Erg leuk stukje over een top model

Opnieuw mooi geschreven, en leuk om die tijdsgeest even weer terug te halen naar het moment dat de Xantia verscheen.

Ik zie de Xantia wel als de laatste ‘echte’ Citroën. Niet omdat de olie nu rood, groen of roze is maar vanwege de techniek van de hydroliek. Gewoon alles achter een pomp met een fors voorraadvat: de hydropneumatische vering, de wagenhoogte, voertuigcorrectie in bochten, stuurbekrachtiging, rembekrachtiging etc. (Misschien had de bediening van de koppeling en versnellingen ook nog in dit systeem geïntegreerd kunnen zijn).

Deze techniek komt niet terug omdat er geen bestaansrecht meer voor is. Het is ook te duur. Bij de komst van de DS/ID was het iets exclusiefs en alle concurrenten zaten toen nog in een min of meer onbesliste strijd om op stalen vering een acceptabel compromis te vinden tussen comfort en een wagen op de weg kunnen houden.

Vandaag is de grijze massa tevreden met het huidige veercomfort en kijkt alleen naar leaseprijzen (geleid door CO2 uitstoot) of naar occasions met zo veel mogelijke wagen voor zo weinig mogelijk geld. Complexe technieken schrikken beide groepen af. Dat heeft Citroën ook begrepen en heeft daarop bijgestuurd.

Dus de Xantia is in mijn ogen weldegelijk de laatste echte Citroën met een eindresultaat van 40 jaar ontwikkeling van hydropneumatica waar alle kinderziektes van deze techniek waren achtergelaten. Bij de opvolger C5 zie je deze techniek helemaal afgebouwd worden. Natuurlijk gaat de ontwikkeling op de nieuwe modellen voort, maar in een andere richting.

Met ‘de laatste echte Citroën’, wedijvert de C6 natuurlijk ook om deze titel.

Groet, Alfred.

Welke liefhebber van de Evasion wil 1994 voor zijn medeforummers in herinnering roepen? Wie Jumpy 1995? Wie Berlingo en Saxo 1996? Neem contact op met .(JavaScript moet ingeschakeld zijn om dit e-mail adres te bekijken)!

Van de voorpagina:

1994: Het Citroën-aanbod verruimt!

Nadat in 1993 de Xantia wordt geïntroduceerd, tovert Citroën in 1994 de Evasion uit de hoge hoed. De MPV heeft drie zustermodellen: moederbedrijf PSA is een samenwerking aangegaan met FIAT en ongeveer tegelijkertijd worden ook de Peugeot 806, FIAT Ulysse en Lancia Zeta geïntroduceerd. Waar kunnen we ons het jaar 1994 nog meer van herinneren?

Zomaar wat feitjes: 1994 is het jaar dat BMW de Britse autofabrikant Rover overneemt. Edvard Munchs schilderij De Schreeuw wordt gestolen in Oslo en pas drie maanden later teruggevonden. Omroepen Veronica en TROS beginnen samen met de soapserie Onderweg naar Morgen. Nelson Mandela wordt aangesteld als eerste zwarte president van Zuid-Afrika. Voor de techies onder ons: Red Hat Linux 1.0 wordt uitgebracht, daarmee het eerste bruikbare open source besturingssysteem met grafische schil.

Grungeband Nirvana geeft haar laatste optreden in München, nog geen maand later wordt frontman Kurt Cobain dood aangetroffen in zijn woning, nadat hij met een jachtgeweer zichzelf van het leven heeft beroofd. De impact is groot, onder alle lagen van de bevolking. Evenzo groot is de schok als tijdens de kwalificatie voor de Grand Prix van Imola Roland Ratzenberger om het leven komt. Tijdens de race zelf komt Formule 1 legende Ayrton Senna om het leven. De F1 zal nooit meer hetzelfde zijn.

1994 is ook het jaar waarin een lang gekoesterde wens en ideaal vervuld wordt: na zeven jaar noeste arbeid wordt door de Franse president François Mitterrand en de Britse koningin Elizabeth II de Kanaaltunnel geopend. Een reis tussen de twee landen duurt nu nog slechts 35 minuten. Een halfjaar later reizen de eerste betaalde passagiers door de ‘Chunnel’.

En die Evasion dan, in 1994? Terwijl Renault - tot in de jaren negentig ongekroonde koning van het MPV-segment - al in 1991 aan de tweede generatie Espace toe is, blijft het bij de concurrerende Europese autofabrikanten angstvallig stil. Ja, er is natuurlijk de Chrysler Voyager en ook de Japanners vertegenwoordigen met de Toyota Previa, Nissan Prairie en Mitsubishi Space Wagon het segment. Niets te laat dus, betreedt Citroën in 1994 het speelveld met de Evasion.

De Evasion is vanaf de introductie - net als de overige broertjes/zusjes - leverbaar met twee varianten van de vertrouwde tweeliter achtkleps XU: een ongeblazen variant met 123 pk en de heerlijk smeuïge, maar ietwat dorstige Turbo CT met 150 pk. Later volgt ook een 1.8 liter benzinemotor met 105 pk, en in 2000 neemt een tweeliter zestienkleppenblok het stokje van de verouderende achtkleppers over: eerst als XU, later als EW. Op dieselgebied is er minder keuze: vanaf de introductie wordt de Evasion met een 1,9 TD geleverd die 92 pk ophoest. In 1996 volgt een ééntwintighonderd cc turbodiesel met 108 pk en nog later volgt ook de HDi 110 pk. In 2002 houdt men het in de Sevel Nord-fabriek in Lieu-Saint-Amand voor gezien met deze generatie Evasion. De opvolger gaat als C8 door het leven! Waarin de C8 zich zoal onderscheidt van de Evasion, lees je in het topic Modelontwikkeling overige Citroëns.

Heb je zelf een Evasion gehad? Of ben je op de achterbank erin vervoerd? Waar reed jij in 1994 in rond?

Tekst: 2d, foto: Citroën Communication

Heerlijke reiswagen cq. verhuisbus. De auto in kwestie was wel vermomd als Peugeot 806 HDi (uit 2002), qua ontwerp m.i. de meest “kloppende” van de vier. We zijn ermee naar Andorra gereden voor een wintersportvakantie. Middelste stoel van de tweede zitrij en de stoelen van de derde zitrij eruit, snowboards ertussen, bagage erachter en vier volwassenen erin. Zelden zo ontspannen en ruim op vakantie geweest als toen. Mooi was ie niet, die rijdende doos waarin je door de hoge zit en lage ramen wel erg te kijk zat, maar wel veel ruimer dan ie van buiten leek.

In 1994 reed ik in een CX 22TRS op LPG. Beviel me best. PY-46-YZ.

van de voorpagina

Het beste van 1996

Het is 1996, de Citroën AX heeft uitgediend en de Citroën Saxo maakt zijn opwachting. Een gebrek aan karakter wordt de nieuweling direct verweten; hij zou een al te gemakzuchtige Abklatsch van de Peugeot 106 zijn. Maar wacht eens even: die Peugeot 106 was wel op de Citroën AX gebaseerd! Zo snel schrijven wij de Saxo dus niet af. Hij behoort tot het beste van 1996!

Om maar bij Peugeot te beginnen: de 106 kwam in 1991 op de markt en vond zijn plaats onder de nog altijd populaire 205, waar hij de strijd met de Renault Clio moest aanbinden. De 106 leende veel techniek van de Citroën AX, met een gemoderniseerd interieur en met een eigentijds koetswerk van een zwaardere, degelijkere kwaliteit. Toen de AX zich in 1996 echt niet meer kon handhaven, verscheen de Saxo als een Peugeot 106 met Citroën-logo, of via een omweg als AX II.

Onder het sympathieke, gladde koetsje gingen oude motoren schuil. Hoewel de Saxo in zijn basisuitvoeringen maar iets meer dan 800 kg woog, had de 1.0-liter het er moeilijk mee; 50 PK en 73 Nm waren simpelweg te weinig. Met een 1,1-liter wilde de Saxo wat beter vooruit, met een 1,4-liter nog wat beter en met de 1,6-liter begon het leuk te worden. Echt leuk werd de Saxo in 16-kleps VTS-uitvoering. De body kit en de lichtmetalen velgen duidden al op de wil om van de plaats te komen en dat was niet alleen maar uiterlijk. Zijn 120 PK en 145 Nm zorgden voor een topsnelheid van 205 km/h en een acceleratie van 0 tot 100 in 7,8 seconden. Om die kracht op het wegdek over te brengen, kreeg de VTS verzwaarde draagarmen mee, die toch nog al eens kapot wilden gaan. De chauffeurs konden de lokroep van het gaspedaal niet weerstaan!

Hoewel de sportieve VTR en VTS tot het einde toe geliefd bleven, had het grote publiek zich in het nieuwe millennium van de Citroën Saxo afgekeerd. Het interieur was te spartaans, de motoren te dorstig. Een doorontwikkeling was voor de fabrikant geen optie, daarvoor waren de scores in de NCAP-crashtests veel te laag. Eind 2003 ging het licht uit voor de Saxo en verscheen de compleet nieuwe C2 ten tonele.

Als we het nieuws van 1996 bekijken, wordt duidelijk hoe lang het jaar van de Saxo al geleden is. Herinner je je nog aan het einde van de dienstplicht in Nederland in januari? Aan de start van de Nederlandse internetzoekmachine Ilse? Aan het faillissement van vliegtuigbouwer Fokker in maart? In juli wordt Richard Krajicek de eerste Nederlander die een Grand Slam wint en dat nog wel op Wimbledon. In diezelfde maand behaalt de Belgische zwemmer Frederik Deburghgraeve op de Olympische Spelen van Atlanta goud op de 100 meter schoolslag. Nederland wint er goud met hockey en met volleybal. Terug naar België, naar een dieptepunt uit het nieuws van 1996: op 13 augustus wordt Marc Dutroux gearresteerd. 

De Saxo werd standaard niet met hifi-audioapparatuur uitgerust, zodat veel eigenaren er zelf zware luidsprekers in schroefden. Misschien luisterden zij naar “Wannabe”, de eerste hit van de Spice Girls? “Killing Me Softly” van de Fugees en “Macarena” van Los del Rio zullen zeker in alle nieuwe Saxo’s geklonken hebben, want daar was in 1996 geen ontkomen aan. Dit was ook het jaar van de cross-over met Andrea Bocelli en Helmut Lotti. In-car-entertainment stond in 1996 nog in zijn kinderschoenen, dus films zullen in de Saxo nog niet gekeken zijn, maar je kon je Saxo wel naar de bioscoop sturen voor kassakrakers als “Evita”, “The English Patient” en “Trainspotting”. Al met al was 1996 een heel goed jaar. Het wordt tijd dat we de Saxo gaan herwaarderen! Voor een korte studie Saxo-modelkunde verwijzen we je naar het topic Citroën Saxo - Geschiedenis.

tekst: RensKorevaar, foto’s: Citroën Communication

2,5 jaar geleden een 1.1. Saxo gekocht. Auto rijdt vrijwel elke dag en is nu 16 jaar oud. We zijn nu 40.000 km verder en 0 storingen. Een dijk van een auto!

Anderhalf jaar een 1.1 uit 2001 gehad. Heel herkenbaar, het einde van het verhaal van de Saxo. Leuk karretje, airco, lekker zuinig, maar niet geschikt voor grote mensen en je veilig voelen in een auto is toch wat anders. Te hoog speelgoedautootjes-gehalte. De Clio uit 2003 bevalt net wat beter…

Ik ken de Saxo/106 alleen als leenauto, moet ik bekennen. En als klein afgetrapt autootje (want dat zijn deze leenautootjes toch wel) vallen ze eigenlijk helemaal niet tegen. Doen een beetje denken aan de Visa, qua comfort in elk geval weer een stapje terug omhoog na de AX.
Maar toentertijd vond ik het toch wel een dieptepunt, een actie van Peugeot die een Simca/Talbot-einde van Citroen deed vrezen. De LN had al eerder een dubblele chevron op een Peugeot koetsje, maar die had door het eend-motortje en Dyane koplampen nog een beetje eigen karakter. Bij de Saxo/106 had ik het gevoel dat de auto’s een op een inwisselbaar waren. En eerlijk gezegd, ik moet nog steeds goed kijken om te zien wat ik nu voorbij zie komen.
‘t Gekke is: door de heel openlijke presentaite van de eeneiige drieling Aygo-107-C1 stoort het me bij die autootjes minder dat het klonen van elkaar zijn.

En, oh ja, zou het bijna vergeten, gegrepen als ik elke keer weer ben door de inhoud: weer een fijne tijd-schets Rens. 

Na de Ax volcane van 1995 (1 van de laatste) kocht ik in 1998 een gebruikte SAXO 1.4 VSX 3 drs uitvoering op zich hadden beide autootjes een hoog fun gehalte om mee te rijden en ook nog erg comfortabel geveer en best leuk uitgerust.
Maar Saxo had ook min puntjes net als de Ax werd ik regelmatig geplaagd door kromgetrokken voorremschijven, ontwasemen duurde erg lang en de ventilator knop was onverlicht (een directe misser).
Maar als je nu wel eens in de C1 rijd dan mis je weer de vering van dit soort van autootjes nog echt Frans met een grote C van Comfort.

Leuk vehaal, leuke reacties! Zeker herkenbaar ook.
De Saxo is met 1.4 motor en automaat best wel een comfortabele auto die makkelijk stuurt en eigenlijk alles heeft wat je nodig hebt. Voor een kleine auto zeker niet verkeerd, al zijn moderne kleine auto’s toch wel van een ander niveau. Toch blijft de Saxo een Frans karakter hebben, meer dan de eerste generatie C1 in mijn ogen.
Dat de ontwaseming inderdaad vreselijk is en dat het met de veiligheid ook niet al te best is, zullen we dan maar even over het hoofd zien…
Het is niet voor niets dat Saxo’s nog steeds behoorlijk populair zijn en dat je ze nog veel ziet rijden…

Van de voorpagina:

1997 - Een nieuwe Frans - Duitse confrontatie!

2003 was het, en mijn ouders kochten - na veel wikken en wegen - een gebruikte Xsara als tweede auto. Een mooie Coupé met een pittig dociele achttienhonderd zestienklepper in het vooronder.

Deze auto heeft het bij ons in het gezin niet lang volgehouden, toen ondergetekende hem na slechts twee maanden in een vol bravoure ingezette bocht naar rechts tegen een boom kwakte, nota bene links van de weg. De Xsara voldeed haar plicht, absorbeerde de klap, besloot geen airbags uit te werpen en de bestuurder - plus niet geheel geïmponeerde passagiere stapten geheel ongedeerd uit.

Bij het lostrekken van de boom door de inmiddels gearriveerde sleepdienst - ik had ook maar de politie op laten draven voor een rapportje - plengde de Xsara tranen van koelvloeistof en ruitensproeierspul.

Het was de eerste in een reeks van vier. Na deze Xsara volgde een identiek geel Coupé-exemplaar, voorzien van dezelfde motor. Deze nam ik na een paar jaar over van mijn ouders, voordat ik hem inruilde op de fantastische HDi 110, die mij vijf jaar in trouw rijgenot voorzag. Toen deze eruit moest, en ik al lang in een auto van de zaak rond reed, kwam er - als klap op de vuurpijl - nog een lekkere VTS in mijn bezit. Puur voor het plezier. De wilde Xsaraharen liet ik pas definitief los in 2013, zestien jaar na de introductie ervan in 1997. De Xsara bleek in al die jaren een misschien schuchtere, maar zeker betrouwbare, loyale vriend.

In 1997 dacht Citroën het na jaren van anonimiteit over een andere boeg te gooien. De ZX was een prima auto, maar blonk vooral uit in anonimiteit.. Opvolger Xsara, zoals de nieuweling getooid werd, moest het opnemen tegen de Duitse concurrentie, en dat werd ons duidelijk gemaakt ook. Claudia Schiffer werd er zelfs voor van stal gehaald, want als je je in een Xsara verplaatst, hoefde je verder eigenlijk geen kleren te dragen! Bijna twintig jaar later, prijst eenzelfde Claudia overigens diverse Opels aan. De teneur van de advertenties is hetzelfde, Opel neemt het op tegen vooral - Duitse concurrentie!

En 1997? Een woelig jaar, zoals alle jaren dat in bepaalde opzichten wel genoemd kunnen worden. Ook zwoelig, want in augustus 1997 worden hitterecords gebroken. En dat terwijl in het diepst van de winter, op 4 januari een Elfstedentocht gereden wordt! Henk Angenent wint de Tocht der Tochten, en is daarmee sinds al die tijd de laatste winnaar geweest. Met al die wisselende klimaattoestanden - waar in 1997 nog maar weinig mensen zich druk over lijken te maken - is het een geruststelling te weten dat met de opening van de Maeslantkering in De Nieuwe Waterweg de deltawerken na ruim veertig jaar voltooid zijn.

Op automobiel gebied is er nogal wat reuring in het Brusselse gewest in België, wanneer Renault bekend maakt haar fabrieken in Vilvoorde te sluiten. En voor de boekenwurmen onder ons: het eerste deel van Harry Potter verschijnt in de boekwinkels!

Mijn liefde voor de Xsara heb ik nooit onder stoelen of banken gestoken. Heb jij speciale herinneringen aan de Xsara? Of juist niet? Of over alles behalve de Xsara? Deel je verhalen hier!

Tekst: 2d, foto: Citroën (via google)

Tja de Xsara was de auto waar ik als eerste in stapte na het ophalen van het toen nog roze papiertje. Dus in de nog bijna nieuwe type 1 Xsara break maakte ik mijn eerste kms zonder dat er iemand naast zat
Deze werd later vervangen door een luxe type 2 break.

Later kocht ik mijn eerste eigen auto, jahwel een Xsara coupé, welke inmiddels vervangen is door mijn huidige Xsara coupé.
Alles opgeteld zal ik er inmiddels wel tegen de 300.000 km in afgelegd hebben als het niet meer is.

Inmiddels is de dagwaarde nagenoeg verwaarloosbaar. Lijkt door het grote publiek ondergewaardeerd. Ik weet het inmiddels wel, er is maar weinig dat tegen vergelijkbare kosten hetzelfde comfort, luxe en prestaties kan leveren dan mijn huidige Xsara coupé op LPG.

Tja die Xsara. In ‘97 moest ik mijn lease BX Break na 4 jaar vervangen door een nieuwe leasert.
Mw. Breeze voelde wel wat voor een Xsara Break want mijn voorkeur, de Xantia Break, vond ze zo groot. Ja wist zij veel van veerbollen, die er niet onder zaten .

Ik neem direct aan dat het een heel prettige, degelijke en goedkoop rijdende Citroën is. Maar dat is de Xantia ook en die heeft nog een extra pluspuntje.

Adri