiegel een keer gesneuveld en vervangen door een zwart exemplaar, dus ze heeft al een paar jaar rondgereden met één beige en één zwarte spiegel.
Dit tot grote ergernis van Toniclight, maar onlangs heb ik dan toch oude spiegels gemonteerd. Daartoe eerst deurpanelen zonder gat voor de spiegelbediening recht zien te krijgen, want de panelen waren zo krom als een hoepeltje. De ‘nieuwe’ panelen nat gemaakt en weken op reserverportieren gespannen. Af en toe los gemaakt om weer nat te maken en weer op te spannen en uiteindelijk spiegels en panelen vervangen tot een wat eleganter geheel, voor zover je kunt spreken over elegant in geval van Jacqueline.

Valt wel op met dit mooie weer en de ramen open, dat deze elegante oude spiegels veel meer windgeruis hebben dan die lelijke plastic bubbels. Dat dan weer wel. Maar liever windgeruis en de radio een tandje hoger dan die vieze lelijke plastic bobbels als spiegels. En dan niet eens in dezelfde kleur.

Ik vind Jacqueline gaaf. En als dat ding op je motorkap nou een grote vlinder is en geen viezig doekje dan is het een nog mooiere foto

T’is een bloem van metaal. Nee, niet gemonteerd.