De CX ziet er als nieuw uit daar!

En ook jouw CX kan er bij zijn !

Dat was ik dus met mijn GTi in 2004 !

Zoek de verschillen met 1974 ...

Ik zie het verschil,je kapsel

En dat is een prima antwoord ! In 1974 was ik 10 en ik had wel een mooie krullenkop, maar geen CX.

En we gaan weer verder met het verslag uit 2004

DAG 15 - ZONDAG 12 SEPTEMBER 2004 - RAID ARCTIQUE etappe I

Gällivare ( S )  - Vilhelmina ( S )  - 490 km

Vanmorgen vertrek ik om negen uur want ik heb een lange rit voor de boeg. De olie is op peil maar de koelvloeistof mag wel een beetje er bij hebben.
Bij Porhus is een grote elektriciteitscentrale met een stuwmeer. Ik stop even om een paar foto’s te maken maar op zondagmorgen valt er verder niets te beleven. Even voor Jokkmokk is er weer een stuwmeer met deze keer een kleine elektriciteitscentrale, hier is een kunstenaar aan het werk geweest en heeft de dam beschilderd.
De volgende stop wordt de OKQ8 van Jokkmokk waar ik tank en echte OKQ8 koelvloeistof koop. Een halve liter vul ik bij. Dan is het verder rijden tot de Poolcirkel.
Het bord uit 1974 is vervangen voor een moderner bord en ik maak een paar foto’s van de auto en mijzelf bij het bord. De winkel is - ook hier weer - gesloten. Daar gaan mijn plannen om souvenirs te kopen en kaarten te versturen vanaf de Zweedse Poolcirkel. Had ik dat dus maar in Noorwegen gedaan ....
Verderop bij Arvidsjaur ga ik een oude Lappenkolonie bekijken. Je kan er tussen de originele houten gebouwen doorlopen maar er is vandaag niemand thuis. Dan maar weer de weg op want het is nog een heel stuk naar Vilhelmina. Het is gaan regenen en ik zit achter een grote vrachtwagen. Plotseling gaat deze remmen en waarom ? Er steken een paar rendieren over. Snel het raampje omlaag en een foto maken. Juist nu begint een V-snaar te gieren en daar schrikken de rendieren van. Deze ontmoeting was dus kort maar krachtig.
Via Sorsele en Storuman kom ik in de loop van de middag bij het hotel en heb ik mijn eerste etappe veilig afgelegd.

Aah mooi, jouw Raid Arctique is begonnen!

Ik heb laatst geinformeerd bij de touristeninformatie.
Het winkeltje op de poolcirkel is als wij er langs komen op 27 augustus
nog geopend.

JW

Vanavond gegeten met mijn medereiziger voor de Raid Arctique 2014.
Team RD Turbo is compleet !

JW

Mijn reisgenoot in de Raid Arctique komt veel in Afrika.
Ik heb hem om hem een beetje in de CX stemming te krijgen deze video’s opgestuurd: klik en klak
Ik kreeg deze reactie terug: “Wow!!! nou als de Raid Arctique succesvol is dan zie ik nu al uit naar de 1977 rit in senegal over doen in 2017 “

Hahaha dan kan Jaco zich echt uitleven op de bestickering.

JW

PS. Om iedereen weer een beetje tot rust te laten komen: De wegen in het noorden zien er een stuk begaanbaarder uit. 

alleen oppassen voor overstekende elanden !

Laat me nog een dagje Raid Arctique 2004 met jullie delen :

DAG 16 - MAANDAG 13 SEPTEMBER 2004 - RAID ARCTIQUE etappe 2

Vilhelmina ( S ) - Östersund ( S ) - 270 km

Vanmorgen is het weer stralend weer en ik rij via de 45 naar het zuiden. De rit van vandaag is niet erg lang dus ik hoop onderweg nog wat te kunnen ondernemen. Als ik Hoting binnen rij zie ik een Renault 4 met een bord “bilmuseum” er op. Ik volg het bord en het automuseum blijkt zelfs geopend te zijn. Binnen is een flinke collectie en ik maak veel foto’s.
De volgende grote plaats wordt Strömsund en hier wandel ik wat door het centrum. Dan rij ik een weg af naar een 11 kilometer ver liggend punt, Fängsjön. Volgens het bord moet dit iets bijzonders zijn. De weg er naar toe wordt al snel een onverharde grindweg en het sturen gaat hier iets ongecontroleerder dan op asfalt. Toch wil de CX er wel 50 kilometer per uur rijden.
Als ik uiteindelijk aankom bij Fängsjön sta ik midden in de ruige natuur. Er zijn een paar “wandelroutes” uitgezet die elke tien meter door een met blauwe verf gemarkeerd punt worden aangegeven. Je loopt gewoon over een stukje platgelopen bosgrond dat bezaaid is met keien, zacht mos en omgevallen bomen. Het terrein is niet vlak en wat eerst een simpel stukje van 400 meter lijkt valt toch wat tegen. Uiteindelijk kom ik bij een kuil in de grond en dit is een zogenaamde elanden-valkuil. Dit is nu verboden maar is wel een beschermd stukje Zweedse historie. Dan maar verder en nu flink omhoog en langs een afgrond bij een meer. Ik moet me aan bomen vasthouden om niet onderuit te gaan. Beneden bij het meer is het nog een klein stukje naar het volgende punt : rotsgravures. Maar om er te komen is een houten loopbrug langs de rotswand in het meer geplaatst. Een deel ligt al half onder water en ik neem niet het risico om hier onderuit te gaan. En zo blijft er weinig over dan terug te gaan naar de auto. Daar aangekomen is er nog een pad dat omhoog leidt naar een vergezicht. Het is maar 250 meter, maar wel flink stijgend. Hijgend kom ik boven en inderdaad, je hebt hier een enorm ruim blikveld. Als ik weer op adem ben gekomen loop ik terug en rij ik de grindweg weer af. Vlak bij de bebouwing zie nog een vos die zich uit de voeten maakt. Inmiddels heb ik flinke honger en bij de OKQ8 koop ik een worstbroodje, een sandwich en wat te drinken. Het is nog een uurtje rijden naar Östersund en als ik daar aankom rij ik eerst even door het centrum en daarna naar het hotel aan de rand van Östersund. Hier krijg ik te horen dat er een “gratis” avondmaal wordt verstrekt. Dat bestaat uit salade, vis en aardappels met een mosterdsaus. Dat is niet verkeerd ! Hierna rij ik nog even naar het centrum en loop wat winkels af. Het begint te regenen en ik ga terug. Morgen verder.

Mooi verhaal!

We gaan gewoon door, deze keer met een dagje afzien ...

DAG 18 - WOENSDAG 15 SEPTEMBER 2004 - RAID ARCTIQUE etappe 4

Borlänge ( S ) - Vänersborg ( S ) - 444 km

Ik vertrek vanmorgen onder dreigende bewolking. Het begint al snel te regenen dus er zit weinig anders op dan flink door te rijden. Als ik halverwege bij Karlstad ben is het even wat droger en ik maak een korte wandeling door de stad. Verder valt er weinig te beleven want het is weer gaan regenen.
In Amål stop ik en ik maak weer een ommetje. Het laatste stuk van de route hoost het helemaal erg en met allemaal vrachtverkeer op de weg is het zicht er niet beter op geworden.
Na een vervelend traject rijden kom ik uiteindelijk bij Vänersborg en moet even zoeken voor ik het hotel heb bereikt. Ik besluit om een tukkie te doen want ik ben er niet vrolijker op geworden na deze rit. Als ik weer bijgekomen ben is het droog geworden en schijnt zelfs de zon. Ik stap in de auto en ga de omgeving verkennen. In het laatste uurtje met zonneschijn valt er gelukkig nog wat te fotograferen.
Morgen naar de ferry in Göteborg.

Was etappe 3 zo erg afzien dat je ons dat niet wilt aandoen?

En dan nu weer een TOPDAG !

DAG 19 - DONDERDAG 16 SEPTEMBER 2004 - RAID ARCTIQUE etappe 5

Vänersborg ( S ) - Göteborg ( S ) - 124 km

Vanmorgen heb ik om tien uur afgesproken met mijn verre Zweedse achterneef Dolf en zijn vrouw Yvonne bij zijn werk Falck in Göteborg. Ik ben er ruim een uur te vroeg en ik rij daarom eerst naar het oosten langs de bedrijven in de haven en vervolgens helemaal naar het westen om ook te zien waar de boot naar Kiel is.
Om tien uur arriveren Dolf en Yvonne in hun Citroën Xantia Break en stap ik bij ze in de auto. We rijden naar het noorden van Göteborg naar Bohus Fästning, een flinke burcht. De toegang is gesloten en dus gaan we Bohus bekijken. Hier heeft de grootvader van Dolf gewoond toen hij werkte bij de plaatselijke glasfabriek. Hij was glasblazer, net als een paar broers en verdere familie. In een boekwinkel koop ik een mooi fotoboek over Zweden. We verplaatsen ons vervolgens naar een terras en gaan buiten in het zonnetje genieten van een koffie met een zoete versnapering.
Dan gaan we even een blik werpen op het geboortehuis van Dolf en de plaats waar hij zijn jeugd heeft doorgebracht. Vlakbij was de glasfabriek en vroeger hadden ze hier een kabelbaan met grote emmers waarmee het zand voor de glasfabricage werd aangevoerd vanaf de rivier. Als kwajongen heeft Dolf met vriendjes wel eens een paal van de kabelbaan beklommen en ze hebben daarna een ritje gemaakt in een emmer. Bij het lospunt moest je dan wel de rand vasthouden want anders werd je met het zand er uit gekieperd ! Ongelukken hebben zich hiermee volgens Dolf nooit voorgedaan ....
Net naast de oude glasfabriek is een museum dat de historie van de glasfabricage vertelt. Er zijn hier allerlei soorten flessen gemaakt. Uit de vrije hand en door middel van mallen. De ontwerper van de beroemde Coca-Cola fles komt zelfs hier vandaan en de eerste modellen zijn ín Zweden gemaakt. De Zweedse ontwerper is vervolgens naar de Verenigde Staten gegaan en zijn werk daar voortgezet.
Na dit bezoek rijden we terug naar de haven van Göteborg want Dolf weet een goede eettent.
Hier komen voornamelijk havenwerkers dus de maaltijden zijn flink en goed. We nemen een warme hap en sluiten af met koffie.
Nu rijden we weer naar het noorden, naar het gedeelte waar Volvo is gevestigd. Het is een enorm gebied met allemaal fabrieken en ook een museum. Daar gaan wij naar toe en we kunnen de geschiedenis van het merk volgen met allerlei mooie auto’s. Als klap op de vuurpijl ook nog de Volvo Flygmotor die is toegepast in de Saab Draken en de Saab Viggen, twee van de mooiste straaljagers. Volvo heeft ook speciale ontwikkelingen gehad op het gebied van buitenboordmotoren.
Even verderop is de showroom van de huidige reeks van Volvo modellen maar vandaag mag
er geen publiek naar binnen - dan maar geen Volvo aangeschaft en we nemen de Citroën Xantia dan maar om weer terug te rijden naar het centrum van Göteborg.
We gaan naar een hoog punt waar een kerk staat met mooi uitzicht over de haven. Tenslotte wordt het weer tijd voor koffie ergens in de stad en daarna brengen ze me terug naar Falck. Ik krijg ingemaakte haring en zelfgemaakte likeur mee voor mijn familie in Nederland. Ik rij naar de Stena terminal en kan meteen het schip in. Ik heb een tweepersoons hut voor mezelf en ik ga eerst het dek op om foto’s te maken. Om half acht vertrekt het schip en daarna ga ik nog wat souvenirs kopen in de winkel aan boord.
Tenslotte nog wat eten, het verslag schrijven en dan maar in de kooi, want morgen heb ik weer een leuke rit, nu door Duitsland.

Eindelijk is het weer mooi genoeg om op een terras te zitten!