Gisteren reed de XM met de nieuwe eigenaar van mijn oprijpad af en kwam er een einde aan mijn XM tijdperk en ik moet je eerlijk vertellen dat het wel even pijn deed.

In 2002 zagen we hem staan in de showroom van een plaatselijke handelaar, een schoonheid van een auto en mijn vrouw viel als een blok. Na enig zeer stevig onderhandelen werden we de nieuwe eigenaar van een prachtige donkergroen metallic XM TCT met 232.000 km op de teller, maar van binnen en van buiten als nieuw, prachtig lopend en op het eerste gezicht in onberispelijke staat.

Hij heeft me nooit in de steek gelaten, op een kleinigheidje na. In een parkeergarage in Alkmaar was het gasgeven plotseling afgelopen. Het kogeltje was uit het asje geschoten en met een stukje elastiek was het probleem weer tijdelijk opgelost. Een ander asje bij de sloperij mocht ik gratis meenemen.

Ik heb nogal wat gepost over mijn XM op dit forum, want het is natuurlijk wel een behoorlijk ingewikkelde auto en hij heeft ook wat aandacht nodig. Allemaal goed te doen als je een beetje handig bent en met behulp van de vele kennis op dit forum heb ik alles zelf kunnen doen.

De sierstrippen, de turbo welke lekte bij de pakkingring, de spruitstukpakkingen, de aandrijfassen, de hele uitlaat behalve de katalisator, de remschijven voor, andere klauwen, de retourslangen van de voorpoten, zeven veerbollen, nieuwe D snaar en nog een aantal andere dingen en dingetjes die ik allemaal gedaan heb. Het houdt je van de straat en uit de kroeg.

Het is een van de fijnste auto’s waarmee ik heb gereden en het zijn er veel geweest. In een ruk van Enkhuizen naar Roermond en tintelfris uitstappen, dat lukt met weinig auto’s en het is niet aleen de vering en het comfort, maar de hele beleving van zo’n auto die daarvoor zorgt.

In 2005 waren we 40 jaar getrouwd en viel mijn vrouw voor de tweede keer voor een auto, een prachtige Peugeot 206XS met een glazen schuifdak , 15.400 km en ik ben een meegaand type, dus die kochten we als kado voor 40 jaar wel en wee. De XM werd nauwelijks nog gebruikt, had inmiddels tegen de 270.000 km gelopen en liep nog steeds als een nieuwe en zag er ook nog piekfijn uit, ook van binnen nog altijd als nieuw.

Tegen het einde van 2007 besloot ik om de XM maar een jaar te schorsen, want hij kostte op deze manier wel vijf euro per kilometer. We reden meestal met de Peugeot en ik heb al 35 jaar een Jaguar waar ik ook zo mee kan wegrijden, maar die als ik er helamaal niet mee rijd alleen 63 euro per jaar aan verzekering kost.

De XM ging naast de Jaguar, gewoon op de vloerbedekking in de verwarmde studioruimte en ging ‘op rust’. Met houten blokken onder de subframes stond hij daar mooi te zijn. Om de paar maanden starte ik hem (of haar?), sloeg onmiddelijk aan en ik liet de boel warmdraaien en een tijdje flink gymnastieken.

Dat ene jaar werden er twee en in juli 2010 was ik zover met de restauratie van de DS dat ik binnen verder moest gaan en de XM ging naar buiten, waar hij overigens prima tegen kan. Het gymnastieken om de paar maanden ging gewoon door en telkens liep hij alsof hij nooit anders deed.

Ik heb hem een paar keer te koop gezet omdat zo’n auto moet rijden en beter bij een andere eigenaar kan zijn dan bij mij staan weg te kwijnen. Deze zwaar ondergewaardeerde auto, een van de meest comfortabele reiswagens ooit, is echter niet zo populair onder het koopvolk. Ooit zal het een gezochte klassieker zijn, maar dat duurt nog even. Het liep niet storm en ik dacht dat hij de komende jaren wel zou blijven staan op zijn plekje. Als de DS klaar is zou de XM weer naar binnen gaan, wachtend op betere tijden.

Maar zoals dat altijd gaat kwam er plotseling een jongeman, heel vriendelijke jongen en die had de motor van zijn BMW aan flarden wegens een gebroken D snaar. Hij werd in een klap smoorverliefd op de XM, ik waarschuwde hem nog wel voor het feit dat het een ingewikkelde auto is die meer aandacht nodig heeft dan een BMW, maar je beloont met heerlijk comfortabel rijden en er ook niet tegenop ziet om over de 200km/u te gaan.

En gisterenmiddag reed hij dan weg met ‘mijn XM’, die me zoveel plezier heeft gegeven. Hij had per direct een APK geregeld en de enige aanmerking was vliegroest op de achterste schijven. Het keurstation is hier een paar kilometer vandaan, de XM heeft een half jaar buiten gestaan dus wat wil je? Hij heeft misschien drie keer geremd en achter gebeurt er niet zo veel als je remt. Hij belde me gisterenavond om te vertellen dat de XM fantastisch rijdt.

Misschien koop ik ooit nog eens een XM, je weet het nooit, maar nu zit ik met een beetje weemoed dit verhaal op te schrijven en eigenlijk word ik er een beetje verdrietig van.

Tabé XM

Gecondoleerd Han, ........

Maar ze rijdt weer, laten we hopen dat ze goed terecht is gekomen voor nu en de toekomst.

Richt al je pijlen op de DS en het verdriet zal snel weg zijn

Dank je wel voor het medeleven Ron, ik heb er altijd met heel veel plezier mee gereden.

Mooi afscheidsverhaal…

Hij was gisteren bij me met de XM, hij is er niet wijs van, heeft nog nooit zo lekker gereden en alles werkt prima. Toch mooi dat zo’n auto weer lekker in zijn element is.

Mooi verhaal Han. Kan me voorstellen dat het een beetje moeilijk was. Gelukkig is ie goed terecht gekomen, als ik dat zo lees.

Sterkte met het verlies Han.

Ademloos gelezen…...

Zat te denken om iets anders te kopen laatst toen mijn koppeling het begaf…..., zoeken op internet, je kent het wel…..,

Uiteindelijk toch maar weer een xm gekocht, net een vijf dagen in mijn bezit…....

Ben blij dat ik toch die keus heb gemaakt, want het is inderdaad een genot!

Kan je dus helemaal begrijpen hoe je je voelt…..

Succes!!!!!!