Ik heb mn HY uit 1964 bekend onder zn naam DUBBUS voor de winter naar Noorwegen gehaald voor groot onderhoud en wat laswerk. Al een tijdje had ik het plan om eens een draadje aan deze auto te wijden die inmiddels al bijna 20 jaar in mn bezit is. De meeste forummers hebben al wel eens fotos van hem voorbij zien komen hier op het forum.

Hoe het allemaal begon:

Ik was najaar 1994 bij Peter Heynen een vriend van me een weekend in zn huis in Noord-Frankrijk. Ook hij is Citroenfanaat en hij wist vele oude Citroens te staan in de omgeving(regio Verdun)
Zo ook een paar HYs en ik wilde al een tijdje een HY maar het moest een spijltje zijn en niet teveel kosten.

Peter liet me verschillende autos waaronder 2 HYs zien en ik wou natuurlijk wat fotos maken. We liepen het boerenerf op waar ze stonden en ik maakte wat plaatjes. Plotseling kwam de boer furieus op ons afgestormd, wat we wel niet op zijn land deden etc.
Om de gemoederen een beetje te bedaren vertelde ik de man in mn beste frans dat wij Citroenenthusiasten waren en of de grijze HY te koop was. De man draaide om als een blad aan de boom en zei voor 200 francs (60 gulden oftewel nog geen 30 euro..) is ie van jou. Laat ik nou net een briefje van 200 francs in mn broek hebben zitten en voor dat ik het wist was ik een HY rijker….

Tja en toen… Voor de HY lag een enorm metalen gevaarte van 10 meter lang in de weg en ik vroeg de boer of hij dat weg kon halen zodat ik de HY op kon halen. Daar had hij geen tijd voor , we moesten de volgende dag maar terug komen en weg was hij.

Zo gezegd zo gedaan, de volgende morgen (zondag) wij terug. Natuurlijk was de boer er niet maar zn vrouw en zoon wel. Met hun tractor werd geprobeerd het stalen geraamte weg te slepen maar zoonlief trok zowat de tractor in tweeen maar geen beweging in het gevaarte te krijgen.
We besloten toen maar om de HY achteruit door de boomgaard naar de weg te slepen hetgeen een goed halfuur werk opleverde. En dat alles voor 200 francs..
Uiteindelijk stond de HY aan de onverharde weg. Inmiddels was een andere nederlandse kennis van ons gearriveerd met een tractor om de HY naar Peters huis te slepen.

Een metalen pijp werd met kettingen aan HY en tractor bevestigd en op weg gingen we. Een achterrem zat vast en er was geen beweging in het wiel te krijgen. We hoopten dat het wiel los zou komen onder het slepen , de band was totaal gaar dus daar maalden we niet om. Op het gravelpad ging het nog wel maar eenmaal op de verharde weg gilde de band het uit en maakte een mooie zwarte streep op het asfalt. We besloten de band maar lek te steken wat in ieder geval resluteerde in dat de herrie verdween.Een HY kan op 3 wielen rijden dus verder niet zon probleem.
De zwarte streep bleef hij echter trekken en toen we in het volgende dorp een gendarmerie controle zagen besloten we een route door het bos te nemen, allemaal onverhard. Een tractor met een HY wrak zonder papieren en verzekering die bovendien een zwartestreep trekt zou de gendarme wel niet zo kunnen charmeren.

Zo gezegd , zo gedaan. De weg voerde echter over een flinke heuvel dwars door het bos. Omhoog ging nog wel maar naar beneden .. geen remmen natuurlijk in de HY en de boel begon te glijden en te scharen. Uit nood trok ik aan de handrem en gelukkig die deed nog wat. Geschaard en wel kwamen we onder aan de heuvel tot stilstand. Nu was het nog maar 2km naar peters huis. Rustig aan hebben we dat met nog steeds een zwarte streep trekkend voltooid.
We besloten de HY bij Peters huis te laten staan en we zouden hem later wel een keer ophalen. Net toen we terug naar Nederland zouden vertrekken kwam Peters buurman eraan en vroeg of wij dat waren geweest die een zwarte streep van Heulincourt naar Peters huis hadden gestrokken… Blijkbaar wist de hele omgeving inmiddels van ons avontuur… De buurman waarschuwde ons dat we de HY beter binnen konden zetten om problemen met de gendarmerie te voorkomen.

We hebben dat maar gedaan en we zijn een paar weken later met een autoambulance terug gekomen. Peter had nog een oude HY in Nl staan die hij in frankrijk wou slopen en de delen opslaan. Met dat wrak zijn we een paar keer aangehouden in Frankrijk. Wat we wel niet met dat nederlandse wrak in Frankrijk dachten te komen doen??
Op de terugweg met het franse wrak werden we weer aangehouden. Dit keer geen vragen over de franse HY . Neem je een wrak uit Frankrijk mee naar NL, graag , ga uw gang. Ze wilden alleen de trekauto checken en weten of we dat wrak inderdaad meenamen naar Nl. Rare jongens die hollanders. Ook werden we nog een keer gestopt door iemand die ook nog een HY had staan. Konden we van hem krijgen als we wilden.

hier wat fotos

wordt vervolgd

Heel leuk ‘haal-verhaal’. Met plezier gelezen. Verder zijn de 20 jaar oude foto’s erg leuk.

Eenmaal in Nederland vroeg ik Pim Vente bij mij in Oud Verlaat of ik de HY bij hem op het terrein mocht zetten. Hij had een eenmansgarage en deed in eenden GSen en BXen. Dat was ok , maar naar een een week bood hij mij een plek binnen in zijn ietwat chaotische werkplaats aan. Ik kon de plek huren voor 50 gulden per maand en mocht zijn lasapparaet en brug gebruiken. Dat was natuurlijk een aanbod om te dromen en dat maar 500 meter van huis!!

Ik ging druk met de HY (eigenlijk een H) in de weer. Omdat de motor totaal vastzat en ik het nodige aan onderdelen nodig had besloot ik een HY erbij te kopen voor de onderdelen. Bij het EEEC zag ik een keer een oude groene 1978 HY staan en die heb ik voor weinig gekocht. Was niet veel meer en uiteindelijk zou ik alleen het paard met motor en bak gebruiken + wat klein spul. Midden in de winter tussen sneeuwbuien door heb ik dat ding staan slopen bij Vente met een slijptolletje ...

Omdat ik hat paard van de 78er wilde gebruiken moest ik het chassis van de 55er aanpassen. Bij een 55er stopt de uitlaat nog onder de motor terwijl hij bij een 78er midden onder de koets stopt, waarbij de uitlaat door de U-bint achter de versnellingsbak loopt. Ik schrok bij het openen van de U-bint van de hoeveelheid roest die erin lag. Deze U-bint houd zon beetje de hele HY bij elkaar….
Ik ben niet vies van een beetje laswerk maar tezamen met de toch al niet zo florissante hele onderkant van de HY die compleet bruin verroest was, deed mij toch wel afvragen waar ik in vredesnaam aan begonen was. Afijn ik hield de moed erin en het paard (subframe waarin motor en bak gemonteerd zitten) van de 78-er werd getransplanteerd.

Ik wist al dat de koppakking lek was aangezien de olie bruinig was. Nou is een koppaking vervangen niet zo heel veel werk maar toen ik het blok opnschroefde bleken de cylinders flink aangeroest. Een set nieuwe cylinders , zuigers en koppakking was duur en toen ik in een of ander citroenblaadje een HY blok met weinig kms te koop zag staan voor 500 gulden ben ik daar maar eens naar gaan kijken.
Aangekomen in S’Gravenland bij Hilversum bleek op het adres een failliete of verkochte Citroengarage te zitten en het hele terrein stond vol met Citroens en onderdelen. Het betreffende blok zag er niet uit en de nieuwe eigenaar van het pand wist eigenlijk niks van de geschiedenis van het blok.
Op het terrein stond ook een HY. Daar moest ik natuur even naar kijken. De verkoper vroeg of ik er interese in had. Ik vroeg loopt het blok? Dat wist hij niet maar ik mocht het proberen aan de gang te krijgen. Hij had wel ff een accu en na 10 minuten had ik het blok aan de gang en het liep nog netjes ook!
Op mijn vraag wat hij voor dat blok wilde hebben vertelde de man mij dat ik de hele HY mee kn nemen voor 500 gulden, met kenteken en kampeerautopapieren en al. Het feit dat het een in nederlands geassembleerde auto betrof waarvan het type plaatje “Citroen Nederland bv anno 1964 ” getuigde deed mij besluiten hem maar aan te schaffen.Dat ding behoorde gered te worden!
Achter de Xantia met een speciale trekpijk van Le camion heb ik hem vervolgens een paar dagen later opgehaald.
Het was inmiddels april en ik zat in de HY waarvan de achterklep ontbrak. Ik herrinner me goed hoe verschrikeklijk koud ik het had die 100kilometer naar huis zonder verwarming…..

Vente was natuurijk erg blij dat ik wederom met een HY kwam aanzetten en ik realiseerde me dat ik moest gaan kiezen. De 55er opknappen met de 64er of de 64er met de 55er… Vanwege de hoeveelheid roest en het feit dat de 64er een nederlandese auto met papieren en orgineel 64 kenteken was deed mij beslutien tot de laatste optie. De 55er werd gesloopt… Zonde maar alles wat goed was is hergebruikt. Voor het grootste deel op DUBBUS en de rest op andere HYs.
In deze tijd ontstond overingens zn naam. Het kenteken US-04-51 was daar mede verantwoordelijk voor. Ik zei bijvoorbeeld tegen mn ex: vanavond ga ik werken aan de bus of som zei ik aan de US. Al snel werd dat dus DUBBUS.
Van de 55er heb ik de gehele neus getransplanteerd inclusief voordeuren. Ook de achterklep en reservewieldeksel en eveneens de plaat aan de linkerzijde van de carroserie. Het paard van de 78er heb ik bewaard en die is er later alsnog onder gegaan. De vering van een 78er is niet best maar van een 64er met korte torsieveren is het helemaal belabberd!!

Probleem was dat de auto donkerblauw geverfd was (oorspronkelijk licht blauw) en ik hem geel wilde hebben.
Omdat geel over donkerblauw niet gaat heb ik hem eest grijs gerold. Wat een werk met als die ribbels!!
Vente voeg of ik gek was , waarom ik hem niet gewoon spoot? Eh dat heb ik nog nooit gedaan was mijn antwoord. Hmm dat leer ik je wel even zie hij. En zo heb ik hem uiteindelijk zelf geel gespoten. Eerst een paar proef stukken en dat ging eigenlijk zonder problemen. Dat zijn hele werkplaats ook geel werd daar zat Vente gelukkig niet mee.

fotos volgen

en hier de fotos die bij het bovenstaande deel 2 horen.

de 55er bij Vente binnen:

de 78er voortrein(paard)

de geamputeerde neus:

de transplantatie:

na de transplantatie:

al gedeeltelijk geel:

en geheel geel, nu de binnenkant nog

wordt vervolgd

hier de typeplaatjes zoals die in de 55-er zaten, en nog steeds in de HY aanwezig zijn.

Na een dik jaar restaureren was de HY klaar voor APK. De inrichting was nog niet klaar dus hij zag er nog niet uit als een kampeerauto. Daarom maar een makkelijk APK adresje uitgezocht , dat ging toen nog. Het werd een Turk bij de Matenesserbrug in Rotterdam. Peter Heynen zelf had ondertussen een rode HY gekocht en die moest ook APK. samen togen wij op een mooie voorjaarsdag binnendoor naar Rotterdam.
Dat werd nog een hele onderneming met 2 HYs die beiden al heel lang niet meer gereden hadden. We stonden na 1 km al stil toen de cassette-ontsteking van Peters HY het begaf. Dubbus liep ook niet lekker en daar moest ook nog het e.a. afgesteld worden. Gelukkig had ik mn gereedschapkist en reserve delen bij me.

Toen we uiteindelijk bij de Turk kwamen keek de man zeer verbaasd, zulke autos had hij nog nooit gezien en eigenlijk kon hij ze helemaal niet keuren omdat zn brug niet hoog genoeg omhoog kon met een HY erop…
Maar goed we kwamen van ver en hadden een afspraak en hij deed verder niet al te moeilijk. We moesten wachten tot even voor 5 uur en toen werden beide HYs vlug goed gekeurd.

Wij konden in de spits weer naar huis hetgeen nog weer de nodige problemen opleverde. Dubbus stotterde bij het leven en sloeg steeds af en Peters HY kreeg weer ontstekingsproblemen. Uiteindelijk kwamen we weer thuis in Oud Verlaat.
Ik heb toen de inrichting in order gemaakt en die zomer zijn we er voor het eerst mee op vakantie geweest.
De reis voerde ons via Belgie, Luxemburg naar Frankrijk waar we via Elzas , Jura en de Alpen uiteindelijk bij de middelandse zee aankwamen.
Onderweg op de Col de Galibier kwamen we in een sneeuwbui terecht , in augustus!! en de ruitewissermotor begaf het.
Das niet fijn op zon hoge pas zonder vangrails en waar alles binnen no time wit was. Ik kon niet zien waar de weg ophield en waar de afgrond begon… Met wat shampoo op de ramen had ik nog wat zicht maar ik wat blij dat de sneeuw overging in regen toen we een paar honderd meter afgedaald waren. Uiteindelijk beneden in het dal een ruitewissermotor op een sloop kunnen scoren. Gedemonteerd en wel , netjes in het schap. Beetje onfrans en onromantisch maar wel praktisch. 

Dubbus hield zich de hele reis verder goed alleen ik moest wel steeds koelwater bijvullen….. Klaarblijkelijk was de koppakking ergens lek. De koelvloeistof kwam niet in de olie die mooi zwart bleef maar ik heb die vakantie meer dan 60 liter water zitten verstoken. Onder het motto zo lang die goed gaat gaat die goed besloot ik door te rijden en water bij te vullen.
We zitten in Frankrijk en HYs overal dus mocht het blok in de soep lopen lossen we dat wel op was mijn gedachtengang. Oh ja en hij luste best een litertje olie hier en daar. Ik geloof dat hij zonder te roken overigen toch al gauw 1 liter op de 400km kwijtraakte.En hij lekte het niet. Dit zou later nog veel erger worden.

hier wat fotos van zijn eerte tour de france:

wordt vervolgd

de volgende vakantie bracht ons helemaal naar de Algarve , de zuidkust van Portugal. Zonder problemen daar gekomen alleen had ik daar aangekomen een rare tik diep in mn motorblok. Onmogelijk te lokaliseren dus wederom zolang ie goed gaat gaat ie goed…
En het ging goed, tenminste de hele vakantie, ik was ervan overtuigd dat we met hem thuis zouden komen. Hoe anders zou het lopen…

hier wat plaatjes van de reis:

Ik vergeet het nooit , we waren “bijna” thuis , de laatste zaterdag van de vakantie om 18.00 net boven Parijs , bijna op de laatste camping voor het laatste stukje de volgende dag naar huis.

Ik hoorde opeens een enorme explosie uit het vooronder en ik stopte op een smal landweggetje in the middle van nowhere. Bij nadere inspectie bleek er een enorm gat in het motorblok te zitten en ik kon een drijfstang met zuiger of tenminste het restant daarvan zonder gereedschap uit het blok vissen…. Het blok liep nog wel, op 3 cylinders maar de olie spoot er aan alle kanten uit!!
Het hele blok was van voor tot achter doormidden gescheurd, ai, ai ai!

Binnen een minutu stopte er een fransman , of ik een probleem had? Nou ....kijk zelf maar zei ik. Ook hij kwam niet verder dan ai,ai ai, oelala. Maar zijn vriend had een depannage vlakbij en hij zou hem wel even halen.
Zzo stond Dubbus binnen 15 minuten op een autoambulance en een paar km verderop had de man een garage. Gelukkig was ik lid van de ANWB en die zouden voor repatriering zorgen en voor betaling van de depanneur (700 gulden!!) Wij met de taxi naar het station en met de trein naar Parijs. Daar overnacht en met de Thalys de volgende dag naar Rotterdam. Zo lop je inees op de Cahmps Elyses zaterdagavond!
We waren zondag om 16.00 thuis zonder HY maar op tijd om maandag weer te gaan werken. Hulde aan de Anwb die tot en met het eten en drinken in Parijs vergoedde als onverwachte kosten.

Tot mijn verbazing stond Dubbus dinsdagavond al bij Vente bij mij in Oud Verlaat voor de deur en na 2 avonden sleutelen liep hij vrijdagavond alweer!

De tik in de Algarve bleek te zijn veroorzaakt door een afgebroken drijfstangbout. De tweede heeft het nog 2500 km weten vol te houden!! Ik had bij het verwisselen een jaar eerder van de koppakking ook zuigers en cylinders van het 1600cc blok vervangen door 1900 cc zuigers en cylinders. Wist ik veel dat je de drijfstangbouten niet mag hergebruiken!! Ik had voor de vakantie SL50 (?) in het blok gegooid en ik vermoed dat dat mede mogelijk heeft gemaakt dat het blok het zolang uitgehouden heeft. Bij het opnieuw opbouwen van een blok , ik had nog onerdelen genoeg , heb ik toch maar voor nieuwe bouten gekozen.

De drijfstang en zuiger heb ik nog steeds,als herinnering.Ik zal er een foto van maken

oh ja voordat ik het vergeet, die ongelukkige zaterdag had ik nog hele mooie treeplank-robris gescoord bij een klein garagetje ergens onderweg ,waar een hele gare HY stond te vergaan, met volgens de eigenaar een blok erin van een T23 (?)

wordt vervolgd

Leuk feuilleton

Het was inmiddels 1998.
In april 1998 brak ik mn rug bij het snowboarden en hoewel ik 3 weken later alweer auto reed zagen we een hele lange trip met de HY die zomer niet zo zitten , het werd Corsica. Eh , ..jawel met de HY op de boot vanaf Nice. Zuid Frankrijk is niet zo ver toch?

We zouden de eerst daaropvolgende jaren niet meer met Dubbus op vakantie gaan. In 99 reisden we met de AK400 4X4 naar Griekenland naar de Wereldmeeting en in 2000 wederom naar Corsica maar nu met de AK400.
In 2001 na de Oostenrijkse wereldmeeting met de AK400 en mn ex ,scheidden onze wegen (mij en mn ex, niet Dubbus) en ik zou pas in 2004 weer met hem op buitenlans avontuur gaan. in 2003 voor jhet laats een wereldmeeting , Italie gedaan met de AK400 4X4. Twee jaar later zou ik hem verkopen.

In 2004 met een vriendin naar de Franse alpen om te gaan zomersnowboarden. Toen door naar de riviera waar het weer zo slecht was dat we uiteindelijk in Barcelona uitkwamen. Ik maal niet zo om een paar extra kiometers )
Op de terugweg nog weer even een paar dagen gesnowboard in Tignes. Alles verliep goed maar zonder sleutelen kom je nergens. Een aandrijfas moest vervangen wordenwant die begon toch wel veel lawaai te maken. Om die te bemachtigen kosste een hele dag van hot naar her rijden totdat we uiteindelijk bij en garagetje in Albertville terechtkwamen waarvan de eigenaar met zn vrouw uit eten ging terwijl hij ons vrolijk zijn garage en gereedschap liet gebruiken.

wordt vervolgd

voor de snowboardvakantie kreeg Dubbus een kist op het dak voor de snowboards:

in Tignes op de parkingovernachten. S’morgens winter en lekker snowboarden hoog op de gletscher, s’middags en s’avonds lekker zomer met 26-28 graden. Best een rare ervaring.

zo blij als een kind met de zojuist gescoorde aandrijfas:

en het monteren( vriendin hielp ijverig mee en we waren beiden tot onze oksels zwart:-))

onderweg nog een paar mooie plaatjes geschoten in La Douce France.
hier op de Col du Galibier:

en in de Provence

in 2004 (eerder vermeld 2004 moet 2002 zijn maar ik krijg het niet meer veranderd) nog met Dubbus naar De ICCCR in Interlaken Zwitserland geweest ,waarbij ik mn Harley Liberator in de HY meegenomen heb. Het was altijd een droom van me om in Zwitserland motor te rijden.

In 2005 naar de 2CV Wereldmeeting in Schotland.Toen met mn Liberator achterop , das wat praktiser dan hem binnen te hebben staan en op die manier hoefde ik niet voor een aanhanger te betalen op de ferry . Het rek is eigenbouw.

wordt vervolgd

hoe kan ik opnieuw ontbrekende fotos plaatsen?

ik heb een beetje overenthusiast mijnalbum .nl gewist waardoor veel fotos in dit topic zijn verdwenen.
Ik wil ze terugplaatsen maar ik krijg de melding dat ik niet geautoriseerd ben om wijzigingen te doen.

een van de moderators een advies hierover?

Na 30 minuten is het niet langer mogelijk om je bericht aan te passen (op de startpost na geloof ik). PB me even de URL’s met het bijbehorende berichtnummer dan fix ik het voor je.

In 2004 ook nog even naar de ICCR Interlaken geweest. Zonder problemen heen en weer.

in 2006 verhuisde ik van Schiedam naar Apeldoorn , een huis met een lekkere grote garage zodat Traction,  Eeend en HY binnen konden staan. Later dat jaar kwam er ook nog een DS bij.

In de zomer met weer een andere vriendin weer met met Dubbus op vakantie, wederom naar de franse alpen en riviera. Deze keer zowaar bijna geen technische problemen. Heb alleen veel moeten slingeren vanwege een regelmatig weigerende startmotor.

In 2007 ging de vakantie uiteraard naar Zweden.

Dit keer weer probleempjes en wel van in eerste instantie ondefinieerbare aard. Mn motor stond te schudden zodat het rijden erg onconfortabel was. Dit begon onderweg in Zweden.
Motorsteunen en ontsteking afgesteld , bougies, kleppen de hele meute maar niet te vinden wat het probleem was. Maar ik kon rijden dus we gingen gewoon door.
Ik kwam er pas na de vakantie achter dat een tripodehuis vol zat met slijtagedrab en de aandrijfas kon niet meer vrij in en uit schuiven. Daardoor kon de motor niet meer heen en weer bewegen en dat leide tot enorme vibraties. Je moet ermaar op komen..

Met pinksteren 2007 had ik een leuke dame uit Noorwegen ontmoet waarbij ik na de wereldmeeting een biertje ben gaan drinken… Een biertje dat mn leven aardig overhoop zou gooien ....

De afgelopen jaren heeft Dubbus erg veel olie verbruikt , doordat ik ovale cylinders had. Dit doordat ik dacht boven het blok uitstekende cylinders op te kunnen vangen met de koppakking. Niet dus.
Van 1 liter op 200 km ging het weliswaar naar 1 liter op de 800 km maar met name in de Alpen met afdalingen begon hij toch wel erg te roken. Ik kwam wel makkelijk van mn oude olie af maar met 4 jerrycans oude olie op vakantie gaan is ook niet alles.

Winter 2007/2008 heb ik toen maar nieuwe zuigers en cylinders gemonteerd .Ook heb ik eindelijk maar eens een trekhaak gebouwd.

In 2008 ben ik uiteindelijik maar naar Noorwegen geemigreerd, ik kon mn huis leuk verkopen en had wel zin in een uitdaging. De Hy moest natuurlik wel mee,  afijn aanhanger gekocht, mn Harley erop en gaan.

hier een foto onderweg in Duitsland

De reis zou wederom niet geheel vlekkeloos verlopen. Hoort een beetje bij die ouwe meuk en ben er inmiddels wel aan gewend.
Vlak voor Hamburg kreeg ik remproblemen op zondagavond, uiteraard. Ik werd naar een garage gesleept waar ik in Dubbus overnachtte. Ik was afgeladen met onderdelen en had al mn geredschap tot en met mn lasapparaat bij me maar het enige wat ik niet bij me had was een remtrommeltrekker en remschoenen…

De volgende morgen in de (vrachtwagen)garage de remtrommel gedemonteerd en de voeringen bleken vanaf de schoenen gekomen te zijn. Dat vermoedde ik al daar het rempedaal erg op en neer ging tijdens remmen. Ik had dit aan de andere kant een jaar of tien eerder al eens meegemaakt.

Tsja onderdelenvoor een HY in duitsland , das niet zo 123 geregeld. Afijn mn pa gebeld en Henny vander Lee en de Harley van de aanhanger gehaald. Ik op de motor terug naar Oldenzaal en mn pa in de auto met remschoenen naar de grens.
Ik had wat tijdsdruk omdat de garage in Brinkum (whats in a name) bij Hamburg om 16.00 uur dicht zou gaan en ik moest ook nog een boot naar Noorwegen halen de volgen de morgen in Noord Denemarken….

Maar al goed , eind goed , om 16.00 uur was ik klaar , hoefde niet te betalen voor de hulp; toffe duitsers!
Ik zou nog 4 uur kunnen slapen die nacht om de boot te halen,  dacht ik…. net na Hamburg reed ik in een file die 2 uur duurde… Had ik dat weer….
Vantevoren had ik de reis ruim gepland zonder stress , ja ja

dat werd dus de hele nacht doorkachelen. Ik heb die 2 uur gepakt en was op tijd voor de dagboot. Ik kon gelukkig nog een hut krijgen en heb de 8 uur op de boot lekker liggen maffen.

S avonds kwam ik aan in Oslo en was lekker uitgerust zodat ik de 8 uur naar Alesund maar in 1 stuk heb afgelegd. Het was midt zomer en donker werd het toch niet.

Behalve een lekke band van de aanhanger die ik overigens helaas pas opmerkte toen zowel band als velg compleet verwoest waren, verliep de reis voorspoedig. Om 4 uur snachts kwam ik bij mn vriendin aan en ben er niet meer weggegaan…

Het lijkt alof ik erg vaak pech heb maar ik rijd gewoon veel met Dubbus en doe eigenlijk zelden preventief onderhoud. Dont fix it when it aint broken!

De eerste winter moest Dubbus buiten slapen, een garage had ik helaas nog niet.

on 2009 geen vakantie met Dubbus maar op de motor.

In 2010 heb ik mn vriendin een beetje Europa laten zien en hebben we met Dubbus een 11 landen tour gemaakt. Via Noorwegen, Zweden, Duitsland naar Zwitserland, Itale, Frankrijk , Monaco, Spanje en over Frankrijk Belgie Nederland , Duitsland , Denemarken , Zweden weer terug naar Noorwegen in 4 weken tijd.

nog gesleuteld?

natuurlijk, In Interlaken Zwitserland begon een voorrem te piepen. Dat wou ik graag kwijt voordat we de Alpen over gingen. Ik kreeg het weg maar het zou regelmatig terugkomen. Oh ja ik had voor deze trip het hele remsysteem gereviseerd dus dit zou eigenlijk niet moeten kunnen gebeuren. Had ik wat fout gedaan??.
Pas later zou blijken dat de hendels van de handrem bleven hangen waardoor de schoenen soms een beetje bleven hangen. Daardor werden ze warm en gingen de schoenen piepen. Handremhandels smeren is dus nu vast onderhoud.

reparatie in Interlaken, kreeg daar ook nog een lekke band, de eerste in 15 jaar.

van deze reis volgen nog fotos .