Hallo forummers,

Regelmatig denk ik terug aan mijn eerste CX, een witte 2500 GTI Automaat uit 1988, kenteken PY-80-ZY. Deze auto - gekocht voor weinig- bracht mij aan het begin van mijn werkzame carrière aan de rand van het faillissement. Het was een ‘schuurvondst’, mooi om te zien maar me gare pakkingen. Daar kwam ik op de eerste rit naar huis achter. Ik veroorzaakte een mistbank op de snelweg en zeer waarschijnlijk heb ik de verkeersinformatie wel gehaald (al had ik nog geen radio om dat na te gaan).
Achteruitbiddend heb ik de voiture weer van een nieuwe koppakking voorzien en zo kwam ik achter de krankzinnige techniek van Citroën. Veel bouten en moeren op praktisch onbereikbare plaatsen… Raar, maar boeiend. Het bleef ook niet bij deze operatie, er volgden nog vele uren onder de auto in plaats van er in. De reparatiekosten werden skyhigh. Behalve dat ze graag onder de motorkap gekieteld wilde worden, zoop ze ook nog eens fenomenaal. Ik reed van pomp naar pomp en daartussen werd ik ook nog eens op de klipklap geflitst. Zo’n 2500 GTI gaat gewoon te gemakkelijk hard… als ze rijdt.
Het moment van afscheid kwam als een dreun, letterlijk. Terwijl ik haar probeerde te starten en mijn schoonvader met zijn hoofd onder haar motorkap stond, veroorzaakte de slechte elektronische ontsteking in combinatie met een lange startpoging een gigantische backfire. De klap joeg buurmannnen en buurvrouwen in ons anders zo rustige wijkje verbaasd de straat op en het verhaal gaat dat er ook iemand van schrik van zijn bank is gedonderd. De onderkant van de wagen was na de klap roest- en tectylvrij. Er lag namelijk een dikke laag zwartbruine bende onder na de klap.
Wonderwel startte ze weer na het incident en toen mijn schoonvader zijn gehoor weer terug had, zijn we direct naar de Citroëndealer gereden. Daar ruilde ik mijn wilde witte schoonheid in tegen een groene Citroën AX 1.4i. Van dat autootje heb ik heel veel plezier gehad, wat een donders handige barreltjes zijn het toch. De Citroëndealer heeft haar dezelfde middag nog (met winst?) verpatst aan René, die hier op het forum ook wel eens actief is. Hij had toen een doe-het-zelf-garage voor Citroëns.
Na het afscheid was ik haar spoor al snel kwijt. Soms tik ik haar kenteken in bij de RDW. Daaruit blijkt dat ze nog steeds onder ons is, maar dat ze eigenlijk op 18 maart 2001 gekeurd had moeten zijn. Dat is er niet meer van gekomen, doch haar kenteken is nog steeds geldig. Nu vraag ik me af of deze wilde witte definitief getemd in een hoek van een schuur staat of op een hoop ligt. Misschien wordt ze langzaam afgekloven tot op het bot, om een dienstbaar ‘leven’ als donor te leiden. Misschien ontvangt ze juist af en toe een donoronderdeel… Waar o waar is ze gebleven? (nee, ze staat niet bij Van Soest). Ze is verantwoordelijk voor mijn verslaving (na de AX kwam toch weer een CX) en eigenlijk is het zonde dat ze geen bestuurder meer het genot gunt om in de stoel gedrukt te worden bij een fijne acceleratie. Those were the days.

Groet,

Zeer vermakelijk stuk in ieder geval Wellicht dat forummer en tevens CX register man van de club ‘jmmj’ licht in de duisternis kan verschaffen? Succes met de zoektocht i.i.g.

Deze auto stond op de lijst uit 2009 nog geschorst, doch wel op naam van een CCCN-lid uit Zuid-Holland (exacte gegevens kunnen hier niet gegeven worden uiteraard). 

Jaco heeft een recentere lijst en kan zien of de auto nog steeds die persoon toebehoort.

Edit: vermakelijk stukje proza trouwens!  Vooral het gedeelte over de backfire!
(herkenbaar ook)

Die heeft al actie ondernomen, hij zit blijkbaar als een bok op de haverkist… De wilde witte is van de Noordkop in de omgeving Rotterdam terecht gekomen. Daarna? Wordt wellicht vervolgd. Wel leuk, ik ben toch benieuwd.

Groet,

Omgeving Rotterdam ja…. dat was in 2009 ook al zo. Ik denk dat diegenen haar in een schuur heeft weggezet, als de APK al zo lang verlopen is.
Misschien wilde hij wachten tot ze belastingvrij is? (dat is dus nu)

Mooi stukje HVDL!

En zo ruilde ik 20 jaar geleden,mijn witte Talbot Horizon 1.5 LS bij een handelaar in tegen mijn droomwagen; een heuse Citroën CX 20 RE uit 1986.
De wagen had 260,000 gelopen en was voorzien van een schuifdak….,en daar begonnen de problemen.
lekkage,de zetels waren na iedere regenbui zeiknat,rondom het schuifdak was het één grote plak plamuur,zelfs de antenne was weg geplamuurd!
Maar dat was niet alles,er gingen in die 7 maanden dat ik mijn droomwagen had constant dingen stuk.
Wat ik me zo kan herinneren:

Kachel ging niet meer uit.
Dynamo naar de kleute.
Startmotor gilde over het vliegwiel.
Kapotte elektronische ontsteking (op vakantie in Duitsland).
Inhouden tijdens het rijden.
Koelvin deed het niet.
Motortje voor de rijhoogte-instelling kapot.

Na een maand of 7 was ik het zo zat en verlangde zó terug naar mijn Horizon…...,dat ik ‘m inruilde voor een ‘86-er BX 16 TRS…..,en eigenlijk begon het verhaal toen weer opnieuw.

Ha Kornstra,

Het is vreemd dat dit soort ervaringen ons niet genezen. Misschien is eens een goed idee om een psychiater te vragen zijn of haar licht te laten schijnen over ‘ons soort mensen’ in het clubblad van de CX Club. Is het sadomasochistisch? Willen we zo wanhopig afwijken van al het andere blik op de weg dat we kiezen voor deze fraaie maar o zo onbetrouwbare wagens? Is het genetisch, zit het in het DNA of kun je er gewoon iets tegen innemen?
Na de wilde witte kwam een oerbetrouwbare AX. Prima, maar spannend is anders. Daarna stond er toch weer een CX voor de deur: een zilvergrijze CX 2200 Pallas uit 1976 met een psychedelischblauw interieur. Nooit meer in iets comfortabelers gezeten, maar wederom ook veel onder, voor en achter gestaan al dan niet op de pechstrook. Mijn huidige dame is een 2400 super familiale van 1980. Prachtig, maar dringend aan groot onderhoud toe. Wat ‘koopt’ iemand die zijn CX een tijdje uit de vaart neemt? Een BX 14 Deauville uit ‘93. Hardleers, zeg!

Groet,

Hoi HvdL,
Zoals ik je per PB al vertelde, ik mag geen persoonsgegevens doorgeven maar ik heb een mailtje gestuurd naar het CX-clublid die je auto van 2002 tot (waarschijnlijk) 2007 in het bezit heeft gehad, en heb hem gevraagd om contact met je op te nemen. Hou ons op de hoogte als er iets uitkomt!

Overigens weet ik als Registerman bar weinig over je ex! Heb je misschien nog ergens in een oude schoenendoos een mooi fotootje? Heb je nog een oud deel III (drie was het toch, experts?) waar het chassisnummer op staat?

Oh en om op persoonlijke titel antwoord te geven op je vraag waarom we toch steeds weer in dezelfde ‘fout’ vervallen en CX gaan rijden, ondanks de relatieve onbetrouwbaarheid: in mijn geval ten eerste omdat ik in geen enkele auto zo lekker zit (zelfs in gloednieuwe en dure auto’s zit ik minder lekker, en kom ik met meer rug- en hoofdpijn op mijn bestemming aan) en ten tweede omdat het me nooit lukt om die grijns van mijn gezicht af te vegen als ik plaats mag nemen en samen met haar een voyage aan mag vangen

Dat we niet zomaar allerlei informatie over elkaar kunnen rondstrooien is begrijpelijk en geruststellend. Helaas heb ik - voor zover ik heb kunnen nagaan - geen beeld meer van de wilde witte. Zo lang heb ik haar ook niet gereden en ik had ook niet veel aanleiding om haar op de foto te zetten. Kwestie van te veel ergernis tussen het genieten.
Later kreeg ik wat meer lol in het sleutelen en toen ik de kop van de 2200 moest lichten voor een verse pakking heb ik tijdens de operatie wel foto’s gemaakt van haar ingewanden. Van die motorporno zoals hier veel op het forum voorbij komt, alle zuigers in beeld. Daar was ik geestelijk nog niet aan toe toen ik de wilde witte bezat.
Het deel III heb ik ook niet meer, ik woon zo klein dat ik zelfs dat soort dingen opruim! (Mijn CX is langer dan mijn huis breed is). Ik bewaar alleen zaken die van nut zijn voor de CX die ik nu heb. De 2200 heb ik aan de club geschonken toen bleek dat ze niet meer te redden was en ik heb echt alles wat ik van de auto heb kunnen vinden meegegeven aan de sportievelingen die haar op kwamen halen.
Overigens is het interieur (psychedelischblauw) door de club verkocht. Een tijdje geleden kwam ik een krantenbericht tegen ver een pas gerestaureerde CX (met dezelfde kleur interieur) die in vlammen opging. Het zou toch niet… De rest wordt door de collegaleden langzaam vermalen tot magazijnvulling en oud-ijzer, tenzij ze niet meegaat naar Arkel natuurlijk.

Groet,

ik schaar mij volledig achter Jaco, al heb ik door omstandigheden afscheid moeten nemen van mijn CX.
In mijn geval weet ik waar ze terecht gekomen is en dat ze in goede handen is, maar desondanks doet ‘t pijn

niet alle cxen zijn probleem gevallen,

ik kocht destijds in 1998 mijn trd 2.5 T2 in Duitsland met 54.185 km hij was toen 9 jaar oud, ik heb er 4 jaar in gereden, en er 320.000 op de teller gezet. vervolgens heeft een goede vriend de waggen overgenomen, en deze heeft er tot vorig jaar 644.000 mee gereden.

in al die tijd, is er nooit iets stuk gegaan, heeft de motor nooit mankementen vertoond, er is geen enkel onderdeel aan de motor vervangen.

enkel de wiellagers voor, en de draagarm lagers zijn preventief vervangen.
verder wel de remmen en de banden.

maar zelfs de beurten zijn niet allemaal uitgevoerd, er zijn tijden geweest dat ik er 50.000 mee gereden heb zonder een filter te vervangen

HvdL schreef:

Het is vreemd dat dit soort ervaringen ons niet genezen. Misschien is eens een goed idee om een psychiater te vragen zijn of haar licht te laten schijnen over ‘ons soort mensen’ in het clubblad van de CX Club. Is het sadomasochistisch? Willen we zo wanhopig afwijken van al het andere blik op de weg dat we kiezen voor deze fraaie maar o zo onbetrouwbare wagens? Is het genetisch, zit het in het DNA of kun je er gewoon iets tegen innemen?

Dan wordt het dus tijd dat de nieuwe voorzitter, zielle knijper en CX idolaat, hier eens duidelijk z’n licht over laat schijnen! Al zal dit wel wel zeer positief oordeel opleveren, den ik bang!

Hans,
Witte rook! Niet in de zin van troep uit de uitlaat, maar in de zin dat er een positieve uitslag te melden is: de PY-80-ZY is terecht en leeft nog! Het CX-clublid dat de auto momenteel in het bezit heeft zal jou zelf nog mailen, maar ik kan alvast melden dat de dame weliswaar momenteel niet rondrijdt, maar dat ze nog zeker niet opgegeven is. Carrosseriematig is ze nog prima, motorisch moet er het een en ander gebeuren maar als de huidige eigenaar er tijd voor vrij kan maken, zal dat werk verricht worden en kan ze weer op de openbare weg bewonderd gaan worden.

Donders!

Dat is rap! Het is toch wel een fijne gedachte dat ze niet is opgegeven of slechts ten dienste van andere CX-en ergens afgekloven wordt. Natuurlijk ben ik benieuwd naar de staat waarin ze nu is en wat de huidige eigenaar allemaal voor elkaar wil/moet krijgen om haar weer op het asfalt te krijgen. Ik wacht in spanning af…

Groet!

NB Als ze wel rondreed, zou het ergens in donker Afrika of in het Oostblok zijn. Geen illegale praktijken hier op het forum!

Vergeet ik helemaal: onwijs veel dank zover! (Misschien kunnen we vers beeld krijgen…)

Nu begrijp ik waarom zij zo nukkig is! Teleurgesteld in degenen waarvan zij dacht dat die haar blijvend liefdevol zouden verzorgen. Dat noemt zich Citroen liefhebbers, zal zij denken. Pfff, ze maken je niet eens fatsoenlijk rijvaardig zodat je daarna kunt doen wat je als CX moet doen: op luchtige wijze door het leven gaan.

Dit is de kant vanuit je afgedankte liefde. Hierna de blik van de huidige eigenaar. Ik ben er nog steeds niet uit of ik nou gelukkig moet zijn met mijn autobezit na kennis genomen te hebben van de door HvdL gegeven info.

Goed, komen we tot de werkelijkheid van de PY-80-ZY.
In Schiedam woonde destijds een rijschoolhouder die we hebben leren kennen toen we met onze DS met pech langs de weg stonden. Welke rijschoolhouder stopt dan om te vragen of hij misschien ook kan helpen? Juist: de echte liefhebber. Hoewel wij op 30 km van Schiedam wonen hebben onze kinderen allemaal bij hem gelest en één van de bijzonderheden was dat de route altijd zo werd ingekleed dat ze langs bijzondere Citroëns kwamen.

We kregen van hem de tip dat er in Schiedam al lange tijd een witte CX stil stond. Een kennis - autohandelaar- zag er mogelijk wel wat in, dus zijn we er op af gegaan.
De auto deed het niet, zo werd verteld, maar moest weg want de gemeente ging parkeervergunningen invoeren.
Maar waarom deed hij het niet? Wel, zo was het verhaal, de vorige motor was slecht en door een kennis vervangen. Alleen bleek dat er iets niet klopte toen hij er eenmaal in zat. Het is een type 2 CX met één sensor op het vliegwiel, maar de motor is een type 1 met twee sensoren. Dat ging dus nooit werken. Ze wisten er geen raad mee, dus stond zij maar te staan.
Uitdaging dus, want ik heb totaal geen ervaring met electronica en van mijn kennis autohandelaar geldt hetzelfde.
Auto opgeladen op een trailer (2002) en gestald in een schuur ver weg in Brabant en iedereen weet hoe dat gaat: er gebeurt niets. In 2007 moest de auto daar weg, want de handelsvoorraad werd beëindigd. De keuze verschrotten of meenemen betekende dat ik haar nogmaals heb opgeladen en sinds 2007 (huidige tenaamstelling) staat zij veilig opgeborgen in een garagebox. 

En toen? Wel, na de aanpassing van het vliegwiel is zij met hulp van een collega op gang gekomen. Alle electronica doorgemeten en alles goed aangesloten. Resultaat: ZE DOET HET!!
En verder? 
Wat ik weet: koel fans slaan niet aan, koelsysteem lekt (slang die interieur in gaat), LHM lekkage links voor, display interieur is niet goed, startmotor faalt als hij warm is. Spiegels afgebroken (moeten vervangen), spoiler beschadigd, sierstrip achterdeur weg. Tankdop afgebroken. Accubak: verdwenen. 
Wat ik niet weet: schakelt de bak omhoog? In de eerste komt het wel op het pleintje voor de garage boxen, maar ik heb geen groene platen om het eens verder te proberen. Loopt de motor echt goed, ook bij hogere toeren? De proefrit… En alles wat je tegen gaat komen als je het weer op gang gaat slingeren, dat zal niet weinig zijn.
 
Alleen is het een gave en harde auto en daarom is het jammer om weg te doen. ’t Is tenslotte een 86-er. Maar gezien mijn onervarenheid zal het nog wel heel even duren. Mocht het lukken dan zal ik het laten weten.
Commercieel is het een drama. Had ik de box verhuurd dan had ik nu een hele mooie kunnen uitzoeken…. Bij deze moet er nog heel wat tijd en geld geïnvesteerd worden. Maar ja, een Citroën kun je ook niet zo maar weg gooien!