Sinds een zestal jaren ben ik opel rijder. Naar volle tevredenheid de nodige km afgemaald met een Astra diesel. Tot deze zomer deze wagen ineens op de sukkel begon te lopen. De EGR-klep en andere milieutoestand. Deze wagen heeft zes weken onafgebroken in en uit de garage geweest met een probleem dat niet oplosbaar leek.
Tegelijk hadden mijn vriendin en ik een goede vriendin die in een Citroen garage werkte en op een avond belde ze of niet even kon langskomen voor een babbeltje en een glaasje wijn.
En zo afgesproken. Ze kwam langs met een flesje wijn en haar witte met roze dakje DS3. Ze zei nog, je mag er gerust eens mee gaan rijden hoor. Het is een demo-wagen. Wij drinken hier wel dat glaasje wijn ondertussen. Kon ik weten dat dit het duurste flesje wijn ging worden dat ik ooit in mijn handen had gehad.
Zo gezegd zo gedaan en ik ging op proefrit met de DS3. Leuk uiterlijk, daar niet van, maar het interieur was aangenaam en prettig. En tja, al dadelijk gaf de wagen me een goed gevoel. Ben dan even gaan rijden op de vele boerenwegen in mijn omgeving. Man was dit een leuke wagen. Snedig, mooi insturend, stil en heel vlot en snel op de iets bredere wegen.
Toen ik de wagen terug parkeerde was ik eigenlijk al verkocht. Ja zei de vriendin nog, in de showroom staat een mooie grijze in het mat. Tja ik was al niet meer te houden en wacht met ongeduld op de volgende morgen, want ik wou die matte wagen wel even zien.

Dus de volgende morgen naar de garage waar de wagen al stond te pronken. Hij was in het anonieme grijs met zwarte dak. Maar wat viel deze wagen op. Hij stond naast een racing en beide wagens waren duidelijk heel bijzonder. Zowel de grijze als de racing waren beperkt geproduceerd en ook al was ik direct verkocht aan de DS3, de racing beet me ook wel heel hard in het been. Maar met 60-70000 km/jaar geen goede keuze.
Dus bij een koffie en cola light maar de prijs gemaakt. Dat was wel even slikken. Meer dan 23.000 euro in Belgie. Daarvoor kanje al heel wat auto kopen. Nu het was wel liefde op het eerste gezicht, dus zijn we aan de onderhandeltafel gaan zitten waarna er een mooie overeenkomst werd gemaakt. De matte grijze werd de mijne. Geen discussie over opties of wat dan ook want hij was niet meer leverbaar en moest je nemen zoals hij er stond.

De afspraak werd gemaakt en 2 dagen later zou de wagen klaar zijn. Dit moest wel want het gesukkel met mijn astra was nog steeds niet opgelost.

De wagen werd 2 dagen later klaar gezet. Ik had er speciaal verlof voor genomen zodat ik de wagen die morgen kon gaan afhalen.
Na een heleboel paperassen kon ik eindelijk de wagen aanschouwen. Nou ja, aanschouwen. Hij was mooi ingepakt en diende onthuld te worden.

En daar stond hij dan te blinken, nou ja matrgrijs te wezen. Mijn DS3. Opvallend was hoe klein de wagen leek. Zeker ten opzichte van alle andere aanwezige Citroens. Maar opvallen deed ie zeker.

Nadat men mij alle uitleg nog had gegeven over hoe het werkt werden nog snel de papieren naar de verzekering gemaild zodat de wagen omnium verzekerd kon worden. Je weet maar nooit.

En iets voor de middag legde ik mijn eerste DS-km af in een stralende zon. Mijn eerste ritje was er al dadelijk eentje van meer dan 200 km en die reed ik heel rustig. En toen viel het maar pas op hoe veel bekijks deze wagen had. Toen de wagen daarna op de parking stond kan je er gewoon niet naast kijken.

Ik was vanaf nu een gelukkige DS3 rijder. Ik had een nieuw maatje gevonden voor onderweg.

Ikzelf ben een grote autosport fan en ben daardoor ook veel op de circuit te vinden. Ik ben dan ook een regelmatig bezoeker van het circuit Zolder.

Zo ging ik het volgende weekeinde dan ook een kijkje nemen op de truckracen op het circuit Zolder. Ik heb daar een parkeerkaart zodat ik nooit te ver hoef te lopen.
De wagen werd door de collega’s zeer vrolijk onthaald. En wat een leuke is. Het was de enige DS3 op de volledige parking. Daar waar er toch wel wat minitjes geparkeerd waren.

En ook al ben ik fan, ik moet zeggen, de mini’s verbleekten in de nabijheid van de DS3. Opvallend was hoe agressief de wagen toonde tussen de mini’s. Zijn gematteerde lijnen waren supersportief en zelfs al stilstaand leek de wagen nog snel te gaan.

Toen ik even later terugkwam zaten er 2 briefjes onder de voorruit. Eentje van “knappe auto” en eentje dat vroeg naar de garage waar hij verbouwd was. Ook bij het verlaten werd ik meermaals aangesproken over het feit van dit knappe sportieve wagentje.

Na wat aanschuiven gingen we richting Brussel over de autosnelweg. 120 km/u op de cruise als er plotseling een politievolvo opdaagde. Deze wagen reed eerst achter me, dan stak hij me voorbij reed voor me en hield in zodat ik hem terug diende voorbij te steken. Toen de volvo opnieuw langskwam keek ik naar de agent die goedkeurend knikte en zijn duim omhoogstak waarna hij gas gaf en verder reed. Leuk gewoon.

Oh ramp.

De dag na mijn bezoek aan het circuit Zolder reed ik in de vroege morgen naar mijn werk.
Toen ik op de autosnelweg 70 km per uur diende te rijden werd ik voorbijgestoken door een zeer snelle mercedes. Deze gooide een hoop vuiligheid op waarbij een steen keihard in mijn voorruit knalde.
En yep, een grote inslag op de voorruit.

Op het werk gekomen de verzekering gebeld en na een kwartiertje belde Carglass mij op voor een afspraak.
Ik kon nog diezelfde dag langskomen, maar de mang zag direct dat de ruit diende vervangen te worden. Ik nam even contact op met mijn garaga of dit kon gedaan worden door Carglass en dat was geen probleem want dat lieten zijin de garage ook doen door die vakmensen.
De volgende morgen kon ik mijn wagen binnenbrengen voor een nieuw ruitje en tegen de middag was er niets meer van te zien. Integendeel, de wagen stond nog mooier te wezen want ze hadden de ramen extra gepoetst.
Grappig detail was wel dat iedereen eens aan het koetwerk moet voelen van de wagen, alsof het geen echte auto is. Zou het dan toch een auto zijn uit die film van “Cars”.

Leuke verslagen Imagination,  je enthousiasme is heel leuk en ik herken er erg veel .

Ben wel heel erg benieuwd naar een mooie foto reportage en ik denk vele lezers met mij, verras ons !!!!

De fotoshoot komt nog hoor, enkel wachten op het goede weer

Succes met je DS3! Veel rijplezier, maar dat spreekt voor zich. En dat van die Mini’s herken ik wat dat agressieve betreft, gelukkig geen Mini gekocht want ik zou het mezelf nooit vergeven hebben.

Tja ondertussen rijden we deze week nog een goede 1200 km met de DS en hij voelt zeer vertrouwd. De nieuwgeur hangt er nog steeds in en de ik moet me bedwingen om de wagen niet gewoon voor een rondje rondje de blok te nemen.
Vorige week weer een portie pech. Rij ik met een dikken 120 op de cruise wordt ik voorbijgestoken door een grote camionette met aanhangwagen. Redelijk over beladen en de aanhangwagen wipte nog al op en neer. Instinctief hield ik de snelheid in en ja hoor. Een dikke 100 m verder kreeg de aanhangwagen een klapband. De stukken band vlogen me letterlijk om de oren en ook een stuk van de lading kwam op de weg terecht. Gelukkig was iedereen in de buurt een beetje alert zodat er voldoende ruimte overbleef.
Tja dan maar snel gestopt om de schade op te meten en ik moet zeggen. De matte lak heeft zich prima gehouden. Geen schrammetje te vinden.
Eigenlijk wel grappig, meer dan 25 jaar op de baan, 80000 km per jaar en nooit een gebroken ruit of een verlies van lading. Mijn vorige nummerplaat bevatte zelfs het nummer 13. Maar nooit iets meegemaakt. En na 1 maand met mijn DS…...
Wordt vervolgd….

Imagination schreef:

Eigenlijk wel grappig, meer dan 25 jaar op de baan, 80000 km per jaar en nooit een gebroken ruit of een verlies van lading. Mijn vorige nummerplaat bevatte zelfs het nummer 13. Maar nooit iets meegemaakt. En na 1 maand met mijn DS…...

Hopelijk blijft het hierbij!

Ondertussen naderen we de 8000 km en dit na een dikke maand en 1 week.
De wagen bevalt me prima en ook het verbruik is aardig omlaag gegaan.  Daar waar ik in het begin rond de 5 L/100km 1:20) zit ik nu rond de 4.4 L/100 km (1:22.7). Ik vermoed dat het verbruik nog lager kan, maar de wagen is zo uitnodigend om te rijden dat de fun er toch ook een beetje bij mag.

Het sportieve stuiterige is echt wel leuk en de op de autostrade ontpopt de wagen zich als een zeer aangename reisgezel. Weinig lawaai. Er is echt wel meer lawaai van de wind dan van de motor.

Eigenlijk is het een raar wagentje. Ik moet zeggen knap van citroen. Een wagen met lage co uitstoot dat zo vlot en aangenaam rijdt. Ik heb ervaring met zowel de Fiat 500 als de Mini in hun co-vriendelijke versie en het lijken echt koffiepruttelaars in verhouding met de DS3. In vergelijking met deze wagens is de DS3 echt wel een sportieve milieubewuste wagen.

De wagen geeft ook snelle indruk. Ik rij veel op de cruise control en wat me dikwijls opvalt is dat vooral mini’s maar al te graag in mijn kont gaan hangen. Maar moet eigenlijk de eerste mini (diesel) nog tegenkomen die aanpikt als ik een dot gas geef. En dat blijft heus niet alleen met mini’s. Het verbaast me echt wel hoe snel de wagen doorgaat van 120 naar 140-150. Helaam leuk wordt het als er zich wat bochtenwerk aanbiedt. Het is gewoon een leuke wagen, sportief en opvallend.

Waar ik wel mat moeite mee heb is het start:stop systeem. Ik ben natuurlijk al langer op de baan maar het automatische van wachten met ingedrukte koppeling krijg je er niet zo maar uit. Ik vraag me ook wel af van is de wagen dan echt wel zuiniger. Minder uitstoot ok, maar minder verbruik. Na ee ritje start/stop is mijn rijbereik toch behoorlijk wat minder geworden in tegenstelling tot het zelfde ritje zonder het gebruiken van de start/stop.Wennen. Echt wel.

De verlichting is ondertussen aangepast en dat scheelt behoorlijk wat. Ik kan eigenlijk iedere DS-rijder aanraden om zijn H7 ampulletjes te vervangen door een ander merk. HEt verschil is voor mijn aanvoelen en zien, zeer groot.

Ook mochten we natuurlijk de laatste dagen genieten van de laatste nazomer dagen waarbij ik de DS3 dan ook voor het minste gebruikte. Maar tegelijk ook de eerste echte druilregendag achter de rug. De DS hield zich goed. Geen last van de condensatie. Wel leek me de grip van de banden heel wat minder dan in droge situaties (wat niet echt abnormaal is . De wagen is voorzien van de Michelin energy saver wat toch een behoorlijk goede band is.  Natuurlijk legt de DS ook niet veel gewicht in de schaal wat daar wel zijn gevolg zal hebben.

Tja en die matte lak hé. Het is en blijft echt een opvallende wagen. Ondanks het sobere grijs kan je absoluut niet anoniem rijden. Het onderhoud gaat echt vlot, wassen en afdrogen. het afdrogen doe ik wel met microvezel doekje, maar je ziet geen strepen of iets dergelijks.

Wat na 8000 Km ?
positief : tja te veel om op te noemen, lees alles wat hier boven staat.
negatief : tja bereikbaarheid achterin, maar who cares. It is me having the fun. Tja het zicht schuin achteruit. De extra donker achteramen maken dat in het donker er niet altijd een goed zicht is op de andere rijbanen en dat je best 2x kijkt. Een piepend geluidje in de armsteun, maar dat is verdwenen nu ik de armsteun opklap als ik in de stad rij (want dan staat hij in de weg).

Zo dat was dan weer een stukje ervaring met mijn DS3. En de foto’s, die komen echt nog. Maar ik had met het goede weer de camera vergeten.

ps ik heb de DS3 ondertussen ook eens op zijn staart getrapt en hij hield zich ZEER goed. De snelheidsmeter ging juist tot over de 200. En toen was de baan op en diende ik te remmen. Mogelijk was er nog iets meer mogelijk, want het rood was er nog niet. Geen idee hoeveel dat werkelijk was. Maar mijn ervaring is wel de de km-teller niet zoveel afwijkt van de GPSmeting. (3-5km met garmin). Denk dat ik misschien toch wel eens de pk-tjes moet gaan tellen.
Het is gewoon een zeer leuk ding.

Erg leuk verhaal Imagination!
Ik kan me vinden in al je bevindingen.
Ook ik ben nog steeds helemaal tevreden met de DS3, echt een gaaf ding

Imagination schreef:

ps ik heb de DS3 ondertussen ook eens op zijn staart getrapt en hij hield zich ZEER goed. De snelheidsmeter ging juist tot over de 200. En toen was de baan op en diende ik te remmen. Mogelijk was er nog iets meer mogelijk

Met een eHDI? Ik krijg die van mij met geen mogelijkheid door de 180 op de teller heen. Vanochtend ook nog weer op de A50. Had vrij baan, maar ik kan trappen wat ik wil, bij 180 is de koek op.

In Duitsland ging die van mij over de 200 (ook maar net) en de toerenteller zat aan de begin van het rode gebied.
Dit was met voldoende ruimte voor me, denk niet dat ie nog harder wilde gaan.
Daarna nog regelmatig 180+ op de teller gehad.

@scottie hoe heb jij hem ingereden dan? en deluxious hoe heb jij hem ingereden misschien dat daar wat in te vinden is?

Stevig. Dat wil zeggen van begin af aan goed warm gereden en stevig aan het werk gezet. De auto is dus absoluut niet ‘lui’. Dit werd bevestigd door een monteur van Citroen die onlangs een stukje er in reed om iets te proberen. Dit vond de mijne voor een eHDI erg pittig en fel, hij had het ook al anders meegemaakt.

Inrijden? Duh…

Ik heb m warm gereden en daarna het gas erop.
Mijne is net als die van Deluxious niet lui….

(Waren mun Xsara en 307 ook niet)
Alle 3 tot op heden geen olieverbruik. (behalve dan wat een auto normaal gebruikt)

Nadeel is dan mischien wel dat ie 1:20 doet.