Allemaal mootjes snoek, ja

Die kratten zijn nog over uit de tijd dat er zowat pal achter het huis veel kotters afmeerden. De goeie ouwe tijd dat je gewoon rechtstreeks van de boot je scholletjes kon kopen… Ik vind ‘t wel handige kratjes eigenlijk.

Derk

Keurig. Een goede kennis van me is een echte Peugeottist en doet het net andersom: dit soort klusjes met z’n DS cabriolet Chapron. Zoals hij zelf zegt: “het is m’n enige auto met trekhaak…”

Hij stond onlangs in de la Bombe met een fotoshoot. Artikelen schrijven doet hij meestal voor ‘le Lion’ (de evenknie van la Bombe, zelfde formaat en lay-out).

Vanavond nog maar eens een kleinigheidje aan de DS gedaan. Het eeuwige gerommel tijdens rechter bochten begon namelijk danig te vervelen. Als je gaat googelen naar wat dat kan zijn word je daar heel verdrietig van (differentieel). Als je nou eerst gewoon eens onder de wagen kijkt, kan het goed zijn dat je ziet dat de demper niet helemaal lekker hangt. De demper hing keurig laag genoeg om de driehoeksteuntjes opzij in de demperbak aan te tikken. Om te beginnen heb ik daarom de onderste ophangstrips zodanig gemonteerd dat ze omhoog staan in plaats van dat ze naar beneden hangen - ze waren zo terug gezet omdat ze bij aanschaf zo zaten, maar als dat niet werkt doen we ‘t fijn anders. Het leverde zo op het oog meteen een millimeter of vijf op. Daarna nog wat buigwerk verricht (de stripjes hadden wat golfslag opgelopen in de loop van de jaren) om alles zo te maken dat de felsnaad van de demper net mooi boven die driehoekjes langs zweeft en alles is weer heerlijk rustig in een rechter bocht. Dat rijdt dus wel zo aangenaam!

Derk

Fijn dat jelui de dame accepteren zoals ze is.
Namelijk gerecycled met ouwe zooi van anderen.
Ze is vergaand origineel teruggebouwd (geen zichtbare las en of kitnaden.)
Nog wat kleinigheden oplossen na 18 jaar stilstand en gaan.
Op naar de volgende Ton.

Groet.:
Jan D.

Penny Lane schreef:

Vanavond nog maar eens een kleinigheidje aan de DS gedaan. Het eeuwige gerommel tijdens rechter bochten begon namelijk danig te vervelen. Als je gaat googelen naar wat dat kan zijn word je daar heel verdrietig van (differentieel). Als je nou eerst gewoon eens onder de wagen kijkt, kan het goed zijn dat je ziet dat de demper niet helemaal lekker hangt. De demper hing keurig laag genoeg om de driehoeksteuntjes opzij in de demperbak aan te tikken. Om te beginnen heb ik daarom de onderste ophangstrips zodanig gemonteerd dat ze omhoog staan in plaats van dat ze naar beneden hangen - ze waren zo terug gezet omdat ze bij aanschaf zo zaten, maar als dat niet werkt doen we ‘t fijn anders. Het leverde zo op het oog meteen een millimeter of vijf op. Daarna nog wat buigwerk verricht (de stripjes hadden wat golfslag opgelopen in de loop van de jaren) om alles zo te maken dat de felsnaad van de demper net mooi boven die driehoekjes langs zweeft en alles is weer heerlijk rustig in een rechter bocht. Dat rijdt dus wel zo aangenaam!

Derk

Vervang ook even de rubbers waar die strips inhangen.

Heb ik gezien, goeie tip! De sleuven daarin zitten schuin en die kun je omhoog of naar beneden zetten met grote gevolgen voor hoe dan die steuntjes en je demper komen te zitten. Als ze gaar worden zakken ze in onder het gewicht van de demper. Gelukkig zitten er al (relatief) nieuwe in die (nog) niet echt inzakken.

Je kunt dat inzakken nog een klein beetje opvangen door het einde van de strip met het lipje aan het einde omhoog in het rubber te zetten. Dan gaat die lip onder het gewicht van de demper in het rubber drukken in plaats van dat het ervan af gaat wijken. Ik zou zeggen dat dat zo hoort, maar zo heeft een eerdere uitlaatvervanger dat in een grijs verleden niet gedaan. Het kopiëren van je startsituatie is dus prima, als je maar bereid bent het anders te doen als het niet blijkt te werken

Edit: ook opletten dat die rubbers goed in de stalen kommetjes liggen, anders druk je ze kapot en/of krijg je alsnog inzakken omdat ze niet goed worden vastgehouden.

Derk

Eigenlijk hoort CitroMobile er altijd een beetje bij natuurlijk, maar als ik dan naar de stuk of wat reserveonderdelen voor de DS kijk vraag ik me af wat ik daar nog zou moeten gaan zoeken…

Nou ja, OK: wieldoppen. Daar kun je dus best een stapeltje van hebben liggen.

Derk

Zo. De ‘shake-down’ periode is wel ongeveer geweest.  Dat heeft diverse aandachtspuntjes opgeleverd, waarvan er nog geen echt heel onverwacht waren. We kunnen dus de komende paar weken eraan gaan werken om de juffer fighting fit te krijgen voor CitroMobile. Noem me raar, maar na een aantal jaren van verheugen en een paar gemiste kansen omdat de auto er gewoon nog niet aan toe was, is het dit jaar absoluut de sport om ‘r daar naartoe (en terug) te krijgen!

Gewoon omdat ik dat soms even lekker vind ben ik met het meest onbelangrijke begonnen:

De complete achterbumper van deze DS was op zich netjes en kwam destijds zonder veel gedoe van de auto af. Het ding is daarom integraal teruggehangen, maar dus wel met tot voor kort een beschadigd rubberblok. Zo’n lelijk, afgekloofd stuk gum smoelt gewoon niet en op de twee reserve achterbumpers die er liggen zaten er vier nette. Deze komt, als mijn voorraadbeheer klopt, van de bumper die van de sloper af gekomen is. Daar ging-ie moeiteloos af; het oude rubberblok verloor een tapeindje maar dat maakt niet uit. Dat blokje gaat toch de kliko in. Het vervangende onderdeel is dan toch maar met een likje kopervet gemonteerd. Eigenlijk ook alleen omdat het kan, want het zal normaal gesproken wel nooit meer los hoeven

Derk

Nu weer iets zinnigers. Kennen jullie dat moment dat je aan de claxon trekt en het stengeltje pardoes een mooie snoekduik naar je oog maakt? Ik nu wel. Dus: deksel van de stuurkolom af. In de bakken met onderdelen lag nog één zo’n schakelaar mét een bruikbaar steeltje. Maar: alle stekkers op de draadboom waren wegens vergammelde isolatie op de stekkers vernieuwd. Die ‘nieuwe’ schakelaar ging dus zo niet passen… Des te vervelender omdat de voorraad nieuwe stekkertjes van de goeie soort op was en de beuntoko al dicht. Niet voor 1 gat te vangen was het dus tijd om alleen sec dat steeltje te verwisselen…

The culprit: afgebroken stengeltje. Blijkbaar was die al gescheurd.

De andere kant: het schakelwerk met daarin alleen nog het bolscharniertje.

Open maken! Let op hoe de steuntjes zitten. De schakelaar zit dicht met vier schroefjes, waarvan bij twee de moertjes in een zeskante uitsparing zitten.

Andere kant.

Na het verwijderen van de schroefjes zit het afdekkapje van de bekabeling aan één kant ingehaakt.

Aan de kant van het mechaniek kan het dekseltje er zo af. Let op dat het binnenwerk op z’n plek blijft, anders raak je de twee wieltjes die in het steeltje zitten gegarandeerd kwijt!

Nu kan het scharnierstiftje eruit. Let op dat het restant van de stengel niet naar buiten schiet. Die is binnenin de schakelaar veerbelast (daar zitten ook die wieltjes op).

Hier zie je in het midden nog net zo’n wieltje zitten. Nogmaals: doe er alles aan om te voorkomen dat die je om de oren stuiven. Vooral als er weinig vet in de schakelaar zit willen ze zichzelf graag lanceren. Heb ik al gezegd dat je niet wilt dat ze eruit schieten?

Nu je zover bent gekomen kun je de schakelaar voorzichtig veilig wegleggen, een borrel pakken, jezelf moed indrinken en het stengelgedeelte uit de schakelaar halen. Let er daarbij scherp op dat je de twee wieltjes tegenhoudt en ze één voor één gecontroleerd uit het eind van het stengeltje laat komen. Na verwijdering, compleet met de zijplaatjes, goed kijken hoe alle delen in elkaar zitten. Op dit punt houden alleen je vingers en de veertjes boven en onder de stengel de boel bij elkaar, dus laat het geheel in hemelsnaam niet glippen vóór je weet hoe het zit.

De volgende stap is simpel. Neem de twee zijplaatjes weg en haal de resten van je stengeltje uit de houder. Je kunt daarna meteen het donorstengeltje plaatsen en de zijkantjes weer terug zetten. Dat is even frutten omdat je tegen die veertjes in moet werken, maar het kan echt.

De volgende stap is om de nieuwe stengel-assembly terug te plaatsen. Leg de boel er ver genoeg in om het eerste wieltje terug te frotten, duw de boel net ver genoeg voor de tweede, daarna kan de stengel terug op zijn plek met wieltjes en al. Vanaf nu moet je weer opletten dat je die wieltjes NIET verspeelt. Daarom zet je ASAP het scharnierstiftje er weer in zodat de veertjes in de stengel die niet meer uit de houder kunnen duwen.

Nu kan het hele boeltje weer in elkaar op de manier waarop je het eerder gevonden had. Even opletten dus dat je de steuntjes weer precies gelijk terug zet. Test de schakelaar mechanisch en bij voorkeur ook elektrisch (hoewel er zo weinig in zit dat ‘t haast niet fout kan). Daarna mag de gerepareerde schakelaar terug op z’n plek.

Op zich was dit natuurlijk een beetje veel werk om ASAP weer een stengeltje te hebben, maar als er in de toekomst iemand iets aan heeft om zo’n schakelaar helemaal netjes schoon en fris te maken is ‘t in ieder geval niet voor niks geweest.

Derk

Cool man! Echt een top how-to! Overigens, die stomme hendeltjes breken vaak af…

De oplossing is simpel: luchthoorn niet gebruiken… Die schakelaar moet eigenlijk overstrekken om dat ding te schakelen. Daardoor scheuren die dingen ook zo vaak. Deze kwam er ook al zonder knak af, héél verdacht.

Derk

Geweldig, complete uitleg. Leuk om de schakelaar van binnen te zien. Bedankt voor de moeite.

Ik heb van de andere twee stengeltjes ook nog reserves liggen. Ik zal er eens een paar regenachtige avonden aan besteden om die ook open en weer dicht te maken, al was het maar om te zien hoe dat moet en wat er dan kan. Zo’n punt moet dat niet zijn om er dan ergens een zoekbaar (of nou ja, vindbaar) archiefdraadje van te maken

Grappig genoeg is, als je weet hoe de schakelaar opgebouwd is, het in- en uitbouwen het meeste gedoe. Je kan er heel best bij in die stuurkolombak. Maar niet heus… Getuige het feit dat ik kennelijk toch nog een stekker van de knipperautomaat losgesnukt heb bij het uitbouwen van de schakelaar. En dus op naar het volgende rondje gefrut op de vierkante centimeter.

Derk

En dat was inderdaad effectief wat er gebeurd was: de aansluiting van het relais naar de schakelaar had vlak voor de schakelaar een gammel geworden stekkertje. Nieuwe erop en de boel knippert weer.

Derk

Volgende zinvolle item op de lijst was dat de drukregelaar te vaak insloeg: de bekende ‘tik’ had een frequentie van ongeveer twee seconden. Dat is… suboptimaal. Na een hele hoop geredeneer over oorzaken werd als eerste de voorraadbol getest en die was goed. Daarna dan maar het stuurhuis afgedopt met een voelermaatje, want immers ook zo’n berucht item. Dat leverde niks op: ook met het voelermaatje ertussen stond de drukregelaar druk te klepperen. Vandaag heb ik, omdat de juffer verder geen rare symptomen vertoont, een stapje terug gedaan in het systeem en maar eerst eens een manometer op de uitgang van de drukregelaar geklust. Je kunt dan, met de auto in de laagste stand, meten:

1) Bobinekabel losmaken op de bobine, starten (motor slaat dus niet aan). De druk loopt snel op en krijgt ineens weerstand. Op dat punt stop je en kun je de initiaaldruk (stikstofdruk) van je voorraadbol aflezen.

2) Bobinekabel weer vastzetten en motor starten. Druk loopt nu verder op en stokt tegelijk met de bekende tik van de regelaar. Dit is je afslagdruk.

3) Drukverlies in de regelaar. Na het afslaan van de regelaar stop je de motor (hoewel je ‘m ook kunt laten draaien, maar uitlaatgas is slecht voor je) en kijken wat er gebeurt. Je mag volgens het WPHB maximaal 10 bar druk verliezen in drie minuten.

4) Als je drukregelaar heel netjes is, duurt dat drukverlies wel even. Wil je nou je inslagdruk vlot weten, dan zet je bij draaiende motor met sleutel 12 de ontlastschroef net ver genoeg open zodat de naald van de manometer langzaam zakt. Op een gegeven moment gaat de naald weer oplopen (je hoort de pomp dan bijspringen). De laagste druk die je afleest is dan je inslagdruk.

Je kunt de resultaten van de metingen op de HD-regelaar in deze DS in onderstaand filmpje zien. Wat hier dus de installatie is: manometer rechtstreeks op de hogedruk uitgang van de regelaar met (uiteraard) de ontlastschroef dicht. Geen T-stukjes of anders wat, het hele systeem na de drukregelaar is afgekoppeld.

De gemeten waarden zijn:

- Initiaaldruk 62 bar (dat is dus goed en klopt met de nieuwe voorraadbol; wel een mooie referentiemeting als je al weet dat je bol in orde is)

- Afslagdruk 160 bar (dat is aan de lage kant; WPHB zegt 165 tot 175 bar)

- Inslagdruk 138 bar (ook dat is aan de lage kant; WPHB zegt 140 tot 150 bar)

- Maar het belangrijkste: een drukverlies met draaiend primair systeem van 22 bar in ongeveer 1 seconde! (WPHB zegt dus max 10bar in 3 minuten!)

Ik had speciaal mijn zondagse Heuer Trackmaster stopwatch klaar liggen om de drukverliezen te timen, maar daar ben ik maar niet meer aan begonnen.

Wat ik vergeten heb te filmen is dat bij het stoppen van de motor (cq. HD-pomp) na het behalen van de afslagdruk de druk meteen wegvalt tot de inslagdruk en daar dan wél blijft hangen.

Hoe dan ook: deze HD-regelaar moet er maar eens uit, want dit is geen normaal gedrag…

Derk