De laatste echte Citroën

Het is een vraag die elke rechtgeaarde Citrofiel bezighoudt. Een vraag die zelden hardop, maar heel vaak tussen de regels door gesteld wordt. Wat is nou de laatste echte Citroën? Heeft het merk met de double chevron zijn afkomst verloochend? Maar waar dan, wanneer, en met wie? Laat me u meenemen naar het begin van de jaren tachtig. Naar een wereld waarin Citroën andermaal vecht tegen de ondergang. We zijn in 1982.

De Audi 100, de Ford Sierra en de Citroën BX. Drie modellen die op Le Mondial de l’Automobile in het Parijs van 1982 strijden om de aandacht van de verzamelde autowereld. Een Audi met een revolutionair lage luchtweerstand. Een Ford met ronde, bijna buitenaardse vormen. En Citroëns nieuwe massaproduct, de BX. Drie stijlbreuken die hun weerga niet kennen. Een hypermodern gestileerde Audi voor de jong gepensioneerde. Een ronduit schokkend ontwerp op ouderwetse Taunustechniek voor de veeleisende zakelijke rijder. En dan Citroëns nieuwe gezinsauto. Hoekig. Stilistisch tot in de details. Anders, eigenwijs, zo niet-Citroën dat er maar een merk kan zijn dat deze auto heeft voortgebracht. Juist, Citroën zelf.

Al aan het eind van de jaren zestig ligt er een eisenpakket voor een nieuw model dat zijn plaats moet krijgen tussen de toekomstige GS en CX-modellen. Flaminio Bertoni en Robert Opron zijn de eerste ontwerpers die er mee aan de slag gaan. Een eerste aanzet die door het faillissement en de overname door Peugeot in 1974 een heel andere uitkomst zal krijgen. Het zou te ver gaan om te zeggen dat de stempel van PSA op het ontwerp van de BX zo groot was, dat de eigenheid van het merk met de chevrons werd opgeofferd voor het grotere goed. De ontwikkeling van de industrie, de markt en de economie hadden uiteindelijk een veel grotere invloed op de ontwikkelig van het nieuwe model. Ja, de superieure voorwielophanging van de GS moest het onderspit delven ten faveure van een ontwerp dat wel overweg kon met een moderne dwarsgeplaatse viercilinder lijnmotor. En ja, dat behelst ook meteen het einde voor die karakteristieke luchtgekoelde boxermotoren. Maar het sluitstuk moest nog komen. De BX was en is de eerste Citroën die niet in eigen huis is getekend. Het ontwerp van Marcello Gandini, topontwerper bij het Italiaanse designhuis Bertone, wint het op alle vlakken van de voorstellen die zowel de Citroën- als de Peugeot-ontwerpers ter tafel brengen.

Wanneer in 1982 het uiteindelijke product in de schijnwerpers staat, is er geen twijfel mogelijk. De geheel nieuw ontworpen BX is allesbehalve een stereotype Citroën. Hoekig en scherp van lijn breekt hij met een lange geschiedenis van vloeiend getekende sierlijke ontwerpen. Geen revoluties zoals we die kennen uit de tijden van de Traction Avant en de DS, maar een vorm van evolutie die misschien nog wel ingrijpender is geweest. Nieuwe technieken die minder opvallend, maar zeker zo vooruitstrevend waren. Het eerste product van PSA waarbij marketing het uitgangspunt is geweest. Het is ook de eerste kennismaking met het resultaat van ontwerpen vanuit een merkoverschrijdende onderdelenpoule. Twee generaties motoren in een model. De uit de samenwerking van PSA met Renault voortkomende achteroverliggende viercilinders die we al kennen uit de Peugeot 104 en de Renault 14. Maar ook de nagelnieuwe XU en XUD-motoren uit eigen PSA-huis. De adaptatie van het eigen kenmerkende hydropneumatische veersysteem, maar op een manier die het zonder veel problemen mogelijk maakt om met dezelfde onderdelen een conventioneel geveerde Peugeot te bouwen.

Dat alles maakt dat de BX een heel belangrijke auto is geworden in de geschiedenis van Citroën. In het voortbestaan van het merk. Was de BX niet het product dat PSA in die moeilijke jaren tachtig nodig had om het hoofd boven water te houden? Al stamt de vroegste geschiedenis van de BX nog uit de tijd van een zelfstandig opererend Citroën, toch is het juist de overtuigende wijze waarop de BX op zijn geheel eigen manier wist te breken met alle conventies, inclusief die van Citroën zelf, die mij maar een keuze overlaat. De BX is de allerlaatste echte Citroën.

graddus schreef:

De laatste echte Citroën

Dat alles maakt dat de BX een heel belangrijke auto is geworden in de geschiedenis van Citroën. In het voortbestaan van het merk. Was de BX niet het product dat PSA in die moeilijke jaren tachtig nodig had om het hoofd boven water te houden? Al stamt de vroegste geschiedenis van de BX nog uit de tijd van een zelfstandig opererend Citroën, toch is het juist de overtuigende wijze waarop de BX op zijn geheel eigen manier wist te breken met alle conventies, inclusief die van Citroën zelf, die mij maar een keuze overlaat. De BX is de allerlaatste echte Citroën.

Amen.

Ik kan dat verhaal alleen maar beamen. Heeft toch een aardige periode in de top5 van de verkopen gestaan. Een ruime, zeer comfortabele gezinsauto voor ƒ 19.995. In die jaren kon geen merk daar tegenop. Dat blijft je voor altijd bij. En na al die jaren van omzwervingen ben ik weer terug bij de BX.

Patrick

Tja. Aangezien de Xantia hier laatst al voor een Franse Mazda is uitgemaakt kan ik hier eigenlijk alleen in meegaan… Hoewel er ergens nog een interessante discussie over dit onderwerp op dit forum is gevoerd

Derk

De BX vanuit mijn standpunt gezien, is (was)de laatste echte citroen, maar tevens ook het begin van het moderne tijdperk, waarvan we nu de vruchten plukken van de hedendaagse citroen modellen.

Topstuk Marc! Ik blijf bijleren over de auto die ik nu al ruim een jaar heb. 

Tja als je kijkt naar het pré Peugeot tijdperk, dan ik het onbetwist de Axel. Maar is dit de manier om er naar te kijken?

Voor de SM speelde men leentjebuur bij Maserati, voor de BX ging men shoppen in de magazijnen van Peugeot.
Ooit een Peugeot met groene bollen gezien?

De banden zijn ( of waren) van Michelin, Citroën was ooit van Michelin! Een Dashboard komt tegenwoordig van Faurecia, de computer van Magnetti Marelli of Bosch wie weet wel Delphi. Elke moderne auto is een samenraapsel van merken. Ook Citroën.

Stamt André Citroēn uit een geslacht van limoenhandelaren, zo maakt men bij Peugeot nog immer Pepermolens.

De DS dan? Nee die was van een andere planeet, en niet van Citroen.
Het kan toch niet waar zijn dat een merk dat de ID/DS bedenkt jaren later met een ZX op de proppen komt?

Toch maar weer naar de groene bollen dan, is dat dan het criterium? De Xantia zou dan de laatste echte Citroën zijn. Kan ik mee leven! Maar die is dan wel weer zooooo goed dat het niet waar kan zijn, hier is sprake van Japanse inmenging of Duits imperialisme! Zo degelijk kan het Franse Citroën geen auto maken.

De groene bollen vallen af, de grijze waarschijnlijk ook, want er gaat volgens sommigen niets boven een rood systeem. Zou dat dan het criterium zijn? De laatste Citroën is een ID/DS met rood systeem! Hèhè ik ben eruit…...

Toch slaat de twijel ook nu weer toe, want als ik een C6 zweven weet ik het zeker: Dit is de laatste Citroën!!!

Aiaiaiai de DS5 kwam, die vind ik toch wel mooi, dat MOET een Citroèn zijn, veerbollen zegt niets, kijk maar naar de 2CV, daar breekt geen ei zonder bollen, van welke kleur ze dan ook zijn!

Domdomdom de 2CV is natuurlijk de laatste Citroën! Telt ook makkelijk want dan kun je alles wat voor de 2e wereldoorlog bedacht is zien als laatste Citroën. De Traction was er al langer, en die opgegraven prototypes zijn het bewijs. Alles na de oorlog bedacht is géén echte Citroën!

Hellup!!! want dan heb ik maar ÉÉN echte citroen, en ik voel me toch een echte liefhebber met CX’en,een GS en straks een SM in de vloot. Opgevoed ben ik trouwens in BX’en en XM’men, toch ook curieus? Ik wil m’n afkomst niet verloochenen!

Dit stukje schrijvende ben ik er helemaal uit.

De laatste Citroën is: De Citroën die nog gemaakt moet worden!

laten we hopen dat het merk deze crisis overleeft, dat er nog vele modellen mogen volgen en het tenminste altijd net een tikje eigenwijzer is dan de grijze massa.
Juist in dat eigenwijs zijn zit wat mij betreft het hart van m’n geliefde Citroën, altijd net een tikje anders!

Marc, fantastische stukje heb je geschreven..

Ik sta der achter! Maar toch wordt de BX nog steeds niet erkent door de Citroënliefhebbers als een échte Ciroën..

GWHENDRIKS2 schreef:

Marc, fantastische stukje heb je geschreven..

Ik sta der achter! Maar toch wordt de BX nog steeds niet erkent door de Citroënliefhebbers als een échte Ciroën..

Daar slaat u de spijker op zin kop; Citrofielen staan bekend als eigenwijs, net als Ciroën.
En eigenwijzen zullen niet gauw toegeven, omdat ze immers eigenwijs zijn en daarom rijden vele eigenwijzen in Citroëns, want Citroën = eigenwijs.
(hij/zij die vindt dat ie niet eigenwijs is en toch Citroën rijdt, zit ongetwijfeld in de ontkenningsfase)

Mijn conclusie (ook na het doorlezen van dit draadje): de laatste echte Citroën moet nog bedacht worden.

PS: zelf ben ik stronteigenwijs.

Ik ga even wat inhoudelijk commentaar geven op de opmerking over de wielophangingskeuze voor de bx:

Als je de boeken van Roger Brioult leest over het het ontwikkelingsbureau van citroen zal e.e.a. al duidelijk worden, maar kortgezegd komt het er op neer dat er bij de bx voor een mac pherson-poot ophanging gekozen is uit kostenoverweging. Immers, een mac pherson systeem kent maar één draagarm per kant, één fuseekogel en maar één set draagarmlagers. Bij de GS is dat allemaal dubbel en dus fors duurder. Tevens is het op die manier mogelijk geworden om gebruik te maken van de wiellagerhuizen die Peugeot voor z’n 205-achtigen gebruikten (visa, 309, C15, talbot’s enz) en kon men gebruikmaken van een eenvoudig subframe. Dat de GS ophanging niet met een dwarsgeplaatste motor om zou kunnen gaan is onzin: de CX gebruikt namelijk precies een zelfde soort ophanging (ok, groter en zwaarder uitgevoerd) en ook daar staat de motor overdwars.

Daarbij geldt ook nog eens dat de BX-ophanging veel onderhoudsvriendelijker was omdat er veel minder slijtagedelen aanwezig zijn.

En of het de “laatste échte Citroën” zou zijn, tja, dat weet ik niet. Het is in ieder geval de laatste échte zakkenvuller voor de werkplaats geweest want ik heb jarenlang goed kunnen eten van die Bx’en….

CEE-IKS schreef:

Ooit een Peugeot met groene bollen gezien?

 

Jazeker! De 405 t16 heeft bollen

http://www.citroen-forum.nl/forums/viewthread/216557/P15/

Derk

mooi stuk ! Complimenten.

Wat dan ook de laatste echte Citroen is/was , feit is dat hier de BX weer eens positief in de belangstelling staat.
Na jaren van negatieve blikken en kritieken komt er langzaam een kentering in dat denken !

En ja, persoonlijk vind ik de BX de laatste echte Citroen…

waterman schreef:

CEE-IKS schreef:

Ooit een Peugeot met groene bollen gezien?

 

Jazeker! De 405 t16 heeft bollen

Dat is dan in ieder geval geen echte Peugeot

Ik draag de BX een warm hart toe, en het is zeker 1 van de laatste echte Citroëns! Maar ik 1989 kwam, 7 jaar na introductie van de BX, de XM nog uit. Die toch ook alles heeft wat een echte Citroën kenmerkt.
Comfort, afwijkend lijnenspel, veerbollen (zelfs Hydractief), 1-spakig stuur etc. etc.
Dus of de BX alle eer verdient, ik denk eerder samen met de XM. Daarna sloeg de eenheidsworst toe met o.a. ZX. Xantia, Xsara etc. Godzijdank is het de laatste jaren weer beter en komen er mooie modellen uit.